Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ 2013

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Το 2013 ήταν για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Αρνητικά γεγονότα κατέκλυσαν την χώρα (αύξηση ανεργίας φόρων, δολοφονίες κλπ). Θα επιχειρήσω να διεξάγω μία ελληνική πολιτικο-οικονομικο-κοινωνική ανασκόπηση των σημαντικοτέρων γεγονότων του 2013.

Ποινή στον Τσοχατζόπουλο
Στις 7 Οκτωβρίου 2013 καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ποινή κάθειρξης 20 ετών για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Η έφεση δεν είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και οδηγήθηκε στις φυλακές.
Είναι φυσικό, τα πολιτικά πτώματα να φυλακίζονται για να εξαπατάτε ο λαός, να νομίζει πως άρχισε η κάθαρση και αποκαθίσταται η δικαιοσύνη. Αλλά πρέπει να πάνε πολλοί ακόμα στην φυλακή για να ξεκαθαρίσει ο τόπος από την πολιτικάντικη βρώμα.

Επιστροφή Βασιλιά
Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος είναι γνωστό ότι έχει επιστρέψει με την Βασίλισσα Άννα-Μαρία μετά τον γάμο του Νικόλαου, τον Αύγουστο του 2010. Η συνεχής απουσία τους δεν επέτρεψε να το ανακοινώσουν επίσημα.
Έτσι, τον Απρίλιο του 2013 πώλησαν την κατοικία τους στο Λονδίνο και κλείνουν το εκεί γραφείο τους και εγκαθίστανται στην αρχή στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία" στην Αθήνα και ύστερα στο σπίτι τους στις Σπέτσες. Επίσης, τον Οκτώβριο του 2013 ήρθε και διαμένει σε διαμέρισμα του κουμπάρου Νάσσου Θανόπουλου, ο Πρίγκιπας Νικόλαος με την Πριγκίπισσα Τατιάνα.
Η νοσταλγία για την Πατρίδα και η κατάσταση του Ελληνικού λαού έφερε και πάλι κοντά στο δοκιμαζόμενο Έθνος τον Κωνσταντίνο, την Άννα-Μαρία καθώς και τον Νικόλαο με την Τατιάνα.  

Κατάργηση ΕΡΤ
Στις 11 Ιουνίου 2013 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμων Κεδίκογλου ανακοινώνει την κατάργηση της ΕΡΤ. Ξεσπά θύελλα αντιδράσεων από τα αριστερά κόμματα και η ΔημΑρ με πρόφαση την κατάργηση της ΕΡΤ αποχωρεί από την μνημονιακή συγκυβέρνηση Βενιζέλου-Σαμαρά.
Οι εργαζόμενοι κηρύσσουν απεργία και κατάληψη στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής που λήγει με παρέμβαση των ΜΑΤ τον Νοέμβριο του 2013.

Κλυδωνισμός κυβέρνησης
Με αιτία τα γεωπολιτικά παιχνίδια που διαδραματίζονται στην περιοχή μας, οι 3 πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν και απαρτίζουν την κυβέρνηση Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος-Τούρκογλου και Φώτης Κουβέλης συναντιούνται σε διαδοχικές συσκέψεις. Την αφορμή έδωσε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Το παρασκήνιο (αν θέλετε να δείτε γιατί πραγματικά έφυγε η ΔημΑρ από την κυβέρνηση πατήστε εδώ): ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΕ Η ΔΗΜΑΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Στις 20 Ιουνίου 2013 η ΔημΑρ αποχώρησε από την κυβέρνηση και την παρέχει κριτική υποστήριξη και ενίοτε αντιπολιτεύεται.

Δολοφονία Φύσσα
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 ο αριστερός μουσικός Παύλος Φύσσας μαχαιρώνεται από το στέλεχος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά. Έτσι, δίνεται η αφορμή στα ΜΜΕ και την πολιτική ηγεσία να χαρακτηρίσει την Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση.
Ωστόσο τα στοιχεία εναντίον της (όχι όλα) είναι αδιαμφισβήτητα και βαραίνουν το το κομματικό αυτό μόρφωμα.

Χρυσή Αυγή
Η Χρυσή Αυγή προέκυψε τελικά ως διπλωματικό εμπόδιο στις σχέσεις Ελλάδος-Ισραήλ. Γι΄ αυτό ελληνοεβραικές και ελληνοαμερικανοεβραικές ενώσεις ζήτησαν από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την καταδίωξή της. Αφορμή στάθηκε η δολοφονία Φύσσα. Η ελεγχόμενη από την κυβέρνηση δικαιοσύνης κ φυλάκισε τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο, τον υπαρχηγό της Χρήστο Παππά και τον βουλευτή της Γιάννη Λαγό.
Κόπηκε από την Βουλή η χρηματοδότησή της και τα κόμματα με την πράξη τους αυτή τροφοδοτούν τα άκρα. Μπράβο τους! Άξιοι εμπτυσμού!
Η Ελλάδα έχει καταστεί ουραγός και του Ισραήλ μετά τις συμφωνίες που υπέγραψαν Νετανιάχου και Σαμαράς (Σεπτέμβριος 2013)

Δολοφονία Φουντούλη-Καπελώνη
Ως αντίποινα στην δολοφονία Φύσσα, η τρομοκρατική οργάνωση "Σέχτα Επαναστατών" δολοφόνησε τα 2 μέλη της Χρυσής Αυγής Γιώργο Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη και τραυμάτισε άσχημα τον Αλέξανδρο Γέροντα.
Οι 2 δολοφονίες επανέφεραν το θέμα της βίας και πρέπει να τονίσω ότι το αίμα δεν έχει χρώμα και πολιτική απόχρωση. Μας σπρώχνουν σε εμφύλιο! ΠΡΟΣΟΧΗ! 
Για τις δολοφονίες εξέδωσε ανακοίνωση και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος που τόνισε πως πρέπει να ενωθεί ο Ελληνικός λαός και να απομονώνονται τα κόμματα που προωθούν δολοφονικές ενέργειες και πράξεις βίας (εννοεί κυρίως ΚΚΕ & Χρυσή Αυγή). 

Θάνατος από μαγκάλι
Συγκλονίστηκε η Θεσσαλονίκη από τον θάνατο 13χρονης που πέθαινε από αναθυμιάσεις από μαγκάλι. Το κράτος τους έκοψε το ρεύμα, η μητέρα της ήταν άνεργη, σου κόβουν το ρεύμα και προσπάθησε α ζεσταθεί με τον επικίνδυνο αυτό τρόπο. , πεθαίνει το παιδί σου από μαγκάλι, σε συλλαμβάνουν.
13 χρονών... εν έτει 2013 «έφυγε» από αναθυμιάσεις. Καμαρώστε sucess_story.

Σύλληψη Λιάπη
Ο τέως Υπουργός Συγκοινωνιών και Πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης, ανηψιός του εθνικού ολετήρα και προδότη της Κύπρου Κων/νου Καραμανλή συνελήφθη από άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ επειδή οδηγούσε τζιπ μεγάλου κυβισμού, χωρίς ασφαλιστήριο συμβόλαιο και δίπλωμα, ενώ το αυτοκίνητο έφερε μη νόμιμες κρατικές πινακίδες.
Διαγράφηκε από την ΝΔ και πήγε για διακοπές στην Μαλαισία με το ξέσπασμα του σκανδάλου! Δικάστηκε μη παριστάμενος στην δίκη σε ποινή φυλάκισης 4 ετών με αναστολή, εξαγοράσιμη προς 50 ευρώ ημερησίως και καταβολή προστίμου 3.000 ευρώ για ανασφάλιστο όχημα.

Σύλληψη Τομπούλογλου
Και άλλο εξαιρετικό μέλος της ΝΔ σε συμμετοχή σκανδάλου. Ο Χάρης Τομπούλογλου συνελήφθη την παραμονή των Χριστουγέννων για τα αδικήματα της εκβίασης κατά συναυτουργία και της παθητικής δωροδοκίας από το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της Ασφάλειας Αττικής.
Συγκεκριμένα, οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν να έχει επάνω του 25.000 ευρώ σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα.
Διαγράφηκε από την ΝΔ, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους και του επιβλήθηκε εγγύηση 150.000 ευρώ.

Και βέβαια, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 30% και η ανεργία στους νέους το 57%! Οι αυτοκτονίες πληθαίνουν. Συνταξιούχοι δεν δύνανται να προμηθευθούν τα φάρμακά τους. Μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία. Εκατοντάδες άστεγοι και πεινασμένοι που στηρίζονται από συσσίτια της Εκκλησίας και των Δήμων. Και η πολιτική ελίτ, αυτονομημένη, μακριά από την κοινωνία και τα πραγματικά προβλήματα και αντλούσα δύναμη από τους εντολοδότες της, συνεχίζει τα ψέματα, τις απάτες, τα σκάνδαλα, την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αυτήν την φορά μαζί με την τρόικα.
Ας είναι τουλάχιστον το 2014 έτος απαλλαγής και εθνικής και πολιτικής απελευθέρωσης!

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2014

Μήνυμα της τριμελούς επιτροπής του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Το blog "Δημοκρατικό Εθνικό Ρεύμα" εύχεται σ΄ όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ενταύθα και απανταχού της γης καλή χρονιά, ειρηνικό, ευτυχισμένο και ευλογημένο το 2014. Είθε ο Παντοδύναμος Τριαδικός Θεός να συγκρατήσει με την Αγία Δεξιά Του και η Υπεραγία Θεοτόκος να σκεπάσει με την φωτοφόρο Σκέπη Της την δοκιμαζομένη και πληγωμένη Πατρίδα μας.
Το "Δημοκρατικό Εθνικό Εθνικό Ρεύμα" με τα άρθρα του προσπάθησε να εμφυσήσει στους λίαν αγαπητούς και αξιοτίμους αναγνώστες και αναγνώστριές του την αγωνιστικότητα, να δώσει ελπίδα, να σημάνει επαγρύπνηση, να δώσει μία άλλη οπτική της επικαιρότητος - αυτή που βιώνομε και κρύβουν τα ΜΜΕ, να διαδώσει άγνωστες πτυχές της πολιτικής μας ιστορίας και γεγονότων γύρω από την Βασιλικό θεσμό και την βασιλική μας οικογένεια, να καταρτίσει περισσότερο θεολογικώς τους εν Χριστώ αδελφούς που έχουν όρεξη να μάθουν πράγματα επί της Πίστεως μας και να καταπολεμήσει την κοινωνική αδικία χωρίς τυμπανισμούς και κομματικά παρωχημένα ταμπελάκια.
Με την ίδια αγάπη και στήριξη που μας δίνετε - αυτή είναι η δύναμή μας - θα συνεχίσουμε το έργο μας πολλαπλασιαζόμενοι και περισσότερο ενωμένοι το αρχόμενον έτος.
Ευχόμαστε στους Βασιλείς μας Κωνσταντίνο και Άννα-Μαρία και σύμπασα την Βασιλική μας Οικογένεια χρόνια πολλά, υγεία και ευτυχές το 2014 καθώς και σ΄ όλους σας ένα καλύτερο έτος με υγεία που θα εμπλήσει τις καρδιές μας αγάπη, ελπίδα και θάρρος.
Ας είναι έτος εκπληρώσεως των επιθυμιών του καθενός, έτος αντάξιο της ενδόξου μας ιστορίας και της μεγαλουργούσης φυλής μας.

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

29/12/1922: ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ανήμερα της σφαγής των 14.000 βρεφών από τον Ηρώδη, αφήνει την τελευταία του πνοή σε πανδοχείο δευτέρας κατηγορίας στο Παλέρμο της Σικελίας αυτός που διπλασίασε την χώρα μας σε έκταση και πληθυσμό, ο Στρατηλάτης Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΒ΄.
Το κίνημα των ριψασπίδων της Μικράς Ασίας κατάφερε να εξοστρακίσει τον μεγάλο αυτό Βασιλιά και να δολοφονήσει τους αθώους Έξ (Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Μπαλτατζή, Χατζηανέστη, Στράτου & Θεοτόκη) ως "υπευθύνους της Μικρασιατικής καταστροφής"! Ο Κωνσταντίνος απηύθυνε το τελευταίον του συγκινητικό διάγγελμα στις 27 Σεπτεμβρίου του 1922 προς τον Ελληνικό λαό στο οποίο ανακοίνωσε την παραίτηση του υπέρ του Διαδόχου Γεωργίου του Β΄ και προέτρεπε το Έθνος να "συσπειρωθή περί Αυτόν" και να τον "συντρέξη πάση δυνάμει και θυσία εις το δυσχερές έργον του".
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1922, ο Στρατηλάτης Βασιλεύς μετά της Βασιλίσσης Σοφίας και των αδελφών του προσκύνησαν τους τάφους των Βασιλέων Γεωργίου του Α΄ και αδικοχαμένου τέκνου τους Αλεξάνδρου του Α΄. Εκείνοι την ώρα χιλιάδες πολίτες με δάκρυα στα μάτια και ψυχικό σπαραγμό, καταφανώς συγκεκινημένοι, ήρθαν στο Τατόι να τους αποχαιρετήσουν. Τελευταίοι παρουσιάστηκαν οι άνδρες της Βασιλικής Φρουράς. Ο Κωνσταντίνος έσφιξε ένα ένα τα χέρια τους, ευχόμενος με συγκίνηση υγεία και ευτυχία! Η φωνή του ράγισε και οι στρατιώτες έκλαιγαν με λυγμούς. Τον κατευόδωσαν με τις φράσεις:
"Να πας στο καλό Βασιλιά μας". "Δεν πρόκειται να σε ξεχάσουμε ποτέ". "Ο Θεός μαζί σου".
Έπειτα το Βασιλικό ζεύγος επέβη αυτοκινήτου όπου έπεσαν όλοι πάνω του για να χαιρετήσουν, να φιλήσουν για τελευταία φορά το χέρι του Βασιλέως και της Βασιλίσσης.
Το πλοίο "Πατρίς" τους παρέλαβε. Είχε ήδη πέσει η νύκτα. Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος για τελευταία φορά αντίκριζε την πολυαγαπημένη του Πατρίδα, την Ελλάδα, που την υπερδιπλασίασε σε έκταση και πληθυσμό, που έφυγε απ΄ αυτήν δις για να μην γίνει αίτιος συμφορών, εμφύλιας σύγκρουσης και αιματοχυσίας...
Χαριστική βολή κατά της ευθραύστου υγείας του στάθηκε η πληροφορία για την θανάτωση των Έξι. Δεν πρόκειται να συνέλθει από το τρομερό πλήγμα. Και θα "φύγει" σε ηλικία μόλις 55 ετών, από εγκεφαλικό πικραμένος και πονεμένος. Και η σορός του θα παραμείνει στην ξένη γη (κρυπτή της ρωσικής Εκκλησίας στην Φλωρεντία) επί σχεδόν 13 χρόνια, ώσπου να διακομισθεί το 1938 από τον Ιωάννη Μεταξά στο Βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι...

Επίλογος
Ως Έλληνες έχουμε το ελάττωμα της αχαριστίας διαχρονικά. Γνωρίζοντας το λάθος μας ας προσπαθήσουμε να το απαλείψουμε. 
Ο Κωνσταντίνος ΙΒ΄ έχει γραφεί στην ιστορία, στην μη συμβατική ιστορία ως άνθρωπος του καθήκοντος, της προσφοράς και της αυτοθυσίας. Ένα πρόσωπο λαοφιλέστατο που ο Ελληνικός λαός τον περιέβαλλε με την αγάπη του και την εμπιστοσύνη του, ιδίως κατά τους Βαλκανικούς πολέμους αλλά και τους ανταντικούς αποκλεισμούς και την βενιζελική δικτατορία 1917-1920.
Οφείλουμε να τιμήσουμε και να τιμούμε αυτούς που πρόσφεραν στην Ελλάδα και αυτό το άρθρο το αφιερώνω στην μνήμη του, στην μνήμη ενός μεγάλου Έλληνος.

Υ.Γ. από τον Ιωάννη Μεταξά
Ο Ιωάννης Μεταξάς αποκάλυψε τι ακριβώς του είπε ο Στρατηλάτης κατά την τελευταία τους συνάντηση:
"Θα φύγω αφού νομίζουν ότι η παρουσία μου εις μίαν μικράν γωνίαν του δάσους ενοχλεί... Και αφού εσιώπησε πάλι με εφώναξε με δακρυσμένα τα μάτια και μου είπε: Εσύ θα ζήσης και θα σταδιοδρομήσης εις τον τόπον μας. Κάποια μέρα θα έλθης στα πράγματα. Είμαι βέβαιος γι΄ αυτό και δια τούτο σε παρακαλώ άμα ανέβης εις την εξουσία να με φέρης πίσω. Είναι το μόνο πράγμα που σου ζητώ. Θέλω να΄ ρθώ στο Τατόι και να πεθάνω στην Ελλάδα!"

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ο όχλος των Ιουλιανών του 1965 είχε καθοδηγητές την οικογένεια Παπανδρέου, ιδίως τον αμερικανόσταλτο Ανδρέα Παπανδρέου, την ΕΔΑ και το παράνομο τότε ΚΚΕ. Δεν πρόκειται για αγανάκτηση του λαού σ΄ έναν Βασιλέα που δεν έφταιγε για την έκρυθμη πολιτική κατάσταση αλλά έναν υποκινούμενο κομματικό όχλο που παραβίασε την περιουσία και τα καταστήματα των πολιτών.

Οι Αμερικανοί πλησιάζουν τον Ανδρέα στενότερα...
Τις τελευταίες εβδομάδες του 1965, στελέχη της πρεσβείας είχαν σειρά επαφών με τον Ανδρέα. Ενδιάμεσος μεσολαβητής ήταν ο Ρίτσαρντ Γουέστεμπυ, επικεφαλής της αποστολής του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου στην Αθήνα και προσωπικός φίλος του ζεύγους Παπανδρέου. Στις 30 Νοεμβρίου, ο Γουέστεμπυ οργάνωσε δείπνο στο σπίτι του με προσκεκλημένους τον Ανδρέα, τη σύζυγό του, τον σταθμάρχη της CIA Τζακ Μώρυ και τον βουλευτή της Ε.Κ. και οπαδό του Ανδρέα Νίκο Κουντούρη. Ο Γουέστεμπυ εξήγησε στον σταθμάρχη της αμερικανικής υπηρεσίας πως σκοπός του δείπνου ήταν να δοθεί η ευκαιρία στον Ανδρέα να εξηγήσει τις απόψεις του σε έναν αμερικανό αξιωματούχο.

Οι "προβλέψεις" του Ανδρέα
http://agp.archeio.gr/media/ap_cv/1968/SP17_75.jpgΟ Ανδρέας προέβλεψε κατ' αρχάς ότι η κυβέρνηση Στεφανόπουλου δεν θα επιβίωνε περισσότερο από λίγους μήνες και πως αν οι εκλογές διεξάγονταν εκείνη την ημέρα η Ε.Κ. θα έπαιρνε 60%, η ΕΡΕ όχι περισσότερο από 30%, οι «προδότες» 10% και η ΕΔΑ κάτι λιγότερο από 5%, γιατί η Ε.Κ. θα κέρδιζε όλες τις ψήφους της αριστεράς εκτός από αυτές των σκληροπυρηνικών κομμουνιστών. 
Στην ίδια συζήτηση, ο Ανδρέας προσπάθησε να δώσει μία αλλοιωμένη εικόνα για την σχέση λαού και βασιλείας λέγοντας πως η λαϊκή δυσφορία για την ανάμειξη του θρόνου στα πολιτικά πράγματα είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις. Πριν από τον Ιούλιο, ανέφερε ο Ανδρέας, ο κόσμος που συναντούσε στις περιοδείες του ρωτούσε: «Πότε θα παραιτηθεί από το θρόνο ο βασιλέας Κωνσταντίνος για να πάει στη Δανία;» Στις πιο πρόσφατες περιοδείες, οι ίδιοι άνθρωποι τον ρωτούσαν: «Πότε θα δικαστεί ο Κωνσταντίνος για τα εγκλήματα που διέπραξε;» Ο Ανδρέας πίστευε ότι ως πρόσφατα η κοινή γνώμη πίστευε ότι την ευθύνη για πολλά σφάλματα του Κωνσταντίνου την είχε η μητέρα του Φρειδερίκη, ενώ τώρα θεωρεί τον ίδιο υπεύθυνο. Κατά την άποψή του, το 70 ή 80% των Ελλήνων θα ψήφιζαν εναντίον της μοναρχίας σε δημοψήφισμα.

Σχόλιο ΔΕΡ
http://agp.archeio.gr/media/history/1964/2BasiliasKonos.jpgΤο όνειρο κάθε πολιτικάντη είναι η απαλλαγή του από έναν υπερκομματικό Ανώτατο Άρχοντα-ελεγκτή για να μπορεί ακώλυτα να γεμίζει τις τσέπες και τα βιβλιάριά του με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν διέφερε φυσικά απ΄ αυτήν την πλειοψηφούσα μερίδα των Ελλήνων πολιτικών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατ΄ εξοχήν ένοχος για την πολιτική κατάσταση από το 1964 μέχρι και σήμερα, λογοδοτεί στους Αμερικανούς και ισχυρίζεται ψευδώς πως η βασιλεία σε περίπτωση δημοψηφίσματος θα λάμβανε 20%. Ας τολμούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου να κάνει δημοψήφισμα και θα ήταν πραγματικός κόλαφος για τον ίδιο και το σόι και τους υπολοίπους πολιτικάντηδες.
Ο Έλληνας Βασιλιάς χρειάζεται την αγάπη και την ενότητα του λαού του, έχει ανάγκη τον λαό του, "Ισχύς μου η αγάπη του λαού". Οι Παπανδρέου είχαν το "Ισχύς μου η απάτη του λαού, η τσέπη μου και να τα έχω καλά με τους Αμερικανούς". 

Πηγές:
* "Ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας", Αλέξη Παπαχελά.
* Ιστορικά άρθρα του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

4.000.000 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Την τριετία 1990-1993 συγκεντρώθηκαν 4.000.000 υπογραφές Ελλήνων πολιτών που επιθυμούν την Βασιλευομένη Δημοκρατία. Τα ΜΜΕ δεν έκαναν καμία αναφορά στο θέμα.
Έλληνες Βασιλόφρονες,
έχετε ελπίδα. Είμαστε πολλοί.
Στηρίξτε τον ιστότοπό μας, άλλους ιστοτόπους και σελίδες στο facebook που τάσσονται υπέρ της αποκατάστασης της Βασιλευομένης Δημοκρατίας στον τόπο μας.
Πρέπει να δείξουμε ότι το 2014 θα είναι έτος επαναφοράς του Βασιλέως Κωνσταντίνου και τιμωρίας των ενόχων.

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ ΣΜΑΡΑΓΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Διασκευή από απόσπασμα του βιβλίου του ιστορικού κ. Κων/νου Μπαρμπή "Χριστιανισμός".

Ο Καίσαρας Τιβέριος διέταξε να χαραχθεί η εικόνα του Χριστού επάνω σε σμαράγδι με οδηγό την περιγραφή του τότε κυβερνήτη της Ιουδαίας Πούπλιου Λέντουλου (για να δείτε την περιγραφή πατήστε εδώ: Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥΠΛΙΟΥ ΛΕΝΤΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΤΙΒΕΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ).
Το κειμήλιο αυτό φυλασσόταν στην Βασιλεύουσα, μέσα σε ειδικό θησαυροφυλάκιο, ως το 1453. Στην συνέχεια περιήλθε στους Τούρκους, μετά την άλωσή της, και το 1484 ο διάδοχος του Μωάμεθ Β΄ στον σουλτανικό θρόνο Βαγιαζίτ Β΄ το χρησιμοποίησε ως λύτρο για να πετύχει την απελευθέρωση ενός από τους αδελφούς του, αιχμαλώτου των χριστιανών. Δυστυχώς, ο Πάπας Ιννοκέντιος Η΄ στον οποίο κατέληξε φρόντισε να το εξαφανίσει, από χολερικό μίσος για τον Ελληνισμό.

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


Στις 25 Δεκεμβρίου η αγία Εκκλησία μας γιορτάζει το μεγάλο και ανερμήνευτο γεγονός της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού από την Υπεραγία Θεοτόκο.
Μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ και ενώ πλησίαζε ο καιρός να τελειώσουν οι εννιά μήνες από την υπερφυσική σύλληψη του Χριστού στην παρθενική της μήτρα, ο Καίσαρ Αύγουστος διέταξε απογραφή του πληθυσμού του ρωμαϊκού κράτους. Τότε ο Ιωσήφ μαζί με τη Θεοτόκο, ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ, για να απογραφούν εκεί. Έτσι ξεκίνησαν από την Ναζαρέτ και ύστερα από κοπιαστικό ταξίδι έφτασαν στην Βηθλεέμ, όπου επειδή είχε συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου δεν κατάφεραν να βρουν κατάλυμα, παρά μόνο ένα φτωχικό σπήλαιο. Εκεί η Θεοτόκος γέννησε τον Κύριο Ιησού Χριστό και σπαργάνωσε σαν βρέφος τον Κτίστη των απάντων. Έπειτα Τον έβαλε επάνω στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι «ἔμελλε νὰ ἐλευθέρωση ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ἀλογίαν», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Από τότε, όλοι οι πιστοί χριστιανοί με χαρά ψάλλουν τον ύμνο των αγγέλων εκείνης της νύκτας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (βλ. Ευαγγέλιο Λουκά, Β' 1-20). Δόξα δηλαδή, ας είναι στο θεό, που βρίσκεται στα ύψιστα μέρη του ουρανού και στη γη ολόκληρη, που είναι ταραγμένη από την αμαρτία ας βασιλεύσει η θεία ειρήνη, διότι ο Θεός έδειξε την αγάπη Του στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση του Υιού Του.
Να σημειώσουμε εδώ, ότι η γιορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 25η Δεκεμβρίου του 397 μ.Χ. επί πατριαρχείας Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κατ' άλλους ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος, χώρισε τις δύο γιορτές των Φώτων και των Χριστουγέννων, οι οποίες παλιότερα γίνονταν την ίδια μέρα, δηλαδή την 6η Ιανουαρίου.


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

EYXEΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2013

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.
Ας γεμίσει τις καρδιές μας ελπίδα ο εν σπηλαίω γεννηθείς Χριστός και ας Τον ξαναβάλουμε πρότυπο και καθοδηγητή στην ζωή μας αν θέλουμε να προοδεύσουμε και να διανοιχθεί ένα ελπιδοφόρο και αντάξιο της φυλής μας μέλλον.
Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε το γεγονός ότι υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι, χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ένα πιάτο φαγητό και αυτό μας πτοεί την εορταστική διάθεση επειδή ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο χάρη στην χριστιανική μας κατήχηση και τον αλτρουισμό μας.
Αυτά τα Χριστούγεννα ας μην τα εμπορευματοποιήσουμε και τα εξευτελίζουμε. Ας βρούμε το νόημα τους που η Γέννησις του Μονογενούς Υιού του Θεού το οποίο είναι μεμαρτυρυμένο «πάσι τοις ανθρώποις»! Είναι γεγονός μοναδικό, ανεπανάληπτο και αξεπέραστο! Αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που χώρισε την ιστορία σε χρόνια προ Χριστού και μετά Χριστόν. Ο ίδιος ο Θεός γίνεται άνθρωπος για την σωτηρία μας!!! Αδιανόητο αλλά αληθές!
Ας γεμίσουμε αύριο το πρωί τις Εκκλησίες μας. Να ακούσουμε τους κατανυκτικούς ύμνους των Χριστουγέννων, να προσευχηθούμε και να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς Εκκλησία.
Ας νοηματοδοτήσουμε την ζωή μας και να επαναπροσδιορίσουμε την νοοτροπία και τις σκέψεις μας. Και αύριο είναι η κατάλληλη ευκαιρία γι΄ αυτήν την περισυλλογή αναλογιζόμενοι βέβαια και την γέννηση, τα πάθη, την Σταύρωση και την Ανάσταση του Σωτήρος μας Χριστού.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα με Χριστό και υγεία, αγάπη και ελπίδα σας εύχεται ο ιστότοπος "Δημοκρατικό Εθνικό Ρεύμα".

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΕΤΕΛΕΙΩΣΑΝ...

Γράφει ο ιστορικός συγγραφεύς κ. Γεώργιος Λεονταρίτης.

Το κεφάλαιον της «21ης Απριλίου», εξακολουθεί να παραμένει κατ’ ουσίαν άγνωστον για τους πολλούς. Το διέγραψαν και το απαξίωσαν με μια μονοκονδυλιά, το αναθεμάτισαν, και όποιος τολμήσει να προβεί σε μια νηφάλια εκτίμηση, αναδρομή, και διατυπώσει προβληματισμούς για όσα συνέβησαν τότε, χαρακτηρίζεται αμέσως ... «χουντικός», και λήγει το θέμα! Βέβαια, με την πάροδον του χρόνου και με το θλιβερόν κατάντημα της Μεταπολιτεύσεως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβαίνουν σε συγκρίσεις - έστω και μόνον από οικονομικής πλευράς - και αναφωνούν αγανακτισμένοι: «Πού είσαι Παπαδόπουλε...»
Όμως, όσοι ενδιαφέρονται για την νεωτέραν Ιστορίαν του τόπου, το ζήτημα δεν εξαντλείται στις κολοσσιαίες διαφορές της οικονομικής αναπτύξεως εκείνης της εποχής, με τον «Τιτανικόν» που βιώνουμε τώρα. Για τους σοβαρούς μελετητές, πρωτίστως, έχει σημασία η καταγραφή των πραγματικών γεγονότων και η γνώση των παρασκηνίων που έχουν μείνει στο σκότος. Είτε είμαστε αντίθετοι με το καθεστώς των «Απριλιανών», είτε φιλικά διακείμενοι, δεν μπορούμε να διατυπώσουμε σωστές εκτιμήσεις και να προβάλλουμε επιχειρήματα, εάν δεν έχουμε γνώσιν των όσων διαδραματίσθηκαν κατά την «Επταετίαν». Άλλωστε και οι περισσότεροι εξ όσων εζήσαμε εκείνην την περίοδο, αγνοούσαμε τα παρασκήνια, και μέναμε με την εικόνα ενός καθεστώτος το οποίο ήταν ολοκληρωτικόν και μας ενδιέφερε μόνον, το πότε θα αποκατασταθεί η δημοκρατική ομαλότης.
Αναμφισβητήτως, η σκληρή και αυταρχική δύναμις της πλευράς Ιωαννίδη, που αποτελούσε τον τρόμον των πολιτών, όχι μόνον ήταν ανόητη και άχρηστη, αλλά έβλαψε τα μέγιστα το έργον που επραγματοποίησε η κυβέρνησις σε πολλούς τομείς, από το 1967 μέχρι το 1973. Θετικά επιτεύγματα επεσκιάζοντο από τον ζόφον του κολαστηρίου της ΕΣΑ και της Μπουμπουλίνας. Η μεγάλη αδυναμία της Επαναστάσεως των Συνταγματαρχών, ήταν ότι και δεν είχεν ενιαία αντίληψιν στόχων, μεθόδων γραμμής και προγράμματος. Διάφορες ομάδες και άτομα, εκτιμούσαν τελείως διαφορετικά την αποστολήν του στρατιωτικού κινήματος που επεβλήθη δυναμικά τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967. Απουσίαζε η ομοιογένεια, ακόμη και μεταξύ των πρωταγωνιστών της επαναστατικής ηγεσίας.
Ο μόνος που είχε στο νου του σαφές χρονοδιάγραμμα, ξεκάθαρους στόχους και συγκεκριμένον πρόγραμμα, ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ουδείς, όμως, μπορούσε τότε να φαντασθεί, ότι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός των «Απριλιανών», ούτε τόσον ισχυρός ήταν, όσον ενομίζαμε, αλλά τον υπέσκαπταν ακόμη και στενοί συνεργάτες του. Άλλη θα ήταν η μοίρα αυτού του τόπου, εάν ο Γ. Παπαδόπουλος μπορούσε απερίσπαστος να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και όσα είχεν οραματιστεί. Όταν τα νέφη των παθών διαλυθούν, θα έχουμε την δυνατότητα να δούμε με ψυχρή αντικειμενικότητα τα όσα διαδραματίσθηκαν την κρίσιμο περίοδον 1967-1974. Τώρα που έγινε εμφανής απ’ όλους η χρεοκοπία του μεταπολιτευτικού συστήματος, και φθάσαμε σε πρωτοφανή σήψη και παρακμή, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το Εθνος μας με αφανισμόν, είναι η κατάλληλη στιγμή να δούμε νηφάλιοι το «χθες».
Μαρτυρίες για την «21η Απριλίου» από πλευράς των θιασωτών της, έχουμε από τους Στ. Παττακόν, Νικ. Μακαρέζον, Κων. Κόλλιαν, από εκπροσώπους της τότε ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων (Μπονάνος, Αραπάκης κ.α.) ενώ ο γνωστός ιστορικός συγγραφέας και ακούραστος ερευνητής Μάνος Χατζηδάκης, είναι ο πρώτος που σε ένα ογκώδη τόμον κατέγραψε λεπτομερώς, με πλήρη ανάλυσιν, την «Ιδεολογίαν της 21ης Απριλίου». Υπάρχουν και άλλες εργασίες, και ας μου επιτραπεί να προσθέσω και το δικό μου βιβλίο με τον τίτλον: «Βασιλεύς και Γ. Παπαδόπουλος».
Τώρα, όμως, έρχεται στο φως της δημοσιότητας, ένα εξαιρετικόν έργον, που αφορά την περίοδον από την πολιτικοποίησιν Παπαδοπούλου μέχρι την «Μεταπολίτευση» του Καραμανλή. Πρόκειται για το βιβλίον του Γεωργίου Κάρτερ με τον τίτλον: «Τα καύσιμα ετελείωσαν» (από τις εκδόσεις «Πελασγός» του Ιωάννη Γιαννάκενα και επιμέλεια του Μάνου Χατζηδάκη). Θα εξηγήσουμε στην συνέχεια την σημασία του τίτλου, που πιθανώς να ξενίζει τον αναγνώστη. Πρώτα όμως, λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Ο Γεώργιος Κάρτερ είναι διακεκριμένος επιστήμων με μακράν εθνικήν και κοινωνικήν δράσιν. Εσπούδασε Νομικά (Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω Αθηνών), πολιτικές και οικονομικές επιστήμες. Έλαβε μέρος στους εθνικούς αγώνες και μετά την Απελευθέρωσιν ανέπτυξε πολυσχιδή επιστημονικήν και κοινωνικήν δραστηριότητα. Διετέλεσε σύμβουλος παρά τω Πρωθυπουργώ κατά τα έτη 1946-1948, το 1958 και 1972-1973. Επίσης ο κ. Κάρτερ υπήρξεν υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας κατά το διάστημα 1971-1972, Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εργασίας (1969-1971), μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής (1968-1969) κ.λπ.
Ο Γ. Κάρτερ έζησε πολύ κοντά στον Γ. Παπαδόπουλον, γνωρίζει από «πρώτο χέρι» πρόσωπα και πράγματα, και έχει ιδίαν αντίληψιν των κρισίμων γεγονότων της «Επταετίας». Το μέγα προσόν του βιβλίου του, είναι ότι σύρει την αυλαίαν εκείνης της περιόδου και αποκαλύπτει - για πρώτην φοράν - με αντικειμενικότητα τα άγνωστα παρασκήνια που εσφράγισαν την πορείαν της χώρας στα δύσκολα εκείνα χρόνια. Δεν έρχεται ούτε ως απολογητής των «Απριλιανών», ούτε επιχειρεί να εξιδανικεύσει πρόσωπα. Με το βλέμμα επιστήμονος και ιστορικού, αποκαλύπτει γεγονότα, σκιαγραφεί τα αυθεντικά «πορτραίτα» των πρωταγωνιστών, προβαίνει σε εκτιμήσεις που προκύπτουν από την άμεσον γνώσιν των γεγονότων και συχνά μας εκπλήσσει με όσα αγνοούσαμε τότε, και που δίνουν άλλην διάστασιν σε όσα διαδραματίσθηκαν από το 1967 μέχρι και μετά την Μεταπολίτευσιν. Κι είναι χαρακτηριστικόν, ότι τα όσα συνέβησαν από την στιγμή που ο Γ. Παπαδόπουλος επεχείρησε να σηματοδοτήσει την επαναφοράν στον κοινοβουλευτικόν βίον, θυμίζουν τις ραδιουργίες βυζαντινών ανακτόρων!
«Τα καύσιμα τελείωσαν...» - όπως προαναφέραμε - είναι ο τίτλος του βιβλίου. Ο συγγραφέας εχρησιμοποίησε αυτήν την φράσιν που του είπεν ο Γ. Παπαδόπουλος στις 7 Ιουλίου 1972, για να του αναγγείλει, ότι ήταν πλέον καιρός να τεθεί τέρμα στην παρένθεσιν των εκτάκτων εξουσιών, και έπρεπε η χώρα να επανέλθει στην ομαλότητα. Ίσως εκείνη την στιγμήν, να μην εφαντάζετο ο Παπαδόπουλος πόσες αντιδράσεις θα συναντούσε σ’ αυτήν την απόφασίν του. Διότι η προσπάθεια πολιτικοποιήσεως της επαναστάσεως, δεν ξεκίνησε με το «πείραμα Μαρκεζίνη», αλλά κατέληξε στην πρότασιν προς τον παλαιόν αρχηγόν των «Προοδευτικών», για να ναυαγήσει μετά το «Πολυτεχνείο» από τους «σκληρούς» αλλά και τον αμερικανικόν παράγοντα.
Ο κ. Κάρτερ στο βιβλίον του, δίνει τα «πορτραίτα» όλων των πρωταγωνιστών, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Τις σκέψεις και τις αδυναμίες των. Καταγράφει τον απίστευτον υπόγειον πόλεμον που εξαπέλυσαν κατά του Παπαδόπουλου οι κοντόφθαλμοι «σκληροί» του καθεστώτος, οι οποίοι ταράχθηκαν και δυσανασχέτησαν όταν είδαν ότι ο αρχηγός είχεν αποφασίσει να περάσει στην δευτέραν φάσιν της επαναστάσεως, προς τον πολιτικό ορίζοντα. «Αυτόπτης μάρτυς» ο Γ. Κάρτερ περιγράφει όσα κανείς δεν έμαθε από τις ίντριγκες μέσα στον πυρήνα της Επαναστάσεως, και δίνει την εικόνα του πραγματικού Γ. Παπαδοπούλου, κι όχι την πλαστήν που για λόγους πολεμικής και μισαλλοδοξίας «πλασάρουν» διάφοροι «επαγγελματίες αντιστασιακοί».
Ο Γ. Παπαδόπουλος ήξερε να επιλέγει συνεργάτες. Δεν στηρίχθηκε σε στρατιωτικούς και σε φατρίες. Επέλεξε κυρίως επιστήμονες και τεχνοκράτες. Ουδείς καλόπιστος δύναται να αμφισβητήσει την ευφυΐαν και τον πολιτικόν νουν που διέθετε ο άνθρωπος εκείνος, πέραν των στρατιωτικών ικανοτήτων του. Ήξερε να ακούει τους γύρω του, έβλεπε περισσότερα, και οι παρατηρήσεις του ήσαν κοφτές και καίριες. Ξεχώριζε την ουσίαν των θεμάτων και δεν πελαγοδρομούσε σε ατέρμονες αναλύσεις. Η ιδεολογία του ήταν πολυδιάστατη «αστική», εμποτισμένη - προς τιμήν του - από ανυπόκριτο πατριωτισμό. Σε πολλές περιπτώσεις, έμοιαζε να αποκλίνει προς ένα εθνικό, δημοκρατικό σοσιαλισμό. Ο ίδιος έφερε βαρέως τον τίτλο του «δικτάτορος», αλλά εγνώριζεν, ότι αι επαναστάσεις, όταν επικρατήσουν, αναγκάζονται να διέλθουν από μιαν περίοδον εκτάκτων εξουσιών για να επιβάλουν τις διακηρύξεις των. Γι’ αυτό και επείγετο να συντμήσει, στον ελάχιστον δυνατόν χρόνον, την διάρκειαν της επαναστατικής περιόδου. Δεν θαμπώθηκε από την εξουσίαν, και τον απασχολούσε πάντοτε η επιστροφή στην ομαλότητα. Έλεγε χαρακτηριστικά: «Όταν ένας Στρατός εξέλθη του στρατώνος, δύσκολα επιστρέφει εις αυτόν». Ανέτρεχε στα διδάγματα της Ιστορίας, και γι’ αυτό δεν ήθελε να επαναληφθούν συνθήκες παρόμοιες με τα κινήματα της περιόδου 1920 – 1935.
Ο συγγραφέας δίνει παραστατικά τις διαφορές αντιλήψεων της «τριανδρίας» της Επαναστάσεως, γεγονός που δημιουργούσε προβλήματα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει, ότι αντιθέτως απ’ ό,τι συνήθως λέγεται, ο Παπαδόπουλος δεν απέκλειε τα παλαιά κόμματα από την προσπάθειαν πολιτικοποιήσεως του καθεστώτος, και φιλοδοξούσε να συναγωνισθεί μαζί τους στις κάλπες, ως πολιτικός αρχηγός κόμματος της Επαναστάσεως.


Το «θρίλερ» της Κρήτης
Η περιοδεία του Γ. Παπαδόπουλου στην Κρήτη, στις 20-22 Δεκεμβρίου 1972, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού «θρίλερ»: Ο «πανίσχυρος» ηγέτης πάει στην Μεγαλόνησο για να σηματοδοτήσει για πρώτη φορά την πορείαν προς την ομαλότητα και τις κάλπες. Η ομιλία του με αυτό το νόημα, προκαλεί θύελλα ενθουσιασμού.
Και ξαφνικά, πέφτουν κάποια μυστηριώδη τηλεφωνήματα από την Αθήνα, και το σκηνικό αλλάζει. Ο Παπαδόπουλος φανερά δύσθυμος, αμίλητος και βαρύς, τρώει ελάχιστα στα επίσημα γεύματα, καπνίζει συνεχώς και αποσύρεται ενωρίς στο δωμάτιό του. Κάποια απειλή βαραίνει την ατμόσφαιρα. Το αντιλαμβάνονται όλοι, καθώς παρατηρούν ότι οι επόμενες ομιλίες του, είναι άνευρες, χωρίς ειδικόν νόημα και τυπικές επαναλήψεις. Οι «σκληροί» από την πρωτεύουσα, είχαν εξαπολύσει τελεσίγραφα. Θα διαβάσει με έκπληξη πολλά ο αναγνώστης από εκείνα τα παρασκήνια. Κι ακόμη, θα δούμε την στάσιν του σιωπηλού και αινιγματικού Οδυσσέως Αγγελή.
Μέσα σ’ αυτήν την ηλεκτρισμένη αλλά και θολή ατμόσφαιρα, ο Παπαδόπουλος επιμένει. Με τους τεχνοκράτες του, βάζει μπροστά το ΕΠΟΚ (Ελληνικό Πολιτιστικό Κίνημα) για να δρομολογηθεί η πορεία προς την πολιτικοποίηση. Και παρατηρείται η ακόλουθη τραγελαφική εικόνα: Οι εντολοδόχοι του Παπαδόπουλου που γυρίζουν στην επαρχία για να προωθήσουν το ΕΠΟΚ, παρακολουθούνται, απειλούνται και σαμποτάρονται από τους «σκληρούς» του Ιωαννίδη!
Ο κ. Κάρτερ φωτίζει την χρόνια διένεξη Παπαδοπούλου – Μακαρέζου για το «δέον γενέσθαι». Όσα ακολούθησαν μέχρι την κυβέρνηση Μαρκεζίνη, παρουσιάζουν εξαιρετικόν ενδιαφέρον, όπως και ο ρόλος της Αμερικανικής πρεσβείας και του Τάσκα.
Η κορύφωση της πολιτικής τραγωδίας φθάνει με την σύγκρουση Καραμανλή – Παπαδοπούλου. Πρόκειται, κυριολεκτικά, για μια «μονομαχία θανάτου» μεταξύ των δύο ηγετών της Δεξιάς! Κι αυτή η κονταρομαχία, δεν είχεν επιπτώσεις μόνον σε δύο πρόσωπα, αλλά σε όλην την παράταξιν. Ουσιαστικά, από εκείνην την μονομαχία, βγήκε βαρύτατα, θανάσιμα τραυματισμένη, η ελληνική Δεξιά. Τις επιπτώσεις τις βιώνουμε ακόμα...
Για πρώτη φορά, ο τόσον ευφυής και διορατικός Παπαδόπουλος, εμφανίζεται επιπόλαια αισιόδοξος. Αυτός που διεκρίνετο για τις σωστές και ρεαλιστικές εκτιμήσεις του, και το «στρατηγικό μυαλό» του, προχώρησε σε άτεχνες κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα. Αυτός που ήξερε να ακούει τις απόψεις των τεχνοκρατών φίλων του, στην προκειμένη περίπτωση, αγνόησε τις νουνεχείς προειδοποιήσεις τους, κατά την μυστική σύσκεψη στην Καλλιθέα, στο σπίτι του πρώην υφυπουργού Διομήδους Αγγελοπούλου. Ο Παπαδόπουλος περιχαρής αναγγέλλει στους 12 περίπου παλαιούς φίλους του, την απόφασίν του να κατέλθει στην πολιτικήν, αντίπαλος του Καραμανλή! Όλοι μένουν άφωνοι. Γνωρίζουν ότι ο Καραμανλής με τον Παπαδόπουλον απέναντί του, αποκλείεται να λάβει πλειοψηφίαν. Γι’ αυτό και δεν θα τον άφηνε σε καμμία περίπτωσιν να ηγηθεί δεξιού κόμματος. Η αισιοδοξία του αρχηγού της Επαναστάσεως, τους προβληματίζει.
Θα ακολουθήσουν οι προτάσεις του Καραμανλή να φύγει στο εξωτερικό ο Παπαδόπουλος, και αμέσως μετά η ανοιχτή απειλή στην περίπτωση που ο αντίπαλός του κατέλθει στον πολιτικόν στίβον. Του εζήτησε ο Καραμανλής «να απόσχει των προσεχών εκλογών, για λόγους γενικωτέρου δημοσίου συμφέροντος». Η υπερήφανος απάντησις του Παπαδόπουλου, ήλθε σαν κεραυνός: «Δεν εγεννήθη ακόμη αυτός που θα με διδάξει πατριωτισμόν!» Του έριξε το γάντι χωρίς να διστάσει. Κι ο Καραμανλής προχώρησε με την δίκην, την καταδίκην των «πρωταιτίων» και την φυσικήν εξόντωσιν στις φυλακές και στο νοσοκομείον του μεγάλου αντιπάλου του.
Άρρωστος βαριά, στον θάλαμον της εντατικής θεραπείας, επειδή είχεν υποστεί τραχειοτομήν, ο Παπαδόπουλος έγραψε σ’ ένα χαρτί στον κ. Κάρτερ που τον επεσκέφθη: «Είχες δίκαιο! Οι προβλέψεις σου επαληθεύθησαν!» Κι εκείνος συγκινημένος, του απήντησε: «Επροτίμησες την εσχάτη των ποινών και τον θάνατον, επιλογή που σε ανύψωσε στα μάτια όλου του κόσμου και αυτών τούτων των εχθρών σου!» Ήταν η τελευταία συνάντησις των δύο φίλων. 

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΟΔ. ΑΓΓΕΛΗ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Η άποψη ότι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος έφερε την δικτατορία της 21ης Απριλίου αποτελεί την μεγαλύτερη μπούρδα-μορφή που προσάπτουν στον Βασιλιά καθώς δεν τεκμηριώνεται ιστορικά και η όλη στάση του έδειξε ακριβώς το αντίθετο. Μία προσπάθεια να ερευνήσει τις ενδόμυχες σκέψεις και μελλοντικές κινήσεις του Κωνσταντίνου, αποπειράθηκε να πραγματοποιήσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στέλνοντας τον "Στρατηγό των Στρατηγών" Οδυσσέα Αγγελή στην Ρώμη τον Δεκέμβριο του 1972. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: 
Μετά το αντικίνημά του, ο Κωνσταντίνος έθεσε όρους για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης για την επιστροφή του και συναντιόταν με πολιτικούς του αντικαθεστωτικού φάσματος από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά. Επίσης, είχε πραγματοποιήσει διάβημα στο ΝΑΤΟ για τις συλλήψεις φοιτητών, επιστημόνων, αξιωματικών και πολιτικών για τα σωματικά και ηθικά τους βασανιστήρια.

Οι όροι και η συνέντευξη του Κωνσταντίνου
Οι όροι που είχε θέσει ο Βασιλιάς ήταν οι εξής:
* Αναγγελία σταθερού και πλήρους ημερολογίου προγράμματος για την ολοκληρωτική αποκατάσταση ομαλού δημοκρατικού βίου.
* Ορισμός συγκεκριμένων ημερομηνιών για την δημοσίευση του νέου Συντάγματος, για την διεξαγωγή ελευθέρου δημοψηφίσματος για την έγκρισή του και για την εκλογή πολιτικής κυβέρνησης.
Ωστόσο, γνώριζε πολύ καλά ο εξόριστος Βασιλιάς ότι δεν επρόκειτο να εισακουστεί. Και επαληθεύθηκε...
Στις 20 Δεκεμβρίου 1971, το συνταγματαρχικό καθεστώς κατήργησε την φορολογική απαλλαγή που απολάμβαναν ίσαμε τότε οι Βασιλείς της χώρας.
Τον Νοέμβριο του 1972, ο Κωνσταντίνος παραχώρησε συνέντευξη σε δημοσιογράφους στην Βερόνα και δήλωσε την επιθυμία του να έχει, ως Ανώτατος Άρχοντας, δικαιώματα και προνομίες ανάλογες προς τους ομολόγους του των δυτικοευρωπαϊκών χωρών και να αποτελεί περισσότερο σύμβολο ενότητας της χώρας παρά πηγή εξουσίας.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, αντιλαμβανόμενος ότι "τα καύσιμα ετελειώσαν", θορυβημένος από την εκποίηση ιδιόκτητου κτήματος (1560 στρεμμάτων) του Τατοΐου από την εταιρία ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ τον Νοέμβριο και προτού προχωρήσει στο κόμμα ΕΠΟΚ για ταχύ εκδημοκρατισμό, στέλνει τον Δεκέμβριο του 1972 τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, Αντιστράτηγο Οδυσσέα Αγγελή στην Ρώμη, για να διερευνήσει τις προθέσεις του Βασιλιά. Ο Κωνσταντίνος είναι για άλλη μια φορά σαφής και κατηγορηματικός: Δεν πρόκειται να επιστρέψει, αν δεν ικανοποιηθούν οι όροι τους οποίους είχε θέσει, αν δεν προκηρυχθούν εκλογές σε τακτή ημερομηνία όχι ανώτερη των 6 μηνών και αν δεν παραδοθεί στο ενδιάμεσο διάστημα η διακυβέρνηση της χώρας σε υπηρεσιακό σχήμα από προσωπικότητες, για την εκτόνωση των παθών και την λήψη των μέτρων που ήταν απαραίτητα για την αναστήλωση της εθνικής οικονομίας. Δεν αποκρύβει την πρόθεσή του μετακινηθεί, διαφορετικά, στοην Μεγάλη Βρετανία, όπου θα αγόραζε- με τον τίμημα του εκποιημένου τμήματος του Τατοΐου- μονοκατοικία για την οικογένειά του.
Είναι μία πολύ δυσάρεστη εξέλιξη για τους κορυφαίους της δικτατορίας. Ο Παπαδόπουλος ήδη σαμποτάρεται για την προσπάθειά του να αποκαταστήσει την δημοκρατία από τις σκληροπυρηνικές ομάδες του Ιωαννίδη και αφήνει την φιλοδοξία του να κυριαρχήσει στην λογική του και το ήθος του: Καταργεί τον Ιούνιο του 1973 την Βασιλευομένη Δημοκρατία και εγκαθιδρύει Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία διορίζοντας εαυτόν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαία η περίοδος κατάργησης της Βασιλείας. Ήδη από τις αρχές του 1973 (με την λήξη του πολέμου στο Βιετνάμ), η υπερκυβέρνηση των ΗΠΑ η NSA είχε λάβει απόφαση πως "Ο θρόνος στην Ελλάδα είναι ανεπιθύμητος". Εξάλλου τα συνασπισμένα καρτέλ ήδη από το 1964 και οι ΗΠΑ από το 1965 δεν επιθυμούσαν βασιλευόμενο καθεστώς στην χώρα μας.

Συμπέρασμα
Η συνάντηση Βασιλιά-Αγγελή απέβη άκαρπος καθώς συμβιβασμός δεν επιτεύχθηκε ανάμεσα στις 2 πλευρές. Αφ΄ ενός ο Κωνσταντίνος δεν τους είχε καμία εμπιστοσύνη και τους θεωρούσε "σφετεριστές της εξουσίας" και αφ΄ ετέρου οι Συνταγματάρχες είχαν μία αλλοπρόσαλλη πολιτική στο θέμα του Βασιλιά.
Η 21η Απριλίου έκανε ορισμένα τραγικά λάθη αλλά ένα βασικό έγκλημα που το πληρώνουμε μέχρι σήμερα: Στέρησε από την χώρα τον προστατευτικό της θώρακα, την Βασιλευομένη Δημοκρατία και ιδού η κατάληξη!

Συμβουλευόμενα βιβλία ως πηγή:
* Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται, Κων/νου Μπαρμπή,
* Τα καύσιμα ετελείωσαν, Γεωργίου Κάρτερ,
* Κωνσταντίνος ΙΓ΄, Νικόλας Τάντζος.,
* Παγκόσμιοι Εντολοδότες, Αθανασίου Στριγά.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ 152 ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ "ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ"

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Σε μία βάρβαρη και απάνθρωπη ενέργεια προχώρησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Στον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας!
Με 152 ΝΑΙ υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς. 152 "βουλευτές" πρόδωσαν τους ψηφοφόρους τους για την καρέκλα, για την γλυκόγευστη εξουσία, όπως έχουν και κάνει άλλοτε στο παρελθόν. Έβαλαν την υπογραφή τους στον πολιτικό τους θάνατο αλλά συνάμα και στον φυσικό θάνατο και άλλων Ελλήνων.

Κύριοι βουλευτές,
σε μία τέτοια δυσχερεστάτη κατάσταση στερείτε από τον φτωχό πολίτη, που δεν μπορεί πλέον καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες, το σπίτι του;;; Στο σπίτι θα προστατευτεί τουλάχιστον από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, του προσφέρεται μία στέγη τουλάχιστον. Αλλά που να τα γνωρίζετε εσείς, κύριοι βουλευτές, στην χλιδή που ζείτε;;; Οι τράπεζες να ικανοποιηθούν, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος να μην στεναχωρηθούν και ο Ελληνικός λαός να ξεπαγιάζει, να πεταχθεί έξω από το σπίτι του λες και το κράτος μου το πλήρωσε.
Με τι συνείδηση, τι καρδιά υπερψηφίζετε όλα αυτά τα τερατουργήματα;;; Με την ψήφο σας στερήσατε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα από ανθρώπους που τα έχουν αν΄γκη, με την ψήφο σας ανεβάσατε τουςω φόρους και προσθέσατε και νέους. Μ ετην ψήφο σας απεμπολείτε ιερά εθνικά εδάφη. Και τώρα έρχεστε και επικυρώνετε με την ψήφο σας τις ορέξεις των τραπεζών αφαιρώντας την πρώτη κατοικία και από ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Σκοπός σας είναι η αποχριστιανικοποίηση των πάντων, η εθνολογική αλλοίωση του λαού μας και (προ πάντων) η βιολογική εξόντωση του Ελληνικού Έθνους.
Να καλέσετε τον Βασιλέα Κωνσταντίνο να βάλει μία τάξη στην χώρα και ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ!!! Αυτό είναι το πατριωτικόν σας καθήκον γιατί η παρουσία σας βλάπτει και καταστρέφει.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ...

Μετά την (δικαιολογημένη) οργή και τον θυμό, ακολουθεί πάντα η ψυχραιμία, το καθαρό μυαλό και η αποφασιστικότητα.
Στην ερώτηση: «Πως μπορούμε να βγούμε από την κρίση;» δεν μπορεί να δοθεί μια εύκολη ή μια γενική απάντηση, καθώς έγιναν πολλά απίθανα πράγματα στην χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια (μιλάμε για 4 χαμένες 10ετίες στην διαδρομή του ελληνισμού στον χρόνο, όσο βαρύ και πομπώδες και αν ακούγεται αυτό…).
Εκείνο που μπορούμε, όμως, με σιγουριά να πούμε είναι ότι στις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες, αλλά και σε αυτές τις πιο δύσκολες καταστάσεις που ενδεχομένως να ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα (δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης για να το προβλέψει αυτό…), χρειάζεται ενότητα και δουλειά.
Οσοι εξακολουθούν να περιμένουν βοήθεια από υποτιθέμενους φίλους στην Ανατολή, στην Δύση, στον Βορρά ή σε... άλλα αστρικά συστήματα, οφείλουν να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Προσοχή βέβαια: Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της στον κόσμο. Εχει μεν ανάγκη (και μάλιστα μεγάλη) τους συμμάχους και τους εταίρους της, όμως την όποια λύση στα προβλήματά μας θα την δώσουμε πρώτα μόνοι μας και μετά κάποιοι άλλοι.
Ο Ελληνας πρέπει, πρώτα από όλα, να πάψει να είναι υλιστής, καλοπερασάκιας. Πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ του και να ξαναπιστέψει στον Ελληνα. Στην καινούργια και εντελώς διαφορετική Ευρώπη που θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα των Ευρωεκλογών του προσεχούς Μαΐου, η Ελλάδα έχει πολλά πράγματα να κάνει, και γιατί όχι, να πρωτοστατήσει σε μια ειρηνική επανάσταση ιδεών και πνεύματος. Η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο «όπλο», πέρα από την γεωπολιτική της σημασία: Ξέρει να παράγει πολιτισμό. Ευτυχώς δεν διαθέτει μόνο εκατομμυριούχους συνδικαλιστές, ούτε μόνο πολιτικούς που οδηγούν αυτοκίνητα με πλαστές πινακίδες ή απαίδευτους και (σκοπίμως) παραπληροφορημένους πολίτες.
Ενδεικτικά θα σας μεταφέρουμε ένα κομμάτι από τα βιβλία του συγγραφέα Κώστα Μπαρμπή, που ίσως να προξενήσει και έκπληξη στους μεγαλύτερους ηλικιακά («γκρεμίζοντας» εν μέρει και κάποιες ιστορικοπολιτικές προκαταλήψεις 10ετιών):
«1915. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ξεκινήσει και η Αντάντ πιέζει την Ελλάδα να μπει, ντε και καλά, στα πεδία των μαχών-ανθρώπινα σφαγεία, χωρίς αντίδωρα. Ο τότε αρχηγός του κράτους, Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ είναι κάθετος: «Πρόκειται για πόλεμο καταστροφής! Θα εμπλακούμε σε αυτόν, μόνο αν πάρουμε εξασφαλισμένα εδαφικά ανταλλάγματα. Δεν θα ρισκάρουμε άλλο ελληνικό αίμα».
Αξιωματικός, που είναι κοντά στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο (σ. η Ελλάδα δεν είχε οδηγηθεί ακόμη στον Εθνικό Διχασμό και απολάμβανε τους καρπούς της εθνικής της ενότητας στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-΄13), προσπαθώντας προφανώς να πιέσει καταστάσεις προς όφελος της Αντάντ, λέει στον Βασιλιά: «Μα, Μεγαλειότατε, δεν είναι κρίμα για την ανθρωπότητα το ότι κινδυνεύει να καταστραφεί η Γαλλία και ο υπέροχος πολιτισμός της;».
Και πήρε την εξής απάντηση από τον Κωνσταντίνο: «Δηλαδή εσείς κύριε αξιωματικέ, θέλετε να ζήσει η Γαλλία, μέσω της καταστροφής της Ελλάδας; Εμείς είμαστε Ελληνες και πρέπει να κοιτάμε μόνο τα δικά μας συμφέροντα, γιατί στην πραγματικότητα και όλοι οι άλλοι αυτό κάνουν. Μιλάτε για τον υπέροχο Γαλλικό πολιτισμό και ξεχνάτε τον πανανθρώπινο ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος υπήρχε αιώνες πριν ιδρυθεί η Γαλλία».
Ας σκεφτούμε λίγο αυτά τα λόγια και ας αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα…

Πηγή: εφημερίδα "Πελοπόννησος".

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΑΝΙΗΛ & ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΝ ΚΑΜΙΝΩ ΠΑΙΔΕΣ


Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες και έζησε στα τέλη του 7ου με τις αρχές 6ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα, ήταν από βασιλικό γένος και γεννήθηκε στην Άνω Βηθαρά.
Νήπιο ακόμα, οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Με την πρόνοια του Ναβουχοδονόσορα, ο Δανιήλ (που ο αυτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) με τους τρεις Εβραίους νεαρούς, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, σπούδασαν στην αυτοκρατορική αυλή. Επειδή η απόδοσή τους στις σπουδές ήταν άριστη, όταν ενηλικιώθηκαν ο βασιλιάς τους έδωσε μεγάλη θέση στο κράτος. Μάλιστα ο Δανιήλ είχε το χάρισα να ερμηνεύει όνειρα και αργότερα προφήτευσε και τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου.
Κάποτε όμως ο Ναβουχοδονόσωρ, έκανε δική του χρυσή εικόνα και απαίτησε απ' όλους τους αξιωματούχους και το λαό να την προσκυνήσουν. Ο Δανιήλ έλειπε σε αποστολή. Ήταν όμως οι τρεις παίδες, που δεν προσκύνησαν την εικόνα. Αμέσως καταγγέλθηκαν στο βασιλιά. Αυτός τους είπε ότι, αν πράγματι δεν προσκύνησαν, τους περιμένει το καμίνι της φωτιάς. Τότε οι τρεις παίδες απάντησαν: «Άκου βασιλιά, ο ουράνιος Θεός, τον οποίο εμείς λατρεύουμε, είναι τόσο δυνατός, που μπορεί να μας βγάλει σώους και αβλαβείς από το καμίνι της φωτιάς και να μας σώσει από τα χέρια σου. Αλλά και αν ακόμα δεν το κάνει, να ξέρεις ότι τους θεούς σου δε λατρεύουμε και την εικόνα σου δεν προσκυνάμε».
Πράγματι, όταν τους έριξαν στη φωτιά, οι τρεις παίδες βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Το ίδιο συνέβη αργότερα και με το Δανιήλ, όταν ο Δαρείος τον έριξε στο λάκκο των λεόντων, επειδή έκανε την προσευχή του, ενώ ο βασιλιάς είχε διατάξει για 30 μέρες να μη κάνει κανείς ιδιαίτερη προσευχή.
Βλέποντας το θαύμα ο Δαρείος, κράτησε το Δανιήλ στην αυλή του, όπου παρέμεινε και πέθανε σε βαθιά γεράματα, πιθανότατα, στα Σούσα


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

Σχόλιο ΔΕΡ
Οι Άγιοι τρεις παίδες εν καμίνω αναγνωρίζονται και τιμώνται ως προστάτες του Πυροσβεστικού Σώματος και καθιερώθηκε ως επίσημη ημέρα δοξολογίας και εορτασμού της Πυροσβεστικής η μνήμη των Αγίων δηλαδή η 17η Δεκεμβρίου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ


Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος (ή Σηκούρο). Η οικογΈνειά του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα. Ο πατέρας του λεγόταν Μώκιος και η μητέρα του Παυλίνα, ενώ είχε άλλα δύο αδέλφια τον Κωνσταντίνο και τη Σιγούρα. Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις της Ζακύνθου, που δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά, ο Άγιος είχε για ανάδοχο τον Άγιο Γεράσιμο.
Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.
Αργότερα ο Διονύσιος, θα χριστεί ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο. Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κωνσταντινούπολης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.
Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί παντού, αλλά αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.
Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.
Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου από διασωθέντα έγγραφα που ανάγονται στα αρχεία της Βενετίας, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος. Συμπλοκές μεταξύ των δυο οικογενειών συνέβαιναν διαρκώς. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφονός του Κωνσταντίνου αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ερωτήθη από τον Διονύσιο, που ήταν ο ηγούμενος της Μονής, γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει. Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετανοίας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής των Χριστιανικών ιδεωδών. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγνώμης».
Ο Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και αδιάφθορο.
Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.
Στις 24 Αύγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Αρχικά φυλάχτηκε στον Ιερό Ναό του Μετοχίου της Ι. Μονής, στο προάστιο Καλλιτέρος. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Ιερά Μονή του, που έχτισαν oί Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.
Η ανακήρυξη του Αγίου Διονυσίου σαν Προστάτη της Ζακύνθου, αντί της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έγινε από την Κοινότητα Ζακύνθου ύστερ’ από το έτος 1758 μ.Χ. και πριν από το 1763 μ.Χ., όταν η Βενετσιάνικη Γερουσία ενέκρινε απόφαση του Προβλεπτή Ζακύνθου Φραγκίσκου Μανωλέσου, για την αναγνώριση σαν επίσημης ημέρας της 17ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνου. Ως τότε, η επέτειος της Κοιμήσεως του Αγίου Διονυσίου (17 Δεκεμβρίου), θεσπισμένη από τη Συνοδική Έκθεση του 1703 μ.Χ., γιορταζόταν ανεπίσημα, με τη λιτανεία στην πόλη του ιερού Λειψάνου και πανηγύρι. Επίσης, ορίσθηκε να γιορτάζεται επίσημα και η 24η Αυγούστου, επέτειος της μετακομιδής του ιερού Λειψάνου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο, με πανηγύρι και λιτανεία του Πολιούχου στην πόλη.


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

ΣΚΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Σχολιάστηκε στην εκπομπή του δημοσιογραφίσκου Νίκου Ευαγγελάτου "ΣΚΑΙ" δημοσίευμα της Guardian που ανέφερε την επιστροφή του Βασιλέως Κωνσταντίνου μετά 46 χρόνια στην Ελλάδα.
Ξίνισε στους παρόντες (5) δημοσιογράφους το γεγονός της επιστροφής του Βασιλέως (δικαιολογημένα, τους προκαλεί φόβο ο ερχομός του) και μάλιστα είπαν στους τηλεθεατές ότι το πριγκιπικό ζεύγος Νικόλαος-Τατιάνα διαμένει στο διαμέρισμα της οικογένειας Παπανδρέου.
Ευτυχώς υπάρχουν και έντιμοι δημοσιογράφοι, όπως ο κ. Μάρκος Τσάκας που διευκρίνισαν (έστω και μέσω facebook), ότι δεν ανήκει στους Παπανδρέου αλλά και στον κουμπάρο του Νικολάου, Νάσσο Θανόπουλο.
Ευαγγελάτος, Χατζής, Καλογεροπούλου επιτέθηκαν στον Βασιλέα Κωνσταντίνο. Μάλιστα ο δημοσιοκάφρος Χατζής τον χαρακτήρισε "Κοκό" και "Κοκολιό". Μεγαλύτερη απόδειξη ότι τους ΤΣΟΥΖΕΙ η επιστροφή του Βασιλέως, δεν υπάρχει. 
Έτσι, αποκαλυφθείτε αργυρώνητοι θαμώνες των ΜΜΕ που μόνο ψέματα και προπαγάνδα ξέρετε να διαδίδετε. Αλλά λειτουργεί υπέρ του Βασιλέως στον Ελληνικό λαό, διότι γνωρίζει το ποιόν σας!

Σχόλιο "Μαρμαρωμένου Βασιλιά".
Ο φίλος "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" χαρακτηρίζει τους προειρημένους δημοσιογράφους ως "χρυσοκάνθαρους" και "αμερικανοκομμουνιστές που το παίζουν αριστεροί στην ιδεολογία αλλά συντηρούνται από δεξιές τσέπες". 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Η ΣΠΙΛΩΣΗ ΤΩΝ "ΠΑΙΔΟΠΟΛΕΩΝ" - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Με αφορμή ορισμένα άρθρα που σπιλώνουν την μνήμη της αείμνηστης Βασίλισσας Φρειδερίκης και το έργο της, καλό θα ήταν να γράψουμε κάποια πράγματα για τις "Παιδοπόλεις". Με βάση ανυπόστατα, τίποτε δεν έχει αποδειχθεί-άρθρα ελαχίστων εφημερίδων κατά την πενταετία 1950-1955 και αβάσιμες κατηγορίες του (εκτελεσθέντος) πράκτορα της KGB Νίκου Μπελογιάννη, στήθηκε ένας ολόκληρος υβρεολογικός οχετός εις βάρος της Φρειδερίκης και των "Παιδοπόλεων".
Κατηγορούν την αείμνηστη Βασίλισσα για "παιδομάζωμα" και τις Παιδοπόλεις (άκουσον-άκουσον) "πλεκτάνη παρανόμων υιοθετήσεων για την αλλοδαπή"!!! Και μάλιστα είχε το θράσος να το χαρακτηρίσει "παιδομάζωμα" και ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος σε εκπομπή του στον Alpha (05/12/2002)!
Την απάντηση σε όλες αυτές τις υβριστικές ασυναρτησίες (γεγονός που αποδεικνύει την έλλειψη επιχειρημάτων) την δίνουν οι τρόφιμοι των Παιδοπόλεων. Εννοείται, όλα τα παιδιά δεν περνούν το ίδιο καλά. Έκαστο διαμορφώνει τον δικό του χαρακτήρα και έχει τις δικές του συνήθειες.
Διαβάστε τι λένε οι πρώην τρόφιμοι (καταχωρισμένα στην εφημερίδα "Εθνική Ιδέα") και έπειτα πιστέψτε ότι θέλετε.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ
* Σταύρος Μπάκας (από το χωριό Γολά Θεσπρωτίας με πατέρα κομμουνιστή αντάρτη): "Οι εργαζόμενοι στην Παιδόπολη από την αρχηγό μας την κα Κατίνα, τις ομαδάρχισσες, ως τους δασκάλους μας ήταν... ήταν άψογοι... και δεν προσπάθησε κανείς να μας πληγώσει με ύβρεις κανείς δεν θέλησε να μας κάνει "Γενίτσαρους" όπως γράφουν και λένε..."
* Αγγελική Πάντζιου-Τζιώκα (από τα Τοπαλιάνα Ευρυτανίας, κόρη αντάρτη του ΔΣΕ τα 9 παιδιά, 4 εκ των οποίων ήταν αντάρτες και τα 5 [κάτω των 10 ετών] υπήρξαν τρόφιμα στις Παιδοπόλεις): "Το προσωπικό (της Παιδούπολης) ήταν πολύ στοργικό μαζί μας., με έκανε να αισθάνομαι για μία ακόμη φορά απέραντη ευγνωμοσύνη για την Βασίλισσα Φρειδερίκη που είχε την έμπνευση να συγκεντρώσει τόσες χιλιάδες Ελληνόπουλα υπό την προστασία της και να έχουμερ άριστη επίβλεψη και τέλεια διατροφή...".
* Βίκυ ΒανΜπούσχοπεν για τον γεωπόνο τρόφιμο Κώστα Δήμου: "Παρ΄ όλο που ο πατέρας του ήταν αριστερός και σκοτώθηκε... από τον κυβερνητικό στρατό, ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία κατέληξε σε μία Παιδόπολη από την οποία βγήκε πια ελληνικός επιστήμονας"
* Θανάσης Κεσκενίδης (Βήμα, 24/01/2007): "Στην Παιδόπολη βρήκα θαλπωρή, αγάπη, άφθονη τροφή... και το πιο σημαντικό απ΄ όλα εκπαίδευση. Κάθε χρόνο στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ οι Παιδόπολεις φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις".
* Κριτών Ζωάκος (δρ. Φιλοσοφίας, εγκαταστημένος στις ΗΠΑ): "Επισκέπτομαι την Ελλάδα που και που... όταν ήμουν εύθραυστο ορφανό και απογαλακτισμένο, 45 χρόνια πριν η Ελλάδα της Παιδούπολεις δεν με πλήγωνε, μου επούλωνε τις πληγές".
* Χαράλαμπος Βαλέρας (δάσκαλος από το Πωγώνι): "Η Φρειδερίκη του Εμφυλίου ήταν για μας τους ανταρτόπληκτους ο σωτήρας. Η σύλληψη της ιδέας να ιδρύσει τις παιδόπολεις για την προστασία χιλιάδων παιδιών... την κατατάσσει στην συνείδησή μας ως μία από τις ευγενέστερες προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας. Μιλάω για την Φρειδερίκη του Εμφυλίου και μόνο. Για την Φρειδερίκη της δεκαετίας του 1960 δεν ασχολούμαι. Άλλοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται, αν και διακρίνω υπερβολή και εμπάθεια εκ μέρους τους".
* Αστέριος Αργυρίου (καθηγητής Νεοελληνικής φιλολογίας στο Στρασβούργο): "Βρήκα (στην παιδόπολη, το 1948) πολύ ανθρωπινές συνθήκες. Κατ΄ αρχήν εξασφαλίσαμε ψωμί να φάμε, γλιτώσαμε από την δυστυχία και την πείνα, άλλα παιδιά γλίτωσαν και από τον θάνατο, καθώς έρχονταν από περιοχές όπου οι αιματηρές μάχες δεν είχαν σταματήσει... Δεν μας έκαναν πλύση εγκεφάλου και ούτε ήρθε κανείς να μας πει ότι οι αντάρτες που ήταν απ΄ έξω είχαν σε δόντια λύκου και μαχαίρια γεμάτα αίματα. Ποτέ δεν ασκήθηκε ψυχολογική βία ή άλλος επηρεασμός... οι καλές μου επιδόσεις στα γράμματα με οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο και το 1959 με υποτροφία στην Γαλλία..."

Επίλογος
Ένα απόσπασμα από το (δημοσιευμένο στην "Εθνική Ιδέα") κείμενο του καθηγητή Φιλολόγου κ. Γ. Κουρκούτα θα χρησιμοποιηθεί ως επίλογος: "Η Φρειδερίκη με τις πρωτοβουλίες της κάλυψε την ανεπάρκεια του τραυματισμένου μεταπολεμικού κράτους, ενώ υπήρξαν πολύ πρωτοποριακές για τον Ελλαδικό χώρο (όπως η ενίσχυση των απόρων κορασίδων ή το έργο της Βασιλικής Πρόνοιας για επαγγελματική κατάρτιση των νέων). Κάποιοι αριστεροί ή αστοί πολιτικοί ήθελαν την περιθωριοποίηση των Βασιλέων ή την μετατροπή τους σε διακοσμητικό στοιχείο (όπως το πέτυχαν μεταπολιτευτικώς με τον προεδρικό θεσμό), γι΄ αυτό δυσφήμησαν το κοινωνικό έργο της Βασίλισσας".

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ


Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) η οποία έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου.
Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.
Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα από τρία χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας. Αργότερα και σε ηλικία είκοσι ετών, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.
Μα χειροτονήθηκε τόσο μικρός; Στο ερώτημα δίνει απάντηση ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.... Γράφει σε υποσημείωση του Συναξαριστού του: «Ας μη θαυμάζει κανείς ότι αυτός ο άγιος χειροτονήθηκε σε ηλικία αντίθετη με τους ιερούς κανόνες της 6ης Οικ. Συνόδου και της τοπικής Συνόδου της Νεοκαισαρείας, οι οποίοι ορίζουν ότι ο διάκονος χειροτονείται στη ηλικία των 25 χρόνων, ο πρεσβύτερος στα 30 και ο επίσκοπος πάνω από 30. Αυτό έγινε γιατί ο άγιος Ελευθέριος έζησε πριν ακόμη γίνουν οι παραπάνω κανόνες, οι οποίοι έγιναν αργότερα».
Η χειροτονία του αγίου Ελευθερίου, όπως γράφει κάποιος βιογράφος του, έγινε «κατ’ οικονομίαν» Θεού, λόγω των μεγάλων αρετών και της σοφίας του με την οποία προσείλκυε στον Χριστό τους ειδωλολάτρες. Η γλυκύτητα του λόγου του, που επιβεβαιωνόταν με τα πολλά θαύματα του, έκανε αυτούς που βρίσκονταν στην πλάνη να ασπαστούν την χριστιανική αλήθεια.
Η φήμη της αρετής του Αγίου Ελευθερίου ήταν τόσο μεγάλη που έφτασε μέχρι τη Βρεττανία. Έτσι, ο βασιλιάς της, Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς τον Λούκιο με το λαό του.
Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος πληροφορήθηκε την χριστιανική δράση του Ελευθερίου διέταξε την σύλληψή του. Έπειτα από πολλά βασανιστήρια ο Ελευθέριος οδηγήθηκε από τους ειδωλολάτρες στην αρένα της Ρώμης. Τα άγρια ζώα όμως δεν τον άγγιξαν, γι’ αυτό και αποκεφαλίσθηκε μαζί με την μητέρα του.
Έτσι ο Άγιος Ελευθέριος πέρασε «εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (Προς Ρωμαίους, η' 21). Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του Θεού.
Η Σύναξή του τελείται στο μαρτύριο αυτού, πλησίον του Ξηρολόφου.
Ο Άγιος Ελευθέριος θεωρείται βοηθός των εγκύων γυναικών. Τους δίνει «καλή λευτεριά». Πολλές γυναίκες επικαλούνται τη βοήθεια του και ακουμπούν το εικονισματάκι του αγίου πάνω τους. Η αντίληψη αυτή αναφέρεται και σ’ ένα προσόμοιο στιχηρό της εορτής. «Τῶν ἐπιτόκων γυναίων Πάτερ κηδόμενος, ἐλευθερίαν δίδως, τῷ Ναῷ σου φοιτώσαις....», δηλαδή, Φροντίζεις Πάτερ τις έγκυες γυναίκες που καταφεύγουν στο ναό σου δίνοντας του ελευθερία


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΝΕΡΟ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ;;;

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

http://www.dia-trofis.gr/wp-content/uploads/2011/08/1745-ice-water-wallpaper-1024x768.jpgΔυστυχώς μέσα στην κοινωνία της υπερκατανάλωσης προσπερνούμε την υγεία μας πολλάκις δίνοντας προτεραιότητα στης απολαύσεις μας. Μας έχουν κατακλείσει τα ανθυγιεινά προιόντα και βρισκόμαστε σε μια δίνη, σ΄ έναν διαρκή εφιάλτη διατροφικής παγίδευσης. Το αποτέλεσμα όμως έχει άμεσο αντίκτυπο την υγεία μας (ου μη γένοιτο καρκίνος, λευχαιμία, διαβήτης, καρδιοπάθειες κλπ) με θύμα ενίοτε την ίδια μας την ζωή!
Εκτός από τα αλλαντικά και το συσκευασμένο γάλα επικίνδυνο είναι και το πόσιμο νερό!! Συνεχή ρεπορτάζ, ακόμα και η γεύση του, μιλάν για χλώριο μέσα στο νερό. Νερό με τοξικά και χημικά συστατικά! Ακόμα και το εμφιαλωμένο είναι επικίνδυνο! 
Στο περιοδικό "Οικο-Ενημέρωση" τεύχους Ιουνίου 2008 έγιναν εκτενή ρεπορτάζ για το συγκεκριμένο θέμα .θα παραθέσω μόνο τους τίτλους του:
* Νερό με παραπροιόντα του χλωρίου πίνουν 19 μεγάλες Ελληνικές πόλεις.   
* Πίνουμε χλώριο και αμίαντο.   
* Χίος: Νερό εμπλουτισμένο με υδράργυρο.
* Χημικά στο πόσιμο νερό.
* Αυξάνεται η περιεκτικότητα της καρκινογόνου ουσίας στο νερό. Σε απόγνωση και οι αγρότες της περιοχής (Θήβας)  
ΠΟΙΑ Η ΛΥΣΗ;  
Να βράζετε το νερό σε κατσαρόλα ή σε καμινέτο (ανάλογα που θέλετε να το χρησιμοποιήσετε) και να το διατηρείτε σε γυάλινα (και όχι πλαστικά) σκεύη. Αυτό το νερό να χρησιμοποιείτε.     
Μας παίρνουν το σπίτι, χάνουμε την εργασία μας, τα δικαιώματα μας, την ασφάλεια μας. Όχι όμως και την υγεία μας!
Προς ενημερώσιν  των φίλων αναγνωστών και αναγνωστριών.

(Περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο της κ. Νίκης Μάρκου "Οι συνομώτες της τροφής").

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

13η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1967. 46 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

46 χρόνια μετά την προσπάθεια του Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΓ΄ να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη και να επανακαταστήσει την χώρα "κυρία του οίκου της". Ο Κωνσταντίνος δεν είχε πειστεί από τις προθέσεις και το χρονοδιάγραμμα των Απριλιανών. Κατά το διάστημα που βρισκόταν στην Ελλάδα και ενόσω υπήρχε το Απριλιανό καθεστώς (Απρίλιος 1967-Δεκέμβριος 1967) προσπάθησε να τους επηρεάσει προς την επάνοδο στην ομαλότητα και την δημοκρατία. Έτσι, στις 26 Οκτωβρίου 1967, προσπάθησε να τους συλλάβει και να τους παραπέμψει σε δίκη, ανεπιτυχώς όμως.
Η βασιλική πρωτοβουλία της 13ης Δεκεμβρίου 1967 αποτέλεσε μία προσπάθεια αποκατάστασης της συνταγματικής τάξης και επανόδου στην δημοκρατία, σε μία αληθή δημοκρατία όμως. Δεν έκανε κίνημα για κανέναν Καραμανλή και για κανέναν πολιτικάντη της δεκάρας, αλλά για το μέλλον της Ελλάδας. Και εδώ θα δανειστώ μία φράση από έναν μεγάλο ιστορικό της χώρας μας, τον κ. Κων/νο Μπαρμπή: "Οι αγώνες δεν κρίνονται και δεν χαρακτηρίζονται από την έκβασή τους . Αλλά από την ποιότητα των κινήτρων τους: Από την γενναιότητα των πρωταγωνιστών τους: Από την πρόθεση θυσίας". Το βασιλικό ζεύγος θυσίασε στον βωμό του εγχειρήματος για την ανατροπή των Συνταγματαρχών το τρίτο κυοφορούμενο τέκνο του.
Οι κινηματίες της 21ης Απριλίου όφειλαν εν μέρει την άνοδο τους στην εξουσία στον σιωνιστικό δάκτυλο και την Mossad. Ο Κωνσταντίνος δεν θα μπορούσε ποτέ να να αφήσει την χώρα του να γίνει έρμαιο της Mossad και των ισραηλινών της πρακτόρων, εξού και η μετά επταετίας εκθρόνισή του διά νόθου δημοψηφίσματος.

Η προδοσία του αντικινήματος...
Το αντικίνημά του προδόθηκε από το αμερικανικό μυστικοϋπηρεσιακό κατεστημένο. Η τηλεφωνική συνομιλία Κωνσταντίνου-Δανού αυλάρχη (βράδυ της 12ης Δεκεμβρίου 1967) "πιάστηκε" από την αμερικανική βάση της Νέας Μακρής, στάλθηκε μεταφρασμένο στα κεντρικά γραφεία της NSA, στο Φορτ Μιντ των ΗΠΑ και αυτή διέταξε τις CIA και DIA να συντονιστούν για να αποτρέψουν την βασιλική πρωτοβουλία. Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ δεν το έκαναν επειδή συμπαθούσαν τους Συνταγματάρχες. Πίστευαν όμως ότι θα εξυπηρετηθούν ευκολότερα τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου όταν στην εξουσία βρισκόταν ένα ημισιωνιστικής επιρροής στρατιωτικό καθεστώς*.

Η Ελλάδα στο επίκεντρο σχεδίων
Εάν βασίλευε σήμερα ο Κωνσταντίνος θα μπορούσε να εκτυλιχθεί με τόση άνεση το "Δόγμα Κίσιγκερ" (= σχέδιο αφελληνισμού και ανθελληνισμού "Κτυπήστε γλώσσα, θρησκεία, ιστορία, παραδόσεις, πολιτισμό");;; 
Θα μπορούσε να εκτελεσθεί το "Δόγμα Σόνενφελτ" που προβλέπει σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης η Ελλάδα να σχηματίσει γραμμή από τον Όλυμπο και όχι από τα σύνορά της αφήνοντας έτσι απροστάτευτη Μακεδονία, Νότια Ήπειρο, Δυτική Θράκη;;; 
Θα μπορούσε να εκτελεστεί το "Σχέδιο Fedora" όπου προβλέπει απόσχιση της Μακεδονίας και δημιουργία ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, εκδίωξη του ελληνικού στοιχείου από την Βόρειο Ήπειρο και την Κύπρο και διαμελισμό της χώρας;;; 
Θα μπορούσε να εκτελεστεί το "Σχέδιο Ελληνική Κρίση" όπου η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο της κρίσης, που προβλέπει πτώχευση του Νότου, κατάργηση του ευρώ, δημιουργία της "Ένωσης" μεταξύ ΗΠΑ-Ευρώπης και καθιέρωση παγκοσμίου κοινού νομίσματος;;;
Θα μπορούσε να αφήσει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και κάθε Σαμαρά και Βενιζέλο να προχωρά σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, να επιβάλλει το χαράτσι, θα υπέγραφε σαν τον Κάρολο Παπούλια νόμους που ξεπουλάνε εθνική κυριαρχία;;;

46 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ (ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΝ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ) ΣΕ ΤΙ ΟΦΕΛΕΙΘΗΚΕ Η ΧΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΒΑΣΙΛΙΑ;;;
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ & ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ!

H 21η Απριλίου ήταν ένα καθεστώς παρενθετικό που εξυπηρέτησε τα σιωνιστικά συμφέροντα (π.χ. διέλευση αμερικανικών αεροσκαφών στον πόλεμο των έξι ημερών, κατάργηση Βασιλείας) αλλά και το πρόγραμμα των πρωτεργατών της που ήταν η "εθνεγερσία" δηλ. οικονομική ανάπτυξη, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των χαμηλών κοινωνικών τάξεων, η ανακαίνιση του πολιτικού βίου της χώρας κλπ.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Ο ΘΑΥΜΑΥΤΟΥΡΓΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΩΝ


http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fa/SPYRIDON.jpg/220px-SPYRIDON.jpgΟ Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος: «Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7). Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα. Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο.
Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πού στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό. Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Και όταν πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.
Ο Άγιος Σπυρίδων κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ.
Τα 648 μ.χ. η Κύπρος αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους Σαρακηνούς και το λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Τοποθετήθηκε στον Ναό των Αγίων Αποστόλων μαζί με το λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας. Παρέμεινε στην βασιλίδα των πόλεων μέχρις ότου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και τα μετέφερε μέσω Σερβίας, Θράκης και Μακεδονίας στη Παραμυθιά της Ηπείρου. Τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο μέχρις ότου φτάσει στην Κέρκυρα. Όλο αυτό το διάστημα είχε τοποθετήσει τα λείψανα σε σακιά με άχυρα και όποιος τον ρωτούσε τους έλεγε πως είναι τροφή για το υποζύγιό του. Το 1456 μ.Χ. έφτασε στην Κέρκυρα γιατί πίστευε πως τα λείψανα θα ήταν ασφαλισμένα. Τα Επτάνησα εκείνη την εποχή βρίσκονταν κάτω από την εξουσία των Ενετών. Ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος βρήκε ένα συμπολίτη του πρόσφυγα τον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη και του κληροδότησε το λείψανο του Αγίου.
http://www.pigizois.net/sinaxaristis/12/12.jpgΜετά τον θάνατο του ο Γεώργιος Καλοχαιρέτης άφησε κληρονομιά στους γιούς του στο Λουκά και Φίλιππο το λείψανο του Άγιου Σπυρίδωνα Οι δύο αδελφοί θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανο στην Βενετία. Η υπόθεση μάλιστα εκδικάστηκε από την Ενετική Γερουσία. Το ανώτατο δικαστικό όργανο του κράτους αποφάσισε ότι το λείψανο αποτελεί ιδιοκτησία των αδελφών, άρα διατηρούν το αναφαίρετο δικαίωμα να το μεταφέρουν όπου εκείνοι επιθυμούν. Τελικά όμως η μεταφορά δεν πραγματοποιήθηκε διότι υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τον Κερκυραϊκό λαό και το ανώτατο δικαστικό όργανο δεν επέμεινε και επικράτησε η σκέψη ότι δεν έπρεπε να δημιουργούνται δυσαρέσκειες στους λαούς οι οποίοι βρίσκονται κάτω από τη Βενετική σημαία. Το 1512 μ.Χ. συντάχθηκε στην Άρτα δωρητήριο συμβόλαιο στο όνομα της Ασημίνας Καλοχαιρέτη, κόρη του Φιλίππου, η οποία παντρεύτηκε τον Σταμάτιο Βούλγαρη και η οποία με τη σειρά της άφησε διαθήκη που χρονολογείται από τις 25 Νοεμβρίου 1571 μ.Χ. και ορίζει πως το Ιερό Λείψανο του Αγίου παραμένει ως κληρονομιά στους γιούς της και στους απογόνους τους.
Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του σγίου, κτίστηκε στα 1589 μ.Χ. και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα του ναού, κτίστηκε το 1620 μ.Χ. Το σημερινό τέμπλο του ναού, κατασκευασνμένο από μάρμαρο της Πάρου, κατασκευάστηκε το 1864 μ.Χ. και είναι έργο του αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς. Η ουρανία είναι ζωγραφισμένη από τον Κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη το 1852 μ.Χ., ενώ οι εικόνες του τέμπλου είναι φτιαγμένες από τον επίσης Κερκυραίο ζωγράφο, Σπύρο Προσαλένδη. Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη το 1867 μ.Χ. Είναι από σκληρό, πολυτελές ξύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες ξένοι και ντόπιοι επισκέπτες. Είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, του Άγιου Γεράσιμου και του Αγίου Διονυσίου.
Στην Κέρκυρα το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται τέσσερις φορές το χρόνο. Την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από επιδημία πανώλης το 1629 μ.Χ. Το Μεγάλο Σάββατο γιατί το έτος 1533 μ.Χ. το νησί επλήγη από μεγάλη καταστροφή της σοδιάς των σιτηρών. Την 11η Αυγούστου για την διάσωση του νησιού από σφοδρή επιδρομή των Τούρκων το 1716 μ.Χ. και την πρώτη Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου για δεύτερη επιδημία πανώλης το 1673 μ.Χ..

Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".