Κυρίως η νεότερη ιστορία της Πατρίδος παραποιείται ασυστόλως με αποτέλεσμα τα παιδιά μας να μην γνωρίζουν ιστορία και τι εορτάζουμε κατά τις Εθνικές μας επετείους. Για εμένα ο Μικρασιατικός πολέμος αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας μας. Ήταν ένα μεγάλο για το Έθνος γεγονός και εσκεμμένα κάποιοι παραποιούν την αλήθεια για τα γεγονότα αυτά. Το σχολικό εγχειρίδιο της ΣΤ' Δημοτικού μιλά για την Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή στο κεφάλαιο 41. Επιτρέψατέ μας να το "καθαρίσουμε" από την εσκεμμένη παραποίηση.
Ο Μικρασιατικός πόλεμος 41
Ανάμεσα στους νικημένους του Α' παγκοσμίου πολέμου ήταν και η Οθωμα-
νική αυτοκρατορία, σύμμαχος των Κεντρικών δυνάμεων. Οι νικήτριες δυνάμεις
της Αντάντ έστειλαν στρατό και κατέλαβε πολλές περιοχές της. Ο Ελληνικός
Στρατός απελευθέρωσε την περιοχή της Σμύρνης που το μεγαλύτερο μέρος
του πληθυσμού της ήταν Έλληνες. Ο Ελληνισμός πίστεψε τότε πως ήρθε η
ώρα να πραγματοποιηθεί το όραμα της Μεγάλης Ιδέας.
Στο μεταξύ υπογράφηκε η Συνθήκη των Σεβρών (1920). Οι Τούρκοι όμως
δυσαρεστήθηκαν από τους όρους της. Με αρχηγό τον Μουσταφά Κεμάλ (Ατα-
τούρκ) οργάνωσαν αντίσταση εναντίον των ξένων στρατευμάτων και ξεκίνη-
σαν διωγμούς εναντίον των Ελληνικών πληθυσμών. Ο τότε πρωθυπουργός
της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος έστειλε Ελληνικά στρατεύματα τα οποί-
α προχώρησαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.
Το 1920 όμως έχασε εσκεμμένα τις εκλογές ώστε να μην ισχύουν οι συμφω-
νίες που είχε συνάψει η Ελλάδα με τους συμμάχους. Οι αντίπαλοι του είχαν
αφήσει να εννοηθεί ότι θα σταματούσαν τον πόλεμο. Όταν όμως έγιναν κυ-
βέρνηση, έφεραν πίσω με δημοψήφισμα τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, γεγονός
που λειτούργησε στους συμμάχους ως πρόφαση' παράλληλα ως υπέρμαχοι της
Μ. Ιδέας και πιστεύοντας πως η νίκη είναι κοντά, συνέχισαν τον πόλεμο με
στόχο να φθάσουν στην Άγκυρα, όπου ήταν το ορμητήριο του Κεμάλ.
Η κατάσταση στην Μικρά Ασία είχε ήδη αλλάξει. Οι σύμμαχοι εγκατέλειψαν
τα εδάφη που είχαν καταλάβει. Άρχισαν μάλιστα να υποστηρίζουν τους Τούρ
κους και να τους εφοδιάζουν με πολεμοφόδια. Σημαίνοντα ρόλο για τις αρνητι
κές εξελίξεις στην Ελλάδα διεδραμάτισαν οι πλέον οικονομικά πανίσχυροι Εβ-
ραίοι.
Στην Ελλάδα οι πολιτικές διαμάχες συνεχίζονταν, ενώ ο Στρατός, παρ' όλα
αυτά με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο συνέχισε να προχωρεί νικηφόρα στο εσω-
τερικό της Μ. Ασίας φτάνοντας σχεδόν ως την Άγκυρα. Δεν μπόρεσε όμως να ε-
πιτύχει αποφασιστική νίκη. Ο εφοδιασμός ήταν δύσκολος, ο στρατός κουρασμέ-
νος από τους συνεχείς πολέμους και ορισμένες Ελληνικές, πολιτικές δύναμεις
υποστήριζαν τον Κεμάλ. Έτσι αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω και να οχυρωθεί σε
μία αμυντική γραμμή (Εσκί Σεχίρ - Κιουτάχεια - Αφιόν Καραχισάρ). Ο Κεμάλ
ενισχυμένος πλέον διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, εξαπολύει επίθεση
(14 Αυγούστου 1922). Ο οργανωμένος τουρκικός στρατός κατάφερε να διασπά-
σει το ελληνικό μέτωπο και ο ελληνικός στρατός άρχισε να υποχωρεί προς τα δυ-
τικά παράλια. Τον ακολουθούσαν και πλήθη Ελλήνων που εγκατέλειπαν την πατ-
δα τους, για να ξεφύγουν από την εκδίκηση των τούρκων. Στις 27 Αυγούστου του
1922 ο στρατός του Κεμάλ μπήκε στην Σμύρνη, που είχε γεμίσει πρόσφυγες, και
την έκαψε. Οι σφαγές που ακολούθησαν ήταν φρικτές και τρομερές. Έλληνες απ'
όλες τις περιοχές της Μ. Ασίας και του Πόντου συγκεντρώνονταν στα παράλια με
την ελπίδα να επιβιβαστούν στα πλοία για να γλιτώσουν από την εκδίκηση και τις
αγριότητες των Τούρκων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ήταν για τον Ελληνισμό εθνική συμφορά. Εκα-
τοντάδες χιλιάδες Έλληνες εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, αιχμαλωτίστηκαν
ή εξοντώθηκαν. Ο πανάρχαιος μικρασιατικός Ελληνισμός ξεριζώθηκε.
Με την συνθήκη της Λωζάνης, που ισχύει ως σήμερα, η Ελλάδα έχασε την
Ανατολική Θράκη και τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο. Έγινε υποχρεωτική ανταλλα-
γή πληθυσμών: 1.300.000 Έλληνες εγκατέλειψαν την Τουρκία και 500.000
Τούρκοι στην Ελλάδα. Δεν μετακινήθηκαν οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης
και οι Έλληνες της Κων/πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Σήμερα, ο αριθμός των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης, έχει αυξηθεί και
υπερβαίνει τις 120.000. Αντίθετα, οι Έλληνες της Κων/πόλης, της Ίμβρου και
της Τενέδου δέχτηκαν νέους διωγμούς από τους Τούρκους και αναγκάστηκαν
να φύγουν. Όσοι απέμειναν, δεν ξεπερνούν τις 3.000
Ο Μικρασιατικός πόλεμος 41
Ανάμεσα στους νικημένους του Α' παγκοσμίου πολέμου ήταν και η Οθωμα-
νική αυτοκρατορία, σύμμαχος των Κεντρικών δυνάμεων. Οι νικήτριες δυνάμεις
της Αντάντ έστειλαν στρατό και κατέλαβε πολλές περιοχές της. Ο Ελληνικός
Στρατός απελευθέρωσε την περιοχή της Σμύρνης που το μεγαλύτερο μέρος
του πληθυσμού της ήταν Έλληνες. Ο Ελληνισμός πίστεψε τότε πως ήρθε η
ώρα να πραγματοποιηθεί το όραμα της Μεγάλης Ιδέας.
Στο μεταξύ υπογράφηκε η Συνθήκη των Σεβρών (1920). Οι Τούρκοι όμως
δυσαρεστήθηκαν από τους όρους της. Με αρχηγό τον Μουσταφά Κεμάλ (Ατα-
τούρκ) οργάνωσαν αντίσταση εναντίον των ξένων στρατευμάτων και ξεκίνη-
σαν διωγμούς εναντίον των Ελληνικών πληθυσμών. Ο τότε πρωθυπουργός
της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος έστειλε Ελληνικά στρατεύματα τα οποί-
α προχώρησαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.
Το 1920 όμως έχασε εσκεμμένα τις εκλογές ώστε να μην ισχύουν οι συμφω-
νίες που είχε συνάψει η Ελλάδα με τους συμμάχους. Οι αντίπαλοι του είχαν
αφήσει να εννοηθεί ότι θα σταματούσαν τον πόλεμο. Όταν όμως έγιναν κυ-
βέρνηση, έφεραν πίσω με δημοψήφισμα τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, γεγονός
που λειτούργησε στους συμμάχους ως πρόφαση' παράλληλα ως υπέρμαχοι της
Μ. Ιδέας και πιστεύοντας πως η νίκη είναι κοντά, συνέχισαν τον πόλεμο με
στόχο να φθάσουν στην Άγκυρα, όπου ήταν το ορμητήριο του Κεμάλ.
Η κατάσταση στην Μικρά Ασία είχε ήδη αλλάξει. Οι σύμμαχοι εγκατέλειψαν
τα εδάφη που είχαν καταλάβει. Άρχισαν μάλιστα να υποστηρίζουν τους Τούρ
κους και να τους εφοδιάζουν με πολεμοφόδια. Σημαίνοντα ρόλο για τις αρνητι
κές εξελίξεις στην Ελλάδα διεδραμάτισαν οι πλέον οικονομικά πανίσχυροι Εβ-
ραίοι.
Στην Ελλάδα οι πολιτικές διαμάχες συνεχίζονταν, ενώ ο Στρατός, παρ' όλα
αυτά με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο συνέχισε να προχωρεί νικηφόρα στο εσω-
τερικό της Μ. Ασίας φτάνοντας σχεδόν ως την Άγκυρα. Δεν μπόρεσε όμως να ε-
πιτύχει αποφασιστική νίκη. Ο εφοδιασμός ήταν δύσκολος, ο στρατός κουρασμέ-
νος από τους συνεχείς πολέμους και ορισμένες Ελληνικές, πολιτικές δύναμεις
υποστήριζαν τον Κεμάλ. Έτσι αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω και να οχυρωθεί σε
μία αμυντική γραμμή (Εσκί Σεχίρ - Κιουτάχεια - Αφιόν Καραχισάρ). Ο Κεμάλ
ενισχυμένος πλέον διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, εξαπολύει επίθεση
(14 Αυγούστου 1922). Ο οργανωμένος τουρκικός στρατός κατάφερε να διασπά-
σει το ελληνικό μέτωπο και ο ελληνικός στρατός άρχισε να υποχωρεί προς τα δυ-
τικά παράλια. Τον ακολουθούσαν και πλήθη Ελλήνων που εγκατέλειπαν την πατ-
δα τους, για να ξεφύγουν από την εκδίκηση των τούρκων. Στις 27 Αυγούστου του
1922 ο στρατός του Κεμάλ μπήκε στην Σμύρνη, που είχε γεμίσει πρόσφυγες, και
την έκαψε. Οι σφαγές που ακολούθησαν ήταν φρικτές και τρομερές. Έλληνες απ'
όλες τις περιοχές της Μ. Ασίας και του Πόντου συγκεντρώνονταν στα παράλια με
την ελπίδα να επιβιβαστούν στα πλοία για να γλιτώσουν από την εκδίκηση και τις
αγριότητες των Τούρκων.
Η Μικρασιατική καταστροφή ήταν για τον Ελληνισμό εθνική συμφορά. Εκα-
τοντάδες χιλιάδες Έλληνες εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, αιχμαλωτίστηκαν
ή εξοντώθηκαν. Ο πανάρχαιος μικρασιατικός Ελληνισμός ξεριζώθηκε.
Με την συνθήκη της Λωζάνης, που ισχύει ως σήμερα, η Ελλάδα έχασε την
Ανατολική Θράκη και τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο. Έγινε υποχρεωτική ανταλλα-
γή πληθυσμών: 1.300.000 Έλληνες εγκατέλειψαν την Τουρκία και 500.000
Τούρκοι στην Ελλάδα. Δεν μετακινήθηκαν οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης
και οι Έλληνες της Κων/πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Σήμερα, ο αριθμός των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης, έχει αυξηθεί και
υπερβαίνει τις 120.000. Αντίθετα, οι Έλληνες της Κων/πόλης, της Ίμβρου και
της Τενέδου δέχτηκαν νέους διωγμούς από τους Τούρκους και αναγκάστηκαν
να φύγουν. Όσοι απέμειναν, δεν ξεπερνούν τις 3.000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου