Στην ανελέητη προπαγάνδα της αριστερής χούντας που γίνεται σε σχολεία, στην τέχνη και στα ΜΜΕ, όαση και ελπίδα αποτελεί ένα δοκίμιο ενός μαθητή Γ΄ Γενικού Λυκείου για τον θεσμό της βασιλείας που ζήτησε να το δημοσιεύσουμε. Μετά χαράς δεχθήκαμε την πρόταση και το δημοσιεύουμε:
"Ως μαθητής που ενδιαφέρομαι και παρακολουθώ με προσοχή την πολιτική-οικονομική-κοινωνική επικαιρότητα (εφόσον βέβαια μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου) έχω σχηματίσει την δική μου άποψη για την σημερινή κατάσταση. Αλλά αισθάνθηκα την ανάγκη να αναφερθώ και να αναλύσω έναν θεσμό τον οποίο ούτε έζησα όπως και οι συνομήλικοι μου και γενικότερα οι νεότερες γενιές. Για τον πολιτειακό θεσμό της βασιλείας, την εξέλιξή του αλλά και στο πρόσωπο του τέως βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου και της οικογενείας του.
Η βασιλεία, ως θεσμός στην νεότερη Ελλάδα (1830-1973) δεν μπόρεσε να επιζήσει εξαιτίας του κλίματος πόλωσης, ξενικών παρεμβάσεων και της συνεχούς πολιτικής αστάθειας. Ευρύτερα, και όχι μεμονωμένα στην Ελλάδα, ο θεσμός της βασιλείας αποτελεί ενοποιητικό παράγοντα στον λαό στον οποίο υπάρχει ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ωριμότητα που εκπέμπει ο εκάστοτε βασιλιάς. Ένας βασιλιάς ενσαρκώνει την ιστορία της χώρας της οποίας ηγείται και αποτελεί το ιστορικό και πολιτιστικό σύμβολο του Έθνους.
Υπάρχει μία άποψη η οποία έχει παγιωθεί στην επίσημη Ιστορία και χρησιμοποιείται στην ρητορική των περισσότερων πολιτικών παρατάξεων στην Ελλάδα. Η άποψη αυτή είναι ότι "η βασιλεία είναι πρωταίτια ή συνυπεύθυνη ή συντελεστής σ΄ οτιδήποτε μαύρο και αντεθνικό". Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη διότι με τα κατάλληλα-αντίστοιχα επιχειρήματα-στοιχεία καταρρίπτεται. Η άποψη αυτή εφευρέθηκε και υποστηρίζεται από ορισμένες παρατάξεις εδράζεται στην εμπάθεια, την πολιτική φιλοδοξία και τους αποπροσανατολιστικούς λόγους και συνθήματα που κρύβουν μία ενδόμυχη αποκόμιση ιδιοτελών συμφερόντων προς ίδιον όφελος καθώς και στον αριβισμό. Πρέπει να μελετήσουμε την ιστορία για να εντοπίσουμε η βασιλεία ήταν όργανο ξένων δυνάμεων και φορέας διχασμού. Όχι με συναισθηματισμούς και καπρίτσια.
Ο θεσμός της βασιλείας καθιερώθηκε στην Ελλάδα με τις Β΄, Γ΄ και Δ΄ Εθνοσυνελεύσεις (1823, 1827 και 1829 αντίστοιχα). Άρα είναι μύθος ότι η βασιλεία ήταν ξενόφερτη. Από την άλλη πλευρά, οι Μεγάλες Δυνάμεις-ιδίως η Αγγλία-το είδε ως μία "ευκαιρία" για να μπορεί μέσω της βασιλείας να ελέγχει την Πατρίδα μας. Αφού απέτυχαν να ενθρονίσουν ως βασιλιά τον πρίγκιπα Λεοπόλδο επέλεξαν τον πρίγκιπα της Βαυαρίας Όθωνα γιο του Λουδοβίκου Α΄, του μοναδικού φιλέλληνα μονάρχη στον κόσμο! Επί Όθωνα συντελέστηκε στην χώρα ένα μεγάλο πολύπλευρο έργο αλλά τέθηκαν ως βάσεις στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους-(1833-1835) εξαιτίας των Αντιβασιλέων-η γερμανική νοοτροπία και όχι η ελληνική η οποία είχε πολλά προβλήματα (όπως την υποδούλωση στην τουρκική τυραννία) και ήταν εξαιρετικά επιρρεπείς. Αν ο Όθωνας εκτελούσε εντολές των Μεγάλων Δυνάμεων, η Αγγλία δεν θα τον ανέτρεπε για χάρη του βρετανού πρίγκηπα Αλφρέδου. Και πάλι απέτυχαν. Η Β΄ Εθνοσυνέλευση εξέλεξε παμψηφεί ως νέο βασιλιά τον δευτερότοκο γιο του αδελφού του Δανού βασιλιά Χριστιανού Θ΄, Γεώργιο Α΄ της δυναστείας των Χριστιανών, όχι των Γλύξμπουργκ. (θα αναφερθώ παρακάτω).
Όλοι οι βασιλείς από τον Γεώργιο Α΄ μέχρι τον Κωνσταντίνο Β΄, ήταν πολέμιοι του ρουσφετιού και της κακοδιοίκησης τα οποία διατηρούσαν ως κόρη οφθαλμοί οι πολιτικοί μας για να διασφαλίσουν και να εξασφαλίσουν μονοπωλιακά την εξουσία. Την περίοδο της βασιλείας, η Ελλάδα τριπλασιάστηκε, χάρη στην διπλωματικότητα και την ευφυία των βασιλέων να εξετάσουμε ψύχραιμα χωρίς τυμπανισμούς και πάθη την ιστορία και μελετήσουμε όλα τα αρχεία και τα στοιχεία.
Ωστόσο, πρέπει να αναφερθώ και στον τέως βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνο ο οποίος, στόχος του διεθνούς σιωνισμού και της ανέντιμης ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ έγινε το μοιραίο πρόσωπο στην μεταπολεμική αλλά και μεταπολιτευτική μας ιστορία. Βασίλευσε τρία χρόνια και το όνομα του συνδέθηκε με τις σκοτεινότερες όψεις της ελληνικής ιστορίας, χωρίς να είναι υπεύθυνος!
Ο Κωνσταντίνος Β΄ είναι ένας άνθρωπος με ήθος και αξιοπρέπεια. Γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στην Ελλάδα. Υπηρέτησε στα Ο.Υ.Κ. σε ηλικία 16 ετών, Στρατό, Ναυτικό, Αεροπορία ενώ άλλοι είναι αστράτευτοι...., κέρδισε και χάρισε στην Ελλάδα το 2ο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο μετά το 1ο του Τσικλητήρα του 1912, έγινε Αρχηγός του ελληνικού κράτους και ορισμένοι πολιτικοί ήρθαν μετά από 20 χρόνια και με νόμο το ανώτατο κρατικό αξίωμα "Βασιλεύς" το μετέτρεψαν σε τίτλο ευγενείας! Πρώτη φορά στα παγκόσμια δεδομένα! Του δήμευσαν την νόμιμα αγορασμένη από τους προγόνους του προσωπική του περιουσία. Ηθικά αυτό είναι ανεπίτρεπτο και αποτελεί αχαριστία για έναν άνθρωπο που αγαπά και αγωνίζεται για την Ελλάδα. Το ότι ο ελληνικός λαός "επέλεξε" την αβασίλευτη Δημοκρατία το 1974 αυτό δεν σημαίνει ότι ψήφισε υπέρ της δήμευσης της περιουσίας του Κωνσταντίνου. Ο τέως βασιλιάς πρότεινε στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να παραχωρήσει στο κράτος τα 11.000 στρέμματα που έχει στην Ελλάδα με αντίδωρο το σπίτι του στο Τατόι όπου είναι ενταφιασμένοι οι γονείς του και σχεδόν όλοι οι πρόγονοί του. Το αρνήθηκαν και έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει στο Ευρωπαικό Δικαστήριο για ηθική δικαίωση το οποίο αποφάσισε την καταβολή εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης χρηματικής αποζημίωσης. Ο Κωνσταντίνος είναι ένας άνθρωπος φιλόπατρις, ευγενικός, ανοικτός, διεθνούς κύρους και σέβεται το Σύνταγμα και τους νόμους του ελληνικού κράτους. Και ακούμε πολλούς να λένε αφού τα σέβεται γιατί δεν παίρνει επίθετο.
Τον χαρακτηρίζουν ορισμένοι ως "Γλύξμπουργκ" νομίζοντας πως είναι το επώνυμο του για να τον υποβαθμίσουν εθνικά και στην συνείδηση του ελληνικού λαού. Για να τονίσουν πως είναι αλλοδαπός δήθεν. Στις βασιλικές οικογένειες ανά τον κόσμο-ιδίως στην Ευρώπη-υπάρχουν οι επιγαμίες, δηλαδή γάμοι μεταξύ μελών των βασιλικών οικογενειών από κάθε χώρα. Από πλευράς ιθαγένειας είναι Έλληνας, Δανός, Ρώσος, Γερμανός. Από την άλλη πλευρά έχει υπηρετήσει, έχει τιμήσει και βοηθήσει την πατρίδα του με πολλούς τρόπους, η προγονική του δυναστεία φέρει σελίδες δόξας συνυφασμένες με τις επιτυχίες του Έθνους μας. Οι πολιτικοί επιδιώκουν την λήψη επιθέτου από τον Κωνσταντίνο για να τον εξισώσουν μαζί τους, μαζί με τις άθλιες καταδικαστέες πράξεις τους. Σε περίπτωση που ο τέως βασιλιάς των Ελλήνων λάβει επίθετο χάνεται απ΄ ευθείας το κύρος, η αίγλη και η ιστορία της δυναστείας. Οι βασιλικές οικογένειες των χωρών Ελλάδα, Δανία και Νορβηγία δεν έχουν επώνυμο! Η δυναστεία και των τριών ονομάζεται από τον Μάιο του 1481 "δυναστεία των Χριστιανών" όταν στο δανικό θρόνο ανήλθε ο μοναδικός γιος του τελευταίου Αυτοκράτορα της Πόλης Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ο Ιωάννης Παλαιολόγος-Χριστιανός.
Πιστεύω πως χρειάζεται μέτρο σ΄ όλα (παν μέτρον άριστον-όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι) και να μην είμαστε εμπαθείς απέναντι σ΄ οτιδήποτε συνέβαλε ή συμβάλει στην πρόοδο και την ευημερία των Ελλήνων. Προτιμώ το πολίτευμα της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας σε σχέση με την Προεδρευόμενη διότι ο ανώτατος άρχοντας δεν στηρίζεται από κομματικά συμφέροντα και τερτίπια εμποδίζοντας την ασυδοσία και εγγυάται την εθνική συνέχεια και συνοχή και διευκολύνει τα κυριαρχικά δικαιώματα του ανθρώπου και της δημοκρατίας. Οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν για Αναθεωρητική Βουλή. Πιστεύω πως πρέπει να προταθεί η αλλαγή πολιτεύματος από προεδρευόμενο σε βασιλευόμενο και να κληθεί ο ελληνικός λαός με δημοψήφισμα να αποφασίσει επ΄αυτού ελεύθερα και ανεπηρέαστα.
Η νέα γενιά είμαστε προβληματισμένη, αγανακτισμένη και ανήσυχη για το μέλλον. Το κλίμα της αβεβαιότητας είναι ρευστό, διάχυτο και διαρκώς αυξανόμενο. Η λογική και η ιστορική αλήθεια δεν μας συνιστούν την εμπάθεια στον πολιτειακό θεσμό της βασιλείας. Κακοί δεν υπήρξαν μόνο οι Βασιλείς, αλλά και Πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, δικτάτορες ακόμα και Ιεράρχες. Το καπρίτσιο, το μονοπώλιο της εξουσίας έχουν οδηγήσει στην παραχάραξη της ιστορίας και την ισοπέδωση των πάντων. Τα χρόνια είναι σαν τις εποχές του χρόνου: άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι ο χειμώνας. Η μεταπολίτευση ήταν το φθινόπωρο και τα τελευταία 5 χρόνια "αλλάξαμε εποχή" και πήγαμε στον χειμώνα. Μήπως είναι καιρός για τον ερχομό της άνοιξης η αλλαγή πολιτεύματος; Η απόφαση θα είναι του μόνου κυρίαρχου ελληνικού λαού. Η νέα γενιά δεν είμαστε ούτε ανιστόρητοι, ούτε απαίδευτοι, ούτε αχάριστοι και θα ανταποδώσουμε του Καίσαρος τω Καίσαρι διατηρώντας τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά που κληροδοτήσαμε από τους προγόνους μας".
Επίσης, ο 18μαθητής λέει: "Ευχαριστώ το blog "Δημοκρατικό Εθνικό Ρεύμα" για την ανάρτηση του δοκιμίου μου και εύχομαι να γίνει αφορμή για προβληματισμό και έρευνα κυρίως από την νέα γενιά".
Εμείς επίσης αντευχόμαστε καλή του σταδιοδρομία και συνέχιση στον αγώνα του καθώς και την παρά ΘΕΟΥ φώτισιν και αντίληψιν για την καλή επιτυχία του στις πανελλαδικές εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθεί. Αυτή είναι η γενιά της προόδου, της Πίστης και της Πατρίδος που θα μας οδηγήσει στην "άνοιξη" όπως είπε λίγο πιο πάνω στο δοκίμιό του ο νεαρός μας φίλος.
Υπάρχει μία άποψη η οποία έχει παγιωθεί στην επίσημη Ιστορία και χρησιμοποιείται στην ρητορική των περισσότερων πολιτικών παρατάξεων στην Ελλάδα. Η άποψη αυτή είναι ότι "η βασιλεία είναι πρωταίτια ή συνυπεύθυνη ή συντελεστής σ΄ οτιδήποτε μαύρο και αντεθνικό". Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη διότι με τα κατάλληλα-αντίστοιχα επιχειρήματα-στοιχεία καταρρίπτεται. Η άποψη αυτή εφευρέθηκε και υποστηρίζεται από ορισμένες παρατάξεις εδράζεται στην εμπάθεια, την πολιτική φιλοδοξία και τους αποπροσανατολιστικούς λόγους και συνθήματα που κρύβουν μία ενδόμυχη αποκόμιση ιδιοτελών συμφερόντων προς ίδιον όφελος καθώς και στον αριβισμό. Πρέπει να μελετήσουμε την ιστορία για να εντοπίσουμε η βασιλεία ήταν όργανο ξένων δυνάμεων και φορέας διχασμού. Όχι με συναισθηματισμούς και καπρίτσια.
Ο θεσμός της βασιλείας καθιερώθηκε στην Ελλάδα με τις Β΄, Γ΄ και Δ΄ Εθνοσυνελεύσεις (1823, 1827 και 1829 αντίστοιχα). Άρα είναι μύθος ότι η βασιλεία ήταν ξενόφερτη. Από την άλλη πλευρά, οι Μεγάλες Δυνάμεις-ιδίως η Αγγλία-το είδε ως μία "ευκαιρία" για να μπορεί μέσω της βασιλείας να ελέγχει την Πατρίδα μας. Αφού απέτυχαν να ενθρονίσουν ως βασιλιά τον πρίγκιπα Λεοπόλδο επέλεξαν τον πρίγκιπα της Βαυαρίας Όθωνα γιο του Λουδοβίκου Α΄, του μοναδικού φιλέλληνα μονάρχη στον κόσμο! Επί Όθωνα συντελέστηκε στην χώρα ένα μεγάλο πολύπλευρο έργο αλλά τέθηκαν ως βάσεις στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους-(1833-1835) εξαιτίας των Αντιβασιλέων-η γερμανική νοοτροπία και όχι η ελληνική η οποία είχε πολλά προβλήματα (όπως την υποδούλωση στην τουρκική τυραννία) και ήταν εξαιρετικά επιρρεπείς. Αν ο Όθωνας εκτελούσε εντολές των Μεγάλων Δυνάμεων, η Αγγλία δεν θα τον ανέτρεπε για χάρη του βρετανού πρίγκηπα Αλφρέδου. Και πάλι απέτυχαν. Η Β΄ Εθνοσυνέλευση εξέλεξε παμψηφεί ως νέο βασιλιά τον δευτερότοκο γιο του αδελφού του Δανού βασιλιά Χριστιανού Θ΄, Γεώργιο Α΄ της δυναστείας των Χριστιανών, όχι των Γλύξμπουργκ. (θα αναφερθώ παρακάτω).
Όλοι οι βασιλείς από τον Γεώργιο Α΄ μέχρι τον Κωνσταντίνο Β΄, ήταν πολέμιοι του ρουσφετιού και της κακοδιοίκησης τα οποία διατηρούσαν ως κόρη οφθαλμοί οι πολιτικοί μας για να διασφαλίσουν και να εξασφαλίσουν μονοπωλιακά την εξουσία. Την περίοδο της βασιλείας, η Ελλάδα τριπλασιάστηκε, χάρη στην διπλωματικότητα και την ευφυία των βασιλέων να εξετάσουμε ψύχραιμα χωρίς τυμπανισμούς και πάθη την ιστορία και μελετήσουμε όλα τα αρχεία και τα στοιχεία.
Ωστόσο, πρέπει να αναφερθώ και στον τέως βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνο ο οποίος, στόχος του διεθνούς σιωνισμού και της ανέντιμης ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ έγινε το μοιραίο πρόσωπο στην μεταπολεμική αλλά και μεταπολιτευτική μας ιστορία. Βασίλευσε τρία χρόνια και το όνομα του συνδέθηκε με τις σκοτεινότερες όψεις της ελληνικής ιστορίας, χωρίς να είναι υπεύθυνος!
Ο Κωνσταντίνος Β΄ είναι ένας άνθρωπος με ήθος και αξιοπρέπεια. Γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στην Ελλάδα. Υπηρέτησε στα Ο.Υ.Κ. σε ηλικία 16 ετών, Στρατό, Ναυτικό, Αεροπορία ενώ άλλοι είναι αστράτευτοι...., κέρδισε και χάρισε στην Ελλάδα το 2ο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο μετά το 1ο του Τσικλητήρα του 1912, έγινε Αρχηγός του ελληνικού κράτους και ορισμένοι πολιτικοί ήρθαν μετά από 20 χρόνια και με νόμο το ανώτατο κρατικό αξίωμα "Βασιλεύς" το μετέτρεψαν σε τίτλο ευγενείας! Πρώτη φορά στα παγκόσμια δεδομένα! Του δήμευσαν την νόμιμα αγορασμένη από τους προγόνους του προσωπική του περιουσία. Ηθικά αυτό είναι ανεπίτρεπτο και αποτελεί αχαριστία για έναν άνθρωπο που αγαπά και αγωνίζεται για την Ελλάδα. Το ότι ο ελληνικός λαός "επέλεξε" την αβασίλευτη Δημοκρατία το 1974 αυτό δεν σημαίνει ότι ψήφισε υπέρ της δήμευσης της περιουσίας του Κωνσταντίνου. Ο τέως βασιλιάς πρότεινε στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να παραχωρήσει στο κράτος τα 11.000 στρέμματα που έχει στην Ελλάδα με αντίδωρο το σπίτι του στο Τατόι όπου είναι ενταφιασμένοι οι γονείς του και σχεδόν όλοι οι πρόγονοί του. Το αρνήθηκαν και έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει στο Ευρωπαικό Δικαστήριο για ηθική δικαίωση το οποίο αποφάσισε την καταβολή εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης χρηματικής αποζημίωσης. Ο Κωνσταντίνος είναι ένας άνθρωπος φιλόπατρις, ευγενικός, ανοικτός, διεθνούς κύρους και σέβεται το Σύνταγμα και τους νόμους του ελληνικού κράτους. Και ακούμε πολλούς να λένε αφού τα σέβεται γιατί δεν παίρνει επίθετο.
Τον χαρακτηρίζουν ορισμένοι ως "Γλύξμπουργκ" νομίζοντας πως είναι το επώνυμο του για να τον υποβαθμίσουν εθνικά και στην συνείδηση του ελληνικού λαού. Για να τονίσουν πως είναι αλλοδαπός δήθεν. Στις βασιλικές οικογένειες ανά τον κόσμο-ιδίως στην Ευρώπη-υπάρχουν οι επιγαμίες, δηλαδή γάμοι μεταξύ μελών των βασιλικών οικογενειών από κάθε χώρα. Από πλευράς ιθαγένειας είναι Έλληνας, Δανός, Ρώσος, Γερμανός. Από την άλλη πλευρά έχει υπηρετήσει, έχει τιμήσει και βοηθήσει την πατρίδα του με πολλούς τρόπους, η προγονική του δυναστεία φέρει σελίδες δόξας συνυφασμένες με τις επιτυχίες του Έθνους μας. Οι πολιτικοί επιδιώκουν την λήψη επιθέτου από τον Κωνσταντίνο για να τον εξισώσουν μαζί τους, μαζί με τις άθλιες καταδικαστέες πράξεις τους. Σε περίπτωση που ο τέως βασιλιάς των Ελλήνων λάβει επίθετο χάνεται απ΄ ευθείας το κύρος, η αίγλη και η ιστορία της δυναστείας. Οι βασιλικές οικογένειες των χωρών Ελλάδα, Δανία και Νορβηγία δεν έχουν επώνυμο! Η δυναστεία και των τριών ονομάζεται από τον Μάιο του 1481 "δυναστεία των Χριστιανών" όταν στο δανικό θρόνο ανήλθε ο μοναδικός γιος του τελευταίου Αυτοκράτορα της Πόλης Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ο Ιωάννης Παλαιολόγος-Χριστιανός.
Πιστεύω πως χρειάζεται μέτρο σ΄ όλα (παν μέτρον άριστον-όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι) και να μην είμαστε εμπαθείς απέναντι σ΄ οτιδήποτε συνέβαλε ή συμβάλει στην πρόοδο και την ευημερία των Ελλήνων. Προτιμώ το πολίτευμα της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας σε σχέση με την Προεδρευόμενη διότι ο ανώτατος άρχοντας δεν στηρίζεται από κομματικά συμφέροντα και τερτίπια εμποδίζοντας την ασυδοσία και εγγυάται την εθνική συνέχεια και συνοχή και διευκολύνει τα κυριαρχικά δικαιώματα του ανθρώπου και της δημοκρατίας. Οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν για Αναθεωρητική Βουλή. Πιστεύω πως πρέπει να προταθεί η αλλαγή πολιτεύματος από προεδρευόμενο σε βασιλευόμενο και να κληθεί ο ελληνικός λαός με δημοψήφισμα να αποφασίσει επ΄αυτού ελεύθερα και ανεπηρέαστα.
Η νέα γενιά είμαστε προβληματισμένη, αγανακτισμένη και ανήσυχη για το μέλλον. Το κλίμα της αβεβαιότητας είναι ρευστό, διάχυτο και διαρκώς αυξανόμενο. Η λογική και η ιστορική αλήθεια δεν μας συνιστούν την εμπάθεια στον πολιτειακό θεσμό της βασιλείας. Κακοί δεν υπήρξαν μόνο οι Βασιλείς, αλλά και Πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, δικτάτορες ακόμα και Ιεράρχες. Το καπρίτσιο, το μονοπώλιο της εξουσίας έχουν οδηγήσει στην παραχάραξη της ιστορίας και την ισοπέδωση των πάντων. Τα χρόνια είναι σαν τις εποχές του χρόνου: άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι ο χειμώνας. Η μεταπολίτευση ήταν το φθινόπωρο και τα τελευταία 5 χρόνια "αλλάξαμε εποχή" και πήγαμε στον χειμώνα. Μήπως είναι καιρός για τον ερχομό της άνοιξης η αλλαγή πολιτεύματος; Η απόφαση θα είναι του μόνου κυρίαρχου ελληνικού λαού. Η νέα γενιά δεν είμαστε ούτε ανιστόρητοι, ούτε απαίδευτοι, ούτε αχάριστοι και θα ανταποδώσουμε του Καίσαρος τω Καίσαρι διατηρώντας τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά που κληροδοτήσαμε από τους προγόνους μας".
Επίσης, ο 18μαθητής λέει: "Ευχαριστώ το blog "Δημοκρατικό Εθνικό Ρεύμα" για την ανάρτηση του δοκιμίου μου και εύχομαι να γίνει αφορμή για προβληματισμό και έρευνα κυρίως από την νέα γενιά".
Εμείς επίσης αντευχόμαστε καλή του σταδιοδρομία και συνέχιση στον αγώνα του καθώς και την παρά ΘΕΟΥ φώτισιν και αντίληψιν για την καλή επιτυχία του στις πανελλαδικές εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθεί. Αυτή είναι η γενιά της προόδου, της Πίστης και της Πατρίδος που θα μας οδηγήσει στην "άνοιξη" όπως είπε λίγο πιο πάνω στο δοκίμιό του ο νεαρός μας φίλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου