Μία προσέγγιση στην σημερινή κατάσταση με τίτλο "Δεν φταιν΄ τα πολιτεύματα" έκανε ο κ. Θανάσης Διαμαντόπουλος. Κατόπιν αιτήσεων 19 πολιτών στο email μου, αποφασίσαμε η τριμελής επιτροπή να δημοσιεύσουμε το κείμενο του κ. Διαμαντόπουλου και να κάνουμε και εμείς την κριτική επ΄ αυτού και κατά πόσο ευθύνονται τα πολιτεύματα.
Το κείμενο (όχι όλο, αλλά το "επίμαχο" απόσπασμα) του κ. Διαμαντόπουλου:
"Είναι η Βασιλευομένη Δημοκρατία η μήτρα του σύγχρονου νεοφασισμού;
Τηλεοπτικός Θεόδωρος Πάγκαλος, ως συνήθως πανειδήμων, παντεπόπτης, κριτής, τιμητής, αξιολογητής των πάντων. Και, βεβαίως, διανοητικά ανατρεπτικός. Η νέα του «ανακάλυψη»; Το «33% των Ελλήνων» που το 1974 ψήφισαν υπέρ της Βασιλευομένης Δημοκρατίας εντάσσονται στο ίδιο ιδεολογικό ρεύμα με τους χρυσαυγίτες, αποτελούν
πρόδρομους του σημερινού φασισμού! Ας παρακάμψουμε τα ανακριβή ποσοστά. Και ας πάμε στην ουσία της ρήσης, αφού, σε παράλογους καιρούς, ο παραλογισμός αξίζει λογική αντιμετώπιση.
Η Βασιλευομένη Δημοκρατία έχει μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Στα πρώτα, ασφαλώς, ανήκει η αναγνώριση - ελάχιστα συμβατή προς την αστική αξιοκρατία και τη «φυσική ισότητα των ανθρώπων στην αφετηρία» - κληρονομικών τίτλων, ρόλων και προνομίων. Στα ελαττώματά της εντάσσεται, επίσης, το ενδεχόμενο ύπαρξης «ηλίθιου διάδοχου» (εννοώ μονάρχη ελλειμματικής πολιτικής κρίσης, όπως ο τελευταίος εστεμμένος μας, όχι ανίκανου προς δικαιοπραξία)... Επιπλέον το σύστημα αυτό αφαιρεί από μια κορεσμένη κοινωνία τη δυνατότητα εκτόνωσης, με απομάκρυνση του ισχυρότερου, σε συμβολικό επίπεδο, εκφραστή της κρατικής εξουσίας (φανταστείτε, οι παλαιότεροι, τον... Σαρτζετάκη ισόβιο) κ.ο.κ.
Στα εγγενή, μάλιστα, αυτά αρνητικά η Ιστορία προσέθεσε και άλλα: αφαίρεσε, π.χ., από τον μοναρχικό θεσμό την παλιά του δυνατότητα να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον με συμβατούς προς τη φύση του τρόπους, όπως ήταν η βασιζόμενη σε συγγενικούς δεσμούς μεταξύ των εστεμμένων άσκηση της λεγόμενης «ανακτορικής διπλωματίας» (χάρη στην οποία εμείς πήραμε τα Επτάνησα το 1864 και την Καβάλα το 1913). Επιπρόσθετα, ειδικά στη χώρα μας, ο συγκεκριμένος θεσμός στερήθηκε νωρίς το βασικό εγγενές του πλεονέκτημα, δηλαδή τον «φύσει» υπερκομματικό χαρακτήρα, αφού η πολιτική μυωπία των βασιλιάδων μας τους κατέστησε, από το 1915, παραταξιάρχες...
Τούτων δοθέντων θα παρείλκε, ίσως, η αναφορά στα πλεονεκτήματα του δεδομένου θεσμού, όπως π.χ. ότι θα απήλλασσε ένα πολιτικό σύστημα σαν το δικό μας από τους ανά πενταετία κραδασμούς για ανάδειξη αιρετού αρχηγού κράτους με συμβολικό μόνο ρόλο (ιδίως όταν η συγκυρία επιτρέπει σε ανεύθυνες αντιπολιτεύσεις να χρησιμοποιούν την εν λόγω εκλογή για μικροπολιτικές σκοπιμότητες).
Από τη - λογική - προτίμηση, ωστόσο, στην Προεδρευομένη Δημοκρατία μέχρι του να θεωρούμε φασίστες όσους προτάσσουν τα πλεονεκτήματα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, η απόσταση είναι τεράστια. Και η αβασάνιστη διάνυσή της καταστροφική: Αν πολλοί συνέλληνες στρέφονται σήμερα προς πολιτικές δυνάμεις που διακονούν την «πρωτοβάθμια», μονοδιάστατη, μανιχαϊστική και απλουστευτική λογική, αυτή που παρακάμπτει ή συσκοτίζει την πολυπλοκότητα των προβλημάτων, είναι γιατί επί δεκαετίες διαπαιδαγωγήθηκαν πολιτικά από «ηγέτες» και γνωμηγήτορες της συγκεκριμένης κοπής, φιλοσοφίας και αντίληψης".
Κριτική:
Ας ξεκαθαριστεί πως πέρα από την εποικοδομητική κριτική που θα κάνουμε, θα δώσουμε την πρέπουσα απάντηση στον Θ. Πάγκαλο που με τις ανοησίες του και τις λαϊκίστικες κορόνες του που έχουν γίνει συνθήματα της ειρωνείας και της βλακείας, τα βάζει με έναν ολόκληρο λαό και τώρα με τους βασιλόφρονες.
Η Βασιλευομένη Δημοκρατία-με την σύγχρονη μορφή της-αποτελεί το δημοκρατικότερο πολίτευμα στον κόσμο! Βέβαια, αυτό που προκαλεί σε κάποιους "αλλεργία" είναι η κληρονομική διαδοχή. Την κληρονομική διαδοχή είναι το στοιχείο θεμελίωσης της Βασιλείας. Ο Βασιλιάς θα δώσει την κατάλληλη ανατροφή στο παιδί του, δηλαδή στον Διάδοχο και στα υπόλοιπα παιδιά του. Ο Βασιλιάς δεν πατά επί πτωμάτων για να αποκτήσει μεγαλύτερο αξίωμα. Το έχει ήδη αποκτημένο. Το ίδιο και ο Διάδοχος. Το αξίωμα του πατέρα του θα αποκτήσει.
Αντίθετα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προκαλεί αστάθεια στο πολίτευμα σε περίπτωση μη εκλογής του. Μένει για 5 ή 10 χρόνια και δεν καταρτίζεται καλά-καλά στα προβλήματα και στις ανάγκες του λαού. Είναι κομματικός φίλος, εξαρτάται από κόμματα και συμφέροντα. Ο Βασιλιάς αντίθετα, δεν εξαρτάται από συμφέροντα, μένει για 30-50 στο βασιλικό αξίωμα και βρίσκεται κοντά στον λαό από πολύ μικρός.
Η Βασιλευομένη Δημοκρατία αποτελεί το πολίτευμα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας διότι την αντιπροσωπεύει. Δεν αφήνει την Ελλάδα στο έλεος των διεθνών τοκογλύφων και των πολιτικών τσακαλιών και υαίνων. Η άποψη λοιπόν του Πάγκαλου πως "η Βασιλευομένη Δημοκρατία η μήτρα του σύγχρονου νεοφασισμού" δεν είναι απλά αναληθής αλλά ένα αποθημένο των φανατικών παρωπιδάτων πολιτικάντηδων μας που έχουν κατασπαράξει την Ελλάδα.
Έκαστος Έλληνας έχει το δικαίωμα να ψηφίζει ότι κόμμα θέλει. Δεν έχει καμία σχέση το εθνιστικό-ναζιστικό ιδεολόγημα της Χρυσής Αυγής με την φιλοσοφία-πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Ενός πολιτεύματος με ηγέτη υπερκομματικό και απεξαρτητοποιημένο από συμφέροντα και κομματικές διαμάχες και διχασμούς.
Ο Βασιλιάς είχε το δικαίωμα αναπομπής ενός νομοσχεδίου ξανά στον Υπουργό. Το χρησιμοποίησε πολλές φορές γιατί οι πολιτικοί σκέφτονταν την πάρτι τους. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε το ίδιο δικαίωμα ποτέ δεν το χρησιμοποίησε. Ποτέ!
Η ανακτορική διπλωματία ωφέλησε την Ελλάδα. Ουδείς Έλληνας Βασιλιάς πρόδωσε την Πατρίδα του και τις εθνικές μας διεκδικήσεις. Η "πολιτική μυωπία" και η "υπέρ των βασιλοφρόνων" στάση που καταλογίζεται στον Στρατηλάτη Κωνσταντίνο είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα καθώς και η "φιλογερμανικότητα" του. Άλλα δείχνουν τα επίσημα έγγραφα όμως... Για τους βενιζελόλαγνους και τους ηλίθιους μαρξιστές της γραφίδας που ξοδεύουν την μελάνη τους στην αχαλίνωτη προπαγάνδα. Και βεβαίως δεν στερείται πολιτικής ωριμότητος και κατάρτισης ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄, ο άνθρωπος αυτός που αγωνίζεται για την Ελλάδα και έζησε 43 πικρά χρόνια στην εξορία.
Η Βασιλευομένη Δημοκρατία διακατέχεται από πλεονεκτήματα. Τα μειονεκτήματα καταλογίζονται στους εκπροσώπους της, στους διακόνους της. Και αυτό δεν ισχύει για την Ελλάδα, όπου οι Βασιλείς μας ήταν άψογοι διάκονοι του εθνικού συμφέροντος και μπροστάρηδες στην μάχη.
Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια είναι η καλύτερη σ΄ ολόκληρη την υφήλιο. Υποδειγματική, δημοκρατική με ήθος και αρχές κάτι που στερούνται λίγοι εστεμμένοι, η συντριπτική πλειοψηφία του "Ελλήνων" πολιτικάντηδων και όχι μόνο, η παγκόσμια διπλωματία, οι παγκόσμια σχέση που διέπεται από την ισχύ και το χρήμα.
Αλλά κανένας δεν σκέφτηκε τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, στην νέα γενιά.
Όσο για το ερώτημα που έθεσε ο κ. Διαμαντόπουλος "αν ευθύνονται ή όχι τα πολιτεύματα" η απάντηση είναι ΝΑΙ ευθύνονται. Η Προεδρική Δημοκρατία σ΄ όλες τις χώρες που εφαρμόστηκε εκτός από τις ΗΠΑ, οδήγησε πραξικοπήματα, η Προεδρευομένη το βλέπουμε όλοι σήμερα, το Ημιπροεδρικό Σύστημα που ισχύει στην Γαλλία οδηγεί πολλές φορές σε ασυνεννοησία και ο δημιουργός του Στρατηγός Ντεκώλ είχε δηλώσει την λύπη του γιατί δεν πρόλαβε να επαναφέρει την Βασιλευομένη Δημοκρατία στην Γαλλία. Δηλαδή ο Ντεκώλ μισούσε την πατρίδα του; Όχι, απλά επειδή ήθελε να την δει να προοδεύει και να μεγαλουργεί ήθελε να επαναφέρει το συγκεκριμένο πολίτευμα.
Είναι εθνική επιταγή η επαναφορά της Βασιλευομένης Δημοκρατίας στην Ελλάδα και του Κωνσταντίνου στον θρόνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου