Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (2)

Γράφουν δύο από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ - Γεώργιος Παπαδόπουλος. Αυτά τα 4 άρθρα είναι αφιερωμένα στην πορεία αυτών των 2 μεγάλων προσωπικοτήτων κατά την περίοδο 13/12/1967 - 01/06/1973. Σ΄ αυτό το άρθρο μας βοήθησαν τα μάλα οι σπάνιες πληροφορίες, τα μοναδικά ντοκουμέντα και πηγές του ιστορικού συγγραφέα κ. Μάνου Χατζηδάκη. Ο κ. Χατζηδάκης, με την οξύτητα και την αντικειμενικότητα που τον διακρίνει, μελετά ψύχραιμα τα ιστορικά γεγονότα και κάνει μία εξαιρετική δουλειά για να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια για την 21η Απριλίου. Του αξίζουν συγχαρητήρια, γιατί είναι σπάνιος άνθρωπος.

Η στάση του Βασιλιά Κωνσταντίνου για το Σύνταγμα του 1968
Στις 9 Ιουλίου 1968 ο Χ. Χατζηγιάννης επεσκέφθη και πάλι τον Κωνσταντίνο για να του παραδώσει το Προσχέδιο του Νέου Συντάγματος. Στις 27 Ιουλίου, ο Λ. Παπάγος ήλθε ο γραφείο του Παπαδόπουλου για να εκθέσει τις απόψεις του Βασιλέως για το νέο Σύνταγμα. Ο Παπαδόπουλος ήταν απογοητευμένος από την στάση του Βασιλέως.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1968 απέστειλε το τελικό σχέδιο του Νέου Συντάγματος και τον Υφυπουργό Προεδρίας Κων/νο Βοβολίνη. Η απάντηση του Κωνσταντίνου, κατά τον Γ. Παπαδόπουλο, ήταν ένα "απλούν "ευχαριστώ".
Ο Γ. Παπαδόπουλος, κατάφερε με νύχια και με δόντια, να διατηρήσει στο Σύνταγμα του 1968 ως πολίτευμα την Βασιλευομένη Δημοκρατία (άρθρο 2 Συντ. 1968: "Το πολίτευμα της Ελλάδος είναι Βασιλευομένη Δημοκρατία"). Άλλα και να εξυψώσει το πρόσωπο του Ανωτάτου Άρχοντος ως "σύμβολον της ενότητος του Έθνους" [φράση πρωτότυπη & εντελώς νέα] (άρθρο 30, παρ. 1).
Επίσης στο νέο Σύνταγμα ρυθμιζόταν λεπτομερώς οι βασιλικές αρμοδιότητες με καινοτόμα άρθρα (διορισμός πρωθυπουργός, διάλυση Βουλής). Ωστόσο, το άρθρο 33 (παρ. 2) προέβλεπε πως τα βασιλικά ιδρύματα περνούσαν υπό κρατικό έλεγχο με μέλη της βασιλικής οικογένειας να δύνανται να αναλαμβάνουν την επίτιμη τους προεδρία αλλά να μην δύνανται να αναμειχθούν άμεσα ή έμμεσα στην διοίκησή τους. Το άρθρο 37 παρ. 1 προέβλεπε πως χορηγία από το δημόσιο ταμείο θα λαμβάνει μόνο ο Βασιλεύς και ο Διάδοχος και όχι κανένα άλλο μέλος της Βασιλικής οικογένειας. Επίσης, καθιερωνόταν τριμελής Αντιβασιλεία (άρθρα 40, 41, ) και ο Βασιλεύς ήρχε την αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων μόνο τιμητικά, αφού "την διοίκησιν των Ενόπλων Δυνάμεων ασκεί η κυβέρνησις..." (άρθρο 49). Το Σύνταγμα του 1968 άφηνε ανοικτή την "θύρα" της επανόδου του Βασιλέως ανά πάσα στιγμή διά του άρθρου 134.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1968, το 80% του Ελληνικού λαού υπερψήφισε το Σύνταγμα του 1968! Στις 30 Σεπτεμβρίου, ο Π. Πιπινέλης επεσκέφθη τον Βασιλέα με 2 εναλλακτικά σχέδια "Δηλώσεως" του Κωνσταντίνου για την αποδοχή του Δημοψηφίσματος και του Νέου Συντάγματος. Ο Κωνσταντίνος τα αγνόησε, εξαπατημένος από τον αντιπαπαδοπουλικό πολιτικάντικο κόσμο.
Παρά τις διαδοχικές συναντήσεις του με τον υποδιεθυντή της ΚΥΠ Μιχαήλ Ρουφογάλη (αρχές Οκτωβρίου 1968), τον Οδυσσέα Αγγελή (16 Νοεμβρίου 1968) και τον αντιβασιλικό Κων/νο Ασλανίδη, ο Βασιλεύς δεν πίστευε στις προθέσεις του καθεστώτος και των Συνταγματαρχών.

"Εγώ, περισσότερον παντός άλλου πιστεύω εις τον θεσμόν της Βασιλείας"!
Στις 16 Δεκεμβρίου 1968 ο Γ. Παπαδόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό "ΤΙΜΕ" Εκεί έστειλε καθαρό μήνυμα στον Κωνσταντίνο: "Εγώ, περισσότερον παντός άλλου Έλληνος, πιστεύω εις τον θεσμόν της Βασιλείας ως αναγκαίας δια τους Έλληνας! Αλλ΄ η πίστις μου δεν είναι αρκετή. Πρέπει να καταστή πίστις των Ελλήνων. Καταβάλλω μεγάλας προσπαθείας προς τον σκοπόν αυτόν. Ελπίζω ότι θα τύχω βοηθείας από τον ίδιο τον Βασιλέα!..."

Η (1η μετά τις 13-12-1967) συνάντηση και συνομιλία Βασιλιά-Παττακού

Το 1969 υπήρξε το κρισιμώτερο έτος στις σχέσεις Βασιλέως-Απριλιανού Καθεστώτος. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Κωνσταντίνος όχι μόνο δεν αναγνώρισε το Σύνταγμα του 1968, αλλά έκανε λόγο για "εσωτερικάς δυσκόλους περιστάσεις".
Επίσης, το ίδιο έτος ο Κωνσταντίνος λίγο έλειψε να χάσει την ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα, αλλά η Θεία Πρόνοια τον προστάτεψε.
Στις 30 Μαρτίου 1969 ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ταξίδευσε στις ΗΠΑ για να παραστεί στην κηδεία του πρώην Προέδρου τους Στρατηγού Νταυάιτ Άιζενχαουερ. Την κυβέρνηση των Συνταγματαρχών εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος της και Υπουργός Εσωτερικών Στυλιανός Παττακός, ο οποίος ταξίδευσε στην αμερικανική πρωτεύουσα στις 1 Απριλίου.
Το ίδιο βράδυ, ο πρέσβυς της Ελλάδος στην Ουάσιγκτον Χρ. Ξανθόπουλος-Παλαμάς, παρέθεσε δείπνο στην Ελληνική πρεσβεία στο οποίο ήταν καλεσμένοι και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος και ο Στ. Παττακός.
Κατά την διάρκεια του δείπνου, ο Παττακός διηγήθηκε στον Κωνσταντίνο τα της συνομιλίας του με τον τότε Πρόεδρο Νίξον. Τόνισε επίσης ότι η "Επανάστασις" θα οδηγήσει την Ελλάδα στην πλήρη εφαρμογή του Συντάγματος του 1968 και στην υγιή δημοκρατία, αφού όμως πρώτα εξασφαλίσει τις οικονομικές, διοικητικές κλπ προϋποθέσεις. "Πρέπει τουλάχιστον να ολοκληρωθή το 5ετές πρόγραμμα 1968-1972" είπε.
Μετά το δείπνο, Κωνσταντίνος και Παττακός πήγαν στο διπλανό δωμάτιο και είχαν ιδιαίτερη συνομιλία. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς είπαν.
Ο Σ. Παττακός -κατά τις διηγήσεις- έκανε αναφορά στο Διάγγελμα του Βασιλέως την 1η του έτους που μιλούσε για "εσωτερικές δύσκολες καταστάσεις". Και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
ΠΑΤΤΑΚΟΣ: "Γιατί Μεγαλειότατε δεν μας συμβουλεύεσθε; Γιατί αφού θέλατε να απευθύνετε Διάγγελμα δεν ζητήσατε από την κυβέρνησι να σας στείλη ένα κείμενο ή τέλος πάντων να την ενημερώσετε γι΄ αυτό; Εμείς θέλομε την επιστροφήν σας στην Πατρίδα..."
ΒΑΣΙΛΕΥΣ: "Κε Αντιπρόεδρε, εγώ έχω ζητήσει επανειλημμένως μία συνάντησι με τον πρωθυπουργό κ. Παπαδόπουλο ώστε από κοινού να λύσουμε τις παρεξηγήσεις και να κατευθύνουμε σε μία κοινή πορεία".
ΠΑΤΤΑΚΟΣ: "Αυτό έπρεπε να το έχετε πράξει πριν την 13η Δεκεμβρίου... Εν πάση περιπτώσει, η συνάντησις με τον Παπαδόπουλο θα μπορούσε να γίνη μόνον εφ΄ όσον και εσείς προβήτε σε κάποια πράξι καλής θελήσεως, σε κάποια δήλωσι, αν όχι υπέρ, τουλάχιστον όχι κατά της Επαναστάσεως...
Εδώ ο κ. Πρωθυπουργός σας έγραψε να φύγετε από την Ρώμη που αποτελεί κέντρον "συνωμοσιών" και αριστερών που προβάλλουν εκ του ασφαλούς... "αντίστασιν" και δεν του απαντήσατε καν..."
ΒΑΣΙΛΕΥΣ: "Στην Ιταλία έχω πολύ λίγες επαφές. Και δεν έχω έλθει σε επαφή με κανέναν. Ούτε με πολιτικούς, ούτε με μέλη της Κυβερνήσεως, ούτε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας".
ΠΑΤΤΑΚΟΣ: "Γιατί Μεγαλειότατε δεν μας βοηθάτε να σας φέρουμε πίσω; Και ο πρωθυπουργός και εγώ δεν θα επιθυμούσαμε κάτι άλλο. Αλλά για να εξουδετερώσουμε όσους αντιδρούν, πρέπει να προχωρήσετε σε μία ενέργεια, μία δήλωσι π.χ. που εμμέσως να την σημερινή κατάστασιν..."
Ο Σ. Παττακός δεν αποκάλυψε την απάντηση που του έδωσε ο Κωνσταντίνος και αυτό παραμένει μυστήριο. Ίσως το αποκαλύψει κάποτε ο ίδιος Βασιλεύς Κωνσταντίνος...
Πριν αναχωρήσει πάντως, ο Αντιπρόεδρος Παττακός είπε στον Βασιλέα: "Εγώ Μεγαλειότατε, είμαι βασιλικός. όταν έλθει η ώρα θα γυρίσετε. Σας εύχομαι καλή Πατρίδα".

Η τρίτη συνάντηση Βασιλιά - Αγγελή
Τον Ιούνιο του 1969 ο Παπαδόπουλος δήλωσε ότι η "ελληνική κυβέρνησις ευρίσκεται εις επαφήν με τον Βασιλέα" με την μεσολάβηση της ελληνικής πρεσβείας στην Ρώμη.
Στις 29 Ιουνίου 1969 πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνάντηση του Βασιλέως Κωνσταντίνου με τον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγό Αγγελή.
Η πρωτοβουλία ανήκε στον Βασιλέα ο οποίος ρώτησε τον Στρατηγό -που όταν βρισκόταν στην σύσκεψη του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες- εάν μπορούσαν να συναντηθούν. Ο Αγγελής του απήντησε ότι τον Ιούνιο θα ήταν καλεσμένος στην Νάπολι από τον Ναύαρχο Rivero και τότε θα μπορούσε να περάσει από την Ρώμη να τον δει.
Η συνάντηση ήταν στα ίδια επίπεδα με εκείνην που είχε γίνει με τον Στ. Παττακό.
ΑΓΓΕΛΗΣ: "Μεγαλειότατε, όπως γνωρίζετε, έγιναν εκρήξεις βομβών στο όνομά σας, από "οργάνωσι" που σας φέρει ως σημαία. Πρέπει να καταδικάσετε με δηλώσεις σας αυτές τις ενέργειες για να διασκεδάσετε τις δυσμενείς εντυπώσεις".
Ο Κωνσταντίνος επισήμως δεν καταδίκασε αυτές τις ενέργειες επ΄ ονόματί του αλλά τόνισε στον Οδυσσέα Αγγελή ότι δεν μπορεί να κάνει δηλώσεις για κάθε ενέργεια "ανευθύνων που δεν με αντιπροσωπεύουν". Και προσέθεσε:
"Νοιώθω από καιρό ότι η Επανάστασις με αγνοεί. Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος δεν έρχεται σε επαφή μαζί μου να βρεθή κάποιος τρόπος συννενοήσεως;
Η πόρτα μου είναι ανοικτή για τον ίδιο και κάθε εξουσιοδοτημένο πρόσωπο. Να έλθετε με συγκεκριμένες γραπτές προτάσεις".
Ο Στρατηγός είπε ότι θα μεταφέρει την αίτηση στον πρωθυπουργό... Δεν έγινε τίποτα...

Το ευχετήριο και οι διαταγή του Παπαδόπουλου
Στις 1 Οκτωβρίου 1969 το βασιλικό ζεύγος της Ελλάδος απέκτησε το τρίτο του τέκνο, τον πρίγκιπα Νικόλαο. Ο Παπαδόπουλος συγχαίρει με θερμό τηλεγράφημά του τον Βασιλιά και την Βασίλισσα για την απόκτηση τρίτου τέκνου. Η απάντηση του Κωνσταντίνου ήταν λακωνικότατη και καθαρά τυπική.
Ο Παπαδόπουλος προχώρησε σε μία ακόμη χειρονομία: Έδωσε εντολή να απαλειφθούν από τα βιβλία ιστορίας των σχολείων στοιχειώδους εκπαιδεύσεως οι χαρακτηρισμοί που είχαν καταχωριστεί σ΄ αυτά κατά το αμέσως προηγούμενο σχολικό έτος και που ανερυθρίαστα αποδιδόντουσαν στον Ανώτατο Άρχοντα της χώρας οι ιδιότητες "άπειρος και στερούμενος σθένους".

Η επίσκεψη του Κωνσταντίνου στο Λονδίνο και τα... σχόλια
Ύστερα από άτυπη πρόσκληση των Άγγλων Βασιλέων Ελισάβετ και Φιλίππου, ο Κωνσταντίνος ταξίδεψε, στις αρχές Νοεμβρίου 1969, στο Λονδίνο. Στο αεροδρόμιο Χίθροου τον υποδέχθηκε ο πρεσβευτής Α. Σορόκος, που τον κάλεσε για επίσκεψη στην πρεσβεία, αλλά ο Βασιλεύς επικαλούμενος "φορτωμένο πρόγραμμα" την απέφυγε.
Την επομένη της βασιλικής επισκέψεως στο Λονδίνο, αντιβασιλικοί δημοσιογράφοι εξαπέλυσαν έμμεση επίθεση στον Κωνσταντίνο μέσω δημοσιευμάτων τους στις αθηναϊκές εφημερίδες για την 13η Δεκεμβρίου. Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία επέκρινε τα σχετικά δημοσιεύματα.

Η μετονομασία των Ιδρυμάτων, του Ναυτικού και της Αεροπορίας
Με την είσοδο στο 1969, κατ΄ επιταγήν του Συντάγματος του 1968, όλοι οι οργανισμοί ή κοινωφελή ιδρύματα που τελούσαν υπό την επίτιμη προεδρία του Βασιλέως ή της βασιλικής οικογένειας ετίθεντο υπό την διοίκηση και τον άμεσο έλεγχο του κράτους (άρθρο 33).
Στις 2 Ιανουαρίου 1969 το "Βασιλικό Εθνικό Ίδρυμα" (ιδρυθέν από τους Βασιλείς Παύλος & Φρειδερίκη στα χρόνια της κομμουνιστικής λαίλαπας) συγκρότησε νέο διοικητικό συμβούλιο. Πρόεδρος του ανέλαβε ο ίδιος ο Παπαδόπουλος με Αντιπρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και Γενικό Γραμματέα τον Αντιστράτηγο ε.α. Μιχ. Ξένο. Στις 24 Ιανουαρίου ακολούθησαν η "Βασιλική Πρόνοια" και το θεραπευτήριο "Ευαγγελισμός".
Στις 1 Ιανουαρίου 1970 το Βασιλικό Ναυτικό και η Βασιλική Αεροπορία μετονομάσθηκαν σε Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία αντίστοιχα.
Στις 2 Ιουνίου 1970, με το Ν.Δ. 572/70, όλα τα Βασιλικά Ιδρύματα μετονομάσθηκαν σε "Εθνικά". Δεν ενείχε αντιβασιλικό χαρακτήρα η συγκεκριμένη κίνηση αλλά υπήρξε απότοκος του άρθρου 33 του Συντάγματος του 1968 για την αναδιάρθρωση και κρατική εποπτεία όλων των Ιδρυμάτων υπό την μέριμνα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών και του Ν.Δ. 3 της 23/11/68 που τα έθετε υπό πλήρη κρατικό έλεγχο.

Πηγές:
* Αρχείον, Μάνου Χατζηδάκη.
* Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται, Κων/νου Μπαρμπή.
* Σημειώσεις 1967-1977, Λεωνίδα Παπάγου.
* Κωνσταντίνος ΙΓ΄, Nicolas Tantzos.
* Βασιλεύς και Γεώργιος Παπαδόπουλος, Γεωργίου Λεονταρίτη.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (1)

Γράφουν δύο από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ - Γεώργιος Παπαδόπουλος. Δύο προσωπικότητες που σημάδεψαν την Ελλάδα. Που και οι δύο συκοφαντήθηκαν και υβρίστηκαν. Γιατί; Γιατί ήθελαν, αμφότεροι έκαστος από την δική του σκοπιά και θέση, να αλλάξουν την Ελλάδα, να δώσουν πνοή και ανάσα σ΄ αυτόν τον λαό. Ήταν δυστύχημα γι΄ αυτόν τον τόπο που δεν συνεργάστηκαν! Η Ελλάδα θα είχε γνωρίσει διαφορετικές ημέρες, ημέρες προόδου και ασφάλειας. Αλλά οι επιλογές και των δύο τους στοίχισαν. Στον Κωνσταντίνο (τον τελευταίο επί της γης Ορθόδοξο) θρόνο, στον Παπαδόπουλο την αξιοπρεπή ζωή στο υπόλοιπο του βίου του και εν τέλει στοίχισαν στην Ελλάδα.
Αυτά τα 4 άρθρα είναι αφιερωμένα στην πορεία αυτών των 2 ανθρώπων κατά την εξαετία 1967-73. Σ΄ αυτό το άρθρο μας βοήθησαν τα μάλα οι σπάνιες πληροφορίες, τα μοναδικά ντοκουμέντα και πηγές του ιστορικού συγγραφέα κ. Μάνου Χατζηδάκη. Ο κ. Χατζηδάκης, με την οξύτητα και την αντικειμενικότητα που τον διακρίνει, μελετά ψύχραιμα τα ιστορικά γεγονότα και κάνει μία εξαιρετική δουλειά για να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια για την 21η Απριλίου. Του αξίζουν συγχαρητήρια, γιατί είναι σπάνιος άνθρωπος.

Η αντίδραση των Απριλιανών μετά το βασιλικό αντικίνημα
Ο Κωνσταντίνος, γαλουχημένος σε ένα διαφορετικό περιβάλλον από τους κινηματίες της 21ης Απριλίου, απεχθανόταν την μέθοδο πραξικοπημάτων και δεν εμπιστεύτηκε ποτέ τους Συνταγματάρχες, παρά τις υποσχέσεις για εκδημοκρατισμό που του έδιναν. Έτσι, (και επηρεασμένος από συμβούλους του αλλά και για άλλους λόγους που τους αναπτύσσουμε σε άρθρα μας) αποφάσισε να τους ανατρέψει και να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη. Όταν απέτυχε το αντικίνημά του (13 Δεκεμβρίου 1967) τέθηκε από το επιτελείο των κινηματιών θέμα πολιτειακού! Οι λεγόμενοι "μικροί" αξιωματικοί ήταν σφόδρα αντιβασιλικοί και αυτό φαίνεται από τις παρακάτω δηλώσεις τους:
* Κων/νος Ασλανίδης: "Εάν επανέλθει ο Κωνσταντίνος θα τον σκοτώσω"!
* Μιχάλης Μπαλόπουλος: "Να προειδοποιηθή ο Κωνσταντίνος για να ξέρει τι τον περιμένει..."
Ο Ι. Λαδάς τον αποκαλούσε "κωλόπαιδο" ενώ ο Ν. Μακαρέζος απαιτούσε την άμεση κατάργηση του βασιλικού θεσμού.
Ωστόσο, Γ. Παπαδόπουλος, Γ. Ζωιτάκης, Οδ. Αγγελής επέρριψαν την ευθύνη για την βασιλική ενέργεια στους συμβούλους του Βασιλέως, ο δε Δ. Παττίλης στο "παλαιοκομματικόν καθεστώς" .

Οι πρώτες ενέργειες του Παπαδόπουλου
Ο Παπαδόπουλος, μετά την πρωθυπουργοποίησή του, έδωσε ρητή διαταγή να διατηρηθεί σ΄ όλες τις δηλώσεις αυτό το πνεύμα, δηλ. ο Βασιλεύς "παρεσύρθη", "εξηπατήθη", "παρεπλανήθη" κλπ. Έπειτα εξέδωσε "Εγκύκλιο" προς όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες: Οι φωτογραφίες των Βασιλέων παραμένουν ανηρτημένες και το "Πολυχρόνιον" συνεχίζει να ψάλλεται στις Εκκλησίες!
Το μεσημέρι της 14ης Δεκεμβρίου 1967, ο ιατρός Δοξιάδης μετέφερε στον Βασιλέα το πρώτο μήνυμα του Παπαδοπούλου: "Να μην ανατινάξη τις γέφυρες ο Βασιλεύς. Ας μην κάνη τίποτε που θα επιδεινώση την κατάστασιν".
Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Παπαδόπουλος επικοινώνησε τηλεφωνικά στην Ελληνική πρεσβεία στην Ρώμη με τον Αυλάρχη του Βασιλέως Λεωνίδα Παπάγο και του είπε μεταξύ άλλων: "Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι για το καλό της Πατρίδος. Ο διχασμός είναι παραφροσύνη που πρέπει να αποφευχθή".

Συνάντηση Βασιλέως Κωνσταντίνου με Σπαντιδάκη, Πιπινέλη και Ιερώνυμο
Ο Κωνσταντίνος, η Άννα-Μαρία  εγκαταστάθηκαν στην Ρώμη στην Ελληνική πρεσβεία της Ρώμης κατόπιν σχετικής άδειας που υπέβαλε ο οικείος πρεσβευτής στον Παπαδόπουλο. Η Φρειδερίκη, η πριγκίπισσα Ειρήνη και τα 2 παιδιά των Βασιλέων Αλεξία και Παύλος στην έπαυλη "Πολισένα". Στις 18 Δεκεμβρίου, ο Κωνσταντίνος δίνει εντολή να επανέλθουν στην Ελλάδα τα 2 αεροσκάφη, καθώς η κατάσταση στην Κύπρο ήταν και πάλι οξυμένη
Στις 14 Δεκεμβρίου, έσπευσε να συναντήσει τον Βασιλέα στην ιταλική πρωτεύουσα από τις Βρυξέλλες (όπου μετείχε σε διάσκεψη των Υπουργών Αμύνης του ΝΑΤΟ) ο Γρηγόριος Σπαντιδάκης. Συμβούλευσε τον Κωνσταντίνο να ανεβεί αμέσως στο αεροπλάνο και να γυρίσει στην Ελλάδα. Η πρόταση απορρίφθηκε. Ο Βασιλιάς ξεκαθάρισε πως θα ερχόταν μόνο αν γίνονταν δεκτοί οι δικοί του όροι: δηλ. αποχώρηση των κινηματιών από την εξουσία, επιστροφή του Στρατού στους στρατώνες, πλήρης επαναλειτουργία του Συντάγματος του 1952 και νέες εκλογές από μεταβατική υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Στις 15 Δεκεμβρίου έλαβε χώρα η συνάντηση Βασιλιά με τον Παναγιώτη Πιπινέλη ο οποίος του είπε: "Τι εκάματε Μεγαλειότατε; Γιατί δεν μου αποκαλύψατε τα σχέδιά σας; Εάν είχατε μιλήσει θα σας είχα εμποδίσει να προχωρήσετε σ΄ αυτήν την κίνησιν... Μεγαλειότατε, πρέπει να γυρίσετε στην Ελλάδα. Αλλά για να συμβή αυτό απαιτείται χρόνος, αφού προηγουμένως βελτιωθούν οι σχέσεις σας με την Κυβέρνηση..." Έπειτα, έγινε σύσκεψη στην πρεσβεία της Ρώμης υπό την προεδρία του Βασιλιά με την συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, του Υπουργού Εξωτερικών Πιπινέλη, του πτεράρχου Χαρ. Ποταμιανού, του πρώην πρωθυπουργού Κων/νου Κόλλια. Ο Κωνσταντίνος ήταν σαφής και κατηγορηματικός: Δεν έτρεφε την παραμικρή εμπιστοσύνη στους κινηματίες! Ωστόσο, μετά από επιμονή των Κόλλια και Πιπινέλη επέτρεψε στον τελευταίο να εξετάσει την δυνατότητα επιστροφής του υπό την προϋπόθεση του ορισμού συγκεκριμένης ημερομηνίας εκλογών σε πολύ σύντομο χρόνο.

"Ζήτω ο Βασιλεύς"!
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αμέσως μερίμνησε να αποστέλλεται η βασιλική χορηγία και να σταλούν στο Βασιλέα το αυτοκίνητο και τα προσωπικά του αντικείμενα. Την παραμονή των Χριστουγέννων έστειλε θερμότατο ευχετήριο τηλεγράφημα στον Βασιλέα. Και λίγες μέρες μετά έλεγε στον Λεωνίδα Παπάγο: "Είμαι βασιλικός από την κοιλιά της μάνας μου, όταν την κυνηγούσαν οι Κρητικοί του Βενιζέλου. Όσο κάθομαι στην καρέκλα αυτήν, ο Βασιλεύς θα γυρίση".
Στις 21 Δεκεμβρίου 1967, ο Παπαδόπουλος παρίστατο στην ορκωμοσία των νέων Ευελπίδων στην Σχολή Ευελπίδων. Ο Διοικητής της Σχολής Υποστράτηγος Α. Πολίτης εκφώνησε στο τέλος της τελετής, Ημερήσια Διαταγή του, η οποία κατέληγε με ζητωκραυγές υπέρ του Έθνους, της 21ης Απριλίου, του Στρατού και της Σχολής. Και τότε ξαφνικά ο Παπαδόπουλος σηκώθηκε και συμπλήρωσε με στεντόρεια φωνή: "Ζήτω ο Βασιλεύς!" Όλοι έμειναν εμβρόντητοι.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1967, η Βασίλισσα Άννα-Μαρία απέβαλλε το κυοφορούμενο τρίτο τέκνο της. Ο Παπαδόπουλος αμέσως απέστειλε τηλεγράφημα προς τον Βασιλέα με την "έκφρασιν της βαθείας λύπης" του. Και ο Κωνσταντίνος απάντησε: "Η Βασίλισσα και εγώ ευχαριστούμεν θερμώς δια τα υφ΄ υμών και των μελών της κυβερνήσεως εκφρασμένα ευγενή συναισθήματα διά το επισυμβάν αυτή ατύχημα".

Η συνάντηση Βασιλέως με Αγγελή, Τσακαλώτο, Καραμπότσο και Χατζηγιάννη και η επιστολή Παπαδόπουλου
Ο Κωνσταντίνος, τον Ιανουάριο του 1968, δήλωσε στους δημοσιογράφους πως θα επέστρεφε στην Ελλάδα μόνο αν είχε γραπτές διαβεβαιώσεις ότι η Πατρίδα του βρισκόταν στον δρόμο της επανόδου στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Όρος του απαράβατος η αναγγελία σταθερού και πλήρους ημερολογίου προγράμματος για την ολοκληρωτική αποκατάσταση ομαλού δημοκρατικού βίου και ορισμός συγκεκριμένων ημερομηνιών για την δημοσίευση νέου Συντάγματος, για την διεξαγωγή ελευθέρου δημοψηφίσματος για την έγκρισή του και την εκλογή πολιτικής κυβέρνησης.
Στις 1 Φεβρουαρίου 1968 ο Παπαδόπουλος απέστειλε στην Ρώμη τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγο Οδυσσέα Αγγελή για να συναντηθεί με τον Βασιλέα. Ο Αγγελής ήταν σαφής: "Γιατί Μεγαλειότατε δεν βοηθάτε την κυβέρνησιν να σας επαναφέρη; Επιθυμία του κ. Πρωθυπουργού είναι να επανέλθετε το ταχύτερον. Αλλά πως θα συμβή αυτό όταν προβαίνετε σε τέτοιες δηλώσεις;" Ο Κωνσταντίνος νόμιζε πως οι Συνταγματάρχες ήθελαν κάλυψη των πράξεών τους. Η παρουσία του και μόνο θα τους νομιμοποιούσε.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1968, ο Παπαδόπουλος έστειλε στον Βασιλιά μία μακροσκελή επιστολή στην οποία μεταξύ άλλων του τόνιζε ότι η 13η Δεκεμβρίου ήταν μέγα σφάλμα, ότι όφειλε να απαλλαγεί από τους συμβούλους του, να αποχωρήσει από την Ελληνική πρεσβεία και ότι έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα. 2 μέρες μετά, ο Κωνσταντίνος έφυγε από την πρεσβεία.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1968, ο Παπαδόπουλος απέστειλε τον Στρατηγό Θρ. Τσακαλώτο μαζί με τον Στρατηγό Καραμπότσο με την υπόδειξη προς τον Βασιλέα να δώσει δείγματα καλής θελήσεως και ίσως ένα διάγγελμα που να "εξευμενίζη" την Κυβέρνηση.
Από τις 2 έως 6 Μαρτίου 1968 απέστειλε τον Συνταγματάρχη Χαρίλαο Χατζηγιάννη με σκοπό μία πιθανή μυστική συνάντηση Παπαδόπουλου-Βασιλέως ώστε να επέλθει συνεννόηση και συμφωνία.

Συνάντηση Κωνσταντίνου - Wilson
Στις 28 Μαΐου 1968, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος επισκέφθηκε τον Βρετανό πρωθυπουργό Wilson. Ο Αυλάρχης του Λεωνίδας Παπάγος περιγράφει τι είπε ο Βασιλεύς για τον Γ. Παπαδόπουλο: "Σκιαγράφησε τον Παπαδόπουλο σαν πολύ καλό αξιωματικό, που ονειρεύεται να γίνει ο μέγας αναδημιουργός της νέας Ελλάδος. Είναι ασφαλώς ο ισχυρότερος όλων, αλλά δεν είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει".

Πηγές:
* Αρχείον, Μάνου Χατζηδάκη.
* Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται, Κων/νου Μπαρμπή.
* Σημειώσεις 1967-1977, Λεωνίδα Παπάγου.
* Κωνσταντίνος ΙΓ΄, Nicolas Tantzos.
* Βασιλεύς και Γεώργιος Παπαδόπουλος, Γεωργίου Λεονταρίτη.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Βράδυ 8 Οκτωβρίου 1912
Ο νεαρός πρίγκηπας Γεώργιος (μετέπειτα Βασιλιάς των Ελλήνων) κοιτάζει τον συννεφιασμένο ουρανό από ένα μπαλκόνι στο Χάνι Χατζηγώγου. Την ίδια ώρα ξεκινάει η σύσκεψη των Ελλήνων επιτελών στο διπλανό δωμάτιο και ο Γεώργιος μπαίνει μέσα για να ακούσει τα σχέδια της ελληνικής επίθεσης. 
ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ: «Υψηλότατε, δυο ελληνικά τάγματα κατέλαβαν τα υψώματα του Γκριμπόβου στην Δυτική Αρτα, το χωριό Κουμτσάδες και τον αυχένα της Κιάφας. Και οι 6 ελληνικές μεραρχίες έχουν, πλέον, συγκεντρωθεί και περιμένουν διαταγές».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄: «Κύριε Μεταξά;».
ΜΕΤΑΞΑΣ: «Το υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε προς τους ξένους διπλωματικούς εκπροσώπους τον θαλάσσιο αποκλεισμό των παραλίων της Τουρκικής Ηπείρου από τον κόλπο της Άρτας μέχρι την Ηγουμενίτσα. Το Ναυτικό, επίσης, κατέλαβε την νήσο Λήμνο. Η Τουρκική φρουρά του Κάστρου παραδόθηκε μετά από σύντομη αντίσταση στον Κουντουριώτη».
Πετάγεται και ο Δαγκλής. Δούσμανης και Μεταξάς αλληλοκοιτάζονται.
ΔΑΓΚΛΗΣ: «Στην Αθήνα, Μεγαλειότατε, έλαβε χώρα η τελετή αγιασμού και ευλογίας των σημαιών των εφεδρικών συνταγμάτων, παρουσία των Βασιλέων γονέων σας και του Υπουργικού Συμβουλίου. Εκπέμφθηκαν ευχές, βεβαίως-βεβαίως, υπέρ των Βασιλέων της Βουλγαρίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, αλλά και του Τσάρου Νικολάου Β΄. Ο Μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος έκανε λόγο για συμπλήρωσιν του έργου των πατέρων ημών του 1821». 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄: «Μάλιστα. Και τώρα το σχέδιο για τον Σαραντάπορο».
ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ: «Υπολογίζουμε ότι ο εχθρός έχει συγκεντρώσει περίπου 12.000 άνδρες και πάνω από 25 κανόνια, πιθανότατα 28 με 30. Το σχέδιο άμυνας της Τουρκικής Διοίκησης έχει αποκαλυφθεί πλέον. Προβλέπει σταθερή άμυνα στις οχυρές τοποθεσίες Σαρανταπόρου και Λαζαράδων-Βογκόπετρας, με σκοπό την απόφραξη των κατευθύνσεων Ελασσόνα-Σέρβια και Δεσκάτη-Λαζαράδες-Σέρβια και την απαγόρευση της προελάσεως του στρατού μας προς βορράν. Ελασσόνα και Δεσκάτη είναι στα χέρι μας. Αν πέσει το οχυρό στον Σαραντάπορο, τότε ανοίγει ο δρόμος για την Θεσσαλονίκη».
Σιωπή για μερικά δευτερόλεπτα. Ο Κωνσταντίνος… σκέφτεται μεγαλόφωνα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄: «Δεν υπάρχει κανένα οχυρό στον κόσμο που να μην μπορεί να καταληφθεί με την κατάλληλη κυκλωτική κίνηση».
Ολοι τον κοιτούν. Αυτός γυρίζει και τους κοιτάζει με ένα χαμόγελο, τους μιλάει και όλοι σκύβουν πάνω στον χάρτη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄: «Κύριοι, την έπαθα. Σας αποκάλυψα το σχέδιο μου. Τρεις μεραρχίες, η 2η, η 3η και η 6η θα τοποθετηθούν στο κέντρο για επίθεση κατά μέτωπο, η 1η Μεραρχία θα τοποθετηθεί δεξιά, το Απόσπασμα Κωνσταντινοπούλου στο άκρο δεξιά, η 4η, η 5η Μεραρχία και η Ταξιαρχία Ιππικού στα αριστερά και το απόσπασμα Γεννάδη στο αριστερό άκρο. Οι κινήσεις θα γίνουν συντονισμένα και ο εχθρός θα αναγκαστεί να υποταχθεί ή υποχωρήσει. Με την βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε».
Κάνει τον σταυρό του και μαζί του και οι υπόλοιποι. Ο Κωνσταντίνος βυθίζεται στις σκέψεις του: «Εκοιμήθηκα κατά γης και δεν επλύθηκα επί 48 ώρες. Ημουνα στον πλευρό των στρατιωτών μου, σαν απλός στρατιώτης. Ενικήσαμεν τον εχθρόν εις την πρώτη μάχην μας και ευχαριστώ τον Θεό δι΄ αυτήν την νίκην στην Ελασσόνα. Αν πάρουμε και τον Σαραντάπορο, ανοίγει ο δρόμος για τον βορρά, για την Θεσσαλονίκη και το Μοναστήρι».

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΒΑΛΚΥΡΙΑ»

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Στην διάρκεια του 8μήνου 21 Απριλίου-13 Δεκεμβρίου 1967, ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, χρησιμοποιώντας το ελικοδρόμιο που είχε κατασκευαστεί στην γωνία του κτηρίου της Βασιλικής Αεροπορίας στο Πεντάγωνο, συναντήθηκε αρκετές φορές με τον αρχηγό της Βασιλικής Αεροπορίας Γιώργο Αντωνάκο, προκειμένου να σχεδιάσουν το κίνημα που θα έδιωχνε την δικτατορία και θα επανέφερε την Δημοκρατία στην Ελλάδα. Σε μια από τις συναντήσεις τους, οι δυο άνδρες σχεδίαζαν το κίνημα και έτρωγαν σάντουιτς, όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιο ο υπασπιστής του Αντωνάκου και ανέφερε ότι ο (Χουντικός) αρχηγός του ΓΕΣ αντιστράτηγος Οδυσσέας Αγγελής έκανε ύποπτες βόλτες στον διάδρομο. «Πες του να περάσει», διέταξε ο Αντωνάκος για να μην κινήσει υποψίες και όταν μπήκε ο Αγγελής του είπε: «Γιατί δεν χτυπάς την πόρτα κύριε συνάδελφε; Δεν κρύβουμε τίποτα μυστικά εδώ μέσα». Ο Κωνσταντίνος γέλασε: «Στρατηγέ, αφού κατατοπίστηκα για την αεροπορία μας και για την Κύπρο, ελάτε τώρα να με ενημερώσετε και εσείς για τον Στρατό Ξηράς». Και ο Αγγελής έδωσε την αναφορά του...

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ ΕΚΑΨΕ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ!

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ fb).

Επί μακρόν διάστημα από την έναρξη της Βασιλείας του ο αείμνηστος Βασιλεύς Γεώργιος Α΄ έγραφε ημερολόγιο, στο οποίο καθημερινά καταχωρούσε περιληπτικά τις πράξεις του και τις συνομιλίες του με τα πρόσωπα τα οποία δεχόταν για ακρόαση.
Μια μέρα όμως που συνομιλούσε με τον γιό του, τον Πρίγκιπα Νικόλαο, του ανακοίνωσε ότι έκαψε το ημερολόγιό του !!!
Ο Πρίγκιπας Νικόλαος εξεπλάγην και είπε του πατέρα του ότι δυστυχώς χάθηκε ένα από τα σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Βασιλείας του. Αλλά ο Βασιλεύς του απάντησε: 
Δεν το έκανα μόνο γιατί δεν επιθυμώ να μιλώ και να γράφω για τον εαυτό μου. Έκαψα αυτό το ημερολόγιο γιατί είμαι πεπεισμένος ότι με την καταγραφή των ιδιαίτερων συνομιλιών μου με πολλά πρόσωπα, ηδύνατο να εκθέσει άλλους!!!
Γι’ αυτό δεν θεωρώ καθόλου τίμιο να επικρίνω ή να επιτρέψω σε οποιονδήποτε, να επικρίνει τους υπουργούς μου επί παρουσία μου» !!!
Μία δε από τις καλλίτερες αποδείξεις που αποδεικνύει ότι ο Βασιλεύς είχε δίκιο, είναι το επεισόδιο με τον κομματικό αρχηγό Δημήτριο Βούλγαρη, ο οποίος εξεδήλωσε κάποτε την κομματική του αντίθεση με τρόπο παράδοξο.
Ήταν τότε πρωθυπουργός ο Υδραίος αρχηγός (ο οποίος προσωνομάζετο λόγο του τοπικού ενδύματός του και Τζουμπές) και επρόκειτο να γίνουν πανελλαδικές εκλογές .
Συζητούσε λοιπόν ο Βούλγαρης με τον Βασιλιά για την πολιτική κατάσταση και την ενδεχομένη έκβαση των εκλογών και αναφέρθηκε με πολλή δυσφορία, στις ζωηρές προεκλογικές ενέργειες ενός εκ των αντιπολιτευόμενων αρχηγών της εποχής εκείνης. 
Αφού πρώτα διατύπωσε πολλές κατηγορίες εναντίον του, κατέληξε εν βρασμώ ψυχής, να πει στον Βασιλιά, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό: 
Πρέπει Μεγαλειότατε, να εμποδίσουμε με κάθε τρόπο , την άνοδο του κυρίου αυτού στην εξουσία» !!!
Ο Βασιλεύς προς στιγμή δεν φαντάστηκε την πραγματική έννοια του παραδόξου αυτής της εκφράσεως του πολιτικού αρχηγού. Και με το ειλικρινές πνεύμα του, απάντησε: 
Αυτό, Κύριε Πρόεδρε, δεν εξαρτάται από εμένα. Εξαρτάται, αποκλειστικώς, από τον λαό !!! Αν ο λαός τον θέλει, εγώ τι θέλετε να κάνω»;
Τότε ο Βούλγαρης, επάνω στην έξαψή του, πρόσθεσε:
- "Όχι, όχι, Μεγαλειότατε, δεν θέλω να πω αυτό. Πρέπει να τον ξεκάνουμε"!!! Και συνόδευσε την φράση του με χειρονομία εκφραστική, για να αντιληφθεί καλλίτερα ο ανύποπτος Βασιλεύς, ο οποίος αφού πείστηκε για ποια ακριβώς υπόδειξη επρόκειτο, εξεπλάγη (όπως διηγείται ο ίδιος) και επιτάχυνε, με ψυχρότητα, το πέρας της απροσδόκητου αυτής συνομιλίας, χωρίς να προσθέσει τίποτα.

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙ..."ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ" ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Γράφει ο ιστορικός συγγραφέας κ. Μάνος Χατζηδάκης.

Έντρομο το καταρρέον πολιτικό σύστημα της σάπιας μεταπολιτευτικής χούντας εξαπολύει τα τελευταία σπασμωδικά τινάγματα προ του θανάτου του. Μέσω δημοσιογραφικών οργάνων («Ιός» κ.λπ.), προσπαθεί να καλύψη την αγανάκτηση του λαού από το μεταπολιτευτικό όργιο σκανδάλων που οδήγησε στην πλήρη χρεοκοπία και την κηδεμονία της Ελλάδος από το ΔΝΤ, εφευρίσκοντας... σκάνδαλα της 21ης Απριλίου και μάλιστα με προκλητικούς τίτλους όπως «Εφτά χρόνια αρπαχτή» ή "Λαμόγια στο χακί" κ.λπ ευτράπελα! Η φαιδρή αυτή προσπάθεια ξεπερνάει τα όρια του θράσους και αγγίζει εκείνα της ύβρεως. Πρόκειται καθαρά για παιδαριώδη αντιπερισπασμό που προσπαθεί απροκάλυπτα να καταπολεμήση την αναπόφευκτη σύγκριση που γίνεται στον λαό, μεταξύ της περιόδου 1967-73, του αλματώδους «οικονομικού θαύματος» (κατά τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ της εποχής) και των διεθνών οικονομικών βραβείων (Financial Times 1971 και 1972) από την μία και της μεταπολιτευτικής θεομηνίας της πλήρους οικονομικής και κοινωνικής αποσυνθέσεως και του διεθνούς οικονομικού ελέγχου (ΔΝΤ) από την άλλη. Ανάξιος ο μισθός τους! Και είναι ανάξιος, διότι από τα ίδια τα γραφόμενά τους, τα υποτιθέμενα... «σκάνδαλα» προκαλούν γέλωτα μπροστά σ' εκείνα του Κοσκωτά, της «αγοράς του αιώνα», του χρηματιστηρίου, των ομολόγων, του Βατοπαιδίου κ.ο.κ. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Υποστηρίζουν, ότι τα περί τιμιότητος των Απριλιανών δεν ισχύουν, διότι η μίζερη εικόνα των επιζώντων οφείλεται στο ότι «έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους». Σε όποιον έχει στοιχειώδη κοινό νου, ο ανωτέρω ισχυρισμός θα προκαλέσει τουλάχιστον ειρωνικό μειδίαμα. Ποιος δικτάτωρ στην ιστορία, όταν έχασε την εξουσία, στερήθηκε όσα είχε καρπωθεί; Ουδείς! Ο Παπαδόπουλος και οι συνεργάτες του, εάν είχαν... «καρπωθεί», δεν θα είχαν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία; Και δεν θα είχαν φύγει από την χώρα, όπως τους προτάθηκε επανειλημμένως για να «καρπώνονται» τα κέρδη τους σε κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής; Και εν τέλει, πού πήγαν τα «κέρδη» τους; Μήπως δημεύθηκαν; Η «μεταπολίτευση» πάντως, δεν βρήκε τίποτε να τους δημεύση. Και μόνον αυτός ο ισχυρισμός καταρρίπτει την όποια αμφισβήτηση της τιμιότητός τους από τον «Ιό».

Κοίτα ποιος μιλάει
Σχεδόν παραδεχόμενοι την τιμιότητα των πρωτεργατών της Επαναστάσεως, κάνουν λόγο για την «οικονομική ευμάρεια πάμπολλων μεσαίων ή πολιτικών στελεχών της». Δηλαδή, δεν έτρωγαν οι ίδιοι, αλλά οι από κάτω... Και φθάνουν στο σημείο να ρίχνουν μομφή στην «νομική κατασκευή περί στιγμιαίου αδικήματος» που τους άφησε ατιμώρητους... Ήθελαν δηλαδή οι 120.000 άνθρωποι που διώχθηκαν, να φυλακισθούν κιόλας κατά τα προσφιλή σταλινικά τους πρότυπα. Μα για ποια σκάνδαλα θα έπρεπε να διωχθούν; Είναι πραγματικά κωμική και συγχρόνως επαχθής η πρωτοφανής αυτή προσπάθεια εφευρέσεως «σκανδάλων» με μοναδικούς καρπούς της τις φαιδρότητες του εν λόγω δημοσιεύματος. Σκάνδαλα γι' αυτούς τους κυρίους αποτελούν η επί Κόλλια αύξησις του πρωθυπουργικού μισθού σε μέγεθος λίγο μεγαλύτερο υψηλοβάθμου δημοσίου υπαλλήλου. Αρκεί να δει κανείς τις απολαβές των σημερινών πρωθυπουργών και βουλευτών... Μιλούν για την στεγαστική αποκατάσταση των αξιωματικών! Για τον διορισμό του κουνιάδου του Μακαρέζου, του αειμνήστου Α. Ματθαίου ως υπουργού Γεωργίας - κι ας είχε επιλεγεί εν αγνοία του Μακαρέζου. Μιλούν και για τον αδελφό του Γ. Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνο, ο οποίος δεν συμμετείχε ως αδελφός του, αλλά ως πρωτεργάτης αξιωματικός ο ίδιος. Αστειότητες... Η μη εύρεσις πραγματικών «σκανδάλων» οδήγησε τους απελπισμένους συντάκτες αυτών των προπαγανδιστικών λιβελλογραφημάτων του συστήματος σε περιγραφές της Ντέλας Ρουφογάλη από το βιβλίο της. Τι περιγράφεται εκεί; Πάντως όχι σκάνδαλα ούτε ατασθαλίες. Περιγράφει «κατινίστικα» την παρουσία σε κάποιους γάμους ή δεξιώσεις οικονομικών παραγόντων του τόπου, όπως ο Λάτσης, ο Μποδοσάκης, ο Πάππας, ο Βαρδινογιάννης κλπ. Λες κι αυτό αποτελεί σκάνδαλο και δεν συμβαίνει πάντοτε και παντού. Αναφέρει ακόμη ότι στον αραβώνα της με τον Ρουφογάλη ήλθαν δώρα «καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια»! Μέγα σκάνδαλο, όντως! Ή ότι μαζί με την Δέσποινα έμειναν κάποτε στο Intercontinental των Παρισίων, λες και η σύζυγος του πρωθυπουργού της Ελλάδος έπρεπε να μείνει σε κάποιο Motel Γ' κατηγορίας... Τολμούν επίσης να κάνουν υπαινιγμούς για κάποιες από τις συμβάσεις εκείνες που αναμόρφωσαν και ανέπτυξαν απ' άκρου εις άκρον την Ελλάδα. Εδώ η πρόκλησις ξεπερνά κάθε όριο. Αναφέρουν την «Litton», που ο Παπαδόπουλος την πέταξε έξω για εθνικούς λόγους (προάσπισις της Κρήτης από ξένα συμφέροντα). Τολμούν να μιλούν για τις συμβάσεις κατασκευής της Εγνατίας Οδού, η οποία εάν δεν μεσολαβούσε η «μεταπολιτευτική» θεομηνία, θα είχε παραδοθεί στην κυκλοφορία από το 1976 (!).

Τα στοιχεία δεν λείπουν
Αξίζει κανείς να δη, πώς διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και σε αντιπαραβολή να διαβάση όλο το ιστορικό για τις συμβάσεις της Εγνατίας από το βιβλίο του Ν. Μακαρέζου «Η Οικονομία της Ελλάδος» (σελ 420-428). Τότε θα αντιληφθεί το μέγεθος της συκοφαντίας και μικρότητος των «Ιών». Μιλούν ακόμη και για την όντως εθνική προσπάθεια του Γ. Παπαδοπούλου να κατασκευάσει το τρίτο διυλιστήριο της χώρας, αρχικά με τον Ωνάση και κατόπιν της υπαναχωρήσεως του τελευταίου με τον Ανδρεάδη και τον Λάτση. Το διυλιστήριο που είχε ως στόχο να απεξαρτήσει την χώρα από τον ενεργειακό έλεγχο ξένων και γι' αυτό συνάντησε την αντίθεση των Αμερικανών (Οι ενέργειες ολοκλήρώσεώς του σταμάτησαν επί Ιωαννίδη.). Έχω στα χέρια μου στοιχεία για να αποδομήσω έναν προς έναν τους φαιδρούς τους ισχυρισμούς και εάν προκληθώ θα το πράξω. Θα εχρειάζετο όμως χώρος πολύ μεγαλύτερος μίας στήλης. Αρκούμαι λοιπόν στο εξής καταλυτικό γεγονός, που εσκεμμένως αποφεύγουν και που κυριολεκτικά «αποψιλώνει» τα προπαγανδιστικά φληναφήματα

Τζάμπα έψαχνε ο Καραμανλής
Αμέσως μετά την «μεταπολίτευση» με εντολή του Καραμανλή, έμπιστοί του εισαγγελείς άρχισαν μία μακροχρόνια εκστρατεία εξαντλητικής ερεύνης όλων των συμβάσεων υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών κλπ., με σκοπό την ανεύρεση «σκανδάλων της χούντας». Το αποτέλεσμα συγκλονιστικό: 340 και πλέον βουλεύματα από αδιάβλητους δικαστικούς - μη έχοντες καμμία σχέση με την 21η Απριλίου - που αντί της επιδιωκομένης σπιλώσεως κατέληξαν σε ύμνους, όπως η «διαχείρισις του δημοσίου χρήματος υπήρξεν υποδειγματική» μέχρι και «η έρευνα όχι απλώς δεν απέδειξεν ουδέν το επιλήψιμον αλλά αποτελεί τίτλον τιμής διά τους ερευνωμένους»! Όλα τα βουλεύματα λοιπόν, υπήρξαν όχι απλώς απαλλακτικά αλλά και υμνητικά, χωρίς να βρουν - προς απογοήτευση των λασπολόγων που εκκίνησαν τις διαδικασίες - ούτε ένα μικρό σκάνδαλο καθ' όλην την επταετία. Τα βουλεύματα αυτά υπάρχουν και θα δημοσιευθούν όποτε χρειαστεί. Απελπισμένοι και καταϊδρωμένοι οι συκοφάντες, που δεν μπόρεσαν με τα ανωτέρω να βρουν ένα σοβαρό «σκανδαλάκι» της «Χούντας», κατέφυγαν στο γνωστό τροπάριο, την ξαναζεσταμένη σούπα των... «κρεάτων του Μπαλόπουλου» και του «τάματος του έθνους». Ιδού όμως τι κάνει η άγνοια. Δεν γνωρίζουν λοιπόν, ότι ο Ιωαννίδης εκκίνησε την διαδικασία διώξεως του Μπαλόπουλου, όχι διότι υπήρχε σκάνδαλο, αλλά διότι ήθελε να εκδικηθεί τον παλαιό συμμαθητή του για παλαιότερο περιστατικό. Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι το 1978 ο υποτιθέμενος υφιστάμενος του Μπαλόπουλου, που υποτίθεται ότι κατ' εντολήν του προκάλεσε το... «σκάνδαλο» αθωώθηκε πανηγυρικά. Την ίδια μάλιστα ημέρα της αθωώσεώς του, 4 Μαρτίου 1978, ο Μπαλόπουλος από την συγκίνησή του βρέθηκε νεκρός στο κελί του. Ήταν ο πρώτος νεκρός από τους φυλακισμένους πρωτεργάτες της επαναστάσεως. Όσο για το «τάμα του έθνους», ας μην προκαλούν. Τα χρήματα μέχρι την «μεταπολίτευση» ήσαν άθικτα. Κι ως διά μαγείας εξαφανίσθηκαν, όταν τα «καρπώθηκαν» κάποιοι επιτήδειοι της μεταπολιτευτικής χούντας. Πεινασμένοι από τα επτά χρόνια απουσίας τους επέπεσαν για 40 συναπτά χρόνια αρπαχτής ως λύκοι στις σάρκες της Ελλάδος, οδηγώντας την στην σημερινή εξαθλίωση και καταστροφή, μη φοβούμενοι ούτε καν την ιεροσυλία που διέπραξαν προς το τάμα των αγωνιστών του '21 για την απελευθέρωση του γένους. (Και γι' αυτό υπάρχουν τα στοιχεία...) Είναι σαφές τι επιχειρούν να κάνουν. Είτε χούντα είτε επανάσταση είτε δικτατορία, το βέβαιο είναι ότι το καθεστώς της επταετίας είχε αν μη τι άλλο ευγενή κίνητρα για την κατάληψη της εξουσίας. Πολλώ δε μάλλον δεν είχε στόχο τον πλουτισμό των συντελεστών του ούτε και την εξυπηρέτηση κάποιων ολίγων ημετέρων. Γιατί ημέτεροι ήταν όλος ο ελληνικός λαός, που προς έκπληξιν κάποιων σιγοψιθυρίζει μετά από τόσα χρόνια το «Πού είσαι Παπαδόπουλε!». Σήμερα, που αποκαλύπτεται ότι μοναδικό κίνητρο για τους επί τεσσαρακονταετίας διαχειριστές της εξουσίας ήταν να διυλίσουν τον πλούτο που κληρονόμησαν με τα γεμάτα ταμεία των «επτά ετών αρπαχτής», χωρίς ίχνος πατριωτισμού, χωρίς ίχνος ντροπής αλλά και αξιοπρέπειας, κάποιοι δεν διστάζουν να επιζητήσουν το άλλοθί τους. Συγχαρητήρια και... περαστικά.

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΘΩΝΑ - Ν. ΔΡΑΓΟΥΜΗ

Προλογίζει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ο Βασιλεύς Όθωνας Α΄ βρίσκεται και αυτός στο στόχαστρο της προπαγάνδας. Αιτία: η αγάπη του για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Όσοι αγαπούν και θυσιάζονται για την Ελλάδα, δολοφονούνται, εξορίζονται, πεθαίνουν στην φυλακή ή στην εξορία. Έτσι και ο Όθωνας για την επιδίωξή του να μεγεθύνει τα σύνορα της Πατρίδας εξοστρακίστηκε από τους Άγγλους και τους εν Ελλάδι υποτακτικούς της.
Η πρόταση του Άγγλου τότε Υπουργού Εξωτερικών Πάλμερστον για απόδοση των Επτανήσων στην Ελλάδα και παραίτηση από κάθε άλλη διεκδίκηση έβρισκε αντίθετο τον Μεγαλοϊδεάτη Όθωνα-γι΄ αυτό και εκθρονίστηκε! Στην προσπάθειά του να πείσει τον Έλληνα Βασιλιά προσέγγισε τον πρεσβευτή της Ελλάδος στο Λονδίνο Σπυρίδωνα Τρικούπη ο οποίος πλησιάσε και αυτός με την σειρά του τον Έλληνα τότε Υπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Δραγούμη. Ο διάλογος βρίσκεται στο βιβλίο του ιστορικού συγγραφέως κ. Κων/νου Μπαρμπή και παραθέτουμε το απόσπασμα αυτούσιο: 

«Μεγαλειότατε, οι Άγγλοι επανέρχονται επί της προτάσεώς των δια τα Επτάνησα. Υπάρχει ενδεχόμενον να την αποδεχθήτε;»
«Και ποιος εμποδίζει την παραχώρησιν; Αν την πραγματοποιήσουν, και το έθνος και εγώ θα αισθανώμεθα ευγνωμοσύνην!»
«Δεν πρόκειται, βεβαίως, να προχωρήσουν εις ταύτην, αν προηγουμένως ή ταυτοχρόνως δεν δεσμευθώμεν να απέχωμεν εφεξής από πάσης ενεργείας στρεφομένης κατά του γείτονος κράτους...»
Μετά από σύντομη σκέψη ο βασιλιάς ατένισε κατάματα το συνομιλητή του:
«Προτείνω να αλλάξωμεν πρόσωπον και ρόλον προς στιγμήν. Συ θα γίνης Βασιλεύς, εγώ δε Υπουργός και τοιουτοτρόπως θα λάβης οριστικήν απόφασιν περί της Επτανήσου».
Πήρε ύφος και τόνο φωνής υποδεεστέρου και συνέχισε:
«Οι Άγγλοι, Μεγαλειότατε, παραχωρούσι την Επάνησον, εις την Ελλάδα υπό τον όρον ότι δεν πρόκειται να σκεφθή ουδέ να ενεργήση ο,τιδήποτε υπέρ των δούλων αδελφών ημών.. Παρακαλώ, δώσατε τον βασιλικόν σας λόγον».
Ο Ν. Δραγούμης δίσταζε να απαντήσει.
«Ελάτε, λοιπόν, δώσατε τον βασιλικόν σας λόγον και η παραχώρησις πραγματοποιείται ευθύς αμέσως».
Ο Υπουργός συνέχιζε να σωπαίνει.
«Βλέπεις, κύριε Δραγούμη, ότι και συ είσαι άδικος απέναντί μου; Με κατακρίνετε ωρισμένοι ότι δεν πράττω ό,τι και σεις οι ίδιοι θεωρείτε άτοπον να πράξητε. Αλλά είναι δυνατόν να νοηθή Βασιλεύς της Ελλάδος, ο οποίος να μη μεριμνά νυχθημερόν περί της τύχης των δούλων Ελλήνων; Βεβαίως και οι Επτανήσιοι είναι δούλοι, αλλά δούλοι κυβερνήσεως ευρωπαϊκής φιλονόμου, και κάποιαν στιγμήν θα ενωθώσιν οπωσδήποτε με την Πατρίδα»...
Ο υπουργός Εξωτερικών δεν επανήλθε στο θέμα...

Τον διάλογο τον διασώζει ο ίδιος ο Νικόλαος Δραγούμης στο βιβλίο του "Ιστορικαί Αναμνήσεις".

«ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΔΩΣΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΟΥ»!

Προλογίζει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Όλοι γνωρίζουμε ότι τον Όθωνα Α΄ δεν τον εκθρόνισε μία "λαϊκή εξέγερση" αλλά ο αγγλοκίνητος όχλος. Κάθε μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) είχε λόγο να εκθρονίσει τον Όθωνα, εκάστη για τα δικά της συμφέροντα. Οι λόγοι ήταν πολλοί, η αφορμή ήταν μία και η πρωτοβουλία της "γηρασάσης εν αμαρτίαις" Αγγλίας.
Τον Ιανουάριο του 1861 ο Άγγλος Υπουργός Εξωτερικών λόρδος Χένρι Τζον Τεμπλ Πάλμερστον. είχε προτείνει στον Όθωνα την απόδοση των Επτανήσων στην Ελλάδα με την ενυπόγραφη προϋπόθεση να ενταφιάσει τον ισόβιο ζήλο για επέκταση των Ελληνικών συνόρων ώστε να απαρνηθεί την Μεγάλη Ιδέα. Παρά την άρνηση του Όθωνα, ο Πάλμερστον επέμενε και έστειλε απεσταλμένο τον σερ Χένρι Έλιοτ για να τον μεταπείσει. Την συνέχεια του άρθρου αναλαμβάνει απόσπασμα από το βιβλίο του ιστορικού κ. Κων/νου Μπαρμπή "Όθωνας Α΄. Ο Μεγαλοϊδεάτης Βασιλιάς":

«Εγώ δεν πρόκειται να γίνω προδότης του έθνους!»
«Μεγαλειότατε», κούνησε το κεφάλι ο Βρετανός απεσταλμένος Έλιοτ, «σας αφήνω να σκεφθείτε το θέμα ωριμότερα. Θα επανέλθω για την τελική σας απάντηση μετά από τρεις ημέρες»...
Επανήλθε. Και ρώτησε τον Έλληνα Βασιλιά, αν είχε αλλάξει γνώμη.
«Σας επαναλαμβάνω», τόνισε με γαλήνια ηρεμία ο Όθωνας, «ότι μου είναι αδύνατον να προδώσω το Έθνος μου»!
Ο άλλος τον ατένισε με οίκτο ανάμεικτο με μικρόψυχη κακία.
«Φαντάζομαι ότι θα αντιλαμβάνεστε, Μεγαλειότατε, τις συνέπειες αυτής σας της άρνησης...»
Το βλέμμα του Όθωνα είχε την γνώριμη λάμψη της Λεωνιδικής και Κωνσταντινοπαλαιολογικής λεβέντικης αποφασιστικότητας καθώς έκλεινε κοφτά την συζήτηση:
«Και βέβαια τις αντιλαμβάνομαι! Πρόκειται να χάσω το το θρόνο μου. Αλλά αυτό μου είναι χίλιες φορές προτιμότερο από το να γράψει η ιστορία ότι πρόδωσα την Ελλάδα!»
Με μία ελαφρή, σχεδόν αδιόρατη κλίση του κεφαλιού του ο Άγγλος αποχώρησε από την αίθουσα του θρόνου.
Ήξερε ότι από δω και πέρα αυτός ο ξεροκέφαλος μεγαλοϊδεάτης βασιλιάς θα μετρούσε αντίστροφα τις ημέρες παραμονής του στον Ελληνικό θρόνο...

Ο διάλογος είναι αυθεντικός. Και διασώθηκε χάρη στην έκθεση που υπέβαλε στο "αφεντικό" του τον Πάλμερστον ο σερ Χένρι Έλιοτ, μόλις κατέβηκε από τα ανάκτορα.

Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ fb).

Σας παραθέτω την προσωπική αφήγηση του Γεωργίου Α’ κατά την υποδοχή του στην Αθήνα, την 18 Οκτωβρίου 1863, όπως την αναπολεί ένα απόγευμα που κατέβαινε με την άμαξα από το Τατόι στην Κηφισιά. 
Μεταξύ των συνοδών του Βασιλέως ήταν τότε και ο παλιός υπασπιστής του, στρατηγός Αντώνιος Πάλλης, όπου χάρη στην ευγενή του αφήγηση, οφείλετε το παρακάτω άρθρο.
O Βασιλεύς εκείνο το απόγευμα, ενώ η άμαξα περνούσε τις πευκοστοιχίες του κατηφορικού δρόμου προς Κηφισσίαν δρόμου, είχε εξαιρετική διάθεση.
Η μνήμη του δοθείσης σχετικής αφορμής, ανεκάλεσε την ημέρα της αφίξεώς του εις την Ελλάδα, την οποία δεν ξεχνούσε ποτέ.
Διηγήθηκε λοιπόν ότι από την ημέρα εκείνη , που έγινε ανάρπαστος από τον Ελληνικό λαό στον Πειραιά και την Αθήνα, έμειναν χαραγμένα στην μνήμη του:
ο λαϊκός ενθουσιασμός, η πρώτη όψη των Αθηνών και ιδιαιτέρως των αρχαιολογικών μνημείων, τα τρόπαια της Εθνοφυλακής και κυρίως η ασυγκράτητος μανία τριακοσίων, περίπου, έφιππων αξιωματικών με τον Τριτάκην, οι οποίοι, με τα σπαθιά στα χέρια, συνωθούντο με απερίγραπτη αταξία, γύρο από την Βασιλική άμαξα. Όλοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δουν ή και να συνομιλήσουν με τον νεαρό Βασιλιά, ο οποίος, όρθιος, καθ’όλη την διαδρομή μέχρι τον Μητροπολιτικό Ναό, έστριβε δεξιά και αριστερά, για να απαντά με χαιρετισμούς και μειδιάματα, στις ξέφρενες εκδηλώσεις του λαού.
Ο νεαρός Βασιλεύς λυπήθηκε τότε προς στιγμή, διότι, από την σύγχυση και τον συνωστισμό, τραυματίστηκε κατά λάθος, από την ξιφολόγχη ενός στρατιώτη, ένα ωραίο άλογο της αμαξάς του, το οποίο ξέζεψαν, λόγο της αιμορραγίας του, στην οδό Πειραιώς. 
Έτσι η Βασιλική άμαξα κατόρθωσε να φθάσει με μόνο τρία άλογα στον Ναό της Μητρόπολης, όπου ο τότε Μητροπολίτης Αθηνών Θεόφιλος (ο άλλοτε ιεροδιάκονος του Παλαιών Πατρών Γερμανού), απήγγειλε την ιστορική προσφώνησή του.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΟΥ 1956

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Αγαπημένο θέμα των βασιλομάχων και σφόδρα αντιβασιλικών είναι η βασιλική χορηγία. Λέγονται πολλά. Ωστόσο, πρέπει να αντιστεκόμαστε στα ψέματα και τις μπουρδολογίες. Πολλάκις, η αλήθεια είναι πικρή αλλά υποχρεούμεθα να την λέμε! Κυκλοφορεί ένα άρθρο για την βασιλική χορηγία του 1956. Καλό είναι αποκαταστήσουμε την αλήθεια, πάντα με πηγές...

Η αίτηση αύξησης
Τον Σεπτέμβριο του 1956 ο Βασιλεύς Παύλος Α΄ ζήτησε μία μικρή αύξηση στην ετήσια βασιλική χορηγία εξαιτίας του πληθωρισμού. Από την βασιλική χορηγία κατέβαλλε τους μισθούς του προσωπικού της αυλής και τα έξοδα διατροφής και συντήρησης του υπηρετικού προσωπικού και όλα τα ναύλα ταξιδιού των μελών της βασιλικής οικογένειας, τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας των βασιλικών κατοικιών, τα έξοδα παράστασης και την δαπάνη αγοράς νέων αυτοκινήτων.

Οι αντιδράσεις
Η κυβέρνηση Κων/νου Καραμανλή έφερε νομοσχέδιο στην Βουλή για αύξηση της βασιλικής χορηγίας από 7.500.000 δραχμές τον χρόνο σε 12.500.000 δραχμές (κατά 75% αύξηση). Οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες στηλιτεύουν καυστικά το βασιλικό αίτημα. Ο βουλευτής του ΔΚΕΛ Ηλίας Μπρεδήμας στις 10/9/1956 καταθέτει επερώτηση στην πιο κάτω μορφή: «Η κυβέρνησις εις ανταμοιβήν της προς αυτήν ευνοίας του ανωτάτου άρχοντος υποκύπτει εις τας εκάστοτε πιέσεις της αυλής... Ανέχεται τας συχνάς μακράς απουσίας του βασιλικού ζεύγους εις το εξωτερικόν... Εγκρίνει δαπάνας δια την ανέγερσιν πολυτελέστατων περιπτέρων εντός των θερινών ανακτόρων της Κέρκυρας...».
Ο Κων/νος Καραμανλής δήλωσε: «Τον τελευταίον καιρόν εξαπολύθη από ποικίλας δυνάμεις ύπουλος επίθεσις κατά του Στέμματος... Πρόσωπα με σκοτεινήν πολιτικήν προέλευσιν και με σχέσεις εθνικώς υπόπους ετάχθησαν φορείς της εξορμίσεως ταύτης... Ο ελληνικός λαός εγνώρισε τους βασιλείς του εις τας τραγικάς ώρας καθ ας εκρίνετο η ύπαρξις του έθνος...».
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ χαρακτηρίζει «καταπληκτικόν» και «αδίστακτον» τον ισχυρισμό του Μπρεδήμα ενώ στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και ο τότε Υπουργός Προεδρίας Κων/νος Τσάτσος.

Συζήτηση στην Βουλή
Εισηγητής του νομοσχεδίου για αύξηση της βασιλικής χορηγίας υπήρξε ο βουλευτής της ΕΡΕ Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος που υποστηρίζει ότι η βασιλική χορηγία αποτελεί "αξιοπρέπειαν και την αίγλην εκείνην με την οποίαν περιβάλλεται ο θεσμός".
Η μειοψηφία εκπροσωπείται από τον Κων/νο Μητσοτάκη που κατακρίνει την χορηγία και λέει ότι αυτή έχει αυξηθεί 130% ενώ οι αποδοχές των εργαζομένων 40% και τις ίδιες ημέρες η κυβέρνηση αρνιέται να δώσει αύξηση στους Δημόσιους Υπάλληλους 5% ο Μητσοτάκης αναφέρει πλήθος στοιχεία όπως ότι ο βασιλιάς δεν πληρώνει φόρους, ούτε δασμούς, ενώ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και ο βασιλιάς της Αγγλίας παίρνουν μικρότερο μισθό και πληρώνουν φόρους και δασμούς*. 
Ο Ηλίας Ηλιού, εκπρόσωπος της ΕΔΑ, αναφέρει ότι η βασιλική χορηγία από 4.920.000 δραχμές και 600.000 δραχμές για τον διάδοχο που ήταν το 1950, έχουν γίνει μέχρι τότε 7.500.000 και 900.000 αντίστοιχα.
Την ώρα της ψήφισης του νομοσχεδίου, ο Γεώργιος Παπανδρέου και οι συνοδοιπόροι του στην Δημοκρατική Ένωση αποχώρησαν από την Βουλή, πριν την ψηφοφορία, ώστε η αύξηση να υπερψηφιστεί μόνο από την κυβερνητική πλευρά.

Η αντίδραση του Βασιλιά Παύλου
Ο Βασιλιάς ανακάλεσε το αίτημά του και δέχθηκε μόνο το παλιό ποσό χωρίς την αύξηση. Επίσης, πληροφόρησε σε γράμμα του (στις 12-10-56) τον Καραμανλή ότι, αφού το προηγούμενο ποσό δεν αρκούσε για την κάλυψη όλων των δαπανών, θα προχωρούσε σε λήψη δραστικών μέτρων για την περιστολή τους. «....αποφασιζομένων ριζικών μεταβολών εις την ανακτορικήν ζωήν, περιορισθούν αι δαπάναι εις το ελάχιστον όριον...». Έτσι, τα ανάκτορα των Αθηνών έκλεισαν και η βασιλική οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Τατόι!
Κατά παλιό έθιμο την πρωτοχρονιά διοργανώνονταν δεξίωση στα ανάκτορα, όπου 1000 περίπου καλεσμένοι περνούσαν από την αίθουσα του θρόνου για να υποβάλλουν τις ευχές τους στο βασιλικό ζεύγος. Η δεξίωση αυτή δεν πραγματοποιήθηκε το 1957.
Η κατάσταση συνεχίστηκε ως τον Μάρτιο, οπότε ο πρωθυπουργός πληροφόρησε τον Βασιλιά ότι είχε συμφωνήσει με την αντιπολίτευση για το ύψος της βασιλικής χορηγίας.

Πηγές:
- εφημερίδες της εποχής
Κωνσταντίνος ΙΓ΄, Nicolas Tantzos.

* Ξέχασε ο Κ. Μητσοτάκης ότι την φορολογική απαλλαγή την καθιέρωσε ο θείος του Ελευθέριος Βενιζέλος στο Σύνταγμα του 1911. Δεν την ζήτησε κανένας Βασιλιάς.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Ο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΣ ΘΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΓΝΑΥΡΑ !!!

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ fb).

Σε περιγραφές πρεσβευτών αναφέρεται ότι, ο αυτοκρατορικός θρόνος στη Μαγναύρα ( ο Μέγα Παλάτιον των Βυζαντινών αυτοκρατόρων , ήταν το πρώτο βασιλικό ανάκτορο στην Κωνσταντινούπολη. Ως τέτοιο κατασκευάστηκε στη νεοϊδρυθείσα πρωτεύουσα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στον οποίο αποδίδεται. Παρέμεινε το κύριο αυτοκρατορικό ανάκτορο στην Κωνσταντινούπολη μέχρι και μετά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ Πορφυρογέννητου 913-959) βρισκόταν στη σκιά ενός ολόχρυσου πλάτανου, τα κλαδιά του οποίου ήταν γεμάτα από μηχανικά πουλιά, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους. Αυτά τα πουλιά κελαηδούσαν και έδιναν στον παρατηρητή την εντύπωση ότι πηδάνε από τον πλάτανο στο θρόνο και πάλι πίσω. Γύρω δε από τον κορμό του πλάτανου υπήρχαν ολόχρυσοι γρύπες και λιοντάρια που βρυχιόνταν. Με ένα νεύμα του αυτοκράτορα έμοιαζαν τα τεχνητά ζώα να «ζωντανεύουν» και να προκαλούν ήχους, συνοδευόμενα από μουσική οργάνων. Με ένα δεύτερο νεύμα ακολουθούσε σιωπή!
Την ώρα που οι επισκέπτες αποχωρούσαν, άρχιζαν πάλι οι κινήσεις των ζώων, οι βρυχηθμοί των αρπακτικών και τα κελαηδήματα των πτηνών. 
Ο Λιουτπράνδος, επίσκοπος Κρεμόνας, περιγράφει σε αναφορά του, μετά την πρώτη διπλωματική αποστολή του στην Κων/πολη, τους μηχανισμούς στο παλάτι της Μαγναύρας, μεταξύ άλλων, ως εξής: «Παρόλο που με την άφιξή μου τα δύο λιοντάρια βρυχήθηκαν και τα πουλιά κελάηδησαν, το καθένα ανάλογα με το είδος του, δεν με κατέλαβε φόβος ούτε θαυμασμός, διότι μου τα είχε προαναγγείλει κάποιος... Ξάπλωσα μπρούμυτα τρεις φορές και προσκύνησα τον αυτοκράτορα. Σήκωσα μετά το κεφάλι μου κι εκείνος που είχα δει πριν να κάθεται λίγο υπερυψωμένα από το δάπεδο, φάνηκε τώρα να φορά άλλα ρούχα και να βρίσκεται κοντά στο ταβάνι. Δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς συνέβη αυτό, παρά μόνο πως τον ανύψωσε μέχρι εκεί κάποιο εργαλείο».
Οι μηχανισμοί αυτοί εντάσσονταν μέσα στα πλαίσια της βυζαντινής διπλωματίας και σκοπός τους ήταν να εντυπωσιάζουν τους επίσημους επισκέπτες προκαλώντας τους δέος και να τους πείθουν για τη δύναμη της αυτοκρατορίας.
Πληροφορίες λένε ότι κατασκευαστής τους ήταν ο Λέων ο Μαθηματικός από τη Θεσσαλία, ο οποίος χρησιμοποιούσε ως κινητήρια δύναμη «συμπιεσμένο αέρα». Με αυτή την έννοια οι μηχανικές κατασκευές στα ανάκτορα ήταν «αυτόματα», ανάλογα με εκείνα της ελληνιστικής εποχής.

ΑΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ Ο Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 1974...

Γράφει ο ιστορικός συγγραφέας κ. Μάνος Χατζηδάκης.

Στίς 22 Ὀκτωβρίου 1973 τό Α.Ε.Δ. (Ἀρχηγεῖον Ἐνόπλων Δυνάμεων) συνέταξε τό νέο Σ.Α.Κ. (Σχέδιο Ἀμύνης Κύπρου) μέ τήν κωδική ὀνομασία «ΑΦΡΟΔΙΤΗ ’73».
Ἀμέσως δέ, κοινοποιήθηκε πρός ὅλα τά Ἐπιτελεῖα, τίς Ἀνώτερες Τακτικές Διοικήσεις (Α.Τ.Δ.) καί τίς Μονάδες τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς καί τῆς ΕΛ.ΔΥ.Κ.
Ἐπρόκειτο γιά σχέδιο ἀποκρούσεως τουρκικῆς εἰσβολῆς καί προέβλεπε τήν ταχυτάτη ἀνάπτυξι, διασπορά, ἐπάνδρωσι πυροβολείων καί στρῶσι ναρκοπεδείων ὅλων τῶν δυνάμεων τῆς Κύπρου.
Τό Σ.Α.Κ. «Ἀφροδίτη» προέβλεπε:
● Τήν ἀποστολή μίας Μοίρας 18 ἀεροσκαφῶν στήν Κύπρο γιά τήν προσβολή ἀπό ἀέρος τῆς τουρκικῆς ἀποβατικῆς δυνάμεως. Τά ἀεροσκάφη θά ἐνεργοῦσαν ἀπό τά Α/Δ Καστελλίου καί Τυμπακίου Κρήτης ἤ ἀπό τό Α/Δ Σούδας. Προσωρινά προέβλεπε τήν χρῆσι τῶν F84F. Αυτά ὅμως θά ἀντικαθίσταντο μέ τά ὑπερσύγχρονα PHANTOM F4E πού εἶχαν παραγγελθῆ ἀπό τό 1972 καί ἀνεμένετο ἡ παραλαβή τους (πού ἔγινε τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1974).
● Τήν προώθησι ἑνός Ὑποβρυχίου τύπου 209 γιά τήν καταστροφή τῆς ἀμφίβιας ἐχθρικῆς δυνάμεως ἀπό θαλάσσης. Θά ἐπρόκειτο ἐπίσης γιά ἕνα ἀπό τά 4 ὑπερσύγχρονα ὑποβρύχια πού ἡ Κυβέρνησις Παπαδοπούλου εἶχε μόλις ἀγοράσει ἀπό τήν Γερμανία μέ φόρτο 15 τορπίλλες, αὐτονομία 60 ἡμερῶν, ἀκτῖνα ἐνεργείας 7.520 ν.μ. καί ἀτελείωτες δυνατότητες.
● Τήν προώθησι δύο Τορπιλλακάτων τύπου «ΝΑΣΤΥ» μέ ἐναλλακτική, δύο νεότευκτων Πυραυλακάτων μέ τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους EXOCET γιά τήν παράλληλη ἐξ’ ἐπιφανείας προσβολή τοῦ τουρκικοῦ ἀποβατικοῦ στόλου.
● Τήν ἐξουδετέρωσι τῶν τ ο υ ρ κ ι κ ῶ ν «θ υ λ ά κ ω ν» καί ἐκκαθάρισι τοῦ ἐσωτερικοῦ τῆς Νήσου μέ ἐπιθετική ἐνέργεια τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς καί κυρίως ἐξάλειψι τοῦ «θύλακος» τοῦ Κιόνελι μεταξύ Λευκωσίας - Ἀγύρτας πού ἦταν ὁ σημαντικότερος καί μεγαλύτερος. Οἱ δυνάμεις τῆς Ε.Φ. εἶχαν κατανεμηθεῖ σέ 5 τομεῖς (Τομεύς Ἀμμοχώστου, Κυρηνείας, Μόρφου, Λεμεσοῦ (Λάρνακος καί Πάφου) μέ μεγαλύτερη βάσι στόν τομέα Κυρηνείας.
● Ἡ ΕΛ.ΔΥ.Κ. παρέμενε ὡς ἐφεδρεία μέ ἀποστολή τήν ἀντεπίθεσι γιά ἐξάλειψι πιθανοῦ π ρ ο γ ε φ υ ρ ώ μ α τ ο ς τοῦ ἐχθροῦ στά πιθανά σημεῖα ἀποβάσεως.
● Τό σχέδιο «Βέλος» γιά τήν παράταξι Πυροβολαρχιῶν κατά μῆκος τῶν ἀκτῶν γιά φραγμό πυρός πρός ἀνάσχεσι τῆς προσεγγίσεως ἀποβατικῶν σκαφῶν στήν ἀκτή.
Μέ τό σχέδιο «ΑΦΡΟΔΙΤΗ», ὁποιαδήποτε ἀπόπειρα τουρκικῆς εἰσβολῆς θά ἦταν καταδικασμένη νά συντριβῆ. Καί ὁ τουρκικός ἀποβατικός στόλος θά εὑρίσκετο στόν βυθό τοῦ Αἰγαίου.
Ὅμως, ἕνα περίπου μῆνα μετά τήν σύνταξί του, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἀνετράπη. Καί ὅταν 8 μῆνες μετά ἦλθε ἡ τουρκική εἰσβολή, τό σχέδιο δέν ἐφαρμόστηκε! Γιατί;
Οἱ Τοῦρκοι οὐδέποτε θ’ ἀποτολμοῦσαν εἰσβολή ὅσο ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἦταν στήν ἐξουσία. Ἀλλά καί ἄν τήν ἀποτολμοῦσαν θά πάθαιναν πανωλεθρία.
Γράφει καί ὁ Γ. Κάρτερ:
«Φυσικά, δέν εἶναι δύσκολο νά διανοηθῆ κανείς τί θά συνέβαινε ἐάν ἐπί διακυβερνήσεως Γ. Παπαδοπούλου ἡ Τουρκία, ἀπετόλμα ἀπόβαση στήν Κύπρο…
Ἡ Ἑλλάς ἦταν πανέτοιμη καί ἠθικῶς καί στρατιωτικῶς νά ἀποστείλη δυνάμεις γιά τήν ἀπόκρουσή της καί ἐν ἀνάγκη γιά πολεμική ἀναμέτρηση στό Αἰγαῖο! Αὐτός ἦταν ὁ σημαντικός λόγος γιά τόν ὁποῖον ἔπρεπε νά ἐκλείψη ὁ Παπαδόπουλος!»
(ὄ.π. σελ. 143)
Μία περίπου 10ετία ἀργότερα, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος θά ἀνέφερε σέ Μήνυμά του:
«Μέχρι τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1973 πάντως, ὁπότε ἔπαψα νά κυβερνῶ, ἡ Κύπρος ἦτο κυρίαρχος καί ἀδιαίρετος.
Οἱ Τοῦρκοι ἔθεσαν πόδα εἰς αὐτήν τόν Ἰούλιον τοῦ 1974 -ὁπότε κατέλαβον τό 4% τοῦ ἐδάφους τῆς νήσου- καί μόνον τόν Αὔγουστο τοῦ 1974, πρωθυπουργοῦντος τοῦ Κ. Καραμανλῆ ἔγιναν κύριοι τοῦ 37%».
(7-6-1984)
Αὐτό καί μόνον, τά λέει ὅλα!...

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

40 χρόνια μεταπολίτευσης. Η κρατική τηλεόραση (ΝΕΡΙΤ-Βουλή tv) πανηγυρίζουν. Πομπώδεις εκπομπές για να εορτάσουμε τι; Το ξεκοκάλισμα των ταμείων; Την υποβάθμιση της Εκκλησίας, της οικογένειας και των παραδόσεων; Την νοοτροπία του ωχαδελφισμού, του εγώ, του δημοσίου και της καλοπέρασης; Την εβραιοαριστεροκρατία της παιδείας; Την πιο σάπια γενιά πολιτικάντηδων που πέρασαν από την Πατρίδα μας τα τελευταία 180 χρόνια; Την αποβιομηχάνιση της χώρας; Την αποσάρθρωση της κοινωνίας και της νεολαίας; Να εορτάσουμε την βίλα στην Μιμή και τις κουρτίνες στη Σταμάτη; Αυτά έγιναν στα 40 χρόνια μεταπολίτευσης. Δεν αισθανόμαστε την χαρά, δεν καταλαβαίνουμε τις γιορτές όταν το 35% του πληθυσμού μας είναι ανενεργό, 350.000 οικογένειες χωρίς ρεύμα, 8.000 αυτοκτονίες, 400.000 λουκέτα σε επιχειρήσεις, 3.500.000 λαθρομετανάστες υπάρχουν στην Επικράτεια. Όταν Έλληνες υποσιτίζονται και έχουν χάσει τα σπίτια τους από τις τραπεζικές "επιδρομές" και παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία.
Η μεταπολίτευση προσέφερε πολιτική σταθερότητα που από πίσω έκρυβε το χειρότερο πρόσωπο λαμογιάς και καταλήστευσης των ταμείων.
Η μεταπολίτευση προσέφερε αυξημένους μισθούς που έκαναν τον Έλληνα άπληστο, να ζητά και άλλο χρήμα, να το ξοδεύει σπάταλα και ταυτόχρονα οι πολιτικοί να καταθέτουν το κλεμμένο χρήμα του Έλληνα φορολογούμενου σε ελβετικές τράπεζες και να κάνουν βίλες στις... θού Κύριε!
Η μεταπολίτευση προσέφερε αβασίλευτο καθεστώς για να επιστεγάζονται οι κλέφτες, οι λωποδύτες, 
Τα τελευταία 40 χρόνια η Ελλάδα δεν είχε δημοκρατία, είχε κληρονομική κοινοβουλευτική δικτατορία. Και αυτό αποδεικνύεται από τον τρόπο λειτουργίας του πολιτεύματος. Τα κόμματα είναι οι πραγματικοί ταγοί αυτού του τόπου. Ρίχνουν κυβερνήσεις, εξαγοράζουν και διαγράφουν βουλευτές. Ο βουλευτής αν αντιταθεί στην άποψη του αρχηγού του κόμματός του, διαγράφεται. Αντισυνταγματικό! Ο πρωθυπουργός, ιδίως μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986, έχει γίνει δικτάτορας. Η παιδεία αριστεροκρατείται και εβραιοκρατείται. Γελοιοποιούνται τα θεία και εθνικές προσωπικότητες (όπως Μέγας Αλέξανδρος, Κολοκοτρώνης κα) και προωθούνται νέες αντιλήψεις. Μπολιάζουν στις καρδιές των νεαρών μαθητών τους "αγώνες του Πολυτεχνείου και τον Μάρξ". Προπαγανδίζεται το μισελληνικό και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα!

Ο επίλογος της μεταπολίτευσης
Η μεταπολίτευση έκλεισε τον κύκλο της τον Απρίλιο του 2010 όταν ο αμερικανόδουλος Τζέφρυ Παπανδρέου παρέδωσε δέσμια την χώρα στους όνυχες του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Τότε, ο Κάρολος Παπούλιας έβαλε την υπογραφή του στην παράδοση της Ελλάδας ενώ έχει το δικαίωμα αναπομπής νομοσχεδίου στην κυβέρνηση για επανεξέταση. Ο επίλογος της μεταπολίτευσης γράφεται τώρα που αποδεικνύεται το πραγματικό ποιόν Προεδρίας της Δημοκρατίας, κυβερνήσεων και πολιτικάντηδων.

Μήνυμα ΔΕΡ
Οι Βασιλόφρονες τα λέγαμε αλλά κάποιοι μας ειρωνευόντουσαν. Χωρίς να ευθυνόμαστε για το κατάντημα της Ελλάδος, στεναχωρούμαστε για την Ελλάδα και θέλουμε όλοι οι Έλληνες να εγκολπωθούν το "ΧΡΙΣΤΟΣ - ΕΛΛΑΔΑ" και ηνωμένοι να αντιμετώπισουμε τα επερχόμενα προβλήματα κάνοντας την σωστή επιλογή και στις εκλογές για να πάει μπροστά αυτός ο σδύσμοιρος τόπος και χιλιοπροδωμένος λαός! 

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΝΧΑΓΗ, ΣΤΟΝ ΝΕΑΡΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ fb).

Η τριμελής επιτροπή, Κανάρης - Ζαΐμης – Γρίβας έκανε την πρώτη επίσημη επίσκεψη στην Κοπενχάγη ώστε να συναντήσουν τον νεαρό Βασιλιά Γεώργιο. Επειδή όμως ο νεαρός πρίγκηψ Γουλιέλμος Γεώργιος ήταν κλινήρης στο Παλάτι διότι την προηγούμενη ημέρα έκανε ξιφασκία με τον αδερφό του και λόγο μίας βεβιασμένης κινήσεως είχε πάθει ελαφριά εξάρθρωση στο δεξί του χέρι, συνάντησαν τον υπουργό των εξωτερικών της Δανίας ΗALL, όπου τους παρέδωσε τους όρους των διαπραγματεύσεων της Δανίας και των τριών προστάτιδων Δυνάμεων της Ελλάδος, για να έρθει ο Βασιλιάς στην Ελλάδα. 
Οι όροι είχαν ως εξής: Να υπογραφεί πρωτόκολλο στο οποίο να αναφέρεται ρητώς ότι οι προστάτιδες δυνάμεις ανεγνώρισαν ως αδύνατο την υπο του Όθωνος και της Δυναστείας αυτού περαιτέρω διατήρηση του Ελληνικού Θρόνου.
Να εγγυηθούν οι τρείς δυνάμεις όχι μόνο την ακεραιότητα της Ελλάδος, αλλά και την αύξηση αυτής, την γενησομένην δια της προσαρτήσεως των επτά νήσων του Ιονίου. 
Ότι ο νεαρός Βασιλεύς Γεώργιος Α’ θα διατηρεί την πίστη του στο Λουθηριανό Θρήσκευμά του χωρίς να υποχρεωθεί να εξομώση. 
Ότι δεν θα παραιτηθεί των διαδοχικών δικαιωμάτων του επι του Θρόνου της Δανίας.
Ότι θα παρέμενε στη Δανία μέχρι την ενηλικίωσή του (η οποία δεν απείχε παρά μόνο κατά μερικούς μήνες) 
Και τέλος ότι η Ελλάς θα του εξασφάλιζε επαρκή Βασιλική επιχορήγηση.
Έτσι γρήγορα η τριμελής επιτροπή έστειλε τηλεγράφημα στην Ελληνική Κυβέρνηση .
Χωρίς να γνωρίζει η τριμελής επιτροπή τις σκέψεις που είχαν προκαλέσει οι παραπάνω όροι στην Ελληνική Κυβέρνηση, επισκέπτονται για δεύτερη φορά τον υπουργό Εξωτερικών της Δανίας HALL και τους συγγενείς του πρίγκιπα Γεωργίου και τους παρεκάλεσαν να ενεργήσουν ταχύτατα για την εκπλήρωση του σκοπού της αποστολής.
Ο HALL τους είπε ότι τα προσκόμματα δεν προέρχονται από την κυβέρνηση της Δανίας ,ούτε από τον νεαρό πρίγκιπα Γουλιέλμο Γεώργιο. Προέρχονται από τον πατέρα του Γεωργίου, ο οποίος ανησυχεί για την τύχη του γιού του και των υπηκόων του.
Ενώ οι συγγενείς του πρίγκιπα Γεωργίου, συζητούν σοβαρά τους όρους της αποδοχής του ελληνικού στέμματος, ο νεαρός πρίγκιπας άκουσε τις συζητήσεις από το διπλανό δωμάτιο και νομίζοντας ότι τα πράγματα περιπλέκονται, άνοιξε την πόρτα και απευθυνόμενος προς όλους με σταθερή φωνή , είπε: 
«Εγώ δεν συμφωνώ καθόλου με τους λόγους σας !!! Οι Έλληνες με εζήτησαν να βασιλεύσω την χώρα τους. Με εξέλεξαν Βασιλιά και πανδήμως με ανηγόρευσαν. 
Εγώ δεν ζητώ όρους και συμφωνίες για να συνδεθώ με τον λαό μου !!! Σας παρακαλώ να με αφήσετε να πάω στην Ελλάδα και να εξομαλύνω εγώ με τους υπηκόους μου τα πράγματα, όπως ο πατέρας με τα παιδιά του»!!! 
Αυτά είπε ο Γεώργιος προς κατάπληξιν των οικείων του και απεχώρησε πάλιν αμέσως εις το δωμάτιό του, όπου ευρίσκετο ο αδερφός του, στον οποίο είπε: 
«Να πάρει η ευχή την τύχη μου που δεν με έφερε στον κόσμο ένα χρόνο νωρίτερα. Αν είχα συμπληρώσει το 18ον έτος της ηλικίας μου , θα ήμουν ελεύθερος και ανεξάρτητος να φύγω για την Ελλάδα».
Η προσφώνηση του ένδοξου γέροντα ναυάρχου Κανάρη, προέδρου της Τριμελούς Επιτροπής-αντιπροσωπείας, κατέληγε με την εξής συγκινητική φράση. «Το απ’ εμοί, Μεγαλειότατε, έζησα αρκετά, ώστε κατόπιν τοιαύτης ημέρας να επαναλάβω το του Συμεώνος: Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα».

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής".

Πρίγκηπας Γουλιέλμος Γεώργιος. Ένας χαρωπός και αρκετά ζωηρός μαθητής, αλλά αφοσιωμένος στα μαθήματά του.
Την ημέρα που έφθασε το μήνυμα της εκλογής του, ως Βασιλέως της Ελλάδος συνέπεσε με την ημέρα που είχε καρφώσει τις γαλότσες του καθηγητού των μαθηματικών στο πάτωμα και ο δυστυχής μάταια προσπαθούσε να περπατήσει και στο τέλος ξαπλώθηκε φαρδύς πλατύς στο πάτωμα. 
Ο δράστης δεν άργησε να ανακαλυφθεί.
Έξω φρενών ο διοικητής της Δανικής σχολής, φόρεσε την μεγάλη στολή του για να πάει στο Παλάτι και να αναφέρει την παρεκτροπή του νεαρού δοκίμου στον πατέρα του Διάδοχο και μετέπειτα Βασιλέως της Δανίας Χριστιανό. Αλλά εκεί συνέβησαν απροσδόκητα πράγματα. 
Την στιγμή που ο διοικητής περίμενε στον προθάλαμο του Διαδοχικού γραφείου, ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται κορδωμένος ο κατηγορούμενος!!! Το παιδικό του πρόσωπο είχε σοβαροποιηθεί, αλλά ταυτοχρόνως εξέφραζε και πονηρία. 
- «Υποθέτω, ότι θα ήρθατε να με συγχαρείτε!!!» είπε προς τον έκπληκτο διοικητή.
- Να σας συγχαρώ; Τι διάβολο; Έρχομαι να παραπονεθώ υψηλότατε, στον πατέρα σας!
Εν τω μεταξύ, ο διοικητής ίδρωσε και μιλούσε με πολύ κόπο, διότι έβλεπε ότι ο μαθητής του τον ειρωνευόταν.
- «Συγνώμη, κύριε διοικητά!» είπε ο νεαρός δόκιμος με το ίδιο σοβαρό και πονηρό ύφος. «Δεν μάθατε ότι εξελέγην Βασιλεύς της Ελλάδος»;
Τι είπατε; Βασιλεύς της Ελλάδος; … Κάποια φάρσα θα είναι πάλι στη μέση!
- Καθόλου. Είναι απολύτως αλήθεια. Ο πατέρας μου σας είδε απο το παράθυρο και ευχαριστήθηκε πολύ που ήρθατε να μας συγχαρείτε!
Κατάπληκτος τότε ο Δανός πλοίαρχος, προχώρησε στο γραφείο του Διαδόχου, ανυπόμονος να ακούσει την επιβεβαίωση της ανακοινώσεως του νεαρού μαθητού του από τον πατέρα. Ο Διάδοχος Χριστιανός, με το χαμόγελο του ευτυχούς πατρός , του έσφιξε το χέρι και του είπε: 
- Τα ξέρω όλα. Ο Μεγαλειότατος από εδώ, τα θαλάσσωσε πάλι. Αλλά ας προλάβουμε να του δώσουμε αμνηστία πρίν να αναλάβει τα νέα του καθήκοντά του!!!
Σε στάση αυστηράς προσοχής, τότε, και με ύφος τελείως αλλοιωμένο, ο διοικητής εστράφη προς τον νεαρό Βασιλέα της Ελλάδος και εψέλλισε: 
-Τέτοιον προβιβασμό, Μεγαλειότατε, ούτε στα όνειρά μου δεν είδα ως τώρα!

Η ΕΞΩΣΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής".

Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, οι αντιδράσεις κατά της βασιλείας του Όθωνα συνεχίζονται και τα επόμενα χρόνια. 
Ξημερώνει η 10η Οκτωβρίου 1862, η μέρα που θα σημάνει και την τελική ανατροπή του Βασιλιά Όθωνα.
Κυκλοφορεί η φήμη πως έφτασε η στιγμή της ρήξης και πως η επανάσταση θα ξεκινήσει τις βραδινές ώρες. 
Ο κόσμος κλείνεται στα σπίτια του και οι περίπολοι των χωροφυλάκων κάνουν πιο εμφανή την παρουσία τους. Το σύνθημα των επαναστατών είναι «Ναύπλιο - Νίκη» και των κυβερνητικών «Τηλέμαχος - Τρωάς». Οι επαναστατικές εστίες εκείνης της μεγάλης βραδιάς ήταν δύο. Η μια στο πυροβολικό, όπου τον κύριο λόγο θα έπαιζε ο αντιοθωνιστής ταγματάρχης Δημήτριος Παπαδιαμαντόπουλος (ή Στρατολάος), και η άλλη στο χώρο της νεολαίας, που για χρόνια ολόκληρα αποτελούσε τη δύναμη κρούσης του αντιδυναστικού αγώνα. 
Οι πολιτικοί ηγέτες (Βούλγαρης - Ζαίμης κλπ.) κρύβονται.
Γύρω στις 8.30' η πόλη συγκλονίζεται από την έκρηξη ενός πολύ δυνατού βαρελότου, που είχε ριχτεί κοντά στην Ακρόπολη. Ήταν το σύνθημα της εξέγερσης. 
Ο Παπαδιαμαντόπουλος σημαίνει αμέσως συναγερμό στο στρατώνα του πυροβολικού, που βρισκόταν τότε στο Μεταξουργείο. Δίνει διαταγή να βγάλουν τα κανόνια έξω και να παραταχτούν οι άντρες του, σαν να ξεκινούσε κάποια εκστρατεία. 
Μετά τους βγάζει έναν ενθουσιώδη λόγο και κλείνει τον λόγο του φωνάζοντας με στεντόρια φωνή: «Ζήτω η Ελευθερία - Κάτω ο τύραννος»
Οι στρατιώτες και οι βαθμοφόροι κραδαίνουν τα όπλα τους και απαντούν με συνεχείς κραυγές κατά της μοναρχίας. Η επανάσταση είχε αρχίσει. 
Ο Παπαδιαμαντόπουλος και οι άντρες του περιμένουν με αγωνία να δουν άλλα τμήματα στρατού , αλλά και το λαό να καταφθάνει σε ενίσχυση του πυροβολισμού. Περνά ώρα. Δεν εμφανίζεται κανείς. Μια ανησυχία διακατέχει την επαναστατημένη μονάδα, που κινδυνεύει τώρα να βρεθεί αβοήθητη και εκτεθειμένη σε μια ολοκληρωτική επίθεση των κυβερνητικών.
Μπροστά στη δυσάρεστη αυτή τροπή, ο Παπαδιαμαντόπουλος διατάζει να ξαναμπούν τα κανόνια και τα πολεμοφόδια στο στρατώνα. Μετά, τοποθετούνται στην περιοχή ισχυρές επαναστατικές φρουρές και όλοι περιμένουν τις εξελίξεις με το δάχτυλο στη σκανδάλη... 
Με τον κρότο του βαρελότου, οι υπουργοί, με ένοπλες συνοδείες, σπεύδουν να συγκεντρωθούν στο υπουργείο Στρατιωτικών. Επικρατεί σύγχιση. Ο πρωθυπουργός Κολοκοτρώνης δεν θέλει με κανένα τρόπο να αιματοκυλίσει την πρωτεύουσα.
Ο υπουργός Στρατιωτικών Σπυρομήλιος είναι πεπεισμένος ότι ο Παπαδιαμαντόπουλος είναι απομονωμένος και ότι η εξέγερση θα κατασταλεί.
Η αισιοδοξία του Σπυρομήλιου δεν ήταν καθόλου παράλογη. Η ώρα περνούσε και αν εξαιρέσει κανείς ορισμένα μικροεπεισόδια στην πόλη, ο κόσμος και οι άλλες στρατιωτικές μονάδες παρέμεναν αδρανείς. Η αγωνία, έτσι, μεγαλώνει κι όλα κρέμονται από μια τρίχα.
Στην κρίσιμη αυτή στιγμή, εκδηλώνεται η έκρηξη της δεύτερης επαναστατικής εστίας, που ανατρέπει τους εφησυχασμούς της κυβέρνησης και αλλάζει το συσχετισμό των δυνάμεων.
Ομάδες νέων, με αφετηρία το σπίτι του Μακρυγιάννη, ξεχύνονται στους δρόμους πυροβολώντας, καλώντας τον κόσμο να ξεσηκωθεί. 
Εμφανίζονται έτσι λίγες ομάδες ενόπλων και λίγων πολιτών στους δρόμους, που κατευθύνονται προς το Μεταξουργείο.
Ο Παπαδιαμαντόπουλος και οι πυροβολητές του ακούν από μακριά οχλοβοή και ανησυχούν. Μόλις καταλαβαίνουν ότι έρχονται ενισχύσεις ξεσπούν σε ιαχές ενθουσιασμού .
Κάποιος έχει την έμπνευση και φωνάζει:
— Αυτό δεν είναι στρατός και λαός, είναι στρατολ α ό ς.
Η λέξη γίνεται σύνθημα. Τη φωνάζουν όλοι ρυθμικά. Λίγο αργότερα θα γίνει και παρατσούκλι του Παπαδιαμαντόπουλου, που ο κόσμος θα τον αποκαλεί «Στρατολαό». 
Ο Παπαδιαμαντόπουλος ξαναβγάζει τα κανόνια έξω από το στρατώνα, παρατάσει τις δυνάμεις του και δίνει την εντολή της εξόρμησης. 
Ο όχλος ανεβαίνει προς τα ανάκτορα.
Πουθενά αντίσταση.
Ο κόσμος επιτίθεται, αρχίζει να χτυπάει με τσεκούρια την κεντρική πύλη.
Ο διοικητής των ανακτόρων στρατηγός Χαν καταλαβαίνει επιτέλους ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη. Δίνει έτσι την εντολή της παράδοσης στους τρομοκρατημένους χωροφύλακες. Η πύλη ανοίγει. Το πλήθος ορμά και αφοπλίζει τους χωροφύλακες.
Ο Χαν κατορθώνει να ξεφύγει.
Καταστροφές έγιναν στους πολλούς πίνακες και αδριάντες του βασιλικού ζεύγους και των συγγενών τους. Κατεβαίνουν επίσης από παντού οι θυρεοί, οι βασιλικές σημαίες και κάθε σύμβολο που θυμίζει Όθωνα και ποδοπατιώνται από τον κόσμο. Κόβονται τέλος, όλα τα λουλούδια του κήπου.
Διηγούνται πως όταν το πλήθος μπήκε στην αίθουσα των τελετών και έσπασε με μασιά τον ξύλινο επιχρυσωμένο θρόνο του Όθωνα, ο γιος του Μακρυγιάννη (που λεγόταν κι αυτός... Όθωνας) πήρε το κατεστραμένο στέμμα, το πήγε σπίτι του και το πέταξε στα πόδια του πατέρα του, ο οποίος αποτελούσε για το λαό και το σύμβολο του αντιδυναστικού αγώνα.
Έπειτα ορίζεται «Επιτροπή επί των Ανακτόρων» για την αποφυγή λεηλασίας και καταστροφών. Συμμετέχουν σ’ αυτήν ο Ν. Σαρίπολος, ο Κ. Δόσιος, ο Ε. Κεχαγιάς, ο Π. Καλλιγάς και ο Α. Σούτσος.
Ορίζεται αμέσως «Επιτροπή επί των Ανακτόρων» για την αποφυγή λεηλασίας και καταστροφών.
Γεγονός που δεν επετεύχθη !!! 
Η περίφημη διακήρυξη της ανατροπής του Όθωνα γράφτηκε στο στρατώνα του Πυροβολικού.
Είχε ως εξής:
«ΨΗΦΙΣΜΑ
Τα δεινά της πατρίδος έπαυσαν Ως κοινή δε απόφασις του Ελληνικού Έθνους ολοκλήρου, κηρύσσεται και ψηφίζεται:
Η βασιλεία του Όθωνος καταργείται.
Η αντιβασιλεία της Αμαλίας καταργείται.
Η περιουσία δημεύεται.
Προσωρινή κυβέρνησις συνίσταται όπως κυβερνήση το Κράτος μέχρι συγκαλέσεως της Εθνικής Συνελεύσεως, συγκειμένη εκ των εξής πολιτών.
Δημητρίου Βούλγαρη, προέδρου.
Κωνσταντίνου Κανάρη.
Βενιζέλου Ρούφου.
Εθνική συντακτική συνέλευσις συγκαλείται αμέσως προς σύνταξιν της πολιτείας και εκλογήν ηγεμόνος.
Ζήτω το Έθνος, ζήτω η πατρίς
Εγένετο εν Αθήναις εν έτει σωτηρίω 1862, εν μηνί Οκτωβρίω και δεκάτη αυτού.
Η Βουλή και η Γερουσία καταργούνται». 
Με το ψήφισμα και την πρωτογενή έγκριση του από το ένοπλο εκλογικό σώμα, η επανάσταση ολοκληρώνεται. 
Η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης γίνεται λίγο αργότερα στην αίθουσα της Γερουσίας, που στεγαζόταν τότε στο κτήριο του Πανεπιστημίου, από την τριανδρία Βούλγαρη-Κανάρη-Ρούφου.
Εκτός από την τριανδρία Βούλγαρη-Κανάρη-Ρούφου, διορίζονται οι ακόλουθοι υπουργοί: Εσωτερικών: Θ. Ζαΐμης, Οικονομικών: Τ. Μαγγίνας, Δικαιοσύνης: Α. Κουμουνδούρος, Ναυτικών: Δ. Καλλιφρονάς, Εκκλησιαστικών και Παιδείας: Β. Νικολόπουλος (γαμπρός του Βούλγαρη), Στρατιωτικών: Δ. Μαυρομιχάλης, Εξωτερικών: Α. Διαμαντόπουλος.
Έτσι αποκλειόταν από την κυβέρνηση ο Δεληγιώργης, που τόσο είχε συντελέσει στο ξεκαθάρισμα των στόχων της και αποτελούσε τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη της νεολαίας. 
Ο κόσμος αντιδρά παγωμένα με την ανακοίνωση των ονομάτων. Ο Κανάρης, αγανακτισμένος, σηκώνεται και φεύγει. Τη σιωπή σπάει ο φλογερός ποιητής Αχ. Παράσχος, που φωνάζει στο πλήθος:
- 'Οχι στη νέα κυβέρνηση. Θέλουμε υπουργό το Δεληγιώργη.
Έτσι, ο Βούλγαρης αναγκάζεται να κάνει «πίσω» και να δόσει στο Δεληγιώργη μισό υπουργείο το υπουργείο Παιδείας.
Οι επαναστατικές εκδηλώσεις δεν σταμάτησαν με το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Ο όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους ανεμίζοντας κόκκινα λάβαρα και πανηγύρισε την έκπτωση του Όθωνα για αρκετές ώρες.
(Τον παροξυσμό της αντιΟθωνικής νεολαίας επωφελήθηκαν οι δραπέτες των φυλακών !!!)
Ιδιαίτερα αποθέωσε τον Α. Δόσιο “τον επίδοξο φονέα της Αμαλίας” καθώς και άλλους επαναστάτες, που η πρώην κυβέρνηση Κολοκοτρώνη κρατούσε μέχρι τότε στο Μενδρεσέ. 
Πολλοί νεολαίοι, έσπαγαν τα φανάρια της πρωτεύουσας, οι οποίοι ήταν καινούργιοι. Διότι ο δια φωταερίου φωτισμός των Αθηνών μόλις είχαν εγκαινιασθεί.
Οι ζημιές των φανών βέβαια, δεν ήταν τίποτα ήταν ασήμαντη μπροστά στις άλλες ζημιές και λεηλασίες που υπέστησαν οι ιδιωτικές περιουσίες οπαδών του Βασιλέως Όθωνος. (πχ. Του Οθωνικού βουλευτού Πανταζή Κυριακού, όπου υπέστη πλήρη καταστροφή).
Μετά τον διορισμό των νέων νομαρχών της εμπιστοσύνης της, η προσωρινή Κυβέρνηση αποφάσισε να διορίσει τον αντισυνταγματάρχη του πυροβολικού Δημ. Παπαδιαμαντόπουλο γενικό διοικητή στρατευμάτων, στην Αθήνα και τον Πειραιά, με την εντολή να αποκατασταθεί το ταχύτερο η τάξη. 
Σημειωτέον ότι μέσα στο μεγάλο πλιάτσικο συμμετείχαν και πολλοί στρατιωτικοί. 
Έτσι ο πρόεδρος της κυβερνήσεως Δημ. Βούλγαρης δίνει εντολή συγκρότησης Πολιτοφυλακής.
Μέγας ενθουσιασμός επικράτησε στη νεολαία των Αθηνών η οποία έσπευδε να καταταγεί στη Πολιτοφυλακή, όπου οπλίστηκε και έπραττε σύμφωνα με τις διαταγές του δημάρχου Αθηνών, Κουτσικάρη.
Kυριακή 21 Οκτωβρίου 1862, εδόθη υπό του Στρατού, στο Πεδίον του Άρεως, ο νέος όρκος πίστεως εις την νέα κυβερνητική κατάσταση με πρόεδρο τον Δημ. Βούλγαρη. 
Έτσι μετά την μεταπολίτευση και την αναχώρηση του Όθωνα και της Αμαλίας , άρχισε η συζήτηση περί του νέου Βασιλιά, του οποίου τότε αισθανόταν την ανάγκη ολόκληρη η Ελλάδα.