ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ...

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἐθνικοῦ Ρεύματος».

    Σε μία Ελλάδα όπου οι λέξεις Χριστός, Εκκλησία, Ελλάδα, Ρωμιοσύνη, Ήθος, Αξίες, Ιδανικά, Σεβασμός, Τιμή, Ευγένεια, κοντεύουν να ξεχαστούν, μία μερίδα πολιτών την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2023 έδωσε μία απάντηση. Ήταν αυτά τα 40.000 και πλέον των Ελλήνων και Ελληνίδων που έσπευσαν από τα ξημερώματα αυτής της ημέρας να τιμήσουν τον Βασιλέα Κωνσταντίνο.

    Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρέστησαν στην κηδεία του Βασιλέως ήταν άνθρωποι με αγνό πατριωτισμό, μνήμη και τιμή στην ιστορία, σεβασμό στον άνθρωπο και η συντριπτική πλειοψηφία με αγάπη στον Βασιλέα. Επειδή ήμουν εκεί, ένας από αυτούς τους προσκυνητές του αειμνήστου Βασιλιά μας, έχω να πω ότι το 60-70% όλων μας ήταν κάτω των 50 ετών! Και πολλοί εξ αυτών κάτω των 35! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μαζί τους κι εγώ, δεν έζησαν την Βασιλευομένη Δημοκρατία. Όμως έτσι δώσαμε ένα διπλό μήνυμα:

    α) Δεν μας αρέσει η μιζέρια και οι πολιτικάντικες κοκορομαχίες, ούτε η φυτευτή διορισμένη κομματική γλάστρα του Προέδρου της Δημοκρατίας που καθιέρωσε η αβασίλευτη μεταπολίτευση του 1974.

    β) Θυμόμαστε την ιστορία μας, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας και τιμούμε ιστορικά πρόσωπα και θεσμούς που ωφέλησαν την Πατρίδα, και τέτοιο πρόσωπο ήταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΓ' και τέτοιος θεσμός ήταν η Βασιλεία στην νεώτερη Ελλάδα. 

Ευχαριστούμε, Κυριάκο Μητσοτάκη

Θα ήθελα να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη:

    Σ' ευχαριστούμε, Κυριάκο Μητσοτάκη, που έκανες περισσότερους Έλληνες βασιλόφρονες.
    Σ' ευχαριστούμε, Κυριάκο Μητσοτάκη, που έκανες να σιχαθούν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες το υπάρχον πολιτικό και πολιτειακό σύστημα ακόμα πιο πολύ.
    Σ' ευχαριστούμε, Κυριάκο Μητσοτάκη, που αποκάλυψες τον φόβο του μεταπολιτευτικού συστήματος για την ιστορία μας, τον βασιλικό θεσμό και την Βασιλική μας Οικογένεια.
    Σ' ευχαριστούμε, Κυριάκο Μητσοτάκη, που με την ντροπιαστική απόφασή σου να κηδευθεί ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ως ιδιώτης οδήγησες το κόμμα σου στο να πατώσει και να καταποντιστούν ακόμα πιο πολύ τα ποσοστά του στις επικείμενες εκλογές.
    Τόσο πολύ φοβήθηκες, πρωθυπουργέ λίγων ημερών ακόμη, που ζήτησες από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο, να μην τελέσει ούτε αυτός, ούτε η ΔΙΣ την κηδεία του Βασιλέως! Έλεος και ντροπή!

Ποιοι δεν μπόρεσαν να έρθουν

    Πολλοί είναι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που ευεργετήθηκαν από την Ελληνική Βασιλική Οικογένεια και από τους δυο τελευταίους Βασιλείς Παύλο και Κωνσταντίνο. Και ευεργετήθηκαν είτε από τους πάμπολλους ανά την Ελλάδα κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς και προνοιακούς οργανισμούς της, είτε από την απονομή χάριτος σε ανθρώπους που εξορίστηκαν ή φυλακίστηκαν ή για κομματικούς λόγους ή για λόγους οικογενειακής αντιπάθειας. Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι είτε έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη της ζωής, είτε είναι μεγάλης ηλικίας. Πολλοί από αυτούς τους Έλληνες είδαν την κηδεία του αοιδίμου Βασιλιά από την τηλεόραση.

    Άλλοι δεν μπόρεσαν να παραστούν-κι αυτοί είναι χιλιάδες-λόγω επαγγελματικής καταστάσεως. Μία άλλη μερίδα ανθρώπων που δεν παρέστη στην κηδεία είναι αυτοί που ναι μεν αγαπούν τον Βασιλέα, την Βασιλική Οικογένεια, τον βασιλικό θεσμό αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να μετακινηθούν. Οι λόγοι είναι πολλοί, από οικονομικοί έως... βαριεμάρας!

Οι στιγμές της Συγκίνησης

    Εκεί που συγκινηθήκαμε ιδιαιτέρως ήταν η στιγμή που το φέρετρο του Βασιλέως Κωνσταντίνου τυλιγμένο με την Ελληνική μας Σημαία. Προπέμψαμε τον κεκοιμημένο Βασιλιά μας με τον Εθνικό Ύμνο, όχι με κομματικά τραγούδια και ζητωκραυγάσαμε υπέρ του Βασιλέως.

    Την συγκίνησή μας μεγάλωσε η στάση των ανδρών Πριγκίπων. Πίσω από το φέρετρο με απόλυτη τάξη, σειρά και ευλάβεια ακολουθούσαν ο Διάδοχος Παύλος Β' στην μέση και δίπλα του οι Πρίγκιπες Νικόλαος και Φίλιππος. Κάθε κίνησή τους ήταν μία διδαχή για όλους μας. Κάθε κίνησή τους ήταν τόσο μελετημένη που πηγάζει από την εσωτερική ευταξία που έχουν ως ανθρώπινες προσωπικότητες.

    Η δεύτερη στιγμή που συγκινηθήκαμε πολύ ήταν η άφιξη της Βασίλισσας Άννας-Μαρίας μαζί με την Πριγκίπισσα Μαρία-Σαντάλ. Η αξιοπρεπεστάτη, συμπαθής, γλυκεία, ευγενεστάτη Βασίλισσά μας Άννα-Μαρία γεμάτη συγκίνηση και ταυτοχρόνως εξέπεμπε μία βασιλική αρχοντιά. Ο υιός της Διάδοχος Παύλος την υποδέχθηκε και της φίλησε το χέρι. Η Μαρί-Σαντάλ με τον υιό του Διαδόχου Κωνσταντίνο-Αλέξιο κατευθύνθηκαν προς το εσωτερικό του Μητροπολιτικού Ναού και εκεί λύγισαν οι καρδιές όλων μας: Όταν η Βασίλισσα μαζί με τον Διάδοχο Παύλο γύρισαν προς το μέρος μας και ευχαρίστησαν τον Ελληνικό λαό που παραβρέθηκε στο ιστορικό και οικογενειακό γεγονός του Βασιλέως μας. Εκεί οι επευφημίες μας ξεπέρασαν κάθε όριο! Αυτό το βλέμμα της Βασίλισσας θα μείνει για πάντα χαραγμένο μέσα στην καρδιά μου! Η Βασίλισσα μέσα στο πόνο και στο πένθος δεν μας ξέχασε. Σε ευχαριστούμε, Μεγαλειοτάτη, που μας δίδαξες ευγνωμοσύνη, τιμή, σεβασμό και ήθος.

    Το ίδιο βλέμμα βλέπαμε μετά την εξόδιο ακολουθία όταν ο επί 6 δεκαετίες σχεδόν σύζυγός της και Βασιλιάς μας τοποθετούταν στην νεκροφόρα για να οδηγηθεί στον επίγειο τόπο της αιωνίου αναπαύσεώς του! Και πάλι εκεί τον προπέμψαμε ψάλλοντας δύο φορές τον Εθνικό Ύμνο, ζητωκραυγάσαμε υπέρ του αειμνήστου Βασιλέως και επευφημήσαμε τον Διάδοχο Παύλο.

    Η στιγμή της ταφής πάντα είναι δύσκολη. Ένα σπάνιο έθιμο που έχει η Βασιλική μας Οικογένεια είναι όταν ψάλλεται το «Αἰωνία ἡ μνήμη» γονατίζουν προσευχητικά όλα τα παριστάμενα μέλη σε ένδειξη τιμής στον κεκοιμημένο. Έτσι έγινε και αυτή την φορά στο Παρεκκλήσιο του Βασιλικού Κοιμητηρίου του Τατοΐου κατά το τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του Βασιλέως. Όλα τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας γονάτισαν για να τιμήσουν τον Βασιλέα σύζυγο, πατέρα, αδελφό και παππού! Έσπασαν καρδιές όταν το φέρετρο κράτησαν οι Πρίγκιπες γιοι και εγγόνια του.

Η διδαχή της Βασιλικής Οικογένειας

    Η εξόδιος ακολουθία του Βασιλέως Κωνσταντίνου θα μείνει στην σύγχρονη ελληνική ιστορία ως μία μαύρη σελίδα αχαριστίας από πλευράς της ελληνικής πολιτείας, αλλά και ως μία ημέρα κατά την οποία οι Έλληνες διδαχθήκαμε Ήθος και Σεβασμό! Η Βασιλική Οικογένεια μας δίδαξε ήθος, δίδαξε αρχοντιά, δίδαξε παράδοση, δίδαξε Ελλάδα, δίδαξε Ορθοδοξία. Πολλοί από εμάς ξεχνάμε ότι είμαστε Ορθόδοξοι, ότι είμαστε Έλληνες. Μάθαμε την τσαπατσουλιά να την χαρακτηρίζουμε απλότητα, το άκομψο να το χαρακτηρίζουμε μόδα, το χριστιανικό αναχρονιστικό, το ελληνικό φασιστικό και ρατσιστικό.

    Η Βασιλική μας Οικογένεια μάς έκανε να αισθανθούμε υπερηφάνεια. Στεκόταν με απόλυτο σεβασμό μπροστά στον κεκοιμημένο. Ήξερε να ασπαστεί το χέρι του Αρχιερέως και του Ιερέως. Ήξερε να κάνει το σημείο του Σταυρού, να προσκυνεί με ευλάβεια την ιερή εικόνα και μετά να υποκλίνεται δύο φορές, μία φορά στην εικόνα και μία φορά στον κεκοιμημένο. Και μάλιστα κάθε μέλος της Βασιλικής Οικογένειας, από τον Διάδοχο Παύλο και την Βασίλισσα Άννα-Μαρία μέχρι και το μικρότερο εγγονό, ακολούθησε την ίδια τάξη και ευλάβεια!

    Ποιος ξέρει να σταθεί έτσι σήμερα μπροστά στον κεκοιμημένο; Ποιος ξέρει να τον κατευοδώσει με την οφειλόμενη τιμή που του δίδει η Εκκλησία και δι΄ αυτής η ελληνοορθόδοξη παράδοσή μας; Σήμερα μιλάμε για καύση νεκρών, για δικαιωματολογία στα ανώμαλα, στο σώμα, στην ευθανασία, στην έκτρωση... Ξεπεσμός, ευτελισμός σε έσχατα επίπεδα...

Επίλογος

    Μεγαλύτερη κληρονομιά στον άνθρωπο δεν υπάρχει από τον Χριστό. Και τον Χριστό στην Εκκλησία και στο πρόσωπο του κάθε αδελφού σου. Πόσο πλουτίζουμε κάθε φορά που κοινωνούμε τον Χριστό. Ο ελληνικός βασιλικός θρόνος είχε αυτήν την εκκλησιαστική ευλάβεια. Κι αυτό είναι ο σοβαρότερος παράγοντας που με παρακίνησε να εκτιμώ και να αγαπώ βαθύτατα την Βασιλική μας Οικογένεια.

    Αυτή η εκκλησιαστική ευλάβεια της Βασιλικής Οικογένειας είναι κληρονομιά και παρακαταθήκη της Βασίλισσας Όλγας, της οποίας οι συγγενείς δολοφονήθηκαν από τους μπολσεβίκους του 1917 και σήμερα τιμώνται ως Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αυτή η παρακαταθήκη πέρασε στον Βασιλέα Παύλο Α' και την Βασίλισσα Φρειδερίκη. Αυτοί φρόντισαν να την περάσουν στα παιδιά τους. Μόνο τέσσερις πρόσφατες ιστορίες για τον Βασιλιά Κωνσταντίνο κατά την διαμονή του στις Σπέτσες αρκούν:

    α) Προσευχόταν γονατιστός μόνος του σε Ιερό Ναό στις Σπέτσες όταν ήταν άδειος! Ταπεινοφροσύνη φανερώνει αυτό.

    β) Είδε γηραιό έγγαμο Ιερέα με την πρεσβυτέρα του καθώς περπατούσε και έτρεξε, χωρίς να του πει ποιος είναι, να του πάρει την ευχή. Ο Ιερέας δεν κατάλαβε και η πρεσβυτέρα μετά του είπε έκπληκτη: «Ο Κωνσταντίνος, ο Βασιλιάς». 

    γ) Εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή!

    δ) Η ευλάβεια και η συστολή που είχε όταν κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια. Το επιβεβαιώνουν Ιερείς στις Σπέτσες.

    Αυτά τα λένε όλα... Πέρα από οικογένειες και θεσμούς, πολιτεύματα και καταστάσεις, ζήσαμε μία ζεστή σφιχτοδεμένη ελληνική οικογένεια, πολύ περισσότερο ελληνική από κάποιες άλλες που μόνο τα λόγια τους αρέσουν και μόνο στα λόγια μένουν. Και αυτή η Οικογένεια συνεχίζει την ευλαβική εκκλησιαστική παρακαταθήκη: Και τρισάγιο 3 ημερών έκαναν, και κηδεία, και ταφή και τρισάγιο 9 ημερών. Αυτή η Οικογένεια μας εμπνέει: η Ορθόδοξη, η Ελληνική, η δεμένη!

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΗΜΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΓ'.