Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται
63 έτη απο τη συντριβή του αντεθνικού και μισανθρώπου κομμουνιστοσυμμοριτισμού
συα πεδία των μαχών. Η συντριβή των
σλαβόδουλων συμμοριτών έθεσε τις βάσεις ώστε ο λαός μας μέσα από επίπονες
προσπάθειες να ανοικοδομήσει τη χώρα και να τη θέσει σε τροχιά
προόδου.
Η σύγκριση με τις χώρες που έπεσαν στα αιματοβαμμένα νύχια των κομμουνιστών είναι καταλυτική.
Δυστυχώς, η μεταπολίτευση με το διωγμό του Εθνάρχη και Λαοφιλή Βασιλιά μας μετά της Βασιλικής Οικογενείας μέσω του νόθου δημοψηφίσματος του Καραμανλή σήμανε και την παράδοση της χώρας στα αντεθνικά και δημαγωγικά κελεύσματα των ηττημένων συμμοριτών.
Αυτοί που αιματοκύλισαν τον λαό μας, αυτοί που μιμήθηκαν τον τούρκο και υιοθέτησαν την πρακτική του παιδομαζώματος, με τη σύμφωνη γνώμη ανάξιων πολιτικών, γύρισαν στον τόπο του εγκλήματος καθαγιασμένοι και προκλητικοί όσο ποτέ.
Με τη σύμφωνη γνώμη γαλάζιων "εθναρχών", πράσινων δημαγωγών και λοιπών πολιτικάντηδων, η περίφημη εθνική συμφιλίωση επέβαλε την ιδεολογική κυριαρχία των ηττημένων εγκληματιών του κομμουνισμού.
Σφαγείς Ελλήνων, απαγωγείς παιδιών, κατέλαβαν θέσεις στο δημόσιο τομέα επί Καραμανλή και Παπανδρέου, έγιναν βουλευτές, συμμετείχαν ακόμα και στην διακυβέρνηση της χώρας.
Η σύγκριση με τις χώρες που έπεσαν στα αιματοβαμμένα νύχια των κομμουνιστών είναι καταλυτική.
Δυστυχώς, η μεταπολίτευση με το διωγμό του Εθνάρχη και Λαοφιλή Βασιλιά μας μετά της Βασιλικής Οικογενείας μέσω του νόθου δημοψηφίσματος του Καραμανλή σήμανε και την παράδοση της χώρας στα αντεθνικά και δημαγωγικά κελεύσματα των ηττημένων συμμοριτών.
Αυτοί που αιματοκύλισαν τον λαό μας, αυτοί που μιμήθηκαν τον τούρκο και υιοθέτησαν την πρακτική του παιδομαζώματος, με τη σύμφωνη γνώμη ανάξιων πολιτικών, γύρισαν στον τόπο του εγκλήματος καθαγιασμένοι και προκλητικοί όσο ποτέ.
Με τη σύμφωνη γνώμη γαλάζιων "εθναρχών", πράσινων δημαγωγών και λοιπών πολιτικάντηδων, η περίφημη εθνική συμφιλίωση επέβαλε την ιδεολογική κυριαρχία των ηττημένων εγκληματιών του κομμουνισμού.
Σφαγείς Ελλήνων, απαγωγείς παιδιών, κατέλαβαν θέσεις στο δημόσιο τομέα επί Καραμανλή και Παπανδρέου, έγιναν βουλευτές, συμμετείχαν ακόμα και στην διακυβέρνηση της χώρας.
"Αποχουντοποίηση" 1974-1978. 300.000 έντιμοι δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν και αντικαταστάθηκαν από κομμουνιστοσυμμορίτες.
Οι συνέπειες -τώρα πλέον- γνωστές :
Οι συνέπειες -τώρα πλέον- γνωστές :
Πλήρης ηθική και υλική
χρεοκοπία,
Η καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, η διαφθορά και η
αναξιοκρατία κυρίαρχες σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής, οι κομματικοί στρατοί του
δημοσίου-παιδιά ενός ανώτερου θεού, η επίθεση σε αξίες και ιδανικά που κράτησαν
ζωντανό τον Ελληνισμό επί χιλιετίες.
Οι κόκκινοι "προστάτες των εργαζομένων" τη στιγμή που υπόσχονται τα πάντα, καίνε εργαζόμενους ζωντανούς και απολύουν κόσμο στις κομματικές τους επιχειρήσεις.
Στηρίζουν τη λαθρομετανάστευση και αδιαφορούν για τον φτωχό Ελληνα ο οποίος είναι ο πρώτος που νιώθει στο πετσί του τις συνέπειες :
Την εγκληματικότητα, την ανεργία, τα μειωμένα μεροκάματα.
Απέναντι σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα, ο Γράμμος και το Βίτσι έρχονται να μας θυμίσουν ότι είναι στο χέρι των Ελλήνων να ανατρέψουν την κατάσταση και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Οπως τότε ανετράπη η σλαβοκίνητη ανταρσία, έτσι και σήμερα μπορεί να ανατραπεί η σοβιετικού τύπου κρατική δομή που μας φόρτωσε στην πλάτη το πολυτεχνείο.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα; Η άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ένα σύγχρονο κάστρο της αρίστερας πέφτει μετά από επίμονο ιδεολογικό αγώνα.
Η επέτειος λοιπόν της εθνικής νίκης επί των συμμοριτών, η μνήμη των αγωνιστών που κατατρόπωσαν τις κατά κανόνα σλαβόφωνες ορδές στο Γράμμο και στο Βίτσι και το παράδειγμα των παλληκαριών που γλύτωσαν την Μακεδονία από μία γιουγκοσλαβική απορρόφηση και την Θράκη από την βουλγαρική τυραννία και εκδικήθηκαν τα θύματα του παιδομαζώματος και τόσων σφαγών, μας καλούν να αγωνιστούμε για να αποτινάξουμε τα δεσμά ενός αντεθνικού μαρξιστογενούς κατεστημένου.
Στο χέρι μας λοιπόν είναι να δημιουργήσουμε νέα, σύγχρονα μνημεία εθνικού θριάμβου.
Δεν ξεχνάμε αλλά ΤΙΜΟΥΜΕ τους προδομένους ήρωες που αγωνίστηκαν για να μας παραδώσουν
Οι κόκκινοι "προστάτες των εργαζομένων" τη στιγμή που υπόσχονται τα πάντα, καίνε εργαζόμενους ζωντανούς και απολύουν κόσμο στις κομματικές τους επιχειρήσεις.
Στηρίζουν τη λαθρομετανάστευση και αδιαφορούν για τον φτωχό Ελληνα ο οποίος είναι ο πρώτος που νιώθει στο πετσί του τις συνέπειες :
Την εγκληματικότητα, την ανεργία, τα μειωμένα μεροκάματα.
Απέναντι σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα, ο Γράμμος και το Βίτσι έρχονται να μας θυμίσουν ότι είναι στο χέρι των Ελλήνων να ανατρέψουν την κατάσταση και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Οπως τότε ανετράπη η σλαβοκίνητη ανταρσία, έτσι και σήμερα μπορεί να ανατραπεί η σοβιετικού τύπου κρατική δομή που μας φόρτωσε στην πλάτη το πολυτεχνείο.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα; Η άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ένα σύγχρονο κάστρο της αρίστερας πέφτει μετά από επίμονο ιδεολογικό αγώνα.
Η επέτειος λοιπόν της εθνικής νίκης επί των συμμοριτών, η μνήμη των αγωνιστών που κατατρόπωσαν τις κατά κανόνα σλαβόφωνες ορδές στο Γράμμο και στο Βίτσι και το παράδειγμα των παλληκαριών που γλύτωσαν την Μακεδονία από μία γιουγκοσλαβική απορρόφηση και την Θράκη από την βουλγαρική τυραννία και εκδικήθηκαν τα θύματα του παιδομαζώματος και τόσων σφαγών, μας καλούν να αγωνιστούμε για να αποτινάξουμε τα δεσμά ενός αντεθνικού μαρξιστογενούς κατεστημένου.
Στο χέρι μας λοιπόν είναι να δημιουργήσουμε νέα, σύγχρονα μνημεία εθνικού θριάμβου.
Δεν ξεχνάμε αλλά ΤΙΜΟΥΜΕ τους προδομένους ήρωες που αγωνίστηκαν για να μας παραδώσουν
μία ελεύθερη πατρίδα.
Δυστυχώς ο θύτης παρουσιάζεται ως θύμα με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας και της νεολαίας μας από αρχές, αξίες και ιδανικά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πως το σχολείο έχει καταστεί "όργανο αριστερού προσανατολισμού και αντεθνικοχριστιανικής χειραγώγησης".
Δυστυχώς ο θύτης παρουσιάζεται ως θύμα με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας και της νεολαίας μας από αρχές, αξίες και ιδανικά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πως το σχολείο έχει καταστεί "όργανο αριστερού προσανατολισμού και αντεθνικοχριστιανικής χειραγώγησης".
Μια ξεχασμένη
εθνική νίκη είναι αυτή που εορτάζουμε σε λίγες ημέρες.
Μια νίκη που το χρεωκοπημένο αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος θέλει να σβήσει.
Είναι η τελική νίκη του συμμοριτοπολέμου.
Απο τις 24 έως τις 30 Αυγούστου 1949 διεξήχθη η επιχείρηση “ΠΥΡΣΟΣ Γ” στο Γράμμο, στο τελευταίο καταφύγιο των συμμοριτών.
Μία επιχείρηση που ήδη από την πρώτη ημέρα κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες,όπως για παράδειγμα η κατάληψη του υψώματος Τσάρνο.
Και που ουσιαστικά η έκβαση της κρίθηκε την 27η του μηνός με την κατάληψη της Πόρτας Οσμάν από την ΙΧ Μεραρχία,σημαντική δίοδο των συμμοριτών από και προς Αλβανία.
Ηταν το τελειωτικό χτύπημα στη θηριωδία του ξενοκίνητου κομμουνισμού ο οποίος ήδη απο το 1943 υπό την προβιά ενός δήθεν αντιστασιακού κινήματος (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ), αιματοκύλιζε την Πατρίδα.
Ηταν το τελειωτικό χτύπημα εναντίον των συμμοριτών και των σλάβων συμμάχων τους που ονειρεύονταν τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την ανεξαρτησία της Μακεδονίας (ουσιαστικά την πώληση της στην Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία).
Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι την νίκη αυτή δεν την πέτυχε η Δεξιά.
Την πέτυχε όλος ο Ελληνικός λαός μιας και εναντίον του, το προδοτικό ΚΚΕ, είχε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Τον Εθνικό στρατό δεν στελέχωσαν Δεξιοί οπλίτες.
Τον στελέχωσαν παιδιά από κάθε Ελληνική οικογένεια.
Απέναντι τους, οι άντρες του ΕΣ, δυστυχώς, βρήκαν και πολλά βιαίως επιστρατευμένα Ελληνόπουλα.
Αρπαγμένα από τις οικογένειές τους για να γίνουν οι σύγχρονοι γενίτσαροι.
Βρήκαν αρκετούς αφελείς συμπατριώτες μας που πίστεψαν τα ψέμματα του κομμουνισμού τον οποίο όμως αργότερα ένιωσαν στο πετσί τους και κατάλαβαν…
Και αυτοί είναι θύματα του κομμουνισμού.
Αλλά απέναντι στον ΕΣ βρέθηκαν και τα φανατικά στελέχη του ΚΚΕ, βρέθηκαν και οι σλαύοι του ΝΟΦ.
Αυτοί ήταν οι θύτες όλης αυτής της τραγωδίας.
Η εθνική νίκη στο Γράμμο και στο Βίτσι ήταν νίκη ελευθερίας για τον Ελληνικό λαό που δεν έζησε ποτέ την εξαθλίωση και την τυρρανία που έζησαν άλλοι λαοί υπο κομμουνιστικά καθεστώτα.
Ηταν εκδίκηση για τα θύματα των εγκληματιών φλωράκηδων των οποίων τη μνήμη,δυστυχώς, το χρεωκοπημένο μεταπολιτευτικό κράτος έφτασε να τιμά.
Εκείνη η νίκη ήταν η νίκη μιας Ελλάδος εθνικώς αξιοπρεπούς,της θέλησης για προκοπή και ευημερία.
Μιας Ελλάδος που το αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος κατέστρεψε.
Αιωνία η μνήμη των Αξιωματικών και τον οπλιτών του Εθνικού Στρατού !
Αιωνία η μνήμη όσων αντιστάθηκαν στην κομμουνιστική θηριωδία !
ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β΄
Μια νίκη που το χρεωκοπημένο αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος θέλει να σβήσει.
Είναι η τελική νίκη του συμμοριτοπολέμου.
Απο τις 24 έως τις 30 Αυγούστου 1949 διεξήχθη η επιχείρηση “ΠΥΡΣΟΣ Γ” στο Γράμμο, στο τελευταίο καταφύγιο των συμμοριτών.
Μία επιχείρηση που ήδη από την πρώτη ημέρα κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες,όπως για παράδειγμα η κατάληψη του υψώματος Τσάρνο.
Και που ουσιαστικά η έκβαση της κρίθηκε την 27η του μηνός με την κατάληψη της Πόρτας Οσμάν από την ΙΧ Μεραρχία,σημαντική δίοδο των συμμοριτών από και προς Αλβανία.
Ηταν το τελειωτικό χτύπημα στη θηριωδία του ξενοκίνητου κομμουνισμού ο οποίος ήδη απο το 1943 υπό την προβιά ενός δήθεν αντιστασιακού κινήματος (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ), αιματοκύλιζε την Πατρίδα.
Ηταν το τελειωτικό χτύπημα εναντίον των συμμοριτών και των σλάβων συμμάχων τους που ονειρεύονταν τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την ανεξαρτησία της Μακεδονίας (ουσιαστικά την πώληση της στην Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία).
Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι την νίκη αυτή δεν την πέτυχε η Δεξιά.
Την πέτυχε όλος ο Ελληνικός λαός μιας και εναντίον του, το προδοτικό ΚΚΕ, είχε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Τον Εθνικό στρατό δεν στελέχωσαν Δεξιοί οπλίτες.
Τον στελέχωσαν παιδιά από κάθε Ελληνική οικογένεια.
Απέναντι τους, οι άντρες του ΕΣ, δυστυχώς, βρήκαν και πολλά βιαίως επιστρατευμένα Ελληνόπουλα.
Αρπαγμένα από τις οικογένειές τους για να γίνουν οι σύγχρονοι γενίτσαροι.
Βρήκαν αρκετούς αφελείς συμπατριώτες μας που πίστεψαν τα ψέμματα του κομμουνισμού τον οποίο όμως αργότερα ένιωσαν στο πετσί τους και κατάλαβαν…
Και αυτοί είναι θύματα του κομμουνισμού.
Αλλά απέναντι στον ΕΣ βρέθηκαν και τα φανατικά στελέχη του ΚΚΕ, βρέθηκαν και οι σλαύοι του ΝΟΦ.
Αυτοί ήταν οι θύτες όλης αυτής της τραγωδίας.
Η εθνική νίκη στο Γράμμο και στο Βίτσι ήταν νίκη ελευθερίας για τον Ελληνικό λαό που δεν έζησε ποτέ την εξαθλίωση και την τυρρανία που έζησαν άλλοι λαοί υπο κομμουνιστικά καθεστώτα.
Ηταν εκδίκηση για τα θύματα των εγκληματιών φλωράκηδων των οποίων τη μνήμη,δυστυχώς, το χρεωκοπημένο μεταπολιτευτικό κράτος έφτασε να τιμά.
Εκείνη η νίκη ήταν η νίκη μιας Ελλάδος εθνικώς αξιοπρεπούς,της θέλησης για προκοπή και ευημερία.
Μιας Ελλάδος που το αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό κράτος κατέστρεψε.
Αιωνία η μνήμη των Αξιωματικών και τον οπλιτών του Εθνικού Στρατού !
Αιωνία η μνήμη όσων αντιστάθηκαν στην κομμουνιστική θηριωδία !
ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β΄
Την αρχική δημοσίευση από το φιλικό blog "Βασιλόφρονες της Ελλάδος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου