Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΠΟΥΛΗΣΕ ΝΗΣΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ!

Η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων, ιδιαιτέρως της Αγγλίας, υπήρξε πολιτική "διαίρει και βασίλευε". Όταν η Αλβανία δημιουργείτο ως κράτος με προτροπή και φανατική ενθάρρυνση της Αγγλίας, η γηραιά Αλβιόνα, Ιταλία, Αυστροουγγαρία με ιταμή απαίτηση από την Ελλάδα δια του οργάνου της στην Ελλάδα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου (Μπενύ Σελόν) την παραχώρηση ελληνικής γης στους Αλβανούς!

Ναι, καλά διαβάσατε. Με τον Νόμο 272/1914 (ΦΕΚ 151/Α΄/7-6-1914) η Ελλάδα, και κάτω από τις πιέσεις της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας παραχωρούσε στην Αλβανία τη ελληνική νήσο Σάσωνα!!! Επρόκειτο για εθνική μειοδοσία, η παράδοση με έναν απλό νόμο του απώτερου νησιού του Ιονίου, το οποίο είχε προσαρτηθεί στην Ελλάδα το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά!

Ο Κωνσταντίνος ΙΒ΄ παρά την πεισμώδη άρνησή του, υπέκυψε και υπέγραψε. Η απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας άνοιγε την κερκόπορτα για τα επερχόμενα δεινά. Κατακρεούργησαν τα ελληνικά εδάφη λίγες μόνον δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της πατρώας γης από τους Οθωμανούς και την παρέδωσαν στους Αλβανούς, με αποτέλεσμα, δεκαετίες μετά να έρθει η αλβανική κυβέρνηση και να καθορίσει την δική της ΑΟΖ ώστε να προχωρήσει σε εκμετάλλευση του Ιουνίου, με εξόρυξη υδρογονανθράκων!

Πληροφορίες του Μάκη Βραχιολίδη, όταν η ...σύμμαχός μας Ιταλία μετ’ επιτάσεως ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση την παραχώρηση της νήσου Σάσωνος, στόχευσε σε αυτό ακριβώς: στην συνεκμετάλλευση με την Αλβανία των κοιτασμάτων πετρελαίου. Οι ίδιες δε πηγές, αναφέρουν ότι Αλβανία και Ιταλία συνεργάζονται ήδη από το 1970 στην εξόρυξη πετρελαίου από το Ιόνιο!

Ιούνιος του 1914.

«ΦΕΚ 151,7/6/1914 ν.272 περί παραχωρήσεως της νησίδας Σάσωνος εις την Αλβανίαν…

Νόμος 272

Κωνσταντίνος βασιλεύς των Ελλήνων

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, αποφασίσαμεν και διατάσσομεν.

Άρθρον 1.

Επιτρέπεται εις την Κυβέρνησιν εις την Αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης τω Ελληνικώ Βασιλείω δυνάμει του 2ου άρθρου της παραχωρήσεως των Ιονίων νήσων, συνθήκης του Λονδίνου της 17/29 Μαρτίου 1864.

Άρθρον 2.

Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεως αυτού.

Ο παρών νόμος υπό της Βουλής ψηφισθείς και παρ’ Ημών σήμερον κυρωθείς δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 5 Ιουνίου 1914

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β.

Το υπουργικός Συμβούλιον

Ο Πρόεδρος

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Τα μέλη

Γ. Στρέϊτ, Κ.Δ. Ρακτιβάν, Εμμ. Ρέπουλης, Ι.Δ. Τσιριμώκος, Αλ. Ν. Διομήδης, Ανδρ. Μιχαλακόπουλος, Κ. Δεμερτζής.

Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς

Εν Αθήναις τη 6 Ιουνίου 1914.

Ο επί της Δικαιοσύνης Υπουργός

Κ.Δ. Ρακτιβάν»

Σχόλιο

Λάθος μοιραίο του Στρατηλάτη που αποδέχθηκε αυτήν την ιταμή αξίωση. Καλά για τον Βενιζέλο το καταλαβαίνουμε, ήταν οσφυοκάμπτης, ενδοτικός, παραχωρητής. Ο Στρατηλάτης όμως έπρεπε να επιμείνει. Όμως χάρη σ΄ αυτόν έχουμε και πολλά εδάφη αλλιώς αν ήταν η Ελλάδα στο έλεος του Βενιζέλου τα σύνορα μας θα ήταν μέχρι τον ποταμό Αλιάκμονα και ας το αμφισβητήσει όποιος θέλει με στοιχεία όμως. Τα στοιχεία όμως που έχουμε αποδεικνύουν την προσωπικότητα του Βενιζέλου.