«ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ» ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΕΣ

Μήνυμα τῆς τετραμελοῦς ἐπιτροπῆς τοῦ «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Η σειρά του τηλεοπτικού σταθμού OPEN «Κόκκινο Ποτάμι» αποτελεί μία από τις ανεπανάληπτες επιτυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Με σκηνοθέτη και πρωτεργάτη τον σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη, η σειρά έχει μπει στις καρδιές των Ελλήνων, καθώς με απίστευτη ζωντάνια και ακριβή λεπτομέρεια, χωρίς ωραιοποιήσεις και φκιασιδώματα, περιγράφει την γενοκτονία, τις σφαγές, τον ξεριζωμό, τον πόνο, την θλίψη και όλα τα πάνδεινα που υπέφεραν οι Πόντιοι αδελφοί μας, αλλά και την απόρριψη και τον πόλεμο που δέχθηκαν από τους ντόπιους Έλληνες. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στον κ. Μανουσάκη για την γλαφυρή αναπαράσταση της πολεμικής, εθνολογικής και κοινωνικής πραγματικότητος της εποχής, όσο και της γενοκτονικής βαρβαρότητος εις βάρος των Ποντίων. 

    Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο στην πολιτική πραγματικότητα της εποχής: Όλοι όσοι στηρίζουν στην σειρά του β' κύκλου τον Βασιλιά Κωνσταντίνο ΙΒ', τον Δημήτριο Γούναρη και την «Ηνωμένη Αντιπολίτευση» είναι υπόγειοι, σκοτεινοί, μπλεγμένοι με τον υπόκοσμο και κάθε λογής διαφθορά και έγκλημα. Ακόμα και οι Χωροφύλακες της εποχής στηρίζουν τον Βασιλιά και ταυτοχρόνως υποθάλπουν τον υπόκοσμο.

     Όσοι στηρίζουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το «Κόμμα τῶν Φιλελευθέρων», είναι φιλάνθρωποι, σπλαγχνικοί, εμφορούμενοι από άδολη αγάπη για την Πατρίδα και νέες ιδέες για το καλό του τόπου. Δυστυχώς και από τις δύο πλευρές δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ εξαίρεση, μα καμία! Με λίγα λόγια όλοι οι Βασιλόφρονες είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ και όλοι οι Βενιζελικοί οι ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ. Ένα παράδειγμα: στην φωτογραφία δίπλα, βλέπουμε τον Μανούσο Μανουσάκη τον ηθοποιό Παύλο Κουρτίδη. Υποδύεται τον πολιτικό της διαφθοράς, της μίζας, της φανερής και αφανούς υποκίνησης των πολιτικών νημάτων της περιοχής του, τον «πέφτουλα» στις ωραίες γυναίκες, τον γλύφτη και υποσχεσιολόγο για την ψήφο και φυσικά... τον Βασιλόφρονα!

    Το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, όπως το παρουσιάζει η σειρά, εμφανίζει μία Ελλάδα ως μία δημοκρατική χώρα υπό την «φιλελεύθερη» πνοή και ηγεσία του «μεγάλου πολιτικού και εθνάρχη» Ελευθερίου Βενιζέλου με όλα τα προβλήματα της εποχής και με τους Βασιλόφρονες να δουλεύουν υπόγεια για τις μίζες, για την πτώση του Βενιζέλου και για την κάλυψη των εγκληματιών και των συμμοριών. Όμως η εποχή του 1917-1920 είναι η εποχή της δικτατορίας του Ελευθερίου Βενιζέλου, η οποία στηρίχθηκε στις γαλλικές λόγχες. Η σειρά δεν παρουσιάζει τα γαλλικά πολυβολεία στις πλατείες των πόλεων. Δεν παρουσιάζει τα γαλλικά αγήματα να παρελαύνουν και να περιπολούν στις γειτονιές. Δεν παρουσιάζει τις δολοφονίες ηγουμένων και μοναχών Ορθοδόξων Μοναστηριών. Δεν παρουσιάζει τον ναυτικό αποκλεισμό στον Πειραιά και τους χιλιάδες θανάτους βρεφών, παιδιών και ηλικιωμένων από ασιτία, δεν παρουσιάζει τις διώξεις και τις απάνθρωπες σφαγές των Βενιζελικών στους κατοίκους πόλεων και περιοχών με την ρετσινιά «κωνσταντινικοί» ή «βασιλικοί»· μπορεί να μην ήταν, αλλά έτσι κάρφωνε το κομματόσκυλο. Επίσης, η σειρά δεν παρουσιάζει ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε εκλογές τον Νοέμβριο του 1920 για να τις χάσει, καθώς το κόμμα του πήρε 7.125 ψήφους παραπάνω από την «Ἠνωμένη Ἀντιπολίτευση». Δεν παρουσιάζει τον απάνθρωπο και σκιωδέστατο ρόλο του μεγαλοβιομηχάνου όπλων Ζαχάρωφ! Δεν παρουσιάζει τους χιλιάδες απολυμένους και εξορίστους δικαστικούς, αυτοδιοικητικούς, υπαλλήλους, πολιτικούς, Αρχιερείς του δικτατορικού καθεστώτος Βενιζέλου. Δεν παρουσιάζει την Βουλή των Λαζάρων, μία Βουλή που νεκραναστήθηκε από τις εκλογές του Μαΐου του 1915, χωρίς αντιπολίτευση και μόνο με βουλευτές των Φιλελευθέρων. Δεν παρουσιάζει τους Γάλλους στρατιώτες, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για την διάδοση και μετάδοση λοιμικών νόσων, σεξουαλικών νοσημάτων καθώς και για βιασμούς πολλών γυναικών στην Θεσσαλονίκη και αλλαχού... Γιατί ξεχάστηκαν όλα αυτά, κ. Μανουσάκη;

    Λυπούμαστε που μία τόσο προσεγμένη ιστορική σειρά έχει χρωματιστεί πολιτικά τόσο άσχημα. Πολύ απλά γιατί ακραίοι και καλοί υπήρχαν και στις δύο πλευρές, όχι μόνο στους Βασιλόφρονες, ούτε μόνο στους Βενιζελικούς. Η θέση μας αυτή ενισχύεται και από την δήλωση του Μανούσου Μανουσάκη τον Οκτώβριο του 2019: «Στη χώρα μας συμβαίνει κάτι μοναδικό και ελπίζω να το πολεμήσουμε με αυτή τη σειρά(σ.σ. το «Κόκκινο ποτάμι»). Έχουμε εκχωρήσει το δικαίωμα της αγάπης για την πατρίδα στην ακροδεξιά και στους φασίστες. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Έχουμε εκχωρήσει το δικαίωμα να σηκώνουν τη σημαία μόνο οι ακροδεξιοί». Νομίζουμε πως η δήλωση αυτή και αχρείαστη και διχαστική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

    Συνιστούμε ως «Δημοκρατικὸ Ἑλληνικὸ Βασίλειο» την παρακολούθηση της σειράς «Κόκκινο Ποτάμι» γιατί διδάσκει Ιστορία, αλλά και προσοχή στην πολιτική παρουσίαση των γεγονότων και των προσώπων, γιατί κάθε άλλο παρά βενιζελικός φανατισμός και αναζωπύρωση πολιτικών παθών ονομάζεται αυτό. Περιμένουμε πόση προπαγάνδα θα δούμε για τους Βασιλόφρονες και τον Βασιλιά Κωνσταντίνο ΙΒ' και πόσο Ιστορία θα διδαχθούμε.

ΠΩΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΞΑΝΑ την ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (μέρος 1)

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Βασιλευομένη Δημοκρατία: Η επιβεβλημένη αλλαγή στην Ελλάδα του 2023, του 2025, του 2030, του 2050. Η Ελλάδα σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής έχει ανάγκη από μία σοβαρότερη αντιμετώπιση από τα υπόλοιπα κράτη. Μπορεί η Ελλάδα να ξαναγίνει μία υπολογίσιμη δύναμη; Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει η αποκατάσταση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας και το πρόσωπο του Διαδόχου Παύλου Β΄.

    Ήδη ο Πρίγκιπας Παύλος έχει φέρει νέο αέρα, νέα πνοή στην Ελληνική Βασιλική Οικογένεια. Οι πολύτιμες παρακαταθήκες του πατέρα του Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΓ΄ για μία ενωμένη οικογένεια, ορθόδοξη γαλούχηση, εθνική ανατροφή, διαδοχική-βασιλική διαπαιδαγώγηση και ενωμένο Έθνος έχουν βρει την απόλυτη πραγματοποίησή τους στο πρόσωπο του Παύλου.

    Δεν μπορούμε να μιλούμε όμως με όρους του 1950, 1960 και 1970 για τον θεσμό της Βασιλείας στην Ελλάδα, ούτε να δενόμαστε συναισθηματικά και να αναπολούμε με φωτογραφίες την Βασιλική μας Οικογένεια. Άλλο η μνήμη, που επιβάλλεται να υπάρχει, και άλλο ο αγώνας για τον θεσμό. Μόνο η δημιουργία σύγχρονου Συλλόγου φίλων Βασιλευομένης Δημοκρατίας με σύγχρονο, σοβαρό και υπεύθυνο λόγο θα ταράξει τα νερά! Και δεν μιλούμε για ένα πολιτικά αθωράκιστο βασιλικό θρόνο. Έχοντας γνώση και εμπειρία της μεγάλης προσφοράς του Βασιλικού μας Οίκου αλλά και τυχόντων λαθών που έγιναν, η εμπειρία καταδεικνύει το εξής: Ο βασιλικός θρόνος της Ελλάδος θα έχει τρία αδιαπραγμάτευτα χαρακτηριστικά: Ορθόδοξος, Ελληνικός-Ρωμέικος, Δημοκρατικός.

Μπορεί να ξαναγυρίσει η Βασιλεία στην Ελλάδα το 2023;

    Τα διεθνή κέντρα εξουσίας που διαφεντεύονται από το παρακράτος του Σιωνισμού σε καμία περίπτωση δεν θα επανέφεραν τον βασιλικό θεσμό σε ένα κράτος. Εάν επανέφερε σε ένα κράτος την Βασιλεία θα το έκανε εάν η βασιλική οικογένεια του συγκεκριμένου κράτους υποτασσόταν ή έκανε εκπτώσεις υπέρ του σιωνιστικού παρακράτος.

    Ο Σιωνισμός κυβερνά υπογείως τον κόσμο και τον διαβρώνει μέσω των κινημάτων δήθεν για δικαιώματα για την γυναίκα και τους ΛΟΑΤΚΙ, μέσω των ΜΜΕ, μέσω του κινηματογράφου, μέσω της εκπαίδευσης, μέσω της διεθνούς οικονομίας, μέσω της σχεδιαζόμενης πανθρησκείας. Και προκειμένου να κρύψουν το απαίσιο σχέδιό τους, δημιουργούν σε κάθε κράτος μέσω των ΜΜΕ και των ανδρεικέλων πολιτικών τις αντιλήψεις· «μην ακούς τα σενάρια συνωμοσίας», «όσοι διαδίδουν σκοτεινά κέντρα και παρασκήνιο είναι ψεκ». κλπ, κλπ...

    Το σιωνιστικό παρακράτος και τα ανδρείκελα που έχουν σε κάθε κράτος και σε κάθε τομέα ξεχνούν ότι το μεγάλο κουμάντο το κάνει ο Θεός και μπορεί, όπως με τον Γκορμπατσόφ στην ΕΣΣΔ, να «γυρίσει το μυαλό τους όπως ένα μαχαίρι καθαρίζει ένα μήλο» κατά τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη (προφητεία του το 1984), να «διασκεδάσει βουλὰς ἐθνῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων» (Ψαλμός 32, 10) και να γκρεμίσει κράτη και αυτοκρατορίες που στην ανθρώπινη λογική φαντάζονται άθικτα και πανίσχυρα.

    Τα όπλα των Βασιλοφρόνων είναι δύο: Να κάνουμε σύμφωνα με τα ανθρώπινα μέτρα ό,τι καλύτερο μπορούμε (Σύλλογος φίλων Βασιλευομένης Δημοκρατίας) και να προσευχόμαστε αδιαλείπτως να μας χαρίσει ο Θεός μετάνοια και την αιώνιο ζωή («ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» Ματθ. 6,33) και για την προστασία της Πατρίδος μας και την αποκατάσταση του βασιλικού θεσμοῦ. Δες και εδώ εάν θες: ΠΡΟΣΕΥΧΗ για την ΠΑΤΡΙΔΑ και τον ΒΑΣΙΛΙΑ.

Το δικό μας σχέδιο

    Μία ηθοποιός, η Κλέλια Ρένεση, δημοσίευσε ένα κείμενο μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου σε προφίλ ΜΚΔ που έχει. Πήραμε το παρακάτω απόσπασμα γιατί, αν και ιδεολογικά άλλο θέλει να πει, ταυτιζόμαστε απολύτως μαζί του: «Μάθαμε ποιοι είμαστε. Τώρα ξέρουμε κατά πού να πάμε. Είναι σπουδαίο. Το απέδειξε φρικαλέα ο νομός Σερρών. Είμαστε μόνοι μας έναντι σε έναν μηχανισμό αδιανόητης σύνθλιψης της οποιασδήποτε μορφής δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Έναν μηχανισμό ύπνωσης του λαού. Όλα στο παζάρι αρκεί να υπάρχει "σχέδιο" και "Σταθερότητα". Ήρθε η ώρα να βρούμε το δικό μας σχέδιο κ την δική μας σταθερότητα σαν απάντηση σ΄ αυτό το φαινόμενο. Αφήστε τις βαλίτσες, δεν αφήνουμε την χώρα στα νύχια τους. Αφήστε τους διπλανούς. Όσο φταίνε αυτοί, φταίμε κι εμείς. Αφήστε τον θυμό κ πάμε σε οργανωτική σκέψη. Όσο κ αν σας φαίνεται παράδοξο αυτό που λέω, ήρθε η εποχή μας.. Μη γελάτε... Κρατήστε αυτό το ποστ κι ανατρέξτε σ' αυτό 1 χρόνο μετά».

    Το δικό μας σχέδιο λέγεται ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ που θα σέβεται ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΠΑΤΡΙΔΑ - ΒΑΣΙΛΕΙΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ - ΑΙΓΑΙΟ. Όσον αφορά τον θεσμό της Βασιλείας, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούν τα κόμματα της Εθνικής Αντιπολίτευσης με την Βασιλευομένη Δημοκρατία. Ωστόσο, μπροστά στην ερντογανοποίηση της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρέπει να δημιουργηθεί ένα δυναμικό αντίβαρο και ένα σταθερό πολιτειακό μοντέλο που θα αποπνέει σεβασμό στους ξένους και ισορροπία στο εσωτερικό. Μόνο η προσωπικότητα του Διαδόχου Παύλου Β' μπορεί να επιτελέσει την δύσκολη αυτή αποστολή. Τόσο η ελληνορθόδοξη, ανθρώπινη και βασιλική ανατροφή και παιδεία του, όσο και οι συγγενικοί του δεσμοί με Βασιλικές Οικογένειες ανά τον κόσμο,  οι «υψηλές» γνωριμίες του και η δυναμική παρουσία του στο παγκόσμιο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, τον καθιστούν τον ισχυρότερο παίχτη που διαθέτει αυτή την στιγμή η Ελλάδα σε γεωπολιτικό, πολιτειακό και εξωτερικής πολιτικής επίπεδο. Δεν νομίζω πως ο Παύλος θα συνυπέγραφε μετά την υπερψήφιση 180 βουλευτών την πώληση του μισού Αιγαίου. Σε αντίθεση, βέβαια, με την κομματική γλάστρα που λέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας...

Αναθεώρηση Συντάγματος - Δύο προτάσεις:

    Στην σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, στην οποία θα πρωτοστατήσει ο συστημικότατος Συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, θα έχει μέσα αλλαγές για την παιδεία, την υγεία και την εργασιακή νομοθεσία. Εμείς θα το πάμε παρακάτω με δύο προσωπικές προτάσεις, οι οποίες δεν δεσμεύουν όλον τον ιστότοπο:

    α) Η ΝΔ επιθυμεί αναθεώρηση του Συντάγματος. Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές να ανακηρύξει την επόμενη Βουλή Συντακτική και να κηρύξει εκλογές για Συντακτική Βουλή μέσα στο 2024. Η νέα Βουλή των εκλογών του 2024 να εκπονήσει Νέο Σύνταγμα Βασιλευομένης μορφής. Ταυτοχρόνως, να συγκροτηθεί μία εκστρατεία ενημερώσεως και ιστορίας, και όχι προπαγάνδας και θολοκουλτούρας, στα ΜΜΕ, στα σχολικά βιβλία και στα σχολεία για την ιστορική αποκατάσταση του θεσμού . Επίσης, μία εκστρατεία σωστής ενημερώσεως για το Νέο Σύνταγμα στα Μ.Μ.Ε., για να έχουν οι Έλληνες γνώση του νέου Συντάγματος, επί του οποίου να μπορούν με προτάσεις τους να τοποθετούνται. Το νέο Σύνταγμα, αφού το ολοκληρώσει η Βουλή, θα το θέσει σε δημοψήφισμα για την έγκρισή του ή μη από τον Ελληνικό λαό. Κάποιος θα πει ότι αυτά δεν γίνονται. Η απάντηση είναι «εάν θελήσει ο Θεός, όλα γίνονται». Με προσευχή και αγώνες, όχι πληκτρολόγιο, καναπέ και φραπέδες, κάτι πετυχαίνουμε.

    Οι πολιτικάντες είστε οι πρώτοι και μεγαλύτεροι καταπατητές του Συντάγματος, εσείς πρώτοι το κουρελιάσατε. Πάντως μέσα στο νέο Σύνταγμα θα αναφέρετε ρητά ότι «στερούνται των πολιτικών δικαιωμάτων τους όλοι οι πολιτικοί που εκλέχθηκαν Βουλευτές ή πήραν Κυβερνητικές θέσεις, οι συγγενείς τους μέχρι και δευτέρου βαθμού συγγένειας, από το 1974 και έπειτα, καθώς και οι απόγονοί τους»· μία εξαιρετική θέση του κόμματος «Κίνημα 21». Έτσι, κλείνετε ομαλά την περίοδο της Μεταπολίτευσης και αποσύρεστε άπαξ διά παντός από την πολιτική ζωή του τόπου.

    β) Εάν δεν θελήσει η ΝΔ, τότε την πρωτοβουλία για νέο Σύνταγμα Βασιλευομένης Δημοκρατίας ας την κάνει η Αντιπολίτευση, αξιωματική, ελάσσων, εθνική, μικρά συστημικά και αντισυστημικά κόμματα, (εκτός ΚΚΕ). Αντιπολιτευτικά κόμματα, σας δίνετε η μοναδική ευκαιρία για να καταπολεμήσετε την παντοδυναμία Μητσοτάκη, τον οποίο εάν τον αφήσετε θα τον ζείτε για τα επόμενα 10 χρόνια τουλάχιστον. Η μόνη λύση που σας προσφέρεται είναι η αποκατάσταση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Εάν αφήσετε τον Μητσοτάκη η Ελλάδα θα ερντογανοποιηθεί! 

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.

    Το άρθρο «ΠΩΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΞΑΝΑ την ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» θα συνεχιστεί με δυναμικότερη μορφή. Ώρα να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά!

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Έχουμε μία ΝΔ της τάξεως 40,8% και έναν Κυριάκο Μητσοτάκη παντοδύναμο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ψυχικά άρρωστος με την εξουσία. Δεν μπορεί να διαχειριστεί την ήττα και δεν θα δεχθεί ποτέ να έρθει στην θέση του δεύτερου. Θέλει να σου δείξει ότι έχει τον αέρα του νικητή, κι αυτό επειδή είναι υπερφίαλα εγωιστής! Η ΝΔ πλέον επιθυμεί πλειοψηφία 180 βουλευτών αναθεώρηση του Συντάγματος και... ξεπούλημα του μισού Αιγαίου και των νησιών Χίου, Σάμου, Ικαρίας, Αμοργού, Θήρας και της πλειοψηφίας των Δωδεκανήσων. Να ξέρει, λοιπόν, όποιος θέλει να ψηφίσει ΝΔ, Βασιλόφρονας και μη, γίνεται συνένοχος στο έγκλημα που ονομάζεται Συμφωνία των Πρεσπών! Ερώτηση: Θα αφήσουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να εθνοκτονεί, να βυσσοδομεί, να ξεπουλά;

Χρειάζεται Εθνική Αντιπολίτευση

    Πρώτα, πρέπει να πετάξουμε τον συστημικό Κυριάκο Βελόπουλο εκτός Βουλής στις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Τρία στοιχεία που τον καθιστούν αναξιόπιστο: α) πρώην μνημονιακός, άρα συστημικός και εύκολος στο να γίνει δεκανίκι, β) «ντεμί» δωδεκαθεϊστής και «χριστιανός», άρα «ταῦτα ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι» για κομματικό πελατολόγιο και γ) τηλεπωλητής των χειρόγραφων επιστολών του Ιησού Χριστού(!!!), άρα χριστέμπορας και θεομπαίχτης. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να ηγηθεί μίας Εθνικής Αντιπολίτευσης; Έχει τα φόντα και τα προσόντα της ηγεσίας; Προσωπική άποψη: ΟΧΙ.

    Χρειάζεται ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: με Ηλία Κασιδιάρη, Δημήτρη Νατσιό και Πρόδρομο Εμφιετζόγλου με συνασπισμό όλων των μικρών υγιών πατριωτικών κομμάτων. Μόνο τότε θα μπει ασπίδα στο ξεπούλημα του Αιγαίου και ό,τι άλλο φρικτό ετοιμάζει η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

    ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ με πεντάπτυχο: ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΘΥΣΙΑ για την ΠΑΤΡΙΔΑ, ΟΧΙ στις ΠΡΕΣΠΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ και στην ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΑΙΛΑΠΑ, ΝΑΙ στην ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και ΠΑΙΔΕΙΑ, ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ με ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η Ορθοδοξία είναι η πίστη μας και η ζωή μας. Η Ελλάδα είναι η Πατρίδα μας και καλούμαστε να την υπερασπιστούμε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μας. Νέο Σύνταγμα που θα προβλέπει Βασιλευομένη Δημοκρατία σύγχρονης μορφής σουηδικού τύπου κατά τα ρωμέικα πρότυπα - Ελληνορθόδοξη παιδεία - Ενίσχυση της οικογένειας - μείωση αριθμού βουλευτών - Γερουσία - συχνά δημοψηφίσματα - κυβερνήσεις συνεργασίας - κατάργηση βουλευτικής ασυλίας - πραγματική αυτοδιοικητική αποκέντρωση - μικτό οικονομικό σύστημα και όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία του πολιτεύματος. Ο Νεοφιλελευθερισμός είναι ο πραγματικός ΕΧΘΡΟΣ την δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Γάμος και η Οικογένεια είναι το κύτταρο της υπάρξεώς μας. Η Παιδεία είναι το φυτώριο της δημιουργικότητος, της γνώσης, της διαπροσωπικής ολοκλήρωσης.

    Κόμματα του πατριωτικού χώρου, κοιτάξτε να τα βρείτε. Συμμαχήσετε με ένα από τα τρία κόμματα που έχουν μέλλον και αφήστε προς το παρόν την κάθοδο μόνοι σας. Ο στόχος, εάν δεν είστε βαλτοί και εαυτούληδες, είναι κοινός: η σωτηρία της Πατρίδος. Οι εκλογές έδειξαν τον πραγματικό εχθρό: τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον νέο Ερντογάν, που αν ξαναβγεί θα κάνουμε πολλές κυβερνητικές τετραετίες μαζί του...!!! Χρειάζεται, λοιπόν, η δυναμική εθνικιστική φωνή του Ηλία Κασιδιάρη, η ήρεμη ρωμέικη φωνή του Δημητρίου Νατσιού και η μετριοπαθής και διπλωματική εθνιστική φωνή του Προδρόμου Εμφιετζόγλου. Στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που έρχεται (Αιγαίο, πλειστηριασμοί, νέα πανδημία) κανένας ΣΥΡΙΖΑ, κανένα ΠΑΣΟΚ και κανένα ΚΚΕ δεν μπορεί να αντισταθεί! Προσκολλημένοι στις κομματικές αγκυλώσεις και στην ιδεολογική φανατίλα τους, γίνονται οι καλύτεροι υπηρέτες του συστήματος.

Υ.Γ.

    Πολύ θα ήθελα, φίλοι μου, να έβλεπα τον Παύλο τον Β΄ ως Βασιλέα των Ελλήνων και Υπουργούς τον Ηλία Κασιδιάρη, Δημήτριο Νατσιό, Δημήτριο Κούβελα και Παναγιώτη Λαφαζάνη σε μία εθνική κυβέρνηση...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ για την ΠΑΤΡΙΔΑ και τον ΒΑΣΙΛΙΑ

Μήνυμα τῆς τετραμελοῦς ἐπιτροπῆς τοῦ «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Τόσο αυθόρμητα εκπήγασαν από μέσα μας αυτά τα προσευχητικά λόγια στον Κύριο και Θεό μας. Να προσευχόμαστε για την μετάνοιά μας ως Έθνος με δάκρυα, για την Πατρίδα μας, για τους Βασιλείς μας και πάνω από όλα να αξιωθούμε της Βασιλείας του Θεού.

  «Δέσποτα, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, Παντοκράτορ, προσκυνητέ, ἄναρχε, ἀόρατε, ἀκατάληπτε, ἀπερίγραπτε, ἀναλλοίωτε, ὁ Πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος, τῆς ἐλπίδος ἡμῶν, πρόσδεξαι ἐν ταύτῃ τῇ ὥρᾳ ἐν καρδίᾳ συντετριμμένῃ καὶ πνεύματι ταπεινώσεως τήν δέησιν ἠμῶν ὑπέρ τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Πατρίδος ἠμῶν.

    Ἐλθέτω ἡ βασίλεια Σου καὶ δίδαξον ἡμᾶς τὰ δικαιώματα τὰ Σὰ καὶ μὴ τὰ ἐμά.

    Μνήσθητι, Κύριε, τῶν εὐσεβεστάτων Βασιλέων ἡμῶν καὶ ἀξίωσον αὐτοὺς τοῦ βασιλεύειν καὶ πάλιν κατὰ τὸ θέλημά Σου ἐπὶ τὴν Πατρίδα ἡμῶν. Χάρισαι αὐτοῖς ὡς καὶ πᾶσαν τὴν βασιλικὴν οἰκογένειαν τοῦ Γένους ἡμῶν βαθεῖαν καὶ ἀναφαίρετον εἰρήνην, λάλησον εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν ἀγαθὰ ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας σου καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ σου, ἵνα ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.

    Δός ἡμῖν, Κύριε ὁ Θεός ἠμῶν ἄνεσιν βίου, πάντα τὰ χρειώδη τῆς καθ' ἡμέραν ἐπὶ τῆς γῆς ἡμῶν διαβιώσεως, μετάνοιαν διὰ τὰς παραλείψεις καὶ ἁμαρτίας ἠμῶν, ἐλευθερίαν ἐκ τῶν πολλῶν δυσοιώνων λογισμῶν, πίστιν βεβαίαν πρός Σέ, ἐλπίδα ἐπὶ τὰ βελτίω τῶν ὀχληρῶν ἠμῶν καταστάσεων ἀκαταίσχυντον, χαρὰν ἐν ταῖς καρδίαις ἠμῶν σταθηρᾶν. Ἐξάγαγε ἠμᾶς ἐκ τῶν λυπηρῶν ἐπὶ τὰ θυμηδέστερα, ἐκ τῶν στενωπών τῆς ἀπελπισίας εἰς τὸν δίαυλον τοῦ θάρσους, ἐκ τῆς ὀλισθηρᾶς ὁδοῦ τῆς ἀπωλείας εἰς τὴν ἀτραπὸν τῆς σταθερότητος, ἐκ τῆς ἀπιστίας εἰς τὴν πίστιν, φανερῶν τοῖς πάσι τόν δρόμον τῆς ἀληθινῆς ζωῆς.

    Παῦσον τὰ σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν, σβέσον τὰ φρυάγματα τῶν ἐθνῶν, τὰς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος.

    Ἀνάπαυσον, Κύριε, ἐν σκηναῖς τῶν δικαίων Σου τὸν κοιμηθέντα δοῦλον Σου Κωνσταντῖνον Βασιλέα, ὡς καὶ πάντας τοὺς Βασιλεῖς, Πατριάρχας, Ἀρχιερεῖς, Πρεσβυτέρους, Διακόνους, Μοναχούς, Μονάζουσας, γονεῖς, συγγενεῖς, συζύγους, τέκνα, ἀναδόχους καὶ κηδεμόνας, ὁμοεθνεῖς καὶ ἀλλοφύλους καὶ πᾶν ἁμάρτημα παρ' αὐτῶν πραχθὲν συγχώρησον ἐν τῇ μεγάλῃ καὶ ἀφάτῳ Σου φιλανθρωπίᾳ.

    Πάντας ἡμᾶς πρόσδεξαι εἰς τὴν βασιλείαν σου, υἱούς φωτὸς καὶ υἱοὺς ἡμέρας ἀναδείξας, τὴν σὴν εἰρήνην, καὶ τὴν σὴν ἀγάπην χάρισαι ἡμῖν, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν· πάντα γὰρ ἀπέδωκας ἡμῖν. Γενέσθω, Κύριε, ἐν πᾶσι τὸ σὸν θέλημα, καὶ μὴ τὸ ἡμέτερον, ὅτι εὐλογητὸς εἶ σὺν τῷ Μονογενεῖ Σου Υίῷ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ Ἀγαθῷ καὶ Ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εὶς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ στην ΕΛΛΑΔΑ το 2023

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Μετά την κοίμηση του Βασιλέως Κωνσταντίνου, η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια άλλαξε σελίδα. Πλέον αρχηγός του Ελληνικού Βασιλικού Οίκου είναι ο Διάδοχος Παύλος Β΄. Η στάση του Διαδόχου Παύλου υπήρξε καθ΄ όλα άψογη. Από την στάση του στην κηδεία του Βασιλέως πατέρα του, τις δηλώσεις του, την προσεγμένη συνέντευξή του έως και την συχνή παρουσία του (πλέον) στην χώρα μας. «Είμαι ο Παύλος για όλους» και «δεν είναι εδώ το τέλος» είναι-κατά την γνώμη μου-οι πιο σημαντικές φράσεις του Διαδόχου Παύλου, που πρέπει να τις κρατήσουμε γιατί αποκωδικοποιούν την στάση του.

    Ο Παύλος εξ ανατροφής και εκ χαρακτήρος είναι άνθρωπος της ΕΝΟΤΗΤΟΣ («Είμαι ο Παύλος για όλους»). Ως εκ τούτου δεν υπάρχει όχι στα σχέδια του, ούτε στην νοοτροπία και λογική του η ίδρυση πολιτικού κόμματος. Και μόνο η ύπαρξη κόμματος από τον Διάδοχο Παύλο σημαίνει παρατρεχάμενοι, δηλαδή περισσότερο ευνοούμενοι, κομματόσκυλα γιατί ο Έλληνας του αρέσει να φανατίζεται και να δημιουργεί πολώσεις, θέσεις και απόψεις επί παντός επιστητού για να μαλώνουμε στα πάνελ των ΜΜΕ. Ο Διάδοχος Παύλος δεν γεννήθηκε για να εκπροσωπεί μία μερίδα του Ελληνικού λαού, αλλά σύνολο τον Ελληνισμό. Ἠ τουλάχιστον την συντριπτική του πλειοψηφία, γιατί πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που η προδοσία, η μεμψιμοιρία, το γλύψιμο και η εθνική μειοδοσία θα είναι η πρώτη και κύρια αποστολή τους..... 

    Μία ευχάριστη είδηση είναι ότι ο Παύλος θα επισκέπτεται πιο συχνά την χώρα μας από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, όπως δήλωσε σε δημοσιογράφο σε γνωστό εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας. Συγκεκριμένα είπε: «Όπως σας έχω πει πηγαινόερχομαι συχνά. Ήμουν εδώ αυτή την εβδομάδα. Θα ξαναφύγω. Ο γιος μου αποφοιτά τις επόμενες ημέρες από το NYU και θα είμαι εκεί. Μετά τα άλλα παιδιά τελειώνουν από τα σχολεία τους και πάλι θα πρέπει να λείπω. Τον Ιούνιο θα είμαι μακριά, αλλά θα ξαναγυρίσω και από Σεπτέμβριο θα με βλέπετε πιο συχνά στην Ελλάδα. Η μητέρα μου δεν μπορεί να πάει πουθενά. Εδώ είναι το σπίτι της. Και εμένα εδώ σπίτι μου θα είναι. Έχω και εργασίες στη Νέα Υόρκη αλλά με τραβάει πολύ η Αθήνα». Για την ενασχόλησή του με το ίδρυμα του Βασιλιά Καρόλου "Prince's Trust", δήλωσε: «Εγώ ασχολούμαι με το Prince’s Trust. Εγώ ασχολούμαι και βοηθώ παιδιά να βρουν τις δουλειές τους».

    Ας κρατήσουμε την δήλωσή του «Και εμένα εδώ σπίτι μου θα είναι» και ας του ευχηθούμε το 56ο έτος, το οποίο διανύει εδώ και λίγες ημέρες, να τον βρει Βασιλέα των Ελλήνων. Έχει δημιουργήσει μία Οικογένεια δεμένη, με ήθος και αξιοπρέπεια, με Ορθόδοξο σεβασμό και ελληνοπρέπεια. Η τοποθέτησή του στον ελληνικό θρόνο θα δημιουργήσει θετικό κλίμα και θετική ψυχολογία στον καταρρακωμένο Ελληνικό λαό, που δυστυχώς περιπίπτει σε πολλά λάθη (βλέπε τελευταίες εκλογές)... 

    Ο Πρίγκιπας Νικόλαος, ήδη κάτοικος Ελλάδος, πάνω από μία δεκαετία μαζί με την σύζυγό του Πριγκίπισσα Τατιάνα, αφιερώνει την ζωή του στην φιλανθρωπία, μέσα από δυναμικές δράσεις. Συμμετέχει πολύ ενεργά στην ΑΧΙΟΝ HELLAS μαζί με τα στελέχη και τα κλιμάκια γιατρών της. Έτσι έχει την ευκαιρία να επικοινωνεί με τους απλούς ανθρώπους μέχρι και του τελευταίου ακριτικού νησιού. Μάλιστα εντύπωση προκαλεί στους κατοίκους των ακριτικών νησιών, η σεμνότητα με την οποία μιλά, η απλότητα και η αγάπη του για την Ελλάδα.

    Πριν λίγες ημέρες, από τις 5-13 Μαΐου διεξήχθη η 13η δράση της ΑΧΙΟΝ HELLAS. 152 εθελοντές, εκ των οποίων 54 εθελοντές γιατροί 20 διαφορετικών ειδικοτήτων διήνυσαν περίπου 500 ναυτικά μίλια για να προσφέρουν πολύτιμες, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους κατοίκους των ακριτικών νησιών της Ηρακλειάς, της Χάλκης, της Σύμης, της Ψερίμου και της Κιμώλου. Στην φετινή δράση συμμετείχε για πρώτη φορά και ο Πρίγκιπας Φίλιππος.

    Ο Πρίγκιπας Νικόλαος μίλησε για το κλιμάκιο των γιατρών: «Οι γιατροί της οργάνωσης όπως είπε, έχουν σώσει σε πολλές περιπτώσεις ζωές στα νησιά γιατί με τις εξετάσεις τους προλαβαίνουν την εξέλιξη νόσων που σκοτώνουν. [...] Πιστεύουμε σε συνεργασίες και δεν τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Μεταφέρουμε προγράμματα εκπαιδευτικά στα ακριτικά νησιά της Ελλάδας. Μόλις βγήκα για να σας μιλήσω, από ένα μάθημα που βασίζεται σε πρόγραμμα που ξεκίνησε η Κέιτ Κένεντυ κόρη του αείμνηστου Ρόμπερτ Κένεντυ. Μέσω αυτού, τα παιδιά διδάσκονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

    Τέλος, η ποιότητα των Ορθοδόξων Ελλήνων μελών της Βασιλικής μας Οικογένειας αποτυπώνεται στις παρακάτω δηλώσεις του Πρίγκιπα Νικολάου. Σε ερώτηση για το πως τον βλέπουν οι κάτοικοι στα νησιά είπε: «Συμμετέχουμε στην οργάνωση εθελοντικά όλοι μας. Δεν αμείβεται κανείς. Η αμοιβή η δική μας είναι η θέρμη με την οποία μας υποδέχονται. Σήμερα το πρωί τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας είπαν τραγουδιστά καλημέρα. Μας γέμισαν θετική ενέργεια την ψυχή. Αυτό μας γεμίζει τις μπαταρίες». Όσο για εκείνο που τον γεμίζει δύναμη όπως είπε «είναι ο κόσμος, το χαμόγελο, η ζεστασιά η υποδοχή στα νησιά. Τα τραγούδια των παιδιών». «Αγαπώ όλα τα νησιά το ίδιο», τόνισε.

    Η πραγματική βοήθεια γίνεται σιωπηρά και αθόρυβα. Χωρίς διαφημίσεις, φωτογραφίες και τυμανοκρουσίες. Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια τήρησε στο έπακρο αυτήν την χριστιανική αρχή. Γιατί δεν την ενδιαφέρει τα καλά λόγια που θα πει ο κόσμος γι' αυτήν· συνήθισαν στις χρόνιες πίκρες τα μέλη της. Την ενδιαφέρει ο Θεός να γνωρίζει τις καλές πράξεις και να ανακουφίζονται οι άνθρωποι.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΕΛΕΣΕ ΤΡΙΣΑΓΙΟ στον ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ στο ΤΑΤΟΙ

Μήνυμα της τριμελούς επιτροπής του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου». 

    Στο πλαίσιο της επισκέψεώς του στην Αθήνα, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Κυριακή 21 Μαΐου 2023, ανήμερα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, μετέβη στο Βασιλικό Κοιμητήριο στο Τατόι, προκειμένου να τελέσει τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του αειμνήστου Βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου.

    Τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνόδευσαν η Βασίλισσα Άννα-Μαρία, ο Διάδοχος Παύλος, ο Πρίγκιπας Νικόλαος και οι οικογένειές τους.

    Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος συνοδευόταν από Συνοδικούς Ιεράρχες, Ιερείς και στελέχη του Πατριαρχείου,  έφτασε λίγο μετά την 1η μεσημβρινή κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

    Ο Πατριάρχης, μη λησμονώντας τον παλιό του φίλο, που άλλοτε θα εόρταζε την ονομαστική του εορτή, επέλεξε με ένα σεμνό εκκλησιαστικό τρόπο, το τρισάγιο, να τιμήσει την μνήμη του.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΗΜΩΝ

ΜΙΑ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑΣ ΑΛΕΞΙΑΣ

Γράφει ο κ. Αναστάσιος Καδδάς.

    Το 1980, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος με τα μέλη της ελληνικής κοινότητας του Λονδίνου, ίδρυσε ένα ελληνικό σχολείο. Το "Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου" το οποίο συνεχίζει με επιτυχία ως σχολείο με μαθητές ηλικίας τεσσάρων έως δεκαοκτώ ετών. Είναι το πρώτο σχολείο εδώ και 120 χρόνια που προσφέρει δίγλωσση ελληνοβρετανική εκπαίδευση στο Λονδίνο. 

    Το περιοδικό ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΛΟΝΔΙΝΟΥ κυκλοφορεί το πρώτο του τεύχος τον Δεκέμβριο του 1981 και την ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ αποτελούν οι:

Παῦλος Γερουλᾶνος, Α΄ Λυκείου (πρώην βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ)

Ἀθανάσιος Δεριζιώτης, Γ΄ Λυκείου

Καλὴ Κανελλοπούλου, Α΄ Λυκείου

Κατίγκω Πατέρα, Β΄ Λυκείου

Πριγκίπισσα Ἀλεξία👑, Β΄ Λυκείου

Κάτια Χούλη, Β΄ Λυκείου

    Από τις μελέτες των μαθητών  δημοσιεύω το κείμενο της μαθήτριας Β΄ Λυκείου Πριγκίπισσας Αλεξίας👑

Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ

    Στὴν ἀρχαιότητα ὁ ἄγραφος ἠθικὸς νόμος εἶχε πολὺ μεγάλη δύναμη, περισσότερη ἴσως ἀπὸ πολλὲς ἄλλες πατροπαράδοτες ἀξίες. Ὁ Πλάτων ὑποστηρίζει, πὼς αὐτὸ ποὺ οἱ πολλοὶ ὀνομάζουν ἄγραφους νόμους, εἶναι παλαιοὶ κληρονομικοὶ θεσμοί, οἱ ὁποῖοι συντελοῦν στὴ συγκρότηση καὶ στὴν ὀργάνωση μιᾶς πολιτείας καί, πιστεύει, πὼς ἡ μόνη πραγματικὴ βάση τῶν ἀνθρώπινων νόμων εἶναι οἱ θεῖοι νόμοι.

    Εἶναι ἀξιοσημείωτο, ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἄγραφους νόμους τῶν ἀρχαίων χρόνων ἀναφέρονταν ἰδιαίτερα στὶς σχέσεις τῶν μελῶν μιᾶς οἰκογένειας καὶ θεωροῦνταν σὰν κανόνες αἰώνιοι, ποὺ προστάτευαν τὴν ἱερότητα τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ.

    Μὲ αὐτὲς τὶς θέσεις συμφωνεῖ ἡ ἀντίληψη τῆς Ἀντιγόνης, ἡ ὁποία βλέπει τὴν ταφὴ τοῦ ἀδελφοῦ της Πολυνείκη σὰν ἕνα οἰκογενειακὸ καθῆκον, ποὺ ἐπιβάλλεται ἀπ' τοὺς θεούς. ῞Ομως ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά διαπιστώνει, πὼς τὸ διάταγμα τοῦ Κρέοντα ἀπαγορεύει τὴν ταφὴ τοῦ νεκροῦ Πολυνείκη, ἀπειλώντας μὲ θάνατο τὸν παραβάτη.

    Αὐτόματα, λοιπόν, ἡ Ἀντιγόνη ἀντιμετωπίζει τὸ δίλημμα: Νὰ ὑποστεῖ τὸ θάνατο, ποὺ ἀπειλεῖ ὁ Κρέοντας, θάβοντας τὸν Πολυνείκη καὶ ἐκτελώντας ἔτσι τὸ καθῆκον, τὸ ἱερὸ «χρέος» ποὺ οἱ θεοὶ ἐπιβάλλουν· ἢ νὰ κρατηθεῖ στὴ ζωὴ καὶ νὰ διαπράξει μιὰ ἀσέβεια πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ πρὸς τὸ νεκρό, ἐγκαταλείποντας ἄταφο τὸ πτῶμα τοῦ ἀδελφοῦ της.

    Βέβαια, ὅπως, εἶναι γνωστό, προτίμησε τὸ πρῶτο. Γιατί, κατὰ τὴν κρίση τῆς ᾿Αντιγόνης, τὸ διάταγμα τοῦ Κρέοντα, παραβίαζε τοὺς ἄγραφους νόμους, πράγμα ποὺ ἦταν παράνομο καὶ γι᾿ αὐτὸ μποροῦσε νὰ τὸ καταπατήσει.

    Ἔτσι, μὲ τὴ στάση της ἡ ᾿Αντιγόνη προβάλλει δυὸ βασικὲς ἰδέες:

α) ὅτι ἡ ταφὴ εἶναι ἕνα πανανθρώπινο καθῆκον, ποὺ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τοὺς θεούς, χωρίς καμμιὰ ἐξαίρεση καὶ β) ὅτι οἱ νόμοι τῶν ἀνθρώπων πρέπει νὰ συμφωνοῦν μὲ τοὺς ἄγραφους ἠθικοὺς νόμους· ἄν ἡ πολιτικὴ δύναμη ἐνεργεῖ ἀντίθετα μ' αὐτούς, ὁ πολίτης ἔχει δικαίωμα νὰ δείξει ἀνυπακοὴ καὶ ἀπειθαρχία.

    Ἀλλά, ἀναρωτιέται κανείς, ὑπῆρξαν ἢ ὑπάρχουν ἀκόμη καὶ σήμερα ἄλλοι ἄνθρωποι, ποὺ ὑπηρέτησαν ἢ ὑπηρετοῦν, ὅπως ἡ ᾿Αντιγόνη τοῦ Σοφοκλῆ, μὲ ἀποφασιστικότητα, ἐπιμονὴ καὶ σεβασμὸ τὶς ἀξίες καὶ τὰ διάφορά «πιστεύω» τους, χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ ὑπαναχωρήσεις, μπροστὰ στὶς ἀντιξοότητες καὶ τὶς δυσκολίες, ποὺ πολλὲς φορὲς δημιουργοῦνται;

    Ἡ ἀπάντηση, νομίζουμε, πὼς προκύπτει ἀβίαστα ἀπὸ τὰ πιὸ κάτω χαρακτηριστικὰ παραδείγματα:

    α) Οἱ Σπαρτιάτες τὸ 480 π.Χ. θυσίασαν τὴ ζωή τους στὶς Θερμοπύλες, πολεμώντας μὲ γενναιότητα͵ καὶ αὐταπάρνηση τοὺς Πέρσες· γι' αὐτὸ πέρασαν δικαιωματικὰ στὸ πάνθεο τῶν ἡρώων, ὅπου κατατάσσονται ὅσοι ἐκπληρώνουν τὸ χρέος τους πρὸς τὴν πατρίδα.

    β) Οἱ Χριστιανοὶ στὴν ἐποχὴ τῶν ρωμαϊκῶν διωγμῶν μαρτύρησαν γιὰ τὴν πίστη τους στὸ Χριστό, χωρὶς νὰ ὑποχωρήσουν οὔτε μπροστὰ στὰ σκληρότερα βασανιστήρια.

    γ) Πολλοὶ ἀνώνυμοι ὑπηρέτες τοῦ ᾿Ασκληπιοῦ ἀγωνίζονται συχνὰ ἐναντίον ποικίλων καὶ ἀνυπέρβλητων δυσκολιῶν, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ αἰσθάνονται ἐπιτακτικὸ τὸ χρέος νὰ διασώσουν ἀνθρώπινες ζωές, ποὺ βρίσκονται σὲ κίνδυνο.

    Αὐτά, βέβαια, εἶναι ἐλάχιστα παραδείγματα, ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ μπορεῖ νὰ ἀντλήσει κανεὶς ἀπὸ τὴν παγκόσμια, παλιὰ καὶ σύγχρονη, ἱστορία. Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ὅτι ὑπῆρξαν καὶ ὅτι ὑπάρχουν καὶ στὴ σημερινὴ ἐποχὴ ἄνθρωποι τοῦ χρέους. Ἀλήθεια, ὅμως, πόσο διαφορετικὸς καὶ ἀληθινὰ «ἀγγελικὰ πλασμένος» θὰ ἦταν ὁ κόσμος μας, ἂν οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι πίστευαν στὶς αἰώνιες, ἠθικὲς ἀξίες τῆς ζωῆς, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ᾿Αντιγόνη!

Πριγκίπισσα Ἀλεξία

Β΄ Λυκείου

Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Προλογίζει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Μία δημοσίευση στο προσωπικό προφίλ του κ. Αναστασίου Καδδά στο facebook, έγινε αφορμή για το παρόν άρθρο. Είναι χρέος του Βασιλέως, του κάθε Βασιλέως, να παιδαγωγεί με τις νουθεσίες, με την σοφία του, τον τρόπο και προ πάντων με την ίδια του την βιοτή τον λαό στον οποίο βασιλεύει.

    Ένας τέτοιος Βασιλεύς ήταν ο αείμνηστος Στρατηλάτης και λαοφιλέστατος Κωνσταντίνος ο ΙΒ΄. Το παρακάτω κείμενο είναι δικό του, απόσταγμα της δικής του σοφίας και εμπειρίας, και το καταθέτει διαχρονικά στον Έλληνα ψηφοφόρο. Ας το μελετήσουμε καλά κι εμείς, πέρα από (κενές και ανούσιες) ιδεολογικές τοποθετήσεις, και μετά ας επιλέξουμε το κόμμα και τους υποψηφίους και με υπεύθυνη συνείδηση να ψηφίσουμε!

    «Οι πάντες αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα της πατρίδας οδηγούνται στον γκρεμό, όλοι καταριόμαστε τούς αίτιους του κακού, αλλά και όλοι βρισκόμαστε αθώοι απέναντι στους εαυτούς μας. Διότι εμείς ο Λαός επιρρίπτουμε τα κακά στους Βουλευτές ότι δουλεύουν την συναλλαγή, και αυτοί επιρρίπτουν σε εσάς την ευθύνη ότι τους βιάζετε στο να παραβαίνουν τους νόμους. Έτσι και οι δύο, Λαός και Βουλευτές, με ύπουλο και πανούργο τρόπο ενώ είναι «ένοχοι» αθωώνονται μεταξύ τους.

    Η αλήθεια όμως επιβάλλει να ομολογήσουμε ότι όλοι φταίμε, ο Λαός με την εκλογή κακών βουλευτών, οι δε άρχοντες με την καταπάτηση των νόμων. ...Διότι η ασέβεια προς τον Θεό περίσσεψε από όλους και όπου αυτή επικρατεί εκεί και η καταπάτηση των νόμων, η κλοπή του Δημοσίου, η λαθρεμπορία και όλα τα γνωστά. Διότι ο άνθρωπος που δεν φοβάται τον Θεό κάνει και τον νόμο νεκρό γράμμα...»

(Το κείμενο και η φωτογραφία ανήκουν στον κ. Αναστάσιο Καδδά).

8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1974

Γράφει η κ. Ευανθία Κουλουριώτη.

    Σε μια μονοκατοικία των βορείων προαστείων, μια μητέρα με την μικρούλα κόρη της είναι καρφωμένες στην τηλεόραση παρακολουθώντας την μετάδοση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος που διεξήχθη την ίδια ημέρα και περιμένοντας ανυπόμονα την άφιξη του πατέρα που, ως υπεύθυνος εκλογικών τμημάτων, βρισκόταν στην καταμέτρηση των ψήφων. 

    Κάποια στιγμή αργά την νύχτα ανοίγει η πόρτα, μπαίνει ο πατέρας, αναψοκοκκινισμένος και νευρικός. Γυρίζει προς την σύζυγό του και λέει με έντονο τρόπο χωρίς να πει ούτε καλησπέρα: «Δεν μπορείς να διανοηθείς την νοθεία που έγινε! Τραγικό!». Ήταν μια από τις στιγμές που μένουν πάντα χαραγμένες στην μνήμη ενός παιδιού, το οποίο, ακόμα και σήμερα - γυναίκα πια - όταν τις διηγείται αισθάνεται ότι ήταν χθες.

    Ο πατέρας αυτής της οικογένειας ήταν γνωστός στο πανελλήνιο για την τιμιότητα, την ηθική και την ακεραιότητά του. Επίσης, ουδέποτε υπήρξε βασιλόφρων, κάθε άλλο, εν αντιθέσει με την σύζυγό του που ακόμα και σήμερα μάλλον διάκειται φιλικά προς την βασιλεία, αναπολώντας την χαμένη αρχοντιά, φινέτσα και αξιοπρέπεια της χώρας της γιατί πιστεύει ότι, ανεξάρτητα από το πολιτικό ζήτημα, ο λαός είχε πολύ καλύτερα πρότυπα σε σχέση με τους κατσαπλιάδες που τον κυβερνούν από το 1974 και εντεύθεν, και έχει δίκιο, κάτι που έγινε καταφανές κατά την κηδεία του τέως Βασιλέως Κωνσταντίνου*.

    Η ανάρτηση δεν αποσκοπεί στην υποστήριξη του ενός ή του άλλου πολιτεύματος. Ούτε στον εξωραϊσμό ή την κριτική της πολιτείας του αείμνηστου τέως βασιλέως. Εξάλλου, προσωπικώς πιστεύω ότι η βασιλευομένη δημοκρατία είναι ανούσια. Είναι σαν την προεδρευομένη δημοκρατία. Ο υποτιθέμενος ανώτατος άρχων μόνο ανώτατος δεν είναι αφού δεν έχει καμμία σοβαρή εξουσία. 

    Η ανάρτηση έχει στόχο να καταδείξει ότι αυτό που λιβανίζουν όλα τα ελληνικά ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες, ότι δηλαδή το πολιτειακό ζήτημα της Ελλάδος λύθηκε το 1974, είναι ψευδές και ανυπόστατο. Όσο νόθο ήταν το αντίστοιχο δημοψήφισμα του 1973, όπως διατείνονται οι περισσότεροι, άλλο τόσο ήταν και του 1974.  Γιατί αν ήταν νόθο του 1973, σημαίνει ότι ο λαός ήθελε τον βασιλιά. Δεν μπορεί να άλλαξε σε ένα χρόνο άποψη και μάλιστα εν μέσω τόσων σημαντικών πολιτικών γεγονότων που διαδραματίστηκαν σε αυτό το διάστημα. ** Δεν μπορώ να εικάσω ποιο θα ήταν το μέλλον της χώρας εάν δεν γινόταν νοθεία στο δημοψήφισμα. Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Εξάλλου, μετά από τόσα χρόνια ουδείς ενδιαφέρεται πλέον για το ζήτημα, ούτε αναπολεί το παρελθόν, κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό.

    Το μίσος των περισσότερων πολιτικών όλων των παρατάξεων για την βασιλεία ήταν και είναι γνωστόν. Ειδικά του γεροΚαραμανλή. Για τους σοσιαλκομμουνιστές είναι περιττό και να σχολιάσω. Η εγωπάθεια, η αρχομανία, η φιλοδοξία ενός και μόνο ανθρώπου που προέβη σε σωρεία ατοπημάτων και ενεργειών ζημιογόνων για την χώρα ήταν αρκετά για να μας οδηγήσουν εκεί που βρισκόμαστε σήμερα, αφού ζήσαμε τις διάφορες πολιτικές λαίλαπες των τελευταίων 49 ετών. Όσο και εάν κάποιοι προσπαθούν να εξωραΐσουν την εικόνα του και να τον ξεπλύνουν, είμαστε πολλοί αυτοί που γνωρίζουμε τον πραγματικό βίο και την πολιτεία του. Και όσο και εάν είμαστε αναγκασμένοι να ανήκουμε στο κόμμα που ίδρυσε, μη υπάρχοντος άλλου πολιτικού χώρου να μας στεγάσει αφού δεν ανεχόμαστε τους ψευδοσοσιαλιστές και τους κομμουνιστές, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην αλήθεια.

    Όσοι με γνωρίζουν ή με διαβάζουν, έχουν πλήρη εικόνα των απόψεών μου για την πολιτική. Στην πολιτική δεν υπάρχουν συναισθήματα, δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για τους λαούς (τουλάχιστον στην Ελλάδα), δεν υπάρχουν φίλοι και εχθροί, υπάρχουν μόνο τα ατομικά συμφέροντα (στην Ελλάδα). Δεν βαυκαλίζομαι, λοιπόν, ούτε ελπίζω ότι κάποτε θα γεννηθεί στην Ελλάδα ένας πολιτικός που θα είναι υπεράνω του προσωπικού του συμφέροντος. Ένας δεύτερος Καποδίστριας, ας πούμε. Η πολιτική πορεία της οικογένειάς μου, μου έχει διδάξει πράγματα που κάποιοι χρειάζονται να ζήσουν 7 ζωές για να τα μάθουν.

    Ξέρω ότι όποτε γράφω εναντίον της Νέας Δημοκρατίας πολλοί φίλοι μου - και άνθρωποι που γνωρίζω προσωπικά, όχι μόνο άγνωστοι - με διαγράφουν και μάλιστα με μπλοκάρουν. Είστε ελεύθεροι να το κάνετε. Αποδεικνύετε με αυτόν τον τρόπο την αντίληψή μου ότι ζούμε σε μια αντιδημοκρατική χώρα όπου η αντίθετη άποψη απαγορεύεται και ο λαός της έχει μαλώσει με την αλήθεια. 

* οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα που ενδεχομένως γνωρίζετε, δεν είναι συμπτωματική

** Επομένως λύθηκε κατά τον τρόπο που βόλευε αυτούς που μεθόδευσαν το αποτέλεσμα, κάτι που όλοι αποφεύγουν να παραδεχθούν.

    Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από το προφίλ της κ. Κουκλουριώτη στο facebook. Η αναδημοσίευση γίνεται για λόγους καθαρά καταθέσεως απόψεων και θέσεων.

Η «ΤΡΙΤΗ ΛΥΣΗ»

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Οι εκλογές πλησιάζουν. Η 21η Μαΐου ζυγώνει και η επιβίωση της Ελλάδος είναι το μεγάλο διακύβευμα. Η λύση δεν μπορεί να βρεθεί μέσα στο σύστημα! Δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στην ΝΔ, ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στο ΠΑΣΟΚ! Κυβέρνησαν και απέδειξαν πόσοι κατώτεροι των περιστάσεων και πόσο εγκληματίες και βιαστές της Πατρίδας μας είναι! Δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στο παρωχημένο και ονειροπόλο δικτατορίες του προλεταριάτου, πηγάδες και κονσερβοκούτια ΚΚΕ, ούτε στο ΜΕΡΑ25 με τις μπαρουφακολογίες, ούτε στην Ελληνική Λύση του Βελόπουλου.

    Η «τρίτη λύση» μπορεί να είναι ανάμεσά μας: Η ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νατσιού. Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ των Τζήμερου-Κρανιδιώτη. Το ΕΝΩΝΩ του Δημητρίου Μαυραγάνη. Το ΚΙΝΗΜΑ21 του Ζώη Μπέχλη. Μία λύση θα ήταν και το «Εθνικό Κόμμα Έλληνες» του Ηλία Κασιδιάρη. Δυστυχώς, τα συμφέροντα το έκοψαν...

    Και είναι αλήθεια μέσα στον ακομμάτιστο απλό πατριώτη, αυτά τα κόμματα περισσότερο ακούς. Μόνο αλλάζοντας την Βουλή, θα υποχωρήσει το σύστημα και θα επέλθει μία πραγματική μεταπολίτευση! Τότε που θα είμαστε ελεύθεροι η μεταπολίτευση του 1974 θα χαρακτηρίζεται παλινωδία στον παλαιοκομματισμό και στα ίδια πολιτικά τζάκια!

Υ.Γ.

    Πριν σπεύσετε κάποιοι και μας πείτε πουλημένους: α) Η ΝΙΚΗ δεν αποτελεί δεκανίκι της ΝΔ, ούτε χρηματοδοτείται από τον Μαρινάκη. Η εμφάνισή της ΝΙΚΗΣ στις δημοσκοπήσεις δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικών συμφερόντων. Αλλιώς δεν θα τολμούσε στις βασικές θέσεις του κόμματος να τονίσει  πως οποιοσδήποτε Έλληνες ή αποδεδειγμένος φιλέλληνας που ασπάζεται τις αρχές μας β) Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, παρά τα πολλά στραβά και ίσως αποτελέσει δεκανίκι της ΝΔ, είναι η μόνη που είπε «απόδοση ελληνικής υπηκοότητος στην Βασιλική μας Οικογένεια εάν μπούμε στην Βουλή» και τόλμησε να καταθέσει υπόμνημα εις βάρος του ΚΚΕ στον Άρειο Πάγο για μη συμμετοχή του στις εκλογές. γ) Το ΚΙΝΗΜΑ21 έστω και για την πρότασή του· «Δημοψήφισμα για την στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων όλων των πολιτικών που εκλέχθηκαν Βουλευτές ή πήραν Κυβερνητικές θέσεις και των συγγενών μέχρι και δευτέρου βαθμού συγγένειας, από το 1974 και έπειτα καθώς και των απογόνων τους».

    ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΕΣ και ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ούτε γινόμαστε ουραγοί κομμάτων, ούτε οπαδοί προσώπων. Εξάλλου μια ζωή οι Βασιλόφρονες ήμασταν στο ενοίκιο. Είναι η ώρα το σύστημα με τα πολλά και πονηρά κομματικά παρακλάδια, ειδικά την ΝΔ, να τα τσακίσουμε!

Η ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΟΥ ΤΑΡΑΖΕΙ ΤΑ ΝΕΡΑ

Μήνυμα της τριμελούς επιτροπής του «Δημοκρατικοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου».

    Σε δείγμα 1.000 προσώπων το «Δημοκρατικό Ελληνικό Βασίλειο» πραγματοποίησε ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις επερχόμενες εκλογές. Και ιδού τα αποτελέσματα:

    Η δημοσκόπησή μας αντανακλά περισσότερο την ελληνική κοινή γνώμη. Μία Νέα Δημοκρατία πρώτη αλλά αποδυναμωμένη της τάξεως του 23,3%. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος αλλά με εμφανώς χαμηλότερα ποσοστά. Το ΠαΣοΚ τρίτο αλλά με 7,2%. Ακολουθεί το ΚΚΕ με 5,1% και η έκπληξη ξεκινά τώρα: Βελόπουλος και Βαρουφάκης είναι εκτός Βουλής με 2,6 και 2,8% αντιστοίχως και μπαίνουν στην Βουλή 3 νέα κόμματα!

    Πρώτο από τα 3 κόμματα: η ΝΙΚΗ του διδασκάλου Δημητρίου Νατσιού με 3,3%, ένα κόμμα με προσανατολισμό προς την Ρωμιοσύνη και τις ελληνοχριστιανικές αξίες.

    Η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε πλεύση προς άλλο αριστερό κόμμα από αριστερούς ψηφοφόρους.

    Τέλος, έχουμε την ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ των Τζήμερου-Κρανιδιώτη που παρά, παρά τις διαφωνίες μας, μίλησε για την κηδεία του Βασιλιά Κωνσταντίνου και υποσχέθηκε (....;) εάν μπεί στην Βουλή να ζητήσει απόδοση ελληνικής υπηκοότητος στην Ελληνική Βασιλική Οικογένεια και τόλμησε να καταθέσει υπόμνημα στον Άρειο Πάγο για το ΚΚΕ προκειμένου να μη συμμετέχει στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, καθώς διέπεται από αντιδημοκρατικές αρχές ως κόμμα, ιδεολογία και μηχανισμός.

    Κλείνοντας, τεράστιο το ποσοστό των αναποφάσιστων και του άλλου κόμματος, μία επιλογή μετά τον αποκλεισμό του κόμματος «Εθνικό Κόμμα Έλληνες» του Ηλία Κασιδιάρη, το οποίο στις μυστικές δημοσκοπήσεις έφτανε τα όρια του 15 με 20%!

Μήνυμα ΔΕΒ

    Ευχόμαστε η ψήφος μας να είναι πολύ προσεκτική και μετά από πολλή προσευχή! Όλοι να πάμε να ψηφίσουμε και να αποφύγουμε την αποχή. Είναι χρέος μας, έστω και η δική μας παρουσία και ο δικός μας σταυρός στο ψηφοδέλτιο να πιάσει τόπο! Ευχόμαστε, επίσης, ο Θεός να μην επιτρέψει σε καμία οργάνωση και σε καμία Singular Logic την νόθευση της βουλήσεως του Ελληνικού λαού!

Ο ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Γράφει ὁ Χρῆστος Ἀντωνιάδης, συνδιαχειριστὴς τοῦ «Δημοκρατικοῦ Ἐλληνικοῦ Βασιλείου» (πρώην «Δημοκρατικοῦ Ἐθνικοῦ Ρεύματος»).

    Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του βασιλέως Κωνσταντίνου Β’ την 10η Ιανουαρίου αποφάσισα να συγγράψω αυτό το άρθρο-ανάλυση. Παρακολουθώντας όλες σχεδόν τις συζητήσεις γύρω από την κηδεία του βασιλέως μπήκα στον προβληματισμό να καταθέσω την γνώμη μου γραπτώς. Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να μαζευόμαστε στα καφενεία, χωρισμένοι πάντα σε ομάδες και να διατυπώνουμε την άποψη μας με σχετική ευκολία ή να στεκόμαστε μπροστά στην Τηλεόραση, και να δεχόμαστε πάλι με ευκολία αυτό που μας πλασάρουν, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να εξετάσουμε σε βάθος το ζήτημα που τίθεται κάθε φορά. Το ίδιο συνέβη και τώρα.

    Το ερώτημα που ετέθη με αφορμή την κηδεία ήταν αν θα έπρεπε ο βασιλεύς Κωνσταντίνος να ταφεί ως απλός ιδιώτης ή να ταφεί με στρατιωτικές τιμές. Και αμέσως «βούτηξαν» σχεδόν οι πάντες για να εκφράσουν με «κουλτουριάρικο» τρόπο την «εμπεριστατωμένη» άποψη τους. Μόνο που και αυτή τη φορά  ασχοληθήκαμε με τα επουσιώδη και αγνοήσαμε την ουσία.

    Είναι δευτερεύον ζήτημα κατά την άποψη του γράφοντος, εάν η κηδεία του βασιλέως θα γινόταν με  στρατιωτικές τιμές ή όχι. Θα μπορούσε βεβαίως να υπάρχει στρατιωτικό άγημα στην κηδεία, το οποίο θα απέδιδε τιμές στον βασιλέα, από την στιγμή που ο Κωνσταντίνος υπήρξε αρχηγός κράτους. Θα γινόταν αυτό όμως, χωρίς να προκληθεί οχλαγωγία; Φοβούμαι πως, όχι… Ίσως για τον λόγο αυτό η κυβέρνηση προσπάθησε να δώσει μία ενδιάμεση λύση και αποφάσισε η ταφή να γίνει στη μητρόπολη Αθηνών, αλλά χωρίς στρατιωτικό άγημα.

    Είναι όμως το βασικό ζητούμενο, το αν η κηδεία θα γινόταν με πιο επίσημο τρόπο; Αυτό που θα πρέπει πρωτίστως να μας απασχολεί είναι οι πάμπολλες παθογένειες της ελληνικής πολιτικής, η κακή μας νοοτροπία που γεννάει τα προβλήματα και ο εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος προς μία ουσιαστικότερη κατεύθυνση.

    Εδώ και πολλά χρόνια γίνονται συζητήσεις επί διαφόρων θεμάτων που αφορούν στην πολιτική ζωή, έχουν ψηφιστεί πάρα πολλά νομοσχέδια και από το 1975 έχει γίνει επίσης τέσσερις φορές συνταγματική αναθεώρηση. Η Ελλάδα όμως πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τόσο στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής, όσο και στο θέμα της Οικονομίας. Και αυτό αποτελεί γενική διαπίστωση. Σε βαθμό μάλιστα που έχουμε ξεπεράσει τα φυσιολογικά όρια και τις αντοχές της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Επομένως θα έπρεπε να προβληματιστούμε σοβαρά για την χρησιμότητα του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και αν διαπιστώσουμε ότι αυτό είναι αναποτελεσματικό, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να το εκσυγχρονίσουμε. Δυστυχώς, όμως αυτό δεν συμβαίνει.

    Έχει εξαιρετική σημασία η άποψη που είχε διατυπώσει ο Νίκος Αλιβιζάτος ένας επιφανής, αλλά και συστημικός συνταγματολόγος σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13 Μαρτίου 2011. Ότι “η αλαζονεία της εξουσίας είναι θέμα θεσμών, η κρίση οφείλεται και στην έλλειψη «αντίβαρων» ελέγχου στο πολιτικό σύστημα». Στην ίδια συνέντευξη, εξειδικεύοντας, ο κύριος Αλιβιζάτος είχε τονίσει ότι: «η έλλειψη αντίβαρων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη σημερινή κρίση. Η έλλειψη αυτή γεννάει την αλαζονεία, την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία, αλλά οδηγεί και σε κακές αποφάσεις, σε μια νοοτροπία, «έχω την πλειοψηφία άρα δεν έχω να δώσω λόγο σε κανέναν». Και επίσης, «η εκάστοτε δημοκρατικά νομιμοποιημένη πλειοψηφία δεν μπορεί να ερμηνεύει από μόνη της το Σύνταγμα».

    Είναι πασιφανές ότι τα λόγια του νομικού αποδεικνύουν ξεκάθαρα, ότι οι βουλευτικές εκλογές που διενεργούνται κάθε 4 χρόνια ή και ενωρίτερα δεν δημιουργούν ευοίωνες πολιτικές συνθήκες και δεν συμβάλλουν στην αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος και κατ’ επέκταση στην δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής. Αν λάβουμε υπόψιν τις αντιδράσεις και την κριτική που διατυπώνουν οι πολίτες για τις συνθήκες ζωής, αυτό είναι γενικώς παραδεκτό.

    Είναι μεγάλη ανάγκη να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα Σώμα Γερουσίας ή Συμβούλιο του Έθνους. Η Γερουσία θα πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις και δεν θα λειτουργεί μόνο ως απλό συμβουλευτικό σώμα. Οι Γερουσιαστές θα εκλέγονται και θα λειτουργούν ανεξάρτητα ως πρόσωπα και δεν θα δεσμεύονται από τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων. Επιπλέον, οι αυξημένες αρμοδιότητες της Γερουσίας θα δημιουργήσουν μία ισορροπία στο πολιτικό σύστημα. Η Γερουσία υπέρ-καλύπτει και την περίπτωση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, αφού σε αυτή θα συμμετέχουν διάφοροι εξέχοντες νομικοί και δικαστές, που θα γνωματεύουν και θα εισηγούνται για τη συνταγματικότητα ή μη ενός νόμου και όχι μόνο… Η ύπαρξη ενός Σώματος Γερουσίας, εναλλακτικά  Συμβουλίου του Έθνους στην Ελλάδα  κρίνεται απόλυτα επιβεβλημένη υπό τις παρούσες συνθήκες. Θα δημιουργήσει «θετική ψυχολογία» στην ελληνική πολιτική και θα επιφέρει, σε μεγάλο βαθμό, ισορροπία στο πολιτικό σύστημα. Για τον λόγο αυτό προτείνεται ανεπιφύλακτα. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για ένα «αντίβαρο», το οποίο θα αποτελείται από επίλεκτα πρόσωπα του δημόσιου βίου και θα ασκεί ουσιαστικό έλεγχο στις αποφάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων, βοηθώντας εν γένει στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδος.

    Οι Γερουσιαστές θα προέρχονται από το Δικαστικό και το Διπλωματικό Σώμα, αλλά και από ένα ευρύ φάσμα πανεπιστημιακών καθηγητών διαφόρων ειδικοτήτων, ενώ θα πρέπει να υπάρχουν και ορισμένα ex officio μέλη. Επίσης, τα μέλη της Γερουσίας δεν θα πρέπει να εκλέγονται μέσω κομματικών ψηφοδελτίων απευθείας από τον λαό, με τον ίδιο δηλαδή τρόπο που εκλέγονται σήμερα και οι γερουσιαστές στην ιταλική Γερουσία ή έμμεσα από τα περιφερειακά συμβούλια, όπως συμβαίνει στην Ολλανδία (περισσότερα για το θέμα αυτό βλέπε στο βιβλίο “Προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος”, εκδόσεις Θαρσώ/2021 Β’ έκδοση, συγγραφέας: Χρήστος Αντωνιάδης).

Η περίπτωση της Γαλλίας

    Κάνοντας μία προέκταση του λόγου μου θα ήθελα να αναφερθώ και στο προεδρικό σύστημα της Γαλλίας (προεδρικό σύστημα γαλλικού τύπου) και να τονίσω ότι το θεωρώ διχαστικό, διότι στο μοντέλο αυτό οι κομματάρχες και οι εκπρόσωποι των ιδεολογιών διεκδικούν και καταλαμβάνουν τη θέση του ανωτάτου άρχοντος. Με την εκλογή ενός κομματάρχη στη θέση του αρχηγού του κράτους, ο οποίος μάλιστα έχει διευρυμένες εξουσίες και αποτελεί «πολιτικό παίκτη», οι δυσμενείς συνέπειες του διχασμού στο γαλλικό έθνος και στη γαλλική κοινωνία, είναι αναπόφευκτες… ο ρόλος του αρχηγού του κράτους είναι μόνο για να εργάζεται και να υπηρετεί την ενότητα του έθνους, και υπό την έννοια αυτή, ένας πολιτικός παίκτης δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ενωτικά για το έθνος.

    Εξετάζοντας το ιστορικό των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία συνάγεται ότι τις περισσότερες φορές οι πρόεδροι εκλέγονται στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα με ποσοστό 50%-55%. Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί εκλογείς επιδοκιμάζουν τον εκλεγέντα πρόεδρο, ενώ οι άλλοι μισοί τον αποδοκιμάζουν, και συνεπώς ο πρόεδρος που αναδεικνύεται μέσα από την εκλογική διαδικασία δεν αντιπροσωπεύει όλους τους πολίτες της Γαλλίας.

    Επίσης, δεν είναι δυνατόν να στηριζόμαστε σε σταθερή και συνεχή βάση στην ικανότητα ενός Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα λειτουργεί με ενισχυμένες αρμοδιότητες, όπως ορισμένοι προτείνουν, με την ελπίδα ότι αυτό θα δημιουργήσει ένα ισχυρό, ασφαλές και αποδοτικό πολιτικό σύστημα. Δίνοντας ένα παράδειγμα θα αναφερθούμε πάλι στη Γαλλία. Αν εξαιρέσουμε την παρουσία του στρατηγού Ντέ Γκώλ στην προεδρία της Γαλλίας την περίοδο 1959-1969, ουδείς άλλος πρόεδρος υπήρξε έκτοτε ισχυρή προσωπικότητα για την πολιτική ζωή της χώρας. Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν εξελέγη για μία μόνο θητεία και ηττήθηκε στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών το 1981 από τον Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος (Μιτεράν), αν και εξελέγη για δύο προεδρικές θητείες, σε γενικές γραμμές ήταν μία μέτρια προσωπικότητα. Μέτρια προσωπικότητα ήταν και ο Ζακ Σιράκ. Ο Νικολά Σαρκοζί παρέμεινε πρόεδρος μόνο για 5 χρόνια και ηττήθηκε το 2012 από τον Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος με την σειρά του δεν αποτόλμησε καν να θέσει υποψηφιότητα για δεύτερη θητεία, λόγω της εξαιρετικά χαμηλής του δημοτικότητας. Επομένως, δεν μπορούμε να υπολογίζουμε με ασφάλεια σε ένα καθεστώς προεδρικής δημοκρατίας γαλλικού τύπου. Συμπερασματικώς: το πολιτικό σύστημα χρειάζεται «αντίβαρα» και σωστές ασφαλιστικές δικλείδες και δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι κάθε 5 χρόνια θα εκλέγεται ο μεγάλος ηγέτης-πρόεδρος (ΠτΔ), που με τις ικανότητες του θα τακτοποιεί με επιτυχία τα πάντα και θα φέρνει ευημερία.

    Επανερχόμενος στο θέμα του βασιλέως, θα πρέπει να τονιστεί ότι από το 1974 και μετά γίνεται μία συστηματική παραπληροφόρηση για γεγονότα που είναι λίγο ή πολύ γνωστά. Η παραπληροφόρηση αφορά το πρόσωπο του βασιλέως και στρέφεται γενικότερα κατά του βασιλικού θεσμού. Παραποιούνται τα γεγονότα για να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι ανάγκες του υπάρχοντος συστήματος, αλλά και για να εδραιωθεί η ισχύς του ίδιου του συστήματος.

    Το ΚΚΕ ύβριζε και εξακολουθεί να υβρίζει με άσχημο τρόπο το πρόσωπο του βασιλέως Κωνσταντίνου και ευρύτερα τον βασιλικό θεσμό. Το κόμμα αυτό αδυνατεί να εκσυγχρονιστεί και καταφεύγει συστηματικά σε ύβρεις για να καλύψει τις αδυναμίες του. Στην ουσία λειτουργεί ως «απορροφητήρας των κραδασμών του συστήματος» και δεν αποτελεί εναλλακτική πολιτική λύση. Προσφέρει κακές υπηρεσίες στις σοσιαλιστικές ιδέες με την τακτική του. Ιστορικά, δεν έχει αναλάβει ακόμα τις ευθύνες του για τον αιματηρό εμφύλιο της περιόδου 1946-1949. Παρά τις συμφωνίες της Γιάλτας και του Πότσνταμ το 1945 προέβη στην αιματηρή επίθεση εναντίον των χωροφυλάκων και των στρατιωτικών στο Λιτόχωρο Πιερίας την νύχτα της 30ης προς 31η Μαρτίου 1946 με σκοπό να ακυρώσει τις δημοκρατικές εκλογές-τις πρώτες μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα....

Το Σουηδικό μοντέλο

    Το σημερινό πολιτικό σύστημα της Ελλάδος είναι αναχρονιστικό: μας παρουσιάζει ένα πολιτικό-κομματάρχη για σύμβολο ενότητας του έθνους, ο οποίος με την ιδιότητα του ΠτΔ παραδοσιακά και θεσμικά λειτουργεί ως βάση στήριξης και νομιμοποίησης των αποφάσεων της εκάστοτε κυβέρνησης, ενώ αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων και ανεπαρκής, αφού (ο ΠτΔ) δεν ήταν/είναι σε θέση να αποτρέψει τη βαθιά οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν επί 40 χρόνια κομματικό στέλεχος και επιτελάρχης της Νέας Δημοκρατίας και ξαφνικά το 2015 παρουσιάστηκε από τους πολιτικούς ως σύμβολο ενότητας του έθνους! Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τον Κάρολο Παπούλια… υπήρξε, επίσης επί μακρά σειρά ετών κομματικός παράγοντας και επιτελάρχης του ΠαΣοΚ και ξαφνικά το 2005 μας τον παρουσίασαν ως σύμβολο ενότητας του έθνους! Μάλιστα, ο Παπούλιας μετά από δέκα χρόνια παραμονής στην προεδρία της δημοκρατίας έλαβε μέρος σε ψηφοφορία για τις εσωκομματικές εκλογές του ΠαΣοΚ! Επιπροσθέτως, κομματικοί πρόεδροι ήσαν και οι Κωστής Στεφανόπουλος και Κωνσταντίνος Τσάτσος (ανήκαν στην ΕΡΕ και στη Νέα Δημοκρατία). Το 1990 με αφορμή την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε δηλώσει, ότι η υποψηφιότητα Καραμανλή είναι μία κομματική υποψηφιότητα. Αυτό λέει πάρα πολλά… Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η περίπτωση του Χρήστου Σαρτζετάκη, ο οποίος δεν ήταν κομματικός και έδωσε απτά δείγματα του πατριωτικού ενδιαφέροντος που είχε για την Ελλάδα.

    Ανώτατος άρχοντας του κράτους -κατά την γνώμη μου- θα πρέπει να είναι ένας βασιλέας κατά το σουηδικό πρότυπο, και όχι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η ουδετερότητα του βασιλέως που προέρχεται από το κληρονομικό του αξίωμα,  καθώς και η μη ανάμειξη του Στέμματος στην πολιτική από την άλλη, εξασφαλίζουν μεγαλύτερη ομοψυχία σε μία κοινωνία, σε σχέση με τον κομματικό αιρετό πρόεδρο.

    Το πολιτειακό μοντέλο της Σουηδίας θα μπορούσε να εφαρμοστεί με επιτυχία και στην Ελλάδα. Η βασιλευομένη δημοκρατία σουηδικού τύπου δεν αντικρούει την ιδεολογία και τις θέσεις κανενός πολιτικού κόμματος και λειτουργεί ενωτικά και ισότιμα για όλους τους πολίτες.

    Ενδεχόμενη επιστροφή του βασιλικού θεσμού στην Ελλάδα και ειδικότερα η υιοθέτηση του σουηδικού πολιτειακού μοντέλου θα συμβάλλει θετικά στην δημιουργία ενωτικού κλίματος που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα μας. Κανένας πολίτης, σε οποιαδήποτε ιδεολογία και αν ανήκει, δεν πρέπει να διαλογίζεται αρνητικά σε μία τέτοια προοπτική.

    Από την στιγμή που δεν γίνεται λόγος για έναν βασιλέα με ενισχυμένες εξουσίες, ο βασιλικός θεσμός δεν πρέπει να τίθεται στην «δοκιμασία της κάλπης» και η τύχη του δεν πρέπει να κρίνεται με δημοψήφισμα. Σε διαφορετική περίπτωση ο βασιλεύς θα πάψει να είναι σύμβολο… η επιστροφή του θεσμού θα μπορούσε να γίνει με απόφαση της πλειοψηφίας των 2.5/3 του όλου αριθμού των βουλευτών (ήτοι 250 βουλευτές) και την εισαγωγή ενός νέου συντάγματος που θα εγκριθεί από την Βουλή, η οποία θα έχει χαρακτήρα Συντακτικής Συνέλευσης.

    Το δημοψήφισμα του ’74 δεν θα πρέπει να δεσμεύει το μέλλον… έλαβε χώρα σε μία εποχή με διαφορετικές συνθήκες, διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετική ψυχολογία. Εάν η αλλαγή είναι προς το καλύτερο, η Ελλάς θα πρέπει να τολμήσει… Το  πολιτειακό ερώτημα που ετέθη την εποχή εκείνη δεν είναι αντιπροσωπευτικό… Άλλωστε, η σύγχρονη βασιλεία που υπάρχει σήμερα στην βόρεια Ευρώπη, στην Ιαπωνία και σε άλλες χώρες είναι δημοκρατική και δεν θίγει την ουσία του πολιτεύματος της αβασίλευτης δημοκρατίας.

    Κλείνοντας, θα ήθελα να εκμυστηρευτώ κάτι που μου είπε ο κορυφαίος έλληνας καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, λίγες ημέρες πριν πεθάνει, τον Αύγουστο του 2021: «Πρέπει μὲ κάθε μέσον νὰ φέρομε ὀπίσω τὸν βασιλέα μας». Σημειωτέον, ότι ο καθηγητής Κιτσίκης ήταν ιδεολογικά κομμουνιστής και η wikipedia τον θεωρούσε έναν από τους τρείς καλύτερους καθηγητές γεωπολιτικής και διεθνών σχέσεων του κόσμου.

Το άρθρο υπάρχει και στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος».