ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

Γράφει ένας ἐκ τῶν διαχειριστῶν τοῦ "Δημοκρατικοῦ Ἐθνικοῦ Ρεύματος".

Οι παθογένειες στην Ελλαδική Εκκλησία

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀκροβατεῖ, περπατᾶ σὲ τεντομένο σκοινί. Ὅποιος δὲν τὸ καταλαβαίνει ἐθελοτυφλεῖ. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς βαυαρικῆς ἀντιβασιλείας κατέστη σύμφωνα μὲ τὰ πρότυπα τῶν καλβινιστῶν προτεσταντῶν «σχεδιαστῶν» της μία κρατικὴ ὑπηρεσία ποὺ θὰ χρησιμεύει γιὰ τὶς δημόσιες τελετές, τὶς κηδείες πολιτικῶν προσώπων καὶ τὶς ἐπίσημες Δοξολογίες καὶ ὡς ὀργανισμὸς ποὺ θὰ περιφρουρεῖ τὴν κοινωνικὴ εἰρήνη σὲ περίπτωση ἐσωτερικῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ οἱ Ἀρχιερεῖς ἔγιναν κρατικοὶ μισθωτοὶ ὑπάλληλοι. Ἔτσι ἐπῆλθε ἔκπτωση τοῦ πατρικοῦ χαρίσματος τοῦ Ἐπισκόπου καὶ χάσμα μεταξὺ δεύτερης τάξης (Πρεσβύτεροι) καὶ τρίτης τάξης (Ἐπίσκοποι) τοῦ κλήρου. Ἀποτέλεσμα ὑπῆρξε ἡ δημιουργία συνδικαλιστικοῦ ὀργάνου τῶν Ἱερέων, τὸ ΙΣΚΕ. Ἡ ὕπαρξη αὐτοῦ τοῦ φορέα θυμίζει πρεσβυτεριανὸ σχίσμα διότι τέτοια σωματεία καὶ ὀργανισμοὶ μέσα στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἄγνωστα φαινόμενα.

Ἡ Ἐκκλησία, ἤδη ἀπὸ τὴν δεύτερη ὑπὸ τῶν Τούρκων ἄλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 1453, ἀνέλαβε καὶ τὰ λεγόμενα «ἐθναρχικὰ» καθήκοντα, δηλαδὴ τὴν πολιτικὴ καὶ διοικητικὴ προστασία τῶν ὑποδούλων Ρωμιῶν. Ἔτσι ὁ Ἐπίσκοπος ἔγινε καὶ Δεσπότης καὶ δικαστής. Βλέπουμε, λοιπόν, αὐτὴ ἡ παθογένεια, κρατᾶ ὄχι χρόνια ἀλλὰ πλέον τῶν 6 αἰώνων... Ὅλοι μας σ’ αὐτὸ τὸ περιβάλλον ἀνατραφήκαμε. Καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, δικά μας παιδιά εἶναι, στὴν ἴδια κοινωνία μεγαλωσαν ποὺ κυνηγᾶ τὴν δόξα, τὴν φήμη, τὴν αὐτοπροβολή, τὸ χρῆμα, τὸ συμφέρον... Μὴ τοὺς κατηγοροῦμε λοιπόν... Ἄν μή τι ἄλλο ὁ Χριστὸς σαφέστατα τόνισε πώς τὸ δικό μας μέλημα εἶναι ἡ ἀφαίρεση τοῦ δοκαριοῦ ἀπὸ τὸ δικό μας μάτι καὶ ὄχι ἡ ἀφαίρεση τοῦ μικροῦ σκουπιδιοῦ ἀπὸ τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ μας.

Σήμερα ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία ἔχει νὰ κάνει μὲ μία αὐθάδη καὶ ἀσεβῆ κυβέρνηση ἡ ὁποῖα ἀπροκάλυπτα δὲν τὴν ὑπολογίζει. Ἔχει νὰ κάνει μὲ ἕναν πρωθυπουργὸ ποὺ χαρακτήρισε σὲ διάγγελμά του μερίδα πολιτῶν του ὡς «ψεκασμένους». Καὶ βλέπουμε ἡ ἴδια ἔκφραση νὰ χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τὰ μεγάλα Μ.Μ.Ε. τῆς διαφθορᾶς καὶ νὰ παγιώνεται στὴν «ἐπίσημη ἑλληνικὴ γλῶσσα» αὐτὲς τὶς ἡμέρες ποὺ μερίδα Ἑλλήνων ξεχύθηκε στοὺς δρόμους ὄχι γιὰ νᾶ διαδηλώσει κατὰ τοῦ ἐμβολίου ἀλλὰ κατὰ τῆς ὑποχρεωτικότητος καὶ τοῦ διχασμοῦ ποὺ καλλιεργεῖ ἡ κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη. Δυστυχῶς δὲν εἶναι Πρωθυπουργὸς ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ὄχι μόνο καταπατᾶ κατὰ συρροὴν τὸ Σύνταγμα ξεπερνῶντας τοὺς προκατόχους τους ἀλλὰ καὶ διαχωρίζει καὶ διχάζει τὸν λαό του!

Πολλές φωνές που διχάζουν...

Στὸ τέλος τῆς τελευταίας ἐγκυκλίου (3045) τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τονίζεται ὅτι «ὁ φόβος γιά ὁτιδήποτε εἶναι πρωτόγνωρο συχνά δημιουργεῖ ἀντιδράσεις ἤ καχυποψία μέ ἀποτέλεσμα, πολλές φορές, νά ἀκούγονται φωνές, πού προκαλοῦν σύγχυση καί διαχωρισμό. Αὐτό ὅμως ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τό αἴτημα τοῦ Κυρίου μας, κατά τήν Ἀρχιερατική Του Προσευχή, «ἵνα πάντες ἕν ὦσι» (Ἰω. 17, 21)». Ἡ παρουσία τοῦ κορωνοϊοῦ στὴν ζωή μας παρουσίασε μεταξὺ ἄλλων πολλὰ ἀποστήματα καὶ κακῶς κείμενα σ’ ὅλους τοὺς τομεῖς. Ἡ καραντίνα ἀντὶ νὰ γίνει ἀφορμὴ κοινωνίας τοῦ ἔσω ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἰσορροπίας μὲ τὸν ἐαυτό του καὶ τοὺς ἄλλους, ἰδίως τὴν οἰκογένειά του, ἀποκαλύφθηκε ἕνας βίαιος ἑαυτός! Ἀποτελέσματα εἶναι ἡ ἐνδοοικογενειακὴ βία, ἡ αὔξηση τῶν διαζυγίων, ἡ ἀπορρύθμιση τῶν ἀνθρώπων σὲ βαθμὸ ἀπελπισίας, σχιζοφρένειας ἤ κατάθλιψης.

Τι είναι Χριστιανός τελικά;

Ὅμως ὁ κορονοϊὸς ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ἀποκαλυφθεῖ πόσο μὰ πόσο ἔλειπε καὶ λείπει ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ξεχάσαμε ὅτι εἴμαστε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀναζητήσαμε τὴν θρησκευτική μας βόλεψη. Νομίζουμε πὼς Χριστιανὸς εἶναι νὰ φορᾶς μιὰ καμπαρντίνα ἑνὸς ἀνθρώπου ποῦ φαίνεται (ἀλλὰ δὲν εἶναι) καλὸς, ἀνάβει τὸ κεράκι του στὸν Ναό, πάει μιὰ στὸ τόσο γιὰ ἐκκλησιασμό καὶ βγαίνει ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση καὶ τηρεῖ ὅλους τοὺς θρησκευτικοὺς τύπους γιὰ νὰ ἔχει καλὰ τὸ προφίλ του, τὴν βιτρίνα του, τὸν ναρκισσισμό του. Ξεχνᾶμε νὰ ασχοληθοῦμε μὲ τὸν ἐαυτό μας, τὸ βάθος μας, τὰ πάθη μας, τὶς ἀδυναμίες μας καὶ μᾶς ἀρέσει νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὸ μέλλον, μὲ προφητείες, μὲ γεροντάδες, μὲ ἐνδεχομένους πολέμους, μὲ τὸν διάβολο κα. Ὅμως Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ Χριστός, ὁ τρόπος ζωῆς τοῦ Χριστοῦ νὰ γίνει δικός μου-δικός σου-δικός του-δικός μας τρόπος. Καὶ αυτὸς ὁ τρόπος προσφέρεται, φανερώνεται καὶ πραγματοποιεῖται μέσα στὴν Ἐκκλησία, στὴν κοινότητα, στὴν ἐνορία, δηλαδὴ σὲ κοινωνία προσώπων, στὴν κοινωνία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Πολὺ σωστὰ ἔκανε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος λοιπὸν καὶ τόνισε: «Γι’ αὐτό ἐφιστοῦμε τήν προσοχή, ὑπενθυμίζοντας τά λόγια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ τῆς Ἀγάπης Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου «μή παντί πνεύματι πιστεύετε, ἀλλά δοκιμάζετε τά πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν» (Ἰω. Α΄, 4, 1)».

Ο ρόλος του Πνευματικού Πατέρα.

Ὁ πνευματικὸς πατέρας εἶναι ἐκεῖνος ὁ Ἱερέας ποὺ ὁ Ἐπίσκοπος κρίνει, ἐπιλέγει καὶ χειροθετεῖ ποὺ μὲ τὴν φώτιση τοῦ Θεοῦ ὡριμάζει ἐν Χριστῷ ἐκείνα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἐλεύθερα πηγαίνουν κοντά του. Ὁ πνευματικὸς δὲν εἶναι μέντιουμ ἤ γκουροῦ, οὔτε ποδηγετεῖ καὶ καταστρατηγεῖ τὸ φυσικὸ θέλημα καὶ τὴν προσωπικότητα τῶν προσώπων. Τὸ προορατικὸ καὶ διορατικὸ χάρισμα εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ σὲ ἐκείνους ποὺ ὁ Θεὸς ἐπιλέγει καὶ ποτὲ αὐτὰ τὰ χαρίσματα δὲν γίνονται ἀφορμὴ ἐπίδειξης. Τότε πολὺ ἀπλὰ, ἐπειδὴ εἶσαι ἐγκλωβισμένος στὸν ἐγωισμό σου, θέλεις νὰ συγκεντρώνεις ὀπαδούς, ὄχι νὰ ὡριμάζεις ἐν Χριστῷ. Σήμερα, δὲν μᾶς ἀρέσει ἀπλὰ ὁ πνευματικός. Θέλουμε ἕναν Γέροντα ποὺ θᾶ εἶναι αὐστηρὸς καὶ θὰ ρυθμίζει τὶς ζωές μας. Πλέον στὶς μέρες μας ὁ Γέροντας ξεπέρασε τὴν Σύνοδο! Αὐτὸς θὰ μᾶς πεῖ ἐὰν θὰ κάνουμε τὸ ἐμβόλιο, ποιὸν/ποιὰ σύζυγο θὰ ἐπιλέξουμε, πὼς θὰ καθορίσουμε τὴν ζωή μας μέχρι τὸ χρῶμα τοῦ αὐτοκινήτου ποὺ θὰ πάρουμε... Ξεχάσαμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἐκφράζεται συνοδικά. Ἡ Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι πολλὲς ἀλλὰ μία καὶ εἶναι πρόσωπο: ὁ Χριστός! Ἀν μία Σύνοδος έκφράσει τὴν Ἀλήθεια, θὰ ἔρθει ἡ ἐπόμενη Σύνοδος νὰ τὴν ἐπικυρώσει, ἀν ὅμως μία Σύνοδος δὲν ἐκφράσει τὴν Ἀλήθεια, θὰ ἔρθει ἡ ἐπόμενη ποὺ θὰ τὴν ἀκυρώσει καὶ θὰ λάμψει δι’ αὐτῆς ἡ Ἀλήθεια. Τέτοιες Σύνοδοι ὑπῆρξαν στὴν Ἐκκλησία καὶ χαρακτηρίστηκαν «ληστρικές» (π.χ. 449 μ.Χ., 787 μ.Χ.).

Επίλογος

Ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ ἦθος θὰ πεῖ «πάντες ἕν ὦσι». Ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα, ένα Άγιο Ποτήριο! Μὴν ξεχνᾶμε καὶ ἐνέργειες ὅπως σκίσιμο ἐγκυκλίου ἀπὸ «πιστὴ» κα τέτοιες ἐνέργειες εἶναι καταδικαστέες. Περισσότερο ἀποτελεσματικὸ εἶναι, ὄχι οἱ φωνὲς, ἀλλὰ ἡ προσευχή! Ὁ Ἱερέας τὸ πετραχήλι του γιὰ νὰ δεηθεῖ καὶ ὁ λαὸς νὰ συστρατευθεῖ σὲ ἀληθινὴ προσευχὴ! Ἡ ἀνυπακοὴ ἔδιωξε τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα. Μὴ πέσουμε στὸ ἴδιο λάθος!

Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3045: ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ

Γράφει ένας ἐκ τῶν διαχειριστῶν τοῦ "Δημοκρατικοῦ Ἐθνικοῦ Ρεύματος".

Σὲ ἀναβρασμό πολλοί...

Σκέψεις πολλὲς πηγάζουν ἀπὸ τὴν στάση τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁρισμένων Ἰεραρχῶν στὸ θέμα τοῦ ἐμβολιασμοῦ κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἡ στάση αὐτὴ περισσότερο ἀπωθεῖ παρὰ ἐνώνει τὸν κόσμο. Καὶ βλέπουμε ὅτι πληθαίνουν οἱ ἀντιδράσεις τῶν ἀνθρώπων εἰς βάρος Ἀρχιερέων καὶ Ἱερέων καὶ μάλιστα ὅταν ἐκείνοι κηρύττουν! Κανεὶς δὲν ἐπικροτεῖ αὐτὴν τὴν στάση ἀλλὰ οἱ Ἀρχιερεῖς ἐν πολλοῖς πρέπει νὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τὸ προστατευτικὸ καλούπι τῶν βολτῶν, τῶν ταξιδιῶν, τῆς στόφας καὶ νὰ ἀφουγκραστοῦν τὸν προβληματισμένο καὶ διχασμένο λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Ἐμβόλιο δῶρο Θεοῦ ἤ μήπως ὄχι...;

Τὴν παρελθοῦσα ἐβδομάδα, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐξέδωσε τὴν ὑπ. ἀριθ. 3045 ἐγκύκλιο μὲ τὴν ὁποῖα συστήνει τὸν ἐμβολιασμὸ στοὺς πιστοὺς «ὡς ἐλεύθερη ἐπιλογὴ» καὶ χαρακτηρίζει τὸ συγκέκριμένο κατὰ τοῦ Covid-19 ἐμβόλιο ὡς «δῶρο Θεοῦ»! Εἰσαγωγικά ἡ ἐγκύκλιος ξεκινᾶ μὲ τὴν θεολογικὴ-ὀντολογικὴ πραγματικότητα ὅτι «τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος πλάστηκε γιά νά ζεῖ αἰώνια. Ὁ ἐγωισμός ὁδήγησε τόν ἄνθρωπο στήν πτώση καί ἡ πτώση ἔφερε ὡς συνέπεια τίς ἀσθένειες καί τόν θάνατο. Ὁ Δημιουργός μας, γιά νά ἁπαλύνει τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων ἀπό τίς ἀσθένειες, μᾶς χάρισε τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί τά φάρμακα».

Τονίζει ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πώς «ὁ ἐμβολιασμός ἀποτελεῖ μέγιστη πράξη εὐθύνης ἀπέναντι στόν συνάνθρωπο» καὶ συνιστᾶ σέ ὅλους «σέ συνεννόηση μέ τόν ἰατρό τους, νά ἀξιοποιήσουν τό δῶρο αὐτό πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός, προκειμένου νά προστατεύσουμε τούς ἑαυτούς μας, ἀλλά καί κάθε ἄνθρωπο «ὑπέρ οὗ Χριστός ἀπέθανε» (Ρωμ. 14, 15). Ὁ ἐμβολιασμὸς, πράγματι, εἶναι πρόοδος τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καὶ ἐφ’ ὅσον ὡφελεῖ ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Κανεὶς δὲν ἀμφισβητεῖ τὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καὶ κανεὶς δὲν θέλει τὸ προσωπικὸ κακό του. Ὡστόσο, ἡ ἐπιφύλαξη καὶ ὄχι ἄρνηση ἔγκειται στὶς πολλὲς καὶ διάφορες παρενέργειες ποὺ τυχὸν προκύπτουν μετὰ τὸν ἐμβολιασμὸ κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ.

Μᾶς λένε ὅτι τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ παρέχουν ὑψηλὴ προστασία ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο προέρχονται καὶ ὅλες οἱ μεταλάξεις τοῦ κορωνοϊοῦ. Μᾶς λένε ὅτι στὶς ΜΕΘ νοσηλεύουνται πλέον μόνο ἀνεμβολίαστοι ἐνῶ ὄχι μόνο νοσηλεύονται καὶ ἐμβολιασμένοι ἀλλὰ ἔχει πεθάνει ἤ ἔχει ὑποστεῖ παρενέργειες ἀρκετὰ ὑψηλὸ ποσοστὸ ποὺ ἔχει ἐμβολιαστεῖ. Μᾶς λένε ὄτι ἔχει ἐγκριθεῖ τὸ ἐμβόλιο ἀπὸ τὴν Παγκόσμια Ἰατρικὴ Κοινότητα ἐνῶ μέχρι τὸ 2023 βρίσκεται σὲ πειραματικὸ στάδιο. Δηλαδὴ ἐνεκρίθη ἕνα φάρμακο τὸ ὁποῖο βρίσκεται σὲ πειραματικὸ στάδιο!!! Αὐτὰ εἶναι δεδομένα καὶ γεγονότα. Γι' αὐτὸ ὁ κόσμος ἄς κρίνει μόνος του!

Ἡ θεραπεία τοῦ Ἐζεκία

Ἀποφεύγοντας σκοπίμως τὴν παρερμηνεία τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας· «οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες» (Ματθ. 9, 12), ἡ συνοδικὴ Ἐγκύκλιος μᾶς ἐπισημαίνει πως «στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Προφήτης Ἠσαΐας μέ τήν βοήθεια τῆς τότε ἰατρικῆς, ἐθεράπευσε τόν Ἐζεκία». Εἶναι ὅμως ἔτσι τὰ πράγματα; Ἀς ἀπαντήσει ἡ ἴδια ἡ Παλαιὰ Διαθήκη τὸ βιβλίο τοῦ Προφήτου Ἠσαΐα (κεφ. 38, στ. 1-7, 19-22)· «Ἐγένετο ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐμαλακίσθη ᾿Εζεκίας ἕως θανάτου· καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν ῾Ησαΐας υἱὸς ᾿Αμὼς ὁ προφήτης καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τάδε λέγει Κύριος· τάξαι περὶ τοῦ οἴκου σου, ἀποθνήσκεις γὰρ σὺ καὶ οὐ ζήσῃ. Καὶ ἀπέστρεψεν ᾿Εζεκίας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πρὸς τὸν τοῖχον καὶ προσηύξατο πρὸς Κύριον λέγων· μνήσθητι, Κύριε, ὡς ἐπορεύθην ἐνώπιόν σου μετὰ ἀληθείας, ἐν καρδίᾳ ἀληθινῇ, καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιόν σου ἐποίησα· καὶ ἔκλαυσεν ᾿Εζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ. Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς ῾Ησαΐαν λέγων· πορεύθητι καὶ εἰπὸν ᾿Εζεκίᾳ· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου καὶ εἶδον τὰ δάκρυά σου. Ἰδοὺ προστίθημι πρὸς τὸν χρόνον σου δεκαπέντε ἔτη· καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως ᾿Ασσυρίων ρύσομαί σε καὶ τὴν πόλιν ταύτην καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης». Λέει κάτι γιὰ ἰατρική;

Ἄς δοῦμε ὄμως καὶ τὴν συνέχεια. Ὁ Βασιλιάς Ἐζεκίας προσευχήθηκε μὲ τὰ παράκατω λόγια: «Κύριε, περὶ αὐτῆς γὰρ ἀνηγγέλη σοι καὶ ἐξήγειράς μου τὴν πνοήν, καὶ παρακληθεὶς ἔζησα. […] Κύριε τῆς σωτηρίας μου, καὶ οὐ παύσομαι εὐλογῶν σε μετὰ ψαλτηρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου κατέναντι τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ. Καὶ εἶπεν Ἡσαΐας πρὸς Ἐζεκίαν· λάβε παλάθην ἐκ σύκων καὶ τρίψων καὶ κατάπλασαι, καὶ ὑγιὴς ἔσῃ. Καὶ εἶπεν Ἐζεκίας· τοῦτο τὸ σημεῖον ὅτι ἀναβήσομαι εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ»... Τὸ ἱερὸ κείμενο εἶναι σαφές! Ὁ Ἐζεκίας ἀρρώστησε καὶ ἐπειδὴ ταπεινώθηκε, μετανόησε καὶ προσευχήθηκε ὁ Θεὸς τοῦ διαμηνύει μέσω τοῦ προφήτη Ησαία ὅτι θὰ τοῦ προσθέσει 15 χρόνια ἐπιπλέον ζωῆς καὶ θὰ γλυτώσει αὐτὸν καὶ τὴν πόλη ἀπὸ τοὺς Ἀσσυρίους. Ας μείνουμε στην φράση: «Παρακληθεὶς, ἔζησα», δηλαδὴ «άφοῦ παρακάλεσα (μετανόησα καὶ προσευχήθηκα), ἔζησα». Ἡ δὲ βοήθεια τῆς «ἰατρικῆς» ποῦ τοῦ προσέφερε ὁ Ἠσαΐας στὸν Ἐζεκία ἦταν «πάρε μιὰ ἀρμάθα σύκα, τρίψε τα καὶ πίεσέ τα, βάλε τα ὡς κατάπλασμα στὴν πληγή σου καὶ θὰ γίνεις ὑγιής». Ἐκτιθέμεθα, ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καὶ δίνουμε ἀφορμὴ στοὺς προσηλυτιστές.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιὰ τοὺς ἰατρούς

Προσπερνῶντας ἐπίσης σκοπίμως τὰ (τελείως ἀτυχῆ καὶ παιδαριωδῶς διατυπωμένα) παραδείγματα μὲ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο καὶ μὲ τὸν Ἅγιο Λουκᾶ τὸν Ἰατρό, ἡ ἐγκύκλιος 3045 μᾶς ἀναφέρει ὡς παράδειγμα τὸν Ὅσιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη. Λέει τὰ ἐξῆς: «Στήν ἐποχή μας, ὁ Ὅσιος Πορφύριος ἀνεδείχθη ὁ κατ’ ἐξοχήν Ἅγιος τῶν Νοσηλευτικῶν Ἱδρυμάτων καί, γνωρίζοντας ὅσο κανείς ἄλλος τόν πόνο τῶν ἀσθενῶν, ζητοῦσε ἀπό τούς ἀνθρώπους νά προσεύχονται γιά τόν φωτισμό τῶν ἰατρῶν καί ὅταν τούς ἐπισκέπτεται ἡ ἀρρώστια νά ἀπευθύνονται σέ αὐτούς γιά βοήθεια».

Ἀς ἀπαντήσει τὸ πνευματικὸ τέκνο τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος Ἀλευρᾶς σὲ ἄρθρο του (8/7/2021) στὸ φιλεκκλησιαστικὸ πρακτορεῖο εἰδήσεων «Ρομφέα»: «Οι ιατροί της Πολυκλινικής Αθηνών, όταν αντιλήφθηκαν τα χαρίσματά του Αγίου Πορφυρίου απευθύνονταν σε εκείνον πάμπολλες φορές για συμβουλές και διαγνώσεις ιατρικές τις οποίες έδιδε με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος εκτιμούσε βαθύτατα την ιατρική επιστήμη, αλλά παραδεχόταν ελάχιστους ιατρούς. Ο ίδιος από ιατρικό λάθος έχασε την όρασή του και κινδύνευσε να χάσει και τη ζωή του από παρακοή ιατρού, που ενώ τον συμβούλευσε να μην του χορηγήσει κορτιζόνη, εκείνος το έπραξε και ο Άγιος πέρασε 2 με 3 εφιαλτικούς μήνες μέσα σε πόνους. O ίδιος ο Άγιος Πορφύριος, όπως έχει καταγραφεί και σε βιβλία του βίου του, του είχε αποκαλύψει ο Θεός και το φάρμακο κατά του καρκίνου αλλά δεν του επέτρεπε να το αποκαλύψει σε άλλους: “Το φάρμακο με το οποίο καταπολεμείται ο καρκίνος είναι πολύ εύκολο και οι γιατροί το “συναναστρέφονται” καθημερινά και το έχουν μπροστά στα μάτια τους, όπως - με την Χάρη του Θεού - κι εγώ το γνωρίζω. Ο Θεός όμως δεν τους το αποκαλύπτει, γιατί τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας αυτής της ασθένειας έχει γεμίσει ο Παράδεισος". Γιατί ο Θεός δεν επέτρεπε στον Άγιο Πορφύριο να αποκαλύψει το φάρμακο; Μήπως είναι τιμωρός και δεν θέλει να βρουν την υγεία εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο; Ή μέσα από αυτή την παιδαγωγία σώζεται ο άνθρωπος που αυτό είναι και η πεμπτουσία της πνευματικής ζωής;».

Επιστροφή στην κανονικότητα το εμβόλιο;

«Ἡ Ἐκκλησία ἐμπιστεύεται τήν ἐπιστημονική κοινότητα τῶν ἰατρῶν, ἡ ὁποία νυχθημερόν ἀγωνίζεται γιά τήν ἀπαλλαγή τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν θανατηφόρο πανδημία». Ἀν καὶ αὐτονόητο, ἡ Ἐκκλησία, συνοδικῶς ἐκφραζομένη, ὀφείλει νὰ τονίζει ὅτι στηρίζει καὶ προσεύχεται γιὰ τὸν φωτισμὸ τῶν ἰατρῶν καὶ τῶν φαρμακοποιῶν ὥστε νὰ θεραπεύεται καὶ νὰ διαφυλάσσεται ὁ ἄνθρωπος ὡς ψυχοσωματικὴ ὀντότητα. Ἐδὼ ὅμως ἀς κάνουμε μία διευκρίνιση: ὅταν λέμε «ἐπιστημονική κοινότητα τῶν ἰατρῶν» ἐννοοῦμε ὅλους τοὺς Ἰατροὺς, ὄχι μόνο τοὺς λεγομένους «εἰδικούς»... περὶ ὦν θοῦ Κύριε... Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι, ὄντως περισσότερο εἰδικοί, ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν συμπλέουν μὲ τὸ σύστημα δὲν ἀκούγονται ἤ χαρακτηρίζονται «συνομωσιολόγοι» γιὰ νὰ χαθοῦν ἀπὸ τὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ...

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, γνωρίζοντας πολλὰ περισσότερα πράγματα καὶ στὸ προσκήνιο καὶ στὸ παρασκήνιο ἀλλὰ καὶ συνεχῶς πιεζόμενη ἀπὸ πολιτειακοὺς καὶ ἄλλους παράγοντες, τόνισε στὴν 3045 ἐγκύκλιό της πὼς «ἡ ἐλπίδα ἔχει ἀνατείλει γιά ἐπιστροφή στήν κανονικότητα, ἀλλά, κυρίως, γιά τήν ἀνεμπόδιστη συμμετοχή στά Θεῖα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ κορύφωση τήν Κοινωνία ὅλων μας κατά τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας».

Προσέξτε: Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀκροβατεῖ, περπατᾶ σὲ τεντομένο σκοινί. Ὅποιος δὲν τὸ καταλαβαίνει ἐθελοτυφλεῖ.

ΥΓ: Ἡ συνέχεια σὲ ἐπόμενο ἄρθρο...

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΟ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος».

Ζούμε απίστευτα πράγματα! Η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, κάθε μέσο ενημέρωσης έχει επιστρατευθεί για τον κορωνοϊό, την καταπολέμησή του, τα μέτρα, το εμβόλιο και μάλιστα χωρίς σταματημό καθημερινά! Ο κόσμος έχει τρελαθεί και δεν ξέρει ποιον και τι να ακούσει. Η απουσία παντελούς ορθής και αληθούς ενημέρωσης καθιστά τον καθένα πρόβατο στην μηχανή του κιμά των ισχυρών της γης... Και στο θέατρο του παραλόγου έρχεται να συμμετάσχει και η Εκκλησία!

Η Εκκλησία φαίνεται πως ξεχνά τον σκοπό της ο οποίος είναι η πρόσληψη, η μεταμόρφωση και ο αγιασμός του ανθρώπου και του σύμπαντος κόσμου και ασχολείται με επίγειες και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Συγκεκριμένα, η Εκκλησία της Ελλάδος κατέστη ουραγός στις επιθυμίες του εκάστοτε ισχυρού και έρχεται να συζητήσει υποχρεωτικότητα σε ένα αμφιβόλου ποιότητος ιατρικό μέσο! Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα εξετάσει το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού των ιερέων (!!!) κατά την συνεδρία της την 13η Ιουνίου 2021. Ας σημειώσουμε την ημερομηνία αλλά και την απόφαση που θα ληφθεί. Όντως ο κορωνοϊός φανέρωσε την απουσία εκκλησιαστικού ήθους από κάποια μέλη μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας (δεν λειτουργούσαμε ως μέλη αλλά π.χ. ως οπαδοί θρησκείας ή του γέροντα κλπ) αλλά πλέον φανερώνεται και η απουσία εκκλησιαστικής παιδείας-μετά λύπης το λέμε-και από Επισκόπους! 

«Τὰ δημοσίως λεγόμενα, δημοσίως καὶ κρινέτωσαν»

Ας ακούσουμε δηλώσεις κάποιων Μητροπολιτών. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος (9-7-2021) σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό Mega είπε πως πρέπει «υποχρεωτικό να γίνει το εμβόλιο για όλους, όχι μόνο για τους ιερείς. Αν δεν γίνει υποχρεωτικό, αφήνουμε τη δυνατότητα στους αναποφάσιστους να αναπτυχθεί μέσα τους μια σκέψη και προβληματισμός ότι δεν είναι κακό να μην κάνουν το εμβόλιο». Τάδε έφη στόμα, όχι «ειδικού», αλλά Μητροπολίτη. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ μας είπε (12-7-2021) πάλι στο Mega ότι «ο εμβολιασμός είναι ο μοναδικός τρόπος για να χτίσουμε τείχος ανοσίας». Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος είπε (12-7-2021) πως «τά ἐμβόλια πού χρησιμοποιοῦνται γιά τήν ἀσθένειεα covid-19 εἶναι εὐεργετικά, σώζουν ἀνθρώπινες ζωές, παρά τίς μικρές παρενέργειες, καί ἔτσι πρέπει νά τά δεχόμαστε.  Ὅσα ἀντίθετα ἐπιχειρήματα ἄκουσα μέχρι τώρα δέν μέ ἔχουν πείσει». Οι ίδιοι (οι Αρχιερείς) που ομιλούν για διάκριση ρόλων και οριοθέτηση επιστημονικών πεδίων έρχονται και τα παραβιάζουν για να μπουν στα όρια της επιστήμης!

Αρνητής ή επιφυλακτικός;

Η ιατρική επιστήμη είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο και δι' αυτής ο άνθρωπος καλείται να δοξάζει τον Θεό. Και ένα μέσο δοξασμού του Θεού της ιατρικής επιστήμης είναι ανά τους αιώνες και ο εμβολιασμός. Τώρα, όμως, η αμφιβολία της πλειοψηφίας των ανθρώπων για τα συγκεκριμένα εμβόλια κατά του Covid-19 δεν έγκειται στην άρνηση του ιού, σε μεταφυσικές δεισιδαιμονίες ή συνωμοσιολογίες αλλά σε μία επιφύλαξη όταν ακούει πως καθημερινά συνάνθρωποί τους λόγω παρενεργειών των εμβολίων πεθαίνουν ή αποκτούν κάποια παθογένεια (π.χ. θρόμβωση κα).

Αυτή η επιφύλαξη αν μή τι άλλο, επιτείνεται περισσότερο ανησυχητικά όταν οι ίδιοι άνθρωποι ακούνε από το στόμα του Πρωθυπουργού ότι θα δοθεί 150 ευρώ σ΄ όποιον και όποια εμβολιαστεί από την ηλικιακή ομάδα 18-24!!!

Αυτή η επιφύλαξη διογκώνεται στην ψυχή του ανήσυχου πολίτη όταν ενημερώνεται ότι «τα εμβόλια βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο μέχρι το 2023» και εύλογα εκ των υστέρων αναρωτιέται «μήπως είμαι πειραματόζωο»...

Αυτή η επιφύλαξη αυξάνεται όταν ο πρωθυπουργός συμπεριφέρεται στην Εκκλησία ως υποχείριό της και «συμβουλεύει...» Αρχιερείς να πείσουν τον κόσμο για την αναγκαιότητα του εμβολίου....!!!

«Καί βέβαια δέν μπορεῖ κανείς νά ἀρνῆται τήν ὠφελιμότητα τῶν ἐμβολίων, ὅταν παράλληλα χρησιμοποιῆ τά σύγχρονα ἐπιτεύγματα τῆς τεχνολογίας, ὅταν καθημερινά χρησιμοποιεῖ ποικίλα φάρμακα, ἔχοντας τόν φόβο τοῦ θανάτου, ὅταν ἔχη ἀναφορά στήν φιλαυτία του» είπε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου στις 12 Ιουλίου 2021. Ουδείς αρνείται την ωφελιμότητα των εμβολίων, όμως έχει το δικαίωμα να απορεί και επιφυλάσσεται όταν βλέπει πως ίσως δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο κτίζεται το «τείχος της Ελευθερίας».  

Επίλογος

Ακούστηκε πως «ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας». Μακάρι αλλά με τέτοιες φωνές στην ελλαδική Εκκλησία πολλοί θα απογοητευτούν και άλλοι θα το εκμεταλευτούν και θα διεκδικούν τον ρόλο του Χριστιανού και θα εμφανίζονται ως σωτήρες της Εκκλησίας. Βιώσαμε για τα καλά κάποιους «όψιμους χριστιανούς του καναπέ» να φωνάζουν να ανοίξουν οι Ναοί μέσα στην καραντίνα και μετά ούτε πάτησαν το πόδι τους. Τώρα, που οι Ναοί είναι ανοιχτοί, το εκκλησίασμα έχει πέσει δραματικά. Και δεν φταίει ότι έγινε η Ανάσταση στις 21:00, η Πανορθόδοξη Σύνοδος στο Κολυμπάρι το 2016 ή η αναγνώριση της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας. Φταίει ότι η Εκκλησία αντί να βιώνει και να μεταδίδει νήψη, κατήντησε κρατική υπηρεσία. Φταίει ότι αντί οι Επίσκοποι να είναι χαρισματικοί Πατέρες, κατήντησαν διοικητές και δεσποτάδες. Φταίει ότι αντί η αποστολή της Εκκλησίας να είναι θυσία και ποιμαντική, περιορίστηκε σε ξερά λόγια του άμβωνα. Και πλέον φταίει ότι αντί να προασπιστεί την οντολογική υπόσταση του ανθρώπου «κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ» τον υποβιβάζει σε χείριστο άτομο και υποχείριο της υποχρεωτικότητας...! 

Να κτίσουμε όλοι μαζί τείχος ανοσίας στην ψυχοσωματική υγεία, στον όλον άνθρωπο!

Ευχηθούμε «καλή ανοσία» σ' όσους εμβολιάστηκαν ή θα αποφασίσουν να εμβολιαστούν!

Μακριά από τις σειρήνες του διχασμού εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων!

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΥ!!!