Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ!

Άλλη μια αρνητική πρωτιά για την Ελλάδα στην Ευρώπη, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat η ανεργία στη χώρα τον Οκτώβριο διαμορφώθηκε στο 27,8%.
Συγκεκριμένα, ο αριθμός των ανέργων τον Οκτώβριο έφτασε τα 1,388 εκατομμύρια με το ποσοστό της ανεργίας στους άνδρες να διαμορφώνεται  στο 24,7% και στις γυναίκες στο 32,1%. Επίσης,  αύξηση σημειώθηκε στα ποσοστά ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) στην Ελλάδα, από 56,8% το Σεπτέμβριο, στο 59,2% τον Οκτώβριο.
Με αυτά τα ποσοστά, η Ελλάδα εξακολουθεί να κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην ΕΕ και στην ανεργία των νέων, ενώ ακολουθούν η Ισπανία (54,3%) και η Κροατία (49,2%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (7,4%), στην Αυστρία (8,9%) και στην Ολλανδία (11,3%). Το Δεκέμβριο η ανεργία των νέων στην ΕΕ μειώθηκε στο 23,2% από 23,4% το Νοέμβριο και στην ευρωζώνη στο 23,8% από 24% αντιστοίχως.
Οσον αφορά το γενικό ποσοστό της ανεργίας, μετά την Ελλάδα στην ΕΕ ακολουθεί η  Ισπανία (25,8%), η Κροατία (18,6%) και η Κύπρος (17,5%). Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στην Αυστρία (4,9%), στη Γερμανία (5,1%) και στο Λουξεμβούργο (6,2%).
Η ανεργία στην Ευρωζώνη παράμεινε σταθερή στο 12% από τον Οκτώβριο ως το Δεκέμβριο, ενώ στην «ΕΕ των 28» η ανεργία μειώθηκε ελαφρώς από 10,8% το Νοέμβριο σε 10,7% το Δεκέμβριο.
Συνολικά, τον Δεκέμβριο καταγράφονται 26,200 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 19,010 εκατομμύρια άνεργοι στην ευρωζώνη. Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, οι άνεργοι μειώθηκαν κατά 162.000 στην ΕΕ και κατά 129.000 στην ευρωζώνη.

Πηγή: "iefimerida.gr".

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: "ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ"

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ένας και μοναδικός βουλευτής που ζητά την παραίτηση Παπούλια είναι ο κ. Νίκος Νικολόπουλος ανταποκρινόμενος και εκφράζοντας το καθολικό αίτημα των πανελλήνων. Δυστυχώς μετά δεν διευκρινίζει το τι, μετά απ΄ αυτόν ΠΟΙΟΣ. 
Πληθαίνουν οι φωνές για επαναφορά του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Φίλοι μου που μέχρι χθες δεν ήθελαν να ακούνε για τον Βασιλιά, τώρα αρχίζουν να αναθεωρούν την σκέψη τους και να βλέπουν θετικά την πολιτειακή άνοδο του Κωνσταντίνου. Ο Ελληνικός λαός συνειδητοποιείται, μαθαίνει την ιστορία του, δεν ξεχνά τις ρίζες του και γνωρίζει το συμφέρον του. Και το συμφέρον του είναι: 
* Η παραίτηση Παπούλια και η αποκατάσταση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Αλλιώς η χώρα θα παραμείνει αθωράκιστη στο έλεος των διεθνών τοκογλύφων.
Παρακολουθείστε το παρακάτω βίντεο. Ο κ. Νικολόπουλος τα λέει έξω από δόντια για χρυσοπληρωμένο με 4.100.000 ευρώ κ. Παπούλια. Δείτε το:

OI ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ


Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 - 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 - 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε ένα κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες χρονικές συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας, διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες θείες αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι δύο άλλοι. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή που είμασταν και στην ουράνια που μεταβήκαμε, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε και να οδηγούμε σε ομόνοια τον κόσμο. Και όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ιερή ακολουθία. Ακόμη ένα χρέος σου, να παραδόσεις στις μελλοντικές γενιές ότι εμείς είμαστε ένα για τον Θεό. Βεβαίως και εμείς θα συμπράξουμε για τη σωτηρία εκείνων που θα εορτάζουν τη μνήμη μας, γιατί έχουμε και εμείς παρρησία ενώπιον του Θεού».
Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων μερίδων, συνέστησε την εορτή της 30ης Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των τριών Μεγάλων Πατέρων.
Η εορτή αυτής της Συνάξεως του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αποτελεί το ορατό σύμβολο της ισότητας και της ενότητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον άγιο βίο τους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινώσεώς τους μπροστά στην αλήθεια, έχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ότι διδάσκουν δεν είναι απλώς δική τους σκέψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλέον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλούν από το βάθος της καθολικής της πληρότητας.
Περί τις αρχές του 14ου αιώνα μ.Χ. ανεγέρθη ναός των Τριών Ιεραρχών κοντά στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στη μονή της Παναχράντου.



Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Τούς Ἱερούς καί θεοφθόγγους Κήρυκας, τήν κορυφήν τῶν Διδασκάλων Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν τῶν ἀγαθῶν σου καί ἀνάπαυσιν· τούς πόνους γάρ ἐκείνων καί τόν κάματον, ἐδέξω ὑπέρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος δοξάζων τούς Ἁγίους σου.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τοὺς μεγάλους φωστῆρας τοὺς φεραυγεῖς, Ἐκκλησίας τοὺς πύργους τοὺς ἀρραγεῖς, συμφώνως αἰνέσωμεν, οἱ τῶν καλῶν ἀπολαύοντες, καὶ τῶν λόγων τούτων, ὁμοῦ καὶ τῆς χάριτος· τὸν σοφὸν Χρυσορρήμονα, καὶ τὸν μέγαν Βασίλειον, σὺν τῷ Γρηγορίῳ, τῷ λαμπρῷ θεολόγῳ· πρὸς οὓς καὶ βοήσωμεν, ἐκ καρδίας κραυγάζοντες· Ἱεράρχαι τρισμέγιστοι, πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν Ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.

Ὁ Οἶκος
Τὶς ἱκανὸς τὰ χείλη διᾶραι, καὶ κινῆσαι τὴν γλῶσσαν πρὸς τοὺς πνέοντας πῦρ, δυνάμει Λόγου καὶ Πνεύματος; ὅμως τοσοῦτον εἰπεῖν θαρρήσω, ὅτι πᾶσαν παρῆλθον τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν οἱ τρεῖς, τοῖς πολλοῖς καὶ μεγάλοις χαρίσμασι, καὶ ἐν πράξει καὶ θεωρίᾳ, τοὺς κατ᾿ ἄμφω λαμπροὺς ὑπεράραντες· διὸ μεγίστων δωρεῶν τούτους ἠξίωσας, ὡς πιστούς σου θεράποντας, ὁ μόνος δοξάζων τούς Ἁγίους σου.

Μεγαλυνάριον
Ρήτορες σοφίας θεοειδεῖς, στῦλοι Ἐκκλησίας, οὐρανίων μυσταγωγοί, Βασίλειε πάτερ, Γρηγόριε θεόφρον, καὶ θεῖε Ἰωάννη, κόσμῳ ἐδείχθητε.


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1865-1920 «ΔΑΓΚΩΤΟ» ΚΑΙ «ΜΑΥΡΟ»

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).

Έχετε αναλογιστεί ποτέ γιατί άρα­γε στο εκλογικό λεξιλόγιο υπάρ­χουν εκφράσεις όπως «τον μαύ­ρισαν στην κάλπη» ή «το ’ριξα δαγκωτό»; Πώς ψήφιζαν οι Έλληνες μετά τον Όθωνα; Τι ήταν τα μαύρα και λευκά σφαιρίδια με τα οποία ψήφιζαν; Για­τί κάποιοι ψηφοφόροι δάγκωναν πριν ψηφίσουν το σφαιρίδιο;
Η εκλογή με το σφαιρίδιο έρχεται από τα Iόνια Νησιά και τη Bενετία, η οποία γινόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας Γεωργίου Α’ μέχρι και τις εκλογές του 1920. Ήταν, θα πρέπει να πούμε, ένας γραφικός τρόπος για τη διεξαγωγή των εκλογών, αλλά ταυτό­χρονα ο πλέον πολυδάπανος και ανα­χρονιστικός.

Κάθε υποψήφιος και κάλπη!
Kάθε υποψήφιος βουλευτής είχε και τη δική του κάλπη στην εκλογή. H κάλπη ήταν τενεκεδένια, χωρισμένη εσωτερικά στα δύο και βαμμένη εξω­τερικά μισή άσπρη με γραμμένο πάνω το «ναι» και μισή μαύρη με γραμμένο πάνω το «όχι».
O ψηφοφόρος περνούσε το χέρι του μέσα στην κάλπη και έριχνε το σφαι­ρίδιο, το οποίο ήταν ένα μεγάλο μολυ­βένιο σκάγι, είτε στο «ναι», αν ήθελε να ψηφίσει τον υποψήφιο, είτε στο «όχι», αν ήθελε να τον καταψηφίσει. Στον υποψήφιο υπολογίζονταν μόνον όσες ψήφοι είχαν ριχτεί στο «ναι» και ανάλογα μ’ αυτές οριζόταν και η σειρά επιτυχίας των υποψηφίων.
Το θέαμα με τις πολλές κάλπες που έφερε η καθιέρωση του σφαιριδίου, ενός συστήματος που αποτελούσε λείψανο της ενετικής αριστοκρατίας, δημιουργούσε και μία γραφική ατμό­σφαιρα… Αρκεί να πούμε ότι σε έναν νομό όπου υπήρχαν πενήντα υποψή­φιοι και ογδόντα εκλογικά τμήματα έπρεπε να τοποθετηθούν τέσσερις χι­λιάδες κάλπες και ισάριθμοι αντιπρό­σωποι!!!

Οι «κουμπάροι»
Kάθε ψηφοφόρος έπαιρνε από την εφορευτική επιτροπή τόσα σφαιρίδια όσοι ήταν και οι υποψήφιοι και ήταν υποχρεωμένος να ρίχνει σε κάθε κάλ­πη ένα σφαιρίδιο, είτε στο «ναι» είτε στο «όχι».
Aπαραίτητο στοιχείο για κάθε «πε­τυχημένη» κάλπη αποτελούσε ο αντι­πρόσωπος του υποψηφίου, ο γνωστός με το προσωνύμιο «κουμπάρος», που ήταν το «μάτι» του και το «αυτί» του σε κάθε ψηφοφορία.
Παρακολουθούσε τον ψηφοφόρο και προσπαθούσε από τη φορά του χε­ριού του και τον ήχο του σφαιριδίου να καταλάβει τι είχε ψηφίσει, ενώ έκανε φιλικές συστάσεις για να ψηφιστεί ο υποψήφιός του.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την προ­σωπική πόλωση και τη στοχοποίηση πολλών ψηφοφόρων… Έτσι τα σφαι­ρίδια συνδέθηκαν με φόνους, ζημιές, καλπονοθεύσεις, φούντωναν τα μίση και τα πάθη μεταξύ συμπολιτών, φί­λων και συγγενών, ενώ έγιναν αιτία διαφθοράς αφού οι υποψήφιοι «διά παντός δολίου τρόπου, δι’ ανυπολογίστων χρημάτων και υποσχέσεων παντοδαπών διέφθειρον τους ψηφο­φόρους», όπως έγραφε ένας παλαιός αγωνιστής – για να επιβεβαιωθεί για ακόμη μία φορά ότι τα προβλήματα της πολιτικής ζωής του τόπου μας εί­ναι διαχρονικά…

Αγαπήθηκε και μισήθηκε!
Oι εκλογές με τα σφαιρίδια να πέ­φτουν μέσα στην κάλπη έδιναν στον ψηφοφόρο την εντύπωση της πραγ­ματικής μάχης. H σχέση ψηφοφόρων - κάλπης ήταν πολύ θερμή. Aρκετοί επιχρύσωναν το σφαιρίδιό τους και το έριχναν επιδεικτικά στο άσπρο της κάλπης ως δείγμα εξαιρετικής εκτίμη­σης στο πρόσωπο ή το κόμμα που ψή­φιζαν. Άλλοι φιλούσαν τις φωτογρα­φίες που ήταν κολλημένες στην κάλπη ή έβαζαν λουλού­δια. Άλλοι πάλι, φα­νατικοί αντίπαλοι του υποψηφίου ή του κόμματός του, δάγκωναν το σφαιρίδιο και σημαδεμένο το έριχναν στην κάλπη.
Eντονότατες ήταν τέτοιες ει­κόνες στην περί­οδο του Εθνικού Διχασμού, όταν πολλοί ψήφι­ζαν σταυροκοπούμενοι μπροστά στις φωτογραφίες του Bενιζέλου ή του Γούναρη. Δεν ήταν λί­γοι εκείνοι που… τιμούσαν τους αντι­παθείς πολιτικούς με ένα φασκέλωμα.
Tο μέτρημα των ψήφων γινόταν με μια σιδερένια πλάκα (άβακα) με τρύ­πες. Σε κάθε μια τρύπα χωρούσε ένα μολυβένιο σφαιρίδιο και όταν γέμιζαν οι τρύπες αλάνθαστα αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένο αριθμό ψήφων.
Tο άθροισμα των σφαιριδίων του «ναι» και του «όχι» έπρεπε να είναι ίσο με τον αριθμό των ψηφοφόρων. Aν τα σφαιρίδια ήταν περισσότερα, τα αφαι­ρούσαν από τα θετικά σφαιρίδια, δηλαδή από τα «ναι».

Άφησαν και «φέσια»
Η περίοδος του σφαιριδίου έληξε άδοξα, ακόμη και για τους κατασκευα­στές του. Δεν καταγράφηκαν καν από την ιστορία οι τρεις πειραιώτικες βιο­τεχνίες που κατασκεύαζαν τα σφαιρί­δια και το ελληνικό κράτος τις οδήγη­σε σε πτώχευση, όπως συνήθως κάνει στις συναλλαγές του!
Το 1923 ήταν η τελευταία φορά που το ελληνικό κράτος παρήγγειλε την κατασκευή τριάντα εκατομμυ­ρίων σφαιριδίων από τους τρεις βιο­τέχνες, οι οποίοι ασχολούνταν σχε­δόν αποκλειστικά με το αντικείμενο. Αλλά αμέσως μετά την ανάληψη της εργασίας το συνάλλαγμα τινάχτηκε στα ύψη, όπως και το μολύβι με το οποίο κατασκευάζονταν τα σφαιρί­δια. Έσπευσαν λοιπόν οι βιοτέχνες να αποποιηθούν την προμήθεια, έστω χάνοντας τις εγγυήσεις τους. Το υπουργείο Εσωτερικών επέμενε πως έπρεπε να εκτελέσουν την παραγγε­λία και θα αποζημιώνονταν κανονικά. Οι βιοτέχνες έμπλεξαν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και δικαστικούς αγώνες, στους οποίους δικαιώθηκαν δεκαπέντε χρόνια αργότερα, αλλά ποτέ δεν έλαβαν τα χρήματά τους και αναγκάστηκαν να κλείσουν τις βιοτεχνίες τους. Ως προς το σφαιρίδιο, το 1934 έγι­ναν οι τελευταίες ανε­πιτυχείς συζητήσεις για την επαναφο­ρά του.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Όταν στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 πλειοψήφησαν οι Κεντρώες δυνάμεις, ο Βασιλιάς Παύλος Α΄, μην έχοντας ξεχάσει όλους όσοι συνετέλεσαν αφενός στην εκδίωξη του πατέρα του Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΒ΄ από τον θρόνο και αφετέρου στην άδικη εκτέλεση των Έξι και την δίωξη του θείου του πρίγκηπα Ανδρέα, είδε με δυσφορία την διάθεση των Αμερικανών «συμμάχων» μας να ανατεθεί η πρωθυπουργία στον αρχηγό της ΕΠΕΚ, Νικόλαο Πλαστήρα. Και στις 23 Μαρτίου αρνήθηκε να του δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, προτιμώντας τον αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων Σοφοκλή Βενιζέλο (γιό του Ελευθερίου Βενιζέλου), αιφνιδιάζοντας δυσάρεστα τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα Γκρέιντι και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Μερικές ημέρες πριν, στις 8 Μαρτίου είχε σπεύσει να συναντηθεί με τον Παύλο στο Παλάτι ο Αμερικανός δημοσιογράφος Σουλτσμπέργκερ, ο οποίος βρήκε τον Βασιλιά βαρύθυμο και εκνευρισμένο να καπνίζει με την μακριά πίπα του ένα τσιγάρο. Ο Παύλος του εξήγησε την αιτία του εκνευρισμού του, λέγοντας για τον Πλαστήρα τα εξής: «Ο άνθρωπος αυτός μου είναι αφόρητα αντιπαθής. Είναι ο άμεσος υπεύθυνος για την καταστροφή της Μικράς Ασίας το 1922. Ήταν τότε διοικητής συντάγματος και υποχώρησε στην διάρκεια της κρίσιμης μάχης, αφήνοντας κενό από το οποίο εισέδυσαν οι Τούρκοι. Αυτός κατόπιν όχι μόνο γλίτωσε των ευθυνών του, αλλά έφτασε στο σημείο να εξορίσει τον πατέρα μου και τον αδερφό μου, διάδοχο τότε Γεώργιο. Και τώρα έγινε προστάτης των κομμουνιστών. Λοιπόν, όχι! Σου ξαναλέω, δεν μπορώ να ανταλλάξω χειραψία μαζί του».
Την επομένη, όμως, της παραίτησης Σοφοκλή Βενιζέλου, που έγινε στις 13 Απριλίου, ο Παύλος, γράφει ο Φ.Ν. Γρηγοριάδης, κάλεσε τον Πλαστήρα και αφού τον χαιρέτισε με θερμή χειραψία, του ανέθεσε την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση των κομμάτων του Κέντρου. Έτσι ο Βασιλιάς αναγκάστηκε να αφήσει στο παρελθόν την έχθρα του για τον «Μαύρο Καβαλάρη» προς όφελος της Πατρίδας του και προκειμένου να υπάρξει κυβερνητική σταθερότητα στην Ελλάδα. Ηταν, μάλιστα, η πρώτη φορά που ο Παύλος αντίκριζε τον Πλαστήρα για τον οποίον είχε ακούσει τόσα και τόσα… Όπως εκμυστηρεύθηκε, μάλιστα, ο Βασιλιάς στον Αυλάρχη του, Δ. Λεβίδη, ένιωσε κάποιον κλονισμό, καθώς είδε τον γερασμένο παλιό στρατιωτικό να στέκεται μπροστά του ευλαβικός και ευθυτενής. Περισσότερο έμοιαζε, πλέον, με έναν αφοσιωμένο πολίτη, όπως τον χαρακτήρισε ο Παύλος, παρά με έναν χαιρέκακο αντίπαλο από την εποχή του Εθνικού Διχασμού. Η συνεργασία των δυο αντίθετων κόσμων ήταν απαραίτητη για το καλό της Ελλάδας. Μόνο ένας σοφός Βασιλιάς μπορούσε να ξεπεράσει τα πάθη του παρελθόντος…

ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Ιούνιος 1917.
Οι… σύμμαχοι του Ελευθερίου Βενιζέλου αξιώνουν την έξωση του Βασιλιά Κωνσταντίνου ΙΒ΄ από την Ελλάδα, προκειμένου η χώρα μας να βγει χωρίς εξασφαλισμένα ανταλλάγματα στο «σφαγείο» του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο πλευρό της Αντάντ. Όταν ο Κωνσταντίνος κάλεσε τον δευτερότοκο γιό του Αλέξανδρο για να του αναγγείλει ότι θα ορκιζόταν βασιλιάς στην θέση του, του έδωσε τις εξής συμβουλές: «Αλέξανδρε, οφείλω να σου αναγγείλω ότι μετά της μητρός σου, του διαδόχου και των αδερφών μου εξαναγκαζόμεθα υπό των Συμμάχων να εγκαταλείψωμεν την χώραν. Θα υποκύψω εις το τελεσίγραφον, διότι δεν επιθυμώ να προκληθή αιματοχυσία. Θα δώσεις τον όρκον του Βασιλέως και θα φροντίσης να ασκήσης τα καθήκοντά σου με ευσυνειδησίαν και αμεροληψίαν και έχων πάντοτε προ οφθαλμών το εθνικόν συμφέρον. Εύχομαι ο καλός Θεός της Ελλάδος να σε έχη υπό την αδιάλειπτον προστασίαν Του, ώστε να επιτύχης εις το τραχύ και δύσκολον έργον το οποίον σε αναμένει…».
Ο Αλέξανδρος βούρκωσε, ήταν δεύτερος στην σειρά διαδοχής πίσω από τον πρίγκηπα-διάδοχο Γεώργιο και δεν περίμενε ποτέ ότι θα γίνει Βασιλιάς, πόσο μάλλον υπό τέτοιες συνθήκες και μόλις στα 24 του χρόνια! Ο άτυχος Αλέξανδρος είχε στο μυαλό του την αγαπημένη του, Ασπασία Μάνου, για την οποία τουλάχιστον απέσπασε εκείνες τις δύσκολες ώρες από τον πατέρα του την υπόσχεση ότι θα του δώσει την άδειά του να την παντρευτεί αμέσως μόλις τελειώσει ο Μεγάλος Πόλεμος. Παράλληλα, ο Κωνσταντίνος διαβίβασε στον Αλέξανδρο και τις παρακάτω οδηγίες μέσω του υπασπιστή, ταγματάρχη Περ. Σούτζου, τον οποίον συνάντησε στον Ωροπό, λίγο πριν την επιβίβασή του στο πλοίο «Σφακτηρία»: «Κύριε Σούτζο, να μη χάνεις ευκαιρία για να θυμίζεις στον Αλέξανδρο ότι τώρα πλέον δεν ανήκει στον εαυτό του, αλλά στο σύνολο του έθνους και στην Ελλάδα. Για κανέναν λόγο δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει το αξίωμα και την θέση που του αφήνω. Επίσης, να φροντίζει να αποφεύγει, έστω και αν μειώνεται ο ίδιος, τις αντιπαραθέσεις με τις δυνάμεις της Αντάντ και να παρακάμπτει όλες τις προκαταλήψεις τους. Οσον αφορά στον κ. Βενιζέλο, να είναι υποχωρητικός, αλλά πάντοτε μέσα στα όρια της αξιοπρέπειας. Και να μην δίνει αφορμή για διενέξεις και προστριβές».
Υπόδειγμα ήθους και πατριωτισμού ο Κωνσταντίνος είχε στον αντίποδά του την μικροψυχία, την εμπάθεια και την νευρωτική μανία καταδίωξης του δήθεν «εθνάρχη».

(Κώστας Μπαρμπής, «Κωνσταντίνος ΙΒ΄, ο Στρατηλάτης», β΄ τόμος, σελ. 433-434)

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

ΙΜΙΑ, ΜΕΤΑΞΑΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ!

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Το τελευταίο τετραήμερο του Ιανουαρίου έχουμε τρεις θλιβερές επετείους που στιγμάτισαν την νεοελληνικήν ιστορία:
* 28 Ιανουαρίου 2008: Θάνατος του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου εξ αιτίας δύο πρωτογενών καρκίνων (ήπαρ & έντερον) προκληθέντων από ενεργό ιώδιο.
* 29 Ιανουαρίου 1941: Θάνατος του κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά από δηλητηρίαση ραδιουργηθείσης από την Ιντέλιντζες Σέρβις.
* 30 Ιανουαρίου 1996: Θάνατος των τριών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού Χριστοδούλου Καραθανάση, Έκτορα Γιαλοψού και Παναγιώτη Βλαχάκου προκληθείς από κατάρριψη ελληνικού ελικοπτέρου υπό τούρκων καταδρομέων.

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
http://www.xryshaygh.com/assets/images/news/makaristos.jpgΟ μακαριστός Αρχιεπισκόπος Χριστόδουλος, πραγματικός ΕΛΛΗΝΑΣ και αληθινός Ορθόδοξος Ποιμενάρχης, ΑΝΘΡΩΠΟΣ με όλο το νόημα της λέξης, έβαλε τέλος στην Αρχιεπισκοπική του διακονία  με τις λαοσυνάξεις του (Ιούνιος 2000) για το θέμα των ταυτοτήτων. Ένωσε τον Ελληνισμό με την αγωνιστικότητα, τα λόγια του και την απλότητα του.
Ο οργανισμός του άρχισε να εξασθενεί. Ενεργό ιώδιο στο ποτό του που προάκαλεσε δυο πρωτογενείς καρκίνους που θα τον έστελναν στον τάφο. Και πράγματι, ένας ολόκληρος; λαός βυθίστηκε στο πένθος στις 28 Ιανουαρίου 2008.
Έπειτα (μετά 8 μήνες) τίθεται σε εφαρμογή το μασονικό σχέδιο "Ελληνική Κρίση", ξεσπά η οικονομική κρίση, η Ελλάδα γίνεται το πειραματόζωο της Ευρώπης, υποδουλώνεται δια του μνημονίου στο ΔΝΤ και την Γερμανία και απεμπολούνται ιερά εθνικά της εδάφη!

Ιωάννης Μεταξάς
http://static-enet.toolip.gr/resources/2013-09/11-1--17-thumb-large.jpgΟ μέγιστος στρατιωτικός νους μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος μέχρι σήμερα. Στρατιωτικός με μετεκπαίδευση στην Στρατιωτική Ακαδημία του Βερολίνου, επιτελικός του ΓΕΣ με ενεργή συμμετοχή στους Βαλκανικούς Πολέμους και ως αντάλλαγμα η βενιζελική δικτατορία 1917-1920 τον εξόρισε στην Κορσική! Νους οξύς και άνθρωπος ευθύς, είχε προβλέψει την μικρασιατική καταστροφή από τον Φεβρουάριο του 1915! Από το 1921 υπήρξε ιδρυτής και αρχηγός του "Κόμματος των Ελευθεροφρόνων". 
Στις 4 Αυγούστου 1936, πρωθυπουργός ων και ενώπιον κομμουνιστικής εξέγερσης που θα κατέλυε το κράτος, κήρυξε καθεστώς εκτάκτων εξουσιών δια 2 Βασιλικών Διαταγμάτων. Κυβέρνησε την Ελλάδα επί 4 έτη και προσέφερε ένα τεράστιο μεταρρυθμιστικό και ριζοσπαστικό έργο στους τομείς της κοινωνικής ασφάλισης, της οικονομίας, της παιδείας, της εθνικής άμυνας, της γεωργίας, της υγείας, των μεταφορών και της εργασίας. Υπήρξε ο προετοιμαστής του ΟΧΙ που δόξασε παγκοσμίως την Ελλάδα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πολιτική και στρατιωτική του οξυδέρκεια προέβλεψε τον επερχόμενο πόλεμο και φρόντισε να εξοπλιστούν οι Ένοπλες Δυνάμεις και να ενώσει ψυχικά το Ελληνικό Έθνος που έγραψε νέες σελίδες δόξης.
Ο Μεταξάς δηλητηριάστηκε από την Ιντέλιντζες Σέρβις γιατί η τελευταία έμαθε ότι του είχε προταθεί από την χιτλερική Γερμανία de facto ουδετερότητα, ανακωχή και απόδοση των κατακτημένων εδαφών στην Ελλάδα, πρόταση που έθιγε τα συμφέροντα της Αγγλίας. Γι΄ αυτό και φρόντισε να τον στείλει στον άλλο κόσμο... 

Ίμια
http://www.noiazomai.net/imiaggymnasiou.files/image011.png3 νέα παλικάρια θυσιάστηκαν στον βωμό της μητέρας Πατρίδας και κατατάχθηκαν στην χορεία των νεοτέρων ηρώων του Έθνους μας. 
Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 01:40 Τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Στις 05:30 της ίδιας μέρας ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Το ελικόπτερο που επέβαιναν οι 3 ήρωες καταρρίφθηκε ή από το Τουρκικό Ναυτικό ή από τους τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί.
Έπειτα, ο νέος πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης-Αβούρι ευχαρίστησε τους Αμερικάνους στην Βουλή των Ελλήνων. Η ξεφτίλα της σ΄ όλο το μεγαλείο και αυτή η ξεφτίλα επιβραβεύτηκε από τον Ελληνικό λαό μετά από 9 μήνες υπερψηφίζοντας με 162 έδρες στην Βουλή το ΠΑΤΣΟΚ.

3 ΕΠΕΤΕΙΟΙ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

ΕΠΙΤΥΧΗΣ & ΠΟΛΥΠΛΥΘΗΣ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Μετά τους "Αγανακτισμένους" τον Μάιο-Ιούνιο 2011, ήρθε μία νέα δυναμική κίνηση με σύνθημα "Παπούλια παραιτήσου". Πάνω από 3.000 πολίτες έδωσαν το παρόν τους και καταχειροκρότησαν τον διοργανωτή, ανεξάρτητο βουλευτή Νίκο Νικολόπουλο.
Στην Ελλάδα του 2014, στην Ελλάδα όπου κυβερνά η λαμογιά, η διαφθορά, η εξαγορά συνειδήσεων, το χρήμα. Στην Ελλάδα όπου το χρέος της παιζόταν σε CDS, στην Ελλάδα που πένεται και οι πολίτες της αυτοκτονούν κάνει αρχή ένα νέο ξεκίνημα.
"Φέρτε πίσω τα κλεμμένα".

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Μήνυμα της τριμελούς επιτροπής του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Σήμερα συμπληρώνονται 6 χρόνια από την κοίμηση ενός μεγάλου ηγέτη της Εκκλησίας ο οποίος κατέστη στην συνείδηση του Ελληνισμού χάρη στους αγώνες του, την άδολη προσφορά του, τους πύρινους λόγους του και τις πράξεις του πραγματικός Εθνάρχης!!!
http://www.lavaron.gr/assets/EVA12_KYRIAKH_ORTHODOKSIAS_7.jpgΕμποτισμένος από Ορθοδοξία και Ελλάδα ποίμανε θεοφιλώς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πάντα έκρουε την καμπάνα της επαγρύπνησης και του αγώνα γιατί πίστευε ότι Χριστιανός δεν είναι αυτός που ανάβει απλά ένα κερί και κάθεται παθητικά στο καναπέ του. Ήθελε την Εκκλησία μπροστά και τον λαό από κοντά. Έφερε τους νέους στην Εκκλησία στους οποίους έχει λείψει. Προσέφερε ένα αξιόλογο έργο στην Εκκλησία και στους κοινωνικά αδυνάμους.
Δεν ξεχνάμε τα λόγια του. Έχει χαράξει στην καρδιά μας ανεξίτηλη την σφραγίδα του. Τα λόγια μας είναι ελάχιστα για τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ.
Προσευχόμαστε ο ΘΕΟΣ να τον αναπαύσει εν τη του Παραδείσου τρυφή και εκφράζουμε το "ΌΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ".
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7MnbjjICMMmRyjfghllBXDoALiUl87E3DJNUbObdqUW-c543JYk6DxCxcZwDsgtWMonPyZxLW4XN5tA256f3OeVX3eCAINQicQP_awLhGOxCOYMV-dC5IBiDkZeQw9JEHsWG0RpKrRAc/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX9hRlag9OYmFud0O94H_LY-6-R_LbRdcqcU2LTckuPuuvOTBZ30Nrk-HnLIOdHrqtylEonyEOBauevHIOrow80h9jrI8a8tVsnHICnqgMHzMEUmqzDc0SflH62WZv6QGA0DdOspllVW_X/s400/xristodoulos-eulogei.jpg

http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20080201/low/assets_LARGE_t_942_770767.JPG

http://www.amen.gr/images/articles/article_4723/article_4723_16122.jpg

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

«ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ»

Μήνυμα της τριμελούς επιτροπής του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

«Παπούλια παραιτήσου». Το σύνθημα της εξέγερσης που ετοιμάζει ο ανεξάρτητος βουλευτής και γενικός γραμματέας του "Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος" κ. Νίκος Νικολόπουλος.
Το "Δημοκρατικό Εθνικό Ρεύμα" στηρίζει την επαγρυπνητική πρωτοβουλία του κ. Νικολόπουλου και εύχεται κάθε επιτυχία στην προσπάθεια του βουλευτή. Είθε η 27η Ιανουαρίου 2014 να είναι η απαρχή ενός μεγάλου εθνικού ξεσηκωμού πέρα από κόμματα, ιδεολογήματα και ιδεοληψίες.
Επειδή και οι τρεις μας δεν θα μπορέσουμε να παραβρεθούμε, βγάλαμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας, την Ελληνική Σημαία, ως ένδειξη στήριξης στον αγώνα.

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β΄ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ένας λόγος για τον οποίο είμαστε Βασιλόφρονες είναι διότι οι Βασιλείς έχουν το θάρρος και την τόλμη εδάφη και πληθυσμούς που επί χιλιετίες μας ανήκουν-γι΄ αυτό και τους εκθρόνιζαν. Σε αντίθεση σήμερα, οι κυβερνώντες τα παραχωρούν όλα στο Ε΄ Ράιχ και το ΔΝΤ. Οι Βασιλείς όμως, σε ιδιαίτερη υπόληψη είχαν την Βόρειο Ήπειρο.
Τον Δεκέμβριο του 1944, όταν ξεκίνησε ο φρικώδης β΄ κομμουνιστικός γύρος (Δεκεμβριανό κίνημα), ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ έστειλε γραπτό υπόμνημα στον υψηλόβαθμο μασόνο, Άγγλο πρωθυπουργό Ουίνστον Τσόρτσιλ με το οποίο ζητούσε να αποβιβαστεί στην Βόρειο Ήπειρο επικεφαλής του Ιερού Λόχου για να υψώσει στα βουνά της την γαλανόλευκη. Ο Τσόρτσιλ δεν απάντησε...
Έτσι, χάθηκε η 5η ευκαιρία για απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου. Η πρώτη χάθηκε  τον Ιούλιο του 1942, η δεύτερη τον Ιούνιο του 1943, η τρίτη τον Οκτώβριο του 1944 κατά τις οποίες ευκαιρίες ο τότε Διάδοχος Παύλος ζήτησε από τους Άγγλους να έρθει στην Ελλάδα και να τεθεί επικεφαλής των δυνάμεων του Ναπολέοντα Ζέρβα. Και η τέταρτη τον Οκτώβριο του 1944 πάλι, όταν ο Ζέρβας μόνος του προσπάθησε να την απελευθερώσει αλλά ΕΑΜ-ΕΛΑΣ τον εμπόδισαν!
Η Ελλάδα, διχασμένη μετά τα Δεκεμβριανά, δεν είχε τον ηγέτη της Γεώργιο Β΄ που θα διεκδικούσε Βόρειο Ήπειρο, Ανατολική Ρωμυλία, Κύπρο και Δωδεκάνησα. Φρόντισαν οι Άγγλοι γι΄ αυτόν...

Τα ξέρετε φίλοι αναγνώστες και φίλες αναγνώστριες. Σας τα έκρυψαν επιμελώς για να μην μάθετε την αλήθεια.
ΛΑΟΙ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ!

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΖΕΡΒΑ ΣΤΟΝ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Γράφει ο ιστορικός κ. Κων/νος Μπαρμπής στο τρίτομο έργο του "1941-1949 Έτη αγώνων, θυσιών και αίματος".

Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (15-10-1944), ο Ναπολέων Ζέρβας πρότεινε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ την από κοινού καταδίωξη των Γερμανών και την επαναφορά της Βορείου Ηπείρου εις τας "μητρικάς αγκάλας". Η απάντησις των ΕΑΜιτών ήτο:
"Οι Αλβανοί είναι αδελφικός λαός και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να τους πειράξει"!
Και, βεβαιότατα, δεν τους "ήγγιξε" το σχόλιον του Ζέρβα:
"Οι Βορειοηπειρώται, όμως, δεν είναι απλώς αδελφικός λαός΄ είναι ομογάλακτοι αδελφοί μας"!
Σύμφωνοι με τους κομμουνιστάς ήσαν και οι Άγγλοι. Γι΄ αυτό απαγόρευσαν τρεις φορές στον Διάδοχο Παύλο να ταξιδεύσει εις την Ελευθέραν Ορεινήν Ελλάδα και να απελευθερώσει, επί κεφαλής των δυνάμεων του Ζέρβα, την πολύπαθο και μαρτυρική ελληνικωτάτη Βόρειο Ήπειρο.

Σχόλιο ΔΕΡ
Στις 28 Οκτωβρίου 2011, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας διαμαρτυρήθηκε γιατί ο αγανακτισμένος-συνειδητοποιημένος λαός τον έδιωξε από την παρέλαση και ύστερα ωρυόταν "Εγώ πολέμησα στην αντίσταση".
Πράγματι, ο κ. Παπούλιας, ων ελληνοαλβανικής καταγωγής, συμμετείχε στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και πρωτοστάτησε μαζί τους στο να σταματήσει και να εμποδίσει τον ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ υπό τον Ζέρβα να απελευθερώσει την Βόρειο Ήπειρο.
Σήμερα, η Βόρειος Ήπειρος, την οποία σε ιδιαίτερη υπόληψη ΟΛΟΙ οι Έλληνες Βασιλείς, θα ήταν ενσωματωμένη στον εθνικό κορμό αλλά Άγγλοι και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εμπόδισε αυτήν την εξέλιξη.

Η ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΑΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ (ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1936)

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).

Προπολεμική συγκέντρωση στο Σύνταγμα όπου ακούγονται Θούριοι όπως "του Αητού ο γιος"
Η πολυπληθέστερη συγκέντρωση, η οποία έγινε τον Οκτώβριο 1936. Η δικτατορία Μεταξά βρισκόταν στους πρώτους μήνες ζωής της και ακολουθούσε ένα εντυπωσιακό προπαγανδιστικό πρόγραμμα, το οποίο αφενός επιδίωκε την καθιέρωση του καθεστώτος και αφετέρου αποσκοπούσε στην ανύψωση του ηθικού του ελληνικού λαού.
Η διαφορά με τις υπόλοιπες συγκεντρώσεις ήταν ότι αυτή οργανώθηκε από το καθεστώς και υπό την επίβλεψη και κινητοποίηση των επίσημων αρχών του κράτους. Στα χρονικά των λαϊκών κινητοποιήσεων ίσως να ήταν εκείνη που παρουσίασε πλήρη οργάνωση και τάξη, με τη συμμετοχή του συνόλου των συλλόγων και οργανώσεων καθώς και αντιπροσωπειών σχεδόν απ’ όλη την Ελλάδα. Τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, αφού προηγήθηκαν προσυγκεντρώσεις σε περισσότερα από 140 σημεία, κυρίως δε στις κεντρικές πλατείες της πόλης. Το σύνολο των αστυνομικών δυνάμεων συμμετείχε στην οργάνωση, καλογραμμένα ξύλινα πλακάτ είχαν αναρτηθεί σε όλα τα κεντρικά σημεία, ενώ η πόλη είχε διακοσμηθεί πανηγυρικά.
Ο κόσμος, έπειτα από παρότρυνση δασκάλων που είχαν διασκορπιστεί ανάμεσά του και υπό τους ήχους των δημοτικών μουσικών σχημάτων, έψαλε του «Του Αητού ο γιος» και άλλα θούρια. Δύο ήταν οι κύριοι στόχοι του Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος μίλησε στους συγκεντρωμένους. Οι «κομμουνιστές» και οι «κομματάρχες», τους οποίους ευθύς εξαρχής καθόρισε ως κύριους αντιπάλους του καθεστώτος του.
Για την οργάνωση εκείνης της μεγαλύτερης προπολεμικής συγκέντρωσης, εργάστηκαν περισσότεροι από 4.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ξοδεύτηκαν μεγάλα ποσά που εξασφαλίστηκαν από «χορηγίες» βιομηχάνων, χρησιμοποιήθηκε –για πρώτη φορά– η τεχνολογία στα ζητήματα ήχου και φωτισμού, ενώ επίσης για πρώτη φορά τοποθετήθηκαν μεγάφωνα και στους γύρω μεγάλους δρόμους ώστε να μεταδίδεται η ομιλία

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΟΘΩΝ ΑΚΥΡΩΣΕ ΧΟΡΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).

Οι οικονομικές δυσκολίες και οι δανειακές υποχρεώσεις συνοδεύουν το ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του. 
Σφοδρές και οξύτατες ήταν οι αντιδράσεις που αντιμετώπισε στις αρχές του 1842 ο Δήμος Αθηναίων, όταν ετοιμαζόταν να διαθέσει οκτώ χιλιάδες δραχμές για να διοργανώσει χορό σε ανάμνηση της άφιξης του βασιλιά Όθωνα και της βασίλισσας Αμαλίας στην πόλη.
Ο δήμαρχος Αθηναίων Ανάργυρος Πετράκης (1793-1876) ήθελε με κάθε τρόπο να ευχαριστήσει τον Όθωνα, διότι δέχθηκε να τον ανακηρύξει δήμαρχο για δεύτερη φορά (1841).
Η αντίδραση του Όθωνα ήταν άμεση και εκφράσθηκε απευθείας στον δήμαρχο με ειδικό απεσταλμένο. Του μήνυσε πως «δεν ανέχεται να καταδαπανώνται οι πρόσοδοι του δήμου εις χορούς, ενώ η πόλις έχει τόσον μεγάλας ανάγκας, εις τας οποίας πρέπει να εξοδευθώσι και τα διά τους χορούς προϋπολογιζόμενα»! Το θέμα έφτασε και στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο έσπευσε να ακυρώσει το σχετικό κονδύλι και «ευλόγησεν από καρδίας τον Βασιλέα και την Βασίλισσαν». Οι 8.000 δραχμές διατέθηκαν για τη δημιουργία του πρώτου δημοτικού σχολείου «διά να περιμαζεύση μέρος των περιφερομένων εις τας αγυιάς χωρίς διδασκαλίας παιδίων»!

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ» ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ & ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΕΠΙ ΟΘΩΝΑ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).

Η μεγαλύτερη επιχείρηση απομάκρυνσης αλλοδαπών, αέργων και γενικότερα «αλητών» από την πόλη των Αθηνών έγινε με αφορμή τη σφαγή ενός πάμπλουτου ομογενούς μέσα στο σπίτι του. Ήταν Φεβρουάριος του 1842, όταν στις δύο το πρωί τέσσερις κακοποιοί, τρεις με φουστανέλα και ένας με βράκα, μπήκαν στο σπίτι του Παύλου Νεγρεπόντη και λήστεψαν τα πάντα, αφού έσφαξαν τον ίδιο μπροστά στη γυναίκα και τα τρία παιδιά του.Στην Αθήνα των λίγων χιλιάδων κατοίκων το γεγονός προξένησε αλγεινή εντύπωση. «Κακούργοι τινές εμφωλεύουσι προ πολλού εις τας Αθήνας. Δολοφόνοι σφαγείς των πολιτών, κατασκοπεύοντες την ημέρα τας οικίας, εισέρχονται την νύκτα κρυφίως ή βιαίως και γυμνόνουσι τους πολίτας εν τω μέσω των τέκνων και των συζύγων» έγραφαν οι εφημερίδες. Εντός λίγων ημερών οι τέσσερις δράστες συνελήφθησαν και αποκαλύφθηκε ότι ήταν όλοι αλλοδαποί που σύχναζαν στα κακόφημα καπηλειά της πόλης. Την εκκαθάριση της κατάστασης ανέλαβε η Δημοτική Αστυνομία, συνεπικουρούμενη από δυνάμεις του στρατού.Οι ανεπιθύμητοι υποχρεώνονταν να επιστρέψουν στις χώρες τους – ήταν κυρίως από χώρες των Βαλκανίων, τη Μάλτα και την Ιταλία. Στο ζήτημα δόθηκε εθνικός χαρακτήρας, λήφθηκαν ιδιαίτερα μέτρα για τους εισερχόμενους και εξερχόμενους στην πόλη και καθιερώθηκαν αυστηροί έλεγχοι. Ο Παύλος Νεγρεπόντης ήταν από τους αγαπητούς Φαναριώτες, ο οποίος ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα μετά την έλευση του Όθωνα. Αφού έχτισε ένα από τα ωραιότερα ακίνητα, συνέχισε τις εμπορικές δραστηριότητές του στην Αγγλία για να επιστρέψει πλέον μόνιμα στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1841. Είχε επενδύσει σε γη και σώζεται μέχρι σήμερα ανακαινισμένο ένα από τα ακίνητα που είχε αγοράσει στη συμβολή των οδών Κεραμεικού και Μυλλέρου (επί Όθωνος ονομάζονταν Φειδίου και Πραξιτέλους), το οποίο έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο πολλαπλών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων.

ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ πληροφορήθηκε κάποτε ότι ένας εργάτης στα μεταλλεία του Λαυρίου καταπλακώθηκε από ένα σωρό χώματος και πέθανε, αφήνοντας πίσω του απροστάτευτη μια πολυμελή οικογένεια! Ο Βασιλιάς ενίσχυσε τότε την οικογένεια του νεκρού εργάτη με 2.000 δραχμές (τρομακτικά μεγάλο το ποσό για εκείνη την εποχή). 
Μια άλλη φορά, όταν ο Γεώργιος πληροφορήθηκε ότι ένας άλλος εργάτης έχασε το πόδι του εν ώρα εργασίας, μερίμνησε και του κατασκεύασαν ξύλινο πόδι με έξοδα του ίδιου του Βασιλιά!

ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΙΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ ταξίδευε με τραίνο από το Αιξ Λε Μπαιν στο Παρίσι, σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό ζήτησε από τους συνοδούς του να του αγοράσουν βιβλία και εφημερίδες. Ξαφνικά μια γυναικούλα του λαού, ευρισκομένη σε ένα βαγόνι της 3ης θέσεως, χτύπησε την θύρα του βαγονιού που καθόταν ο Γεώργιος και του λέει:
- Ε, κύριε, έλα να μου ανοίξεις. Αυτή η παλιόπορτα έκλεισε και δεν εννοεί ν΄ ανοίξει. Κουνήσου γρήγορα γιατί θέλω να αλλάξω τραίνο.
Ο Βασιλιάς χαμογέλασε και έσπευσε να της ανοίξει την θύρα. Η γυναικούλα, που δεν κατάλαβε ποιος ήταν, του είπε:
- Βάστηξέ μου σε παρακαλώ μια στιγμή αυτό το πανέρι και τον μπόγο, και βοήθησέ με να κατεβώ.
Ο Βασιλιάς υπάκουσε πρόθυμα!
Την στιγμή εκείνη, οι συνοδοί του Βασιλιά επέστρεψαν στο βαγόνι και είδαν έκπληκτοι τον Γεώργιο να κρατάει το πανέρι και τον μπόγο και να βοηθάει την γυναικούλα να κατέβη από το τραίνο. Μάλιστα, της αγόρασε και ένα εισιτήριο, χωρίς να δεχθεί τα χρήματά της!

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ


Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού (1η Ιανουαρίου) και την Νόννα (5 Αυγούστου). Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο (9 Μαρτίου) και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία (23 Φεβρουαρίου).
Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).
Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.
Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.
Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.
Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.
Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.
Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.
Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος ενώ το ιερό σκήνωμα του φυλάσσετε στον ομώνυμο Ναό του στην Νέα Καρβάλη.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Ὁ ποιμενικός αὐλός τῆς θεολογίας σου, τάς τῶν ῥητόρων ἐνίκησε σάλπιγγας· ὡς γάρ τά βάθη τοῦ Πνεύματος ἐκζητήσαντι, καί τά κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι. Ἀλλά πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον
Θεολόγῳ γλώττῃ σου, τάς συμπλοκάς τῶν ῥητόρων, διαλύσας ἔνδοξε, ὀρθοδοξίας χιτῶνα, ἄνωθεν, ἐξυφανθέντα τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἐστόλισας, ὅν καί φοροῦσα, σύν ἡμῖν κράζει, τοῖς σοῖς τέκνοις· Χαίροις Πάτερ, θεολογίας ὁ νοῦς ὁ ἀκρότατος


Πηγή: "Ορθόδοξος Συναξαριστής".

ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ: Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΛΑΒΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!

Γράφει ο συνταξιούχος καθηγητής κ. Γεώργιος Δημητρακόπουλος.

Sunthemata_sto_arkhegeio_tou_DSE_stis_PrespesΟ συμμοριτοπόλεμος – το τέλος του οποίου σφραγίστηκε στον Γράμμο και στο Βίτσι στα τέλη Αυγούστου 1949- υπήρξε η κορύφωση της κομμουνιστικής ανταρσίας, ο «Τρίτος Γύρος», που ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου 1946, με επίθεση συμμοριτών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου. Επρόκειτο για την πιο οργανωμένη επιδρομή του σλαβισμού για την υποδούλωση της Μακεδονίας και της Θράκης μας.
Ασφαλώς, δεν υπήρχε περίπτωση το ΚΚΕ να ξεκινήσει τον συμμοριτοπόλεμο χωρίς, όχι απλώς και μόνον την άδεια, αλλά και την εντολή του «Μεγάλου Στάλιν».
Ο οποίος, ενεθάρρυνε την ανταρσία μέσω του Τίτο, με σκοπό τον διαμελισμό της Ελλάδος, με την δημιουργία ξεχωριστού κομμουνιστικού κράτους στην Βόρειο Ελλάδα (στα πρότυπα της Βορείου και Νοτίου Κορέας, της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας κ.τ.λ.), το οποίο θα παρέδιδε μετά στον Τίτο ως δώρο, για να το ενσωματώσει αυτός στην «Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η Βουλγαρία θα ελάμβανε ως δώρο την Θράκη, για να έχει την πολυπόθητη έξοδο στο Αιγαίο. Η δε Αλβανία, θα ελάμβανε ως δώρο την Ήπειρο! Σε περίπτωση αποτυχίας του στόχου αυτού, και πάλι θα ήταν κερδισμένος, αφού θα είχε πετύχει αντιπερισπασμό στην Ελλάδα για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις κατακτήσεις του στην Ανατολική Ευρώπη.
Για τον καθοριστικό ρόλο του Τίτο, έγραψε ο τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης: «Η πολιτική μας θα έπρεπε να ’ναι τέτοια, ώστε φαινομενικά να είναι αμυντική. Χωρίς, όμως, να εξασφαλίσουμε τα νώτα μας τότε, δεν μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε. Και στις συνθήκες του ’46 εξασφάλιση νώτων σήμαινε πρώτα απ’ όλα και κυρίως Γιουγκοσλαβία ευνοϊκά για μας διατεθειμένη» («Δέκα χρόνια πάλης»). Ο ίδιος πάλι, έγραψε στο βιβλίο του «Καινούργια Κατάσταση-Καινούργια Καθήκοντα»: «Ο Τίτο και η κλίκα του μας υπεσχέθησαν την πιο πλατειά βοήθεια. Αυτό έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην απόφασή μας να προχωρήσουμε στην οργάνωση της ένοπλης πάλης».
Ιδού και ο στόχος του Τίτο, όπως κατεγράφη σε δημόσια ομιλία του στα Σκόπια, την 11η Οκτωβρίου 1945: «Υπάρχουν, όμως, σήμερα Μακεδόνες έξω από την Νοτιοσλαβική Μακεδονία. Είναι οι αδερφοί μας της Μακεδονίας του Αιγαίου, για τις τύχες των οποίων δεν είναι δυνατόν να αδιαφορήσουμε». Και συμπλήρωσε ο στενός του συνεργάτης Βουκμάνοβιτς (γνωστός ως «Τέμπο»): «Είτε το θέλουν οι Έλληνες είτε όχι, η Μακεδονία θα γίνει αυτόνομο κράτος και θα υπαχθεί στο Γιουγκοσλαβικό Ομόσπονδο κράτος. Αν οι Έλληνες δεν το θελήσουν αυτό ειρηνικά, θα το πετύχουμε δια των όπλων». Επιβεβαιώνει, στο βιβλίο του «Αναμνήσεις», ο Γ. Ιωαννίδης, εκ των πρωταγωνιστών της κομμουνιστικής ανταρσίας, τους πραγματικούς σκοπούς των συμμοριτών: «Ο Τίτο χρησιμοποίησε αποκλειστικά τους αντάρτες του ΚΚΕ για δικούς του επεκτατικούς σκοπούς, για την προώθηση των γιουγκοσλαβικών βλέψεων στην ελληνική Μακεδονία».
Μάλιστα, το 1947, ενεκρίθη από την 3η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το διαβόητο σχέδιο «Λίμνες», που προέβλεπε την δημιουργία κομμουνιστικού κράτους στην Βόρειο Ελλάδα, με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη, το οποίο θα ενσωματωνόταν στην Γιουγκοσλαβία!
Ιδού και η σχετική απόφαση της 4ης Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 28-29/07/1948: «Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό και κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού για την Μακεδονία και τη Θράκη, το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση» («ΚΚΕ- Τα Επίσημα Κείμενα, τόμος 3ος).
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1949, συνήλθε εκ νέου η Κ.Ε. του ΚΚΕ (5η Ολομέλεια) κι έλαβε την εξής απόφαση: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο Μακεδονικός (Σλαβομακεδονικός) λαός τα ’δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποκτήσει». Αυτά τα κατάπτυστα κείμενα, τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα μιας και δεν έχουν αποκηρυχθεί από το ΚΚΕ, θα κυνηγούν τους «Έλληνες» κομμουνιστές εις τον αιώνα τον άπαντα! Κι όχι μόνο του ΚΚΕ, αλλά και τους υπολοίπους «διαδόχους» (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ), διότι μέχρι το 1968 το ΚΚΕ ήτο ενιαίο κόμμα.
Το τέλος του συμμοριτισμού, γράφτηκε με ανεξίτηλο μελάνι, τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου 1949, στον Γράμμο και στο Βίτσι, με την μεγάλη νίκη του Εθνικού Στρατού. Οι ηττημένοι συμμορίτες, κατέφυγαν στις διάφορες χώρες του παραπετάσματος και επέστρεψαν νικητές και τροπαιούχοι το 1974.
Τι θα γινόταν εάν επικρατούσαν οι συμμορίτες; Να αναφέρουμε περιληπτικά: Η Μακεδονία θα ήτο επαρχία των Σκοπίων, η Θράκη της Βουλγαρίας και η Ήπειρος της Αλβανίας. Εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια Έλληνες, θα εξοντώνονταν στα ελληνικά «Γκουλάγκ». Σε κάθε περίπτωση, η κομμουνιστική περιπέτεια θα κατέρρεε το 1990 και εκατομμύρια ρακένδυτοι και πειναλέοι Έλληνες θα εγκατέλειπαν την ρημαγμένη πατρίδα και θα λαθρομετανάστευαν στις χώρες της Δύσεως, όπου θα ζούσαν κυνηγημένοι κάνοντας δουλειές του ποδαριού. Οι δε Ελληνίδες, θα κατέληγαν στα μπαρ και στους κακόφημους οίκους των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Με λίγα λόγια, θα ήμασταν οι Αλβανοί της Ευρώπης!
Αιωνία, λοιπόν, τιμή και δόξα αξίζει σ’ αυτούς που πολέμησαν για την ελευθερία και την ακεραιότητα της Πατρίδος. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

Πηγή: "Εθνικισμός.net"

Σχόλιο ΔΕΡ
Διαβάσατε το υπέροχο αυτό κείμενο. Ο συνταξιούχος καθηγητής κ. Δημητρακόπουλος χρησιμοποιεί πρωτογενείς πηγές από το ίδιο το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν το κατηγορούμε εμείς. Τα ίδια του τα στοιχεία και οι αποφάσεις το ενοχοποιούν.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Θέλετε να καταλάβετε γιατί ο Στρατηλάτης Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ επέμενε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ στην ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ της Ελλάδας στο «σφαγείο» του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918); Την απάντηση μας την έδωσε το 1921 ο διακεκριμένος Αυστριακός διπλωμάτης, κόμης Γ. Μένσντορφ: «Αυτόν τον φοβερό πόλεμο, που στοίχισε εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, δεν τον κέρδισαν οι Δυνάμεις της Αντάντ Κορντιάλ και η Αμερική, αλλά οι Εβραίοι. Γιατί αυτοί τον προκάλεσαν, αυτοί απέκτησαν μετά το τέλος του όσα επιδίωκαν και η νίκη τους αυτή, που έριξε Χριστιανούς Βασιλείς από τους θρόνους τους, αποτελεί την μεγαλύτερη εκδίκησή τους κατά της Χριστιανοσύνης».

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος υπήρξε μία ηγετική φυσιογνωμία του 20ου αιώνα, μία πολιτική προσωπικότητα που σφράγισε με το έργο του την πορεία αυτού του τόπου. Παρά τις προσωπικές του φιλοδοξίες, υπήρξε άνθρωπος που άκουγε την γνώμη του άλλου, άνθρωπος αρκετά φιλοσοφημένος και αυτό αποτυπώνεται στο οκτάτομο έργο του "Το Πιστεύω μας".
Δείτε ορισμένα αποφθέγματά του για την "Επανάσταση" της 21ης Απριλίου:

* "Η Επανάστασις κύριοι δεν κάνει πολιτική κομματική, η επανάστασις κάνει πολιτική Εθνικήν".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ. 153

* "Σήμερον δεν υπάρχει κομματικόν Κράτος, υπάρχει Κράτος Εθνικόν!"
Γ. Παπαδόπουλος 28-03-1969

* "Το καθεστώς της κηδεμονίας, της εξαρτήσεως και των υπαγορεύσεων εκ μέρους των ξένων, υπό τον οποίον έζησε η Ελλάς από της συγκροτήσεως της εις ανεξάρτητον Κράτος ανήκει πλέον στο παρελθόν"
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Η΄σελ 234

* "Μόνο μια αξίωση έχουμε, να μην αναμιγνύονται εις τα εσωτερικά μας οι ξένοι, όπως και ημείς δεν αναμιγνυόμεθα εις τα ιδικάν των".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Η' σελ 16

* "Κατά ψυχολογικόν συναίσθημα, το οποίον εκαλλιέργησαν παρ΄ημίν κατά το παρελθόν δυνάμεις εσωτερικαί και εξωτερικαί, "φιλικαί" και εχθρικαί, διακατεχόμεθα δυστυχώς από την εντύπωσιν ότι είμεθα πένητες, και μας εδημιούργησαν την εντύπωση αυτήν, δια να αισθανόμεθα ανα πάσα στιγμή το αίσθημα του αδυνάτου, ο οποίος πρέπει να τείνει επαίτηδα χείρα προς τους ισχυρούς φίλους και εχθρούς ινα αρύεται εξ αυτών τα απαραίτητα προς το ζην".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Α' σελ 133-134

* "Η χώρα αυτή δεν υπήρξε φτωχή, όπως μας υποχρέωναν μέχρι σήμερα να πιστεύουμε οι εχθροί και "φίλοι". Έχουμε και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, έχουμε και το ανθρώπινο δυναμικό. Και τα δυο αυτά σε συνδυασμό με την Αθάνατον Ελληνική ψυχή, μπορούμε πάντοτε να δώσουμε την ευδαιμονία που αναμένει ο Ελληνικός λαός".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Α΄σελ. 107

* "Αι κοινότητες θα αποτελέσουν τας πραγματικώς υγιή και ισχυρότερα κύτταρα της Ελληνικής κοινωνίας. Κανένα χωριό χωρίς δρόμο και νερό".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ 43

* "Δεν είμεθα πένητες δια να τείνωμεν χείρα επαίτιδα προς τας μεγάλας δυνάμεις, προς φίλους και εχθρούς. Είμεθα άνθρωποι ανδρείοι, οι οποίοι θέλωμεν να ζήσωμεν και γνωρίσωμεν πως ημπορούμε να επιτύχωμεν στην ζωή μας".
Γ. Παπαδόπουλος "Το Πιστεύω μας" Τόμος Α΄Σελίδα 107

* "Όταν δεν υπάρχει Εθνική Ελευθερία τότε δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ούτε ατομική ούτε συλλογική, ούτε Κοινωνική ούτε Οικονομική ούτε Πολιτική ούτε Πολιτιστική. Η Εθνική ελευθερία διασφαλίζει την ύπαρξη των άλλων μορφών και αποτελεί φρούριο".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Η΄σελ. 234

* "Εάν θέλεις Ειρήνη ετοιμάσου για πόλεμο, η Ειρήνη είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί μόνο δια της στρατιωτικής ισορροπίας. Ομιλώ φυσικά για την Ειρήνη εν ελευθερία, διότι η ειρήνη εν δουλεία είναι το ευκολότερο των πραγμάτων".
Γ. Παπαδόπουλος = ε.α. σελ 118

* "Ναι Ελευθερία ελάτρευσαν καθ όλη την ζωή της Ελλάδος οι Έλληνες, αλλά ελευθερία πειθαρχημένη εις τον εαυτό μας και εις τον γείτονα, ελευθερία πειθαρχημένη μέσα στο κοινωνικό σύνολο".
Γ. Παπαδόπουλος ε.α. σελ 177

* "Μήπως πιστεύει κανείς ακόμη ότι βοηθών αυτήν την περίοδο, βοηθάει τον οποιονδήποτε Παπαδόπουλο ή την οποιαδήποτε κυβέρνηση; Προς θεού κύριοι. Σήμερον η προσπάθεια είναι για το σύνολο των Ελλήνων, τους Έλληνες χωρίς χρώμα. Τα χρώματα του παρελθόντος κατεκρημνίσθησαν μετά του παρελθόντος της 20 Απριλίου. Σήμερον έξω από το Εθνικό σώμα παραμένει εκείνος που έθεσε τον εαυτό του έξω από το σώμα του Έθνους, αυτός που έγινε όργανο του διεθνώς οργανωμένου Κομμουνισμού".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Δ΄σελ 69

* "Η Εθνική αναδημιουργία δεν ετέθη ως μακρινός σκοπός με θυσίες του παρόντος υπέρ του μέλλοντος! Το μέλλον οικοδομείτο με ταυτόχρονη και εξ αρχής αισθητή βελτίωση του παρόντος".
Γ. Παπαδόπουλος (σελ 147)

"Η Επανάστασις δεν υπεσχέθη εις τον Ελληνικόν Λαόν μακρινούς και άφταστους παραδείσους εις αντάλλαγμα των στυγνών στερήσεων του παρόντος, όπως πράττουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" τόμος ΣΤ΄σελ 112

* "Η προσπάθεια μας θα αποβλέψει εις την δημιουργίαν συνθηκών εις το χωριό, οι οποίες θα αναστρέψουν το ρεύμα της μετακινήσεως του πληθυσμού από τα χωριά εις τας πόλεις και θα σταματήσουν την απογύμνωση της Ελληνικής Υπαίθρου και τον υδροκεφαλισμό των Μεγαλουπόλεων".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ. 43

* "Θεμελιώδης στόχος υπήρξε η ανάπτυξη των εσωτερικών εκείνων αρετών του Έθνους, δια της αξιοποιήσεως των οποίων θα χαλυβδωθεί η πνευματική ικανότης του"
(εξύψωση μορφωτικής στάθμης του λαού με σκοπό την πλήρη αξιοποίηση των πνευματικών δυνάμεων της φυλής μας)
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ. 85

* "Οφείλουμε όλοι να αναζητήσουμε τα κατάλληλα πρόσωπα δι εκάστην θέσιν προκειμένου να τα σπρώξουμε εις τον στίβο, εις το προσκήνιο, και να τα αξιοποιήσουμε εις την νέα ηγεσία της κοινωνίας μας".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" τόμος Γ΄σελ 12

* "Ουδέποτε οι πατέρες της Ελληνικής φιλοσοφίας εταύτισαν τας Δημοκρατικάς Ελευθερίας με την ασυδοσία. Εις την έννοιαν της Δημοκρατίας ενυπάρχει η έννοια της πειθαρχίας της τάξεως, της ιεραρχίας, του σεβασμού προς τους νόμους."
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Α΄σελ 11,12

* "Είναι ανάγκη να φύγωμεν από τον φόβο του νόμου και να έλθωμεν εις τον φόβον της παραβιάσεως της ηθικής αρχής".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Β΄σελ 47

* "Δεν υπάρχει Κράτος μιας ηγέτιδος τάξεως, υπάρχει Κράτος ενός Λαού!"
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Β' σε. 131

(Οι Ταξικές διαφορές διασπούν την Εθνική Ενότητα, εξαντλούν την ισχύ του κοινωνικού ιστού και συντρίβουν κάθε ελπίδα για κοινωνική ανάπτυξη και πολιτική ανάπλαση).

* "Δεν είναι η λύσις η απεργία, δεν είναι λύσις το πείσμα του εργοδότου, δεν είναι η λύσις ο εκβιασμός του εργοδότου. Δεν ζει ο ένας χωρίς τον άλλον. Πρέπει να συνυπάρξουν δια να ζήσουν αμφότεροι. Όπου δεν φτάνει η πρόθεση δια των μεταξύ των επίλυσις θα το κάνει το όργανον δικαίου".
* "Δεν θα υπάρξει μπουρλοτιέρης Κομμουνιστής όταν δεν θα μπορεί να παρασύρει ως σειρήνα τον πένητα και νήστη εργάτη, γι΄ αυτό όλοι μαζί βοηθάτε να συνεργαστεί όλη η παραγωγική μηχανή με πλήρη κατανόηση του κοινωνικού συμφέροντος, του συμφέροντος του συνόλου. Δεν δύναται κανείς εξ ημών ως τάξις να εργαστεί και να αποδώσει άνευ της συμπαραστάσεως και των υπολοίπων".
Γ. Παπαδόπουλος "Το πιστεύω μας" Τόμος Β΄σελ. 38

* "Δεν έχουμε κομμουνιστές στην Ελλάδα μας κύριοι πλην ελαχίστων. Έχομεν πολλούς αρνητές του περιβάλλοντος εις τον κοινωνικό χώρο εντός του οποίου ήσαν υποχρεωμένοι να ζουν. Εκ της αρνήσεως αυτής έγιναν όργανα των "ινστρουχτόρων" του κομμουνισμού και καθιστάμενοι αναρχικοί κατέληγαν ως οπαδοί των καθοδηγητών του Κομμουνισμού, και σήκωναν πλάκες από τα πεζοδρόμια δια να σπάσουν τα κεφάλια εις το περιβάλλον των, το οποίον εθεώρουν ως υπεύθυνο της εγκαταλείψεως των ή της προς αυτής αδικίας"
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" τόμος Δ΄σελ 63

"Πρέπει να διαχωρίσωμεν τον άνθρωπο ο οποίος ημάρτησε εις το παρελθόν παρασυρθείς, από τον άνθρωπο ο οποίος είναι σήμερον μίσθαρνον όργανο των ξένων συμφερόντων."
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ 17

"Η φυλακή δεν είναι τόπος μαρτυρίου, βασανισμού ή εξαφανίσεως από την κοινωνία των ατόμων. Δια τας προηγμένας κοινωνίας πρέπει να είναι τόπος μεταμέλειας, ψυχικής ανατάσεως εκπαιδεύσεως και επανόδου των αμαρτησάντων εις τον δρόμο του θεού και του Νόμου".
"Γ. Παπαδόπουλος- "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ. 144

(σημείωση: 1952 Στρατοδίκης στην Δίκη Μπελογιάννη, ο Παπαδόπουλος ήταν ο μοναδικός που ψήφισε κατά της καταδίκης εις θάνατον)

* "Είμεθα κατά κληρονομιάν και παράδοσιν ο περιούσιος λαός ο οποίος εφώτισε την ανθρωπότητα με τα θαύματα του τελειότερου πολιτισμού".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" τόμος Β΄σελ. 80

* "Εάν συνεκτική ύλη αυτού του κόσμου είναι ο πολιτισμός του, γεννήτορες του πολιτισμού υπάρχομεν ημείς".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Ε΄σελ 123

* "Φιλοσοφείτε! Φιλοσοφείτε Έλληνες για λογαριασμό της ανθρωπότητας".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Α΄σελ. 154- 155

* "Η ζωή δεν είναι μόνο ύλη, η ζωή είναι προ παντός πνεύμα, και αν το πνευμα μωρανθεί θα μωρανθεί και η ζωή".
(Αρμονική συνύπαρξη Ύλης και Πνεύματος, το Πνεύμα άρχει το οποίο κινεί την ύλη)
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ 143

* "Δι όνομα του Θεού, σταματήστε την εγκληματολογική φιλολογία, σταματήστε την περιγραφή της "ντόλτσε βίτα" εις την μορφήν την οποίαν παρουσιάζεται, σταματήστε την σεξολογίαν. Έχετε καταστεί ως εφημερίδες δημόσιος κίνδυνος. Παίρνουν τα μικρά παιδιά τις εφημερίδες και διαβάζουν λεπτομέρειες, πως έσφαξε η μάνα το παιδί, πως έπιασε η γυναίκα τον άνδρα, πως σκότωσε ο άνδρας τον εραστή και την γυναίκα, και ποια μορφής σεξουαλικά εγκλήματα γίνονται κτλ. Κρατήστε μια γραμμή δημοσίου οργάνου, βοηθήστε τους ανθρώπους να μάθουν κάτι, βοηθήστε τους να αποκτήσουν εμπειρία επί των αναγκαίων γνώσεων δια να μπορέσουν να είναι χρήσιμοι και εις τον εαυτόν των και εις την κοινωνίαν. Είναι στείρον και επικίνδυνον αυτό που κάνετε, μετατρέψατε την κοινωνίαν σε αναρχικήν".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ 157

* "Αποφεύγετε εξίσου την δουλικήν μίμησην των ξένων και τον νοσηρόν απομονωτισμόν, με την πεποίθησιν ότι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο Έθνος, ημείς δυνάμεθα να στηρίχθώμεν εις τας πολιτιστικάς αξίας, τας οποίας εδημιουργήσαμεν με την ιστορικήν μας περιουσίαν".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το Πιστεύω μας" τόμος Ζ' σελ. 71

* "Διαφυλαχτείτε από την άμετρον βουλιμίαν αποκτήσεως αγαθών (υπερΚαταναλωτισμό). Είναι η αδυναμία της εποχής μας, είναι η αδυναμία ολοκλήρου της ανθρωπότητας".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Α΄σελ 152

* "Αι υπηρεσίαι πρέπει να αντιληφθούν ότι ο πολίτης είναι ο άνθρωπος τον οποίον καλούνται να υπηρετήσουν, και δεν είναι ο άνθρωπος προς τον οποίο οφείλουν πράξη ελεημοσύνης. Το κράτος είναι ο φορεύς ο οποίος θα έχει την ευθύνη των πολιτών και όχι δικαιώματα.
Έτσι θα πειστεί και ο πολίτης ότι δεν έχει ανάγκη να καταφύγει εις πλάγια μέσα και σιγά σιγά θα απολυτρωθεί από την αδυναμία του ενδιάμεσου, από την συναλλαγή και γενικώς από την φαύλον νοοτροπίαν του παρελθόντος
".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Γ΄σελ 13

* "Έχομεν συνηθίσει όλοι να ατενίζουμε το Κράτος ως ένα οργανισμό ο οποίος είναι έξω από εμάς, ο οποίος είναι εχθρός μας και αντίπαλός μας, είναι είναι πάση περιπτώσει μια οργάνωση προς την οποία συνεχώς αντιμαχόμεθα. Αλλοίμονο εάν μείνουμε οι Έλληνες εις αυτήν την θέση, Δεν υπάρχει αντίπαλο Κράτος. Κράτος είμαστε εμείς".
Γ. Παπαδόπουλος - "Το πιστεύω μας" Τόμος Β΄σελ. 35

Επίλογος
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ας σημειωθεί πως τα περισσότερα αποφθέγματα αυτά πάρθηκαν από το blog "Κνωσόπολις".

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ ΗΤΑΝ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook)

Παρότι η οικογένειά του στην Δανία ήταν Λουθηρανή, ο ίδιος ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ ήρθε το 1863 στην Ελλάδα με τον όρο οι απόγονοί του να είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όπως και έγινε. Ο Βασιλιάς ενέμενε πιστότατα και αυστηρότατα σε όλα τα παραγγέλματα της θρησκείας μας. Εκτελούσε τα θρησκευτικά του καθήκοντα τακτικότατα (κοινωνούσε, νήστευε), ενώ στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ήταν τυπικότατος και παρακολουθούσε με μεγάλη ευλάβεια τις διατάξεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 
Όταν ρώτησε την Μεγάλη Σαρακοστή έναν νεότερό του αυλικό αν νηστεύει, εκείνος βρέθηκε προ διλήμματος και σιώπησε. Ο Βασιλεύς κατάλαβε τότε ότι ο αυλικός δεν νήστευε και του είπε: «Εγώ είμαι πατέρας σου στην ηλικία και όμως νηστεύω. Και εσύ που είσαι νέος και υγιέστατος, όχι; Είναι εντροπή». Και ο αυλικός συμμορφώθηκε.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook)

Ηταν απεριόριστος ο σεβασμός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ προς τους αγωνιστές της Επαναστάσεως του 1821. Τελευταίος εν ζωή αγωνιστής ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα, ο αρχίατρος και συνταγματάρχης Απόστολος Μαυρογένης (πέθανε το 1906 σε ηλικία 114 ετών!). Κατά την τελετή της 25ης Μαρτίου, την ώρα που ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα Ολγα εισέρχονταν στην Μητρόπολη των Αθηνών για να εκκλησιαστούν, ανέβαινε σιγά-σιγά προς την είσοδο του ναού και ο Μαυρογένης. Ο γηραιός αγωνιστής αντιληφθείς τους Βασιλείς, σταμάτησε για να τους χαιρετίσει και αφού δέχθηκε τον βασιλικό χαιρετισμό διά χειραψίας, παραμέρισε λίγο στην άκρη για να προπορευθούν. Αλλ΄ ο αείμνηστος Γεώργιος κρατώντας αγκαζέ την Βασίλισσα, στάθηκε προ της θύρας και έδειξε στον Μαυρογένη να προηγηθεί: «Σεις προτιμείσθε, σεις έχετε κάνει τόσα για την πατρίδα μας».

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΟΘΩΝΑΣ ΕΚΘΡΟΝΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΤΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).

Το 1843 το καταχρεωμένο από τη σύστασή του ελληνικό κράτος δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του προς τους ξένους δανειστές. Τα υψηλά ποσά των τοκοχρεολυσίων δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν οι Έλληνες. Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε από το 1841 να πληρώσει, σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανόρθωσης του κράτους, στην οποία περιλαμβανόταν και η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας. Μέσα σε τρία χρόνια, από το 1841 έως το 1843 η Ελλάδα πλήρωσε σε χρεολύσια περισσότερα από έξι εκατομμύρια δραχμές, ποσόν απίστευτο για τα μέτρα της εποχής. Κάθε χρόνο όμως τα ποσά έφθιναν. Έτσι, το 1841 καταβλήθηκαν 3,6 εκατομμύρια και τα δύο επόμενα χρόνια μόλις 3 εκατομμύρια, όταν τα ετήσια συνολικά έσοδα δεν ξεπερνούσαν τα δεκατέσσερα εκατομμύρια δραχμές!
Από την άνοιξη 1843 άρχισε η επιβολή μέτρων λιτότητας, τα οποία όμως δεν απέδωσαν. Ο Τύπος της εποχής παρακολουθούσε με αγωνία τις εξελίξεις. Τα Υπουργικά Συμβούλια διαδέχονταν το ένα το άλλο και ανακοινώνονταν αλλεπάλληλα οικονομικά μέτρα μέχρι να γίνει γνωστό ότι «το τρέχον έτος χρήματα δεν έχει το ταμείον να πληρώση τα χρεώλυτρα και τους τόκους». Και αυτό ίσχυε και για το δεύτερο εξάμηνο εκείνης της χρονιάς. Προετοίμαζαν δε τον κόσμο ότι ίσως παραχωρούσαν στις εγγυήτριες δυνάμεις τα δικαιώματα από τα τελωνεία, το χαρτόσημο, το αλάτι, ακόμη και μέρος του «ποιμνιακού φόρου». Οι Έλληνες, χρησιμοποιώντας τη διπλωματική οδό, προσπαθούσαν να πείσουν τις Δυνάμεις να τους δανειοδοτήσουν εκ νέου ώστε να πληρώσουν τα οφειλόμενα αλλά και να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες και αναπτυξιακά έργα.
Βεβαίως, το ελληνικό αίτημα δεν έγινε αποδεκτό. Αντί εκδόσεως νέου δανείου, η Συνδιάσκεψη του Λονδίνου καταλήγει στην υπογραφή ενός «Μνημονίου», το οποίο τότε αποκαλείτο Πρωτόκολλο και ήταν καταδικαστικό για την Ελλάδα, δημιουργώντας απίστευτες δεσμεύσεις. Αποφάσιζε την απαίτηση σημαντικότατων ποσών σε σύντομο χρονικό διάστημα και την παρουσία των πρεσβευτών των τριών Δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) να παρευρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για να επιτηρούν τα μέτρα. Επίσης, να συμμετέχουν στην έγκριση των μέτρων ανά μήνα, να διαθέτουν λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους και πλήρη εικόνα των ποσών που εισπράττονταν.
Εν τω μεταξύ, στις 13 Ιουνίου 1843, οι τρεις πρέσβεις είχαν καλέσει την ελληνική κυβέρνηση να παρουσιάσει τα αποτελέσματα «περί ελαττώσεως των εξόδων του κράτους και διά ποίον λόγον τα παρημέλησεν έως τώρα». Ο Τύπος ζητά την άμεση απόλυση των Βαυαρών υπαλλήλων του κράτους ώστε να μειωθούν τα έξοδα, ενώ βλέπουν το φως της δημοσιότητας σκανδαλώδεις μισθοδοσίες συμβούλων, όπως του Ραγκαβή, που λάμβανε «από τους ιδρώτας του πτωχού Έλληνος 350 δραχμάς». Οι συνεχείς αποκαλύψεις κατέληξαν σε πογκρόμ δίωξης εναντίον των εφημερίδων, με επιβολή μεγάλων προστίμων αλλά και φυλακίσεις.
Πριν εξαπολυθεί μια αντιλαϊκή σειρά μέτρων, ο βασιλιάς Όθων σπεύδει πρώτος να υπογράψει ένα εντυπωσιακό Διάταγμα. Για να «πραγματοποιηθή η των εσόδων και εξόδων ισορροπία, χωρίς της οποίας δεν δύναται να ευτυχήση το κράτος» και για να «προφυλαχθώσι κατά το δυνατόν και οι αγαπητοί ημών υπήκοοι», διέθεσε ο ίδιος από το προσωπικό του ταμείο 200.000 δραχμές, προσθέτοντας μάλιστα ότι θα ακολουθούσαν και άλλες τέτοιες εισφορές. Από τα μέσα Ιουνίου 1843 μέχρι το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, με Βασιλικά Διατάγματα επήλθαν τεράστιες περικοπές στους μηχανισμούς του Δημοσίου, περιλαμβανομένου του Στρατού. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση παρέδιδε στους πρέσβεις των τριών δυνάμεων εκθέσεις με την ελάττωση των εξόδων που είχαν ήδη επιφέρει, αλλά και τις περικοπές που θα ακολουθούσαν και προέβλεπαν ακόμη και μειώσεις των εξόδων του Πανεπιστημίου. Η αγανάκτηση φούντωνε και οι πλέον συντηρητικές εφημερίδες έκαναν πλέον λόγο για «εκλεκτούς της Καμαρίλας». Η αποκάλυψη από την εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ» ότι ο Υπουργός Εξωτερικών Ρίζος είχε υποσχεθεί στους πρέσβεις την άμεση καταβολή ενός εκατομμυρίου δραχμών, όταν τα Ταμεία διέθεταν επτακόσιες χιλιάδες, προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη ένταση.
Όσα ακολούθησαν ήταν πέρα ακόμη και όσων φαντάζονταν οι πιο σκληροί επικριτές του βασιλιά Όθωνα και των κυβερνήσεών του. Τα έσοδα από την εκκλησιαστική περιουσία πέρασαν στο Υπουργείο Οικονομικών. Απολύθηκε το ένα τρίτο των δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκε κατά 20% ο μισθός όσων παρέμειναν στο Δημόσιο, σταμάτησε η χορήγηση των «κατ’ απονομήν» συντάξεων, ακόμη και των χηρών των αγωνιστών της Επανάστασης. Οι στρατιωτικές δαπάνες μειώθηκαν, μαζί με τον αριθμό των ενστόλων, οι οποίοι απομακρύνονταν από τις τάξεις του Στρατού και με διατάγματα αποκτούσαν εθνική γη για να καλλιεργήσουν. Στα εισαγόμενα στο κράτος ζώα επιβλήθηκε κεφαλικός φόρος, μειώθηκε κατά 70% το προσωπικό των τελωνείων και μειώθηκαν στο μισό οι μισθοί των δικαστικών υπαλλήλων «διά να συντρέξωσι και ούτοι εις την οποίαν αι σημεριναί ανάγκαι του Κράτους απαιτούν ελάττωσιν της δημοσίου δαπάνης», όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο. Επίσης με διατάγματα επιβλήθηκε προκαταβολική είσπραξη φόρων, αυξήθηκαν διάφοροι δασμοί, απολύθηκαν οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν τα δημόσια έργα, ενώ καταργήθηκαν και οι υγειονομικές υπηρεσίες. Οι αρμοδιότητές τους πέρασαν στους δήμους, οι οποίοι ωστόσο αδυνατούσαν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους ελλείψει οικονομικών πόρων και είχαν φτάσει στο σημείο να διακόψουν τους μισθούς των δημοδιδασκάλων. Μεταξύ άλλων νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτήματα του Δημοσίου, με καταβολή προστίμων νομιμοποίησης, και περαιώθηκαν όλες οι φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. Είναι μακρά η σειρά των νομοθετημάτων που εκδόθηκαν τότε και μνημειώδη τα φύλλα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
Παρά ταύτα, η ελληνική κυβέρνηση αδυνατούσε να καταβάλει τα τοκοχρεολύσια και την υποχρεωτική ετήσια δόση, η οποία πλέον είχε φθάσει στο ποσόν των 3.424.283 φράγκων. Οι περικοπές των δαπανών και οι μειώσεις των μισθών διευκόλυναν εκείνους που στρατολογούσαν επαναστάτες για το Κίνημά τους. Είχε φτάσει η ώρα που η ελληνική κυβέρνηση συρόταν στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου. Η υπογραφή τέθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1843 και την επομένη ξέσπασε το Στρατιωτικό Κίνημα του 1843, το οποίοι κατέληξε στην παροχή Συντάγματος.