ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ, ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΑΔΑ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

"Αριστερά" "Δεξιά", "Κέντρο", "Κεντροαριστερά", "Κεντροδεξιά" είναι όροι που ακούμε συνεχώς, ιδίως τα τελευταία 70-75 χρόνια και πέτυχαν να διασπάσουν τον Ελληνικό λαό σε κομμάτια, μόνο και μόνο για να τον διχάσουν ώστε να μην μπορεί ενωμένος σε μία προσπάθεια πραγματικής ανασυγκρότησης και αλλαγής νοοτροπίας. Όλα αυτά τα ιδεολογικά συστήματα (σοσιαλισμός, κομμουνισμός, καπιταλισμός) και οι παρατάξεις (δεξιά, κέντρο, αριστερά) είναι ξενόφερτα συστήματα και πλέον παρωχημένα. Όποια προπύργια ομόνοιας και εγγυήσεις για ενότητα τα χτυπούν αλύπητα και μανιωδώς. Τον βασιλικό θεσμό τον κατήργησαν, την Εκκλησία την πολεμούν λυσσωδώς, την γλώσσα την εκχυδαΐζουν και την αγγλικοποιούν, τις παραδόσεις τις περιφρονούν και τις αποξυλώνουν.
Οι όροι "αριστερά", και "δεξιά", έχουν τις ρίζες τους στη Γαλλική Επανάσταση (1789–1799). Συνεπώς είναι όροι ξενόφερτοι και παρωχημένοι.

Όμως ας σημειώσουμε τι είναι δεξιά, τι είναι αριστερά για να δούμε τι πραγματικά είναι και πόσο απέχουν από την πολιτική πραγματικότητα.

Δεξιά

Ο όρος Δεξιά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται στις πολιτικές που προωθούν την ιδέα της συντήρησης. Η ιδεολογία της δεξιάς ασπάζεται την προάσπιση των θρησκειών και των εθνικών παραδόσεων, γιατί αποτελούν, κατ΄ αυτή, αναπόσπαστο στοιχείο κάθε κοινωνίας, απαραίτητο για την μετεξέλιξη και τη διαρκή πρόοδό της.

Ο όρος αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως συντηρητικές, με την πολιτική έννοια του όρου, που αφορούν δηλαδή την διαφύλαξη της ιστορικής εθνικής κληρονομιάς και της θρησκείας, σφυρηλατώντας την αυθόρμητη τάξη κάθε κοινωνίας. Στην σύγχρονη εποχή ως δεξιοί χαρακτηρίζονται οι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς στην οικονομία.

Σήμερα, μερικές ακραίες οικονομικές δεξιές πολιτικές, όπως ο νεοφιλελευθερισμός, χαρακτηρίζονται από το αίτημα της ελαχιστοποίησης του κρατικού παρεμβατισμού, έτσι ώστε το κράτος να έχει την ιδιότητα του παρατηρητή και όχι του ρυθμιστή των κοινωνικών πεπραγμένων, με τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς να αναλαμβάνουν τον ρόλο του ρυθμιστή. Η κλασσική Δεξιά στις μέρες μας πρεσβεύει μετριοπαθείς φιλελεύθερες πολιτικές στην οικονομία με προσεκτική παρέμβαση του κράτους όπου παρατηρούνται στρεβλώσεις στην αγορά, με απώτερο στόχο τη στήριξη της αστικής δημοκρατίας και του κράτους πρόνοιας, απορρίπτοντας, παράλληλα, τον νεοφιλελευθερισμό.

Αριστερά

Ο όρος Αριστερά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που προωθούν την ισότητα, την πολυπολιτισμικότητα και τον διεθνισμό, ενώ διάκειται ουδέτερα και πολλές φορές εχθρικά απέναντι στην θρησκεία. Ως όρος εφαρμόστηκε ιστορικά για να περιγράψει σειρά κινημάτων και ρευμάτων, και συγκεκριμένα: τον Ρεπουμπλικανισμό κατά τη Γαλλική Επανάσταση, τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνισμό, και τον Αναρχισμό. Από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ο όρος "Αριστερά" χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ακόμη μεγαλύτερη γκάμα κινημάτων που περιλαμβάνει το αντιρατσιστικό και το φεμινιστικό.

Οι οικονομικές θεωρήσεις που περιλαμβάνονται στο φάσμα της "Αριστεράς" περιλαμβάνουν από τον Κέυνς και το Κράτος Πρόνοιας ως και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής όπως μεγάλα εργοστάσια και τον κεντρικό σχεδιασμό. Η "Αριστερά" υποστήριζε τα εργατικά συνδικάτα κατά τη βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα, ενώ τον 20ο αιώνα σχετίστηκε με την κυβερνητική παρεμβατικότητα στην οικονομία. Στον 21ο αιώνα, η Αριστερά κατακρίνει την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνή ανταγωνισμό των οικονομιών, καθώς θεωρεί πως επιφέρουν πιέσεις για χαμηλότερες αποδοχές, απορρύθμιση των εργατικών σχέσεων και άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Πλέον Ελλάδα
Επιστροφή στις ρίζες μας. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Οι ιδεολογίες είναι μέσα χειραγώγησης των λαών και των προσώπων. Πόσες φορές το "δεξιά-αριστερά" δεν οδήγησε σε αλληλοσφαγή ανθρώπων, κάτοικοι χωριών να μη μιλάνε μεταξύ τους. Τι προσέφερε το "δεξιά-αριστερά" παρά διχασμό. Σκεφθείτε πόσα χρόνια χάσαμε για τις ιδεολογίες, για τα ξενόφερτα αυτά συστήματα, αντί να παλέψουμε για την Ελλάδα και να μορφώσουμε τον Χριστό μέσα μας. Πότε πήραμε τις αποφάσεις στα χέρια μας για να γκρεμίσουμε ότι είναι σάπιο. Αντίθετα, μας πετούσαν το ζαχαρωμένο χάπι: υποσχέσεις, μεγάλα λόγια, ρουσφέτι.
Αυτές οι εκλογές, ας είναι εκλογές στις οποίες ψηφίζουμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ & ΟΡΘΟΔΟΞΑ, ΥΠΕΥΘΥΝΑ & ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ. Ψηφίζουμε όχι ως Ορθόδοξοι Έλληνες πολίτες και όχι ως πρόβατα κάθε κομματικού τσιφλικά.