Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Η ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Στὶς 31 Αὐγούστου θὰ ἑορτάσουμε καὶ φέτος τὴν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὅρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας.

Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους. Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα τῆς εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.

Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς εἶναι θαυμαστὲς καὶ συγκινητικές. Κοντὰ τῆς βρέθηκαν οἱ Ἀπόστολοι οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν ἀπὸ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τρόπο θαυμαστό, «ἐπὶ νεφελῶν» . Καὶ τότε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε θριαμβευτικὰ «ἐπὶ νεφελῶν», μὲ τὴ συνοδεία πλήθους ἀγγέλων. Ἡ Θεοτόκος προσευχήθηκε στὸν Υἱό της, παρηγόρησε τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι πάντα κοντὰ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της καὶ παρέδωσε τὴν πανάμωμη ψυχή της στὸν Κύριο.

Οἱ Ἀπόστολοι ἐναπόθεσαν τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου σὲ «καινὸν μνημεῖον» στὴ Γεθσημανή. Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀργότερα ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως. Τρεῖς μέρες μετὰ τὴν κοίμηση κατέβηκε ὁ Κύριος μὲ τὴ συνοδεία τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ πλήθους ἀγγέλων. Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ μὲ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου παρέλαβε τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλοι μαζὶ ἀνῆλθαν στοὺς οὐρανούς. Ἡ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεομήτορος εἶχε συντελεστεῖ. Τὸ ἱερὸ Σῶμα τῆς ἐνώθηκε πάλι μὲ τὴν ἁγνὴ ψυχή της.

Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ποὺ εἶδε τὴ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεοτόκου. Δὲν εἶχε μπορέσει νὰ παρευρεθεῖ στὴν κηδεία τῆς εὐρισκόμενος στὶς Ἰνδίες. Ἐκεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἐνῷ τελοῦσε τὴ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στὴ Γεθσημανὴ μὲ θαυμαστὸ τρόπο καὶ εἶδε ὅλα ὅσα συνέβησαν. Τότε παρακάλεσε τὴν Παναγία νὰ τοῦ δώσει γιὰ εὐλογία τὴ Ζώνη της. Καὶ ἐκείνη, καθὼς ἀνέβαινε στοὺς οὐρανούς, τοῦ ἔριξε τὸ Ἱερὸ κειμήλιο «πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι τῷ ἀποστόλῳ Θωμὰ τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης.
Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς στὴ συνέχεια πληροφόρησε καὶ τοὺς ὑπόλοιπους Ἀποστόλους γιὰ τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ γεγονότα καὶ τοὺς ἔδειξε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἐκεῖνοι δοξολόγησαν τὸν Θεὸ καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς εὐλογήσει, καθὼς ἦταν ὁ μόνος ποὺ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὴν ἔνδοξη Μετάσταση τῆς Θεοτόκου.

Τὴ διαφύλαξη τῆς Ἁγίας Ζώνης ἀνέλαβαν δύο φτωχὲς καὶ εὐσεβεῖς γυναῖκες στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ὁποῖες φρόντιζαν τὴ Θεοτόκο. Παρέλαβαν μὲ εὐλάβεια τὸ ἱερὸ κειμήλιο καὶ ἀπὸ τότε τὸ ἔργο τῆς διαφύλαξής του συνέχιζε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ μία εὐλαβὴς παρθένος καταγόμενη ἀπὸ τὴν οἰκογένεια αὐτή.

Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Ζώνης καὶ ἡ μεταφορά της στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο (395-408). Ἡ ὑποδοχὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στὴ Βασιλεύουσα ἦταν λαμπρότατη. Ὁ αὐτοκράτορας κατέθεσε τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου σὲ λειψανοθήκη ποὺ ὀνόμασε «ἁγίαν σορόν» . Ἡ κατάθεση ἔγινε στὶς 31 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Στὴν πόλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, τῆς ὁποίας Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς καὶ Προστάτις ἦταν ἡ Θεοτόκος, θὰ φυλασσόταν πλέον ἡ Ἁγία Ζώνη τῆς Θεομήτορος.

Ἡ κόρη τοῦ Ἀρκάδιου, ἡ αὐτοκράτειρα Πουλχερία, ἀνήγειρε λαμπρὸ ναὸ πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας, τὸν περίφημο ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Χαλκοπρατείων. (Χαλκοπράτεια ὀνομαζόταν ἡ συνοικία ὅπου κτίστηκε ὁ ναός• τὸ ὄνομά της ἡ συνοικία τὸ ἔλαβε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖ πρὶν κατασκευάζονταν καὶ πωλοῦνταν χάλκινα ἀντικείμενα). Στὸ ναὸ αὐτὸ ἡ αὐτοκράτειρα κατέθεσε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια μάλιστα ἡ Πουλχερία κέντησε μὲ χρυσὴ κλωστὴ τὴν Τιμία Ζώνη διακοσμώντας τὴν. Ἡ χρυσὴ αὐτὴ κλωστὴ εἶναι εὐδιάκριτη καὶ σήμερα στὸ τμῆμα ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστίνος Β καὶ ἡ σύζυγός του Σοφία ἀνακαίνισαν τὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Χαλκοπρατείων καὶ ἀνήγειραν ἐκεῖ καὶ τὸ παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ• ἐκεῖ, μέσα σὲ λειψανοθήκη καὶ πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα, φυλασσόταν ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου.

Πλῆθος πιστῶν συνέρρεαν γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν μὲ εὐλάβεια ζητώντας ἀπὸ τὴν Παναγία νὰ μεσιτεύσει μὲ τὶς πρεσβεῖες της στὸν Κύριο. Πλῆθος θαυμάτων ἐπιτέλεσε ἡ Τιμία Ζώνη. Ἄνθρωποι δυστυχισμένοι καὶ πονεμένοι βρῆκαν λύτρωση μὲ τὴ θαυματουργὴ δύναμη τοῦ ἁγίου λειψάνου. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑμνήθηκε ἀπὸ φημισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχής• μὲ τὴ χάρη τῆς Παναγίας καθαγιάζει τοὺς πιστοὺς ποὺ προσέρχονται εὐλαβικὰ γιὰ νὰ τὸ προσκυνήσουν• τοὺς ἀνυψώνει ἀπὸ τὴ φθορά, τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ ἀσθένειες καὶ θλίψεις.

Στὴ συνέχεια ἡ Ἁγία Ζώνη τεμαχίστηκε καὶ τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σὲ διάφορους ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης. Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204, κάποια τεμάχια ἁρπάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βάρβαρους καὶ ἀπολίτιστους κατακτητὲς καὶ μεταφέρθηκαν στὴ Δύση. Ἕνα μέρος ὅμως διασώθηκε καὶ παρέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πόλης ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἡ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Βλαχερνῶν. Ἡ τελευταία ἀναφορὰ γιὰ τὸ ἅγιο λείψανο εἶναι ἑνὸς ἀνώνυμου Ρώσου προσκυνητῆ στὴν Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 καὶ 1453.

Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1453, εἶναι ἄγνωστο τί ἀπέγινε τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴ συνέχεια. Ἔτσι τὸ μοναδικὸ σωζόμενο τμῆμα εἶναι αὐτὸ ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου• μὲ ἐξαιρετικὰ περιπετειώδη τρόπο ἔφτασε ἐκεῖ.

Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος εἶχε κατασκευάσει ἕναν χρυσὸ σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν προστατεύει στὶς ἐκστρατεῖες. Στὴ μέση του σταυροῦ εἶχε τοποθετηθεῖ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου• ὁ σταυρὸς ἔφερε ἐπίσης θῆκες μὲ ἅγια λείψανα Μαρτύρων, καὶ ἕνα τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. Ὅλοι οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες ἔπαιρναν αὐτὸν τὸν σταυρὸ στὶς ἐκστρατεῖες. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ αὐτοκράτορας Ἰσαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σὲ μία ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἀσᾶν. Νικήθηκε ὅμως καὶ μέσα στὸν πανικὸ ἕνας ἱερέας τὸν πέταξε στὸ ποτάμι γιὰ νὰ μὴν τὸν βεβηλώσουν οἱ ἐχθροί. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ὅμως οἱ Βούλγαροι τὸν βρήκαν• ἔτσι πέρασε στὰ χέρια τοῦ Ἀσᾶν.

Οἱ Βούλγαροι ἡγεμόνες μιμούμενοι τοὺς Βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες ἔπαιρναν μαζί τους στὶς ἐκστρατεῖες τὸ σταυρό. Σὲ μία μάχη ὅμως ἐναντίον τῶν Σέρβων ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς νικήθηκε ἀπὸ τὸν Σέρβο ἡγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ὁ Λάζαρος ἀργότερα δώρισε τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μαζὶ μὲ τὸ τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διασῴζουν καὶ μία παράδοση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου ἀφιερώθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη ΣΤ Καντακουζηνὸ (1341-1354), ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια παραιτήθηκε ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰωάσαφ καὶ μόνασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

Τὰ θαύματα ποὺ πραγματοποίησε καὶ πραγματοποιεῖ ἡ Τιμία Ζώνη εἶναι πολλά. Βοηθᾷ εἰδικὰ τὶς στεῖρες γυναῖκες νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Ἂν ζητήσουν μὲ εὐλάβεια τὴ βοήθειά της Παναγίας, τοὺς δίδεται τεμάχιο κορδέλας ποὺ ἔχει εὐλογηθεῖ στὴν λειψανοθήκη τῆς Ἁγίας Ζώνης• ἂν ἔχουν πίστη, καθίστανται ἔγκυες. 

ΤΑΙΝΙΑ ΓΡΑΜΜΟΣ-ΒΙΤΣΙ. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ


Μια μοναδική προσφορά αυτό το Σάββατο με την εφημερίδα "Δημοκρατία" η συγκλονιστική ταινία Γράμμος-Βίτσι.
Για πρώτη φορά η επική υπερπαραγωγή με τις θυσίες του Εθνικού Στρατού που πολέμησε για να κρατήσει τη χώρα μας ελεύθερη! Μία ταινία αντικειμενική, χωρίς τυμπανοκρουσίες και παρωπίδες που παρουσιάζει με λεπτομέρεια και αμεροληψία τα γεγονότα της δεκαετίας του 1940. Μία δεκαετία ταραγμένη, μία δεκαετία εθνικών αγώνων.
Λογοκρίθηκε επί δεκαετίες και τώρα περνά ξανά στις ταινιοθήκες των Ελλήνων. Οι κομμουνιστές μόλις το άκουσαν, αφηνιάστηκαν. Ε, βέβαια. Η αλήθεια να μην ακουστεί. Καλά δουλεύαμε τον κόσμο, τώρα γιατί έρχονται αυτοί να μας τον ξυπνήσουν.

Μη τη χάσετε!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Νέα συνέντευξη παραχώρησε στις 21 Αυγούστου 2012 στον τηλεοπτικό σταθμό "Εγνατία tv" (εκπομπή "Τύπος και Υπογραμμός" του κ. Λαζάρου) ο Πρόεδρος του κόμματος Βασιλοφρόνων Γ. Παπαδόπουλος. Τόνισε πως είναι κατηγορηματικά αντίθετος στις μειώσεις και περικοπές του εισοδήματος του φτωχού και πρότεινε ως λύση την κατάσχεση όλων των κλεψιμαίων και την  δήμευση της περιουσίας τους. "50 Τσοχατζόπουλοι λύνουν το πρόβλημα της Ελλάδος" είπε χαρακτηριστικά. Ερωτώμενος για την συγκυβέρνηση είπε τα εξής: "Πριν από 20 χρόνια βίαζε την Ελλάδα ένα κόμμα, το άλλο κοιτούσε. Τα υπόλοιπα 20 βίαζε το άλλο, οι υπόλοιποι κοιτούσαν. Τώρα, για να μην περιμένει ο ένας και κοιτάει, εγώ καλύτερα εσύ χειρότερα ενώθηκαν όλοι μαζί και πυροβολούν όλοι μαζί την Ελλάδα. Ο Πολύδωρας μίας μέρας Πρόεδρος Βουλής διόρισε την κόρη του, ο Καμμένος τον ανηψιό του, ο Σαμαράς έδωσε επιχορήγηση στον αδερφό του". Επίσης αποκάλυψε πως 19 Μονές του Αγίου Όρους στήριζαν την ΝΔ και τώρα ο κ. Σαμαράς τους φορολογεί! Χαρακτήρισε καθόλου σωστή, ανέντιμη και άδικη την φορολόγηση της περιουσίας της Εκκλησίας ιδίως του Αγίου Όρους, γιατί η Εκκλησία διαχρονικά βοηθούσε και βοηθά τον Ελληνισμό με όποια βοήθεια και προσφορά.
Εκλογές προέβλεψε τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο φέτος. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε και στο θέμα του "Τάματος του Έθνους" ενώ, δήλωσε αντίθετος με τις μεθόδους της Χρυσής Αυγής λέγοντας πως "είμαστε Βασιλόφρονες, όχι ναζιστές".

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ YOUTUBE.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΕΛΑΥΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ


Το 1973 και επί Γεωργίου Παπαδόπουλου οι Πακιστανοί εργαζόμενοι, απελάθηκαν από την Ελλάδα! Πώς; Αρκούσε μία απλή δήλωση του τότε Προέδρου του Πακιστάν Αλί Μπούτο (φωτό) , η οποία σημειωτέον δεν έγινε στην χώρα μας, όπως συνέβη με τον κ. Ασλάμ, αλλά στο Πακιστάν! Ο Αλί Μπούτο λοιπόν είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση πολέμου Ελλάδος-Τουρκίας, η χώρα του θα τασσόταν στο πλευρό της Τουρκίας!!! Αυτή η δημόσια δήλωση, αρκούσε για να δράσει ο Γ. Παπαδόπουλος ο οποίος σε συνεννόηση με τους εφοπλιστές που είχαν στην δούλεψή τους Πακιστανούς, τούς έστειλε πίσω στην πατρίδα τους. Λέγεται ότι τότε απελάθηκαν 3.000-4.000 Πακιστανοί!!!Να σημειώσουμε ότι πολλοί Πακιστανοί αξιωματικοί εκπαιδεύονται σήμερα στην Τουρκία. Πιθανόν δε να υπάρχει και ανταλλαγή τεχνογνωσίας στα πυρηνικά, το δε Πακιστάν, είναι η μόνη χώρα, μαζί με το Αζερμπαϊτζάν, που έχει πολύ στενές σχέσεις με την Τουρκία!Οι απειλές συνεπώς του προέδρου της Πακιστανικής κοινότητας περί ιερού πολέμου σε βάρος της Ελλάδος, μόνον τυχαίες δεν ήταν. Δείχνουν την νέα απειλή που κυοφορείται. Είναι μέσα στο πρόγραμμα ασύμμετρων επιθέσεων που θα δεχθεί η Ελλάδα!Μια Ελλάδα που με τους νάνους πολιτικούς της ταγούς, προχωρεί χωρίς πυξίδα στο άγνωστο!


Από το "ksipnistere".

Ας αναχαιτίσουμε τον ισλαμικό-μουσουλμανικό κίνδυνο επαναφέροντας με ένα καθαρό τίμιο και αδιάβλητο δημοψήφισμα το Ελληνικό παραδοσιακό πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ


«Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο οποίος ακόμη ζει». Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, η οποία ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε.
Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος, Σαλώμη, ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάδα είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Προδρόμου. Πράγμα που τελικά έγινε.
Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.
Η Εκκλησία εορτάζει την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου την 29η Αυγούστου.
Υμνολογική εκλογή.
Απολυτίκιον. Ήχος β’.
Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων» σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε» ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιό¬τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.
Εχει γραφεί ότι η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια. Σε σένα όμως θα αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε. Γιατί αναδείχθηκες ο πιο σεβαστός ανάμεσα στους προφήτες, αφού αξιώθηκες του μοναδικού προνομίου, να βαπτίσεις δηλ. στα ρείθρα του Ιορδάνη αυτόν που εκήρυττες. Ετσι αφού αγωνίσθηκες για την αλήθεια μέχρι τον μαρτυρικό θάνατο, με χαρά εκήρυξες το ευαγγέλιο και στον Αδη, ότι δηλαδή ο Θεός φανερώθηκε στη γη με ανθρώπινη σάρκα, και σηκώνει, και συγχωρεί τις αμαρτίες του κόσμου, και μας χαρίζει το μέγα Του έλεος.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’.
Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον μεσίτην συμφώνως νόμου και χάριτος, οι πιστοί συνελθόντες ανευφημήσωμεν’ ότι μετάνοιαν ημίν προεκήρυξε, και Ηρώδην εμ¬φανώς, στηλιτεύσας ευθαρσώς, την κάραν αυτού ετμήθη’ και άρτι ζών μετ’ Αγγέλων, Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.
Αυτόν που χωρίς σύγκρουση καμμιά υπήρξε ανάμεσα στο νόμο του Μωυσή και στο ευαγγέλιο του Χριστού, που έφερνε τη Χάρη στον κόσμο, ελάτε οι πιστοί να τον τιμήσουμε με ύμνους, αφού συγκεντρωθούμε, γιατί προ Χριστού κήρυξε την μετάνοια. Έτσι αφού φανερά έλεγξε τον Ηρώδη με θάρρος, αποκεφαλίσθηκε. Και τώρα μάλλιστα, ζώντας ανάμεσα στους αγγέλους, πρεσβεύει στο Χριστό για τη σωτηρία μας.

Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον εκ μήτρας Προφήτην αναδειχθέντα ημίν, και εκ στείρας φω¬στήρα τη οικουμένη φαιδρώς, προελθόντα εν ωδαίς ανυμνήσωμεν, του Χριστού τον Βαπτιστήν, και νικηφόρον αθλητήν, τον Πρόδρομον Ιωάννην’ πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Αυτόν που από τη μήτρα φανερώθηκε σε μας σαν προφήτης, αφού εσκίρτησε μόλις κατάλαβε τον Χριστό, και σαν αστέρι λαμπρό για την οικουμένη προήλθε από την στείρα Ελισαβετ, με χαρά ας τον ανυμνήσουμε με ψαλμούς, δηλαδή τον βαπτιστή του Χριστού και νικηφόρο αθλητή, τον πρόδρομο Ιωάννη, διότι πρεσβεύει στον Κύριο να ελεήσει τις ψυχές μας.

Μετά δε τον Πολυέλεον, Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Εκ της στείρας εκλάμψας ψήφω θεού, και δεσμά διαρρήξας γλώσσης πατρός, έδειξας τον ήλιον, εωσφόρον αυγάζοντα’ και λαοίς εν ερήμω, τον Κτίστην εκήρυξας, τον Αμνόν τον αίροντα, του κόσμου τα πταίσματα» όθεν και προς ζήλον, βασιλέα ελέγξας, την ένδοξον κάραν σου, απετμήθης αοίδιμε, Ιωάννη πανεύφημε. Πρέ¬σβευε Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.
Αφού με απόφαση του Θεού έλαμψες σαν αστέρι από τη στείρα Ελισάβετ, και έσπασες τα δεσμά της γλώσσας του πατέρα σου Ζαχαρία, έδειξες τον Ηλιο Χριστό να ανατέλλει σαν τον Εωσφόρο το πρωί, και στο λαό στην έρημο κήρυξες τον Κτίστη, ως Αμνό που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου. ΚΑΙ ΑΦΟΎ ΜΕ ΖΉΛΟ ΈΛΕΓΞΕΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΈΑ, ΑΠΕΚΌΠΗ Η ΈΝΔΟΞΗ ΚΕΦΑΛΉ ΣΟΥ, Ιωάννη αξιομνημόνευτε και πανύμνητε. Πρέσβευε στον Χριστό και Θεό μας, να χαρίσει άφεση των αμαρτιών, σε όσους με πόθο εορτάζουν την αγία σου μνήμη.

Μετά τον Ν. ψαλμόν, το Στιχηρόν ιδιόμελον. Ήχος β’.
Της μετανοίας ο κήρυξ, Ιωάννη Βαπτιστά, εκτμηθείς σου την κάραν, την γήν ηγίασας’ ότι τον νόμον του θεού τοις πιστοίς ετράνωσας, και παρανομίαν εξηφάνισας. Ως παρεστηκώς τω θρόνω, του επουρανίου Βασιλέως Χριστού, αυτόν ικέτευε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ιωάννη βαπτιστή, συ ο κήρικας της μετανοίας, αφού αποκεφαλίσθηκες, αγίασες τη γη, γιατί ανέδειξες σαν το σημαντικότερο για τους πιστούς τον νόμο του Θεού, οπότε εξαφάνισες με αυτόν τον τρόπο, την παρανομία. Τώρα που στέκεσαι πλάι στο θρόνο του επουρανίου βασιλέως Θεού, ικέτευσέ Τον να ελεήσει τις ψυχές μας.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. α’.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ϊνα και τοις εν Άδη του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν. θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα’ ου νόμον γαρ τον του θεού, ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Ηένδοξη αποκεφάλιση του προδρόμου ήταν κατα κάποιον τρόπο ένα Θεϊκό σχέδιο, ώστε να κηρύξει ο θείος προφήτης και στον Αδη τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού στη γη. Ας θρηνεί η Ηρωδιάς που ζήτησε παράνομο φόνο, γιατί δεν αγάπησε τον νόμο του Θεού, που εξασφαλίζει την αιώνια ζωή, αλλά κάτι πλαστό και πρόσκαιρο.

Ο Οίκος
Τα γενέσια του Ηρώδου, πάσιν εφάνησαν ανόσια» ότι εν μέσω των τρυφώντων, η Κεφαλή του νηστεύοντος, παρετέθη ώσπερ έδεσμα. Τη χαρά συνήφθη λύπη, και τω γέλωτι εκράθη πικρός οδυρμός’ ότι την κάραν του Βαπτιστού, πίνακι φέρουσα, επί πάντων εισήλθεν, ως είπεν η παίς’ και δια οίστρον, θρήνος επέπεσε πάσι τοις αριστήσασι τότε, συν τω βασιλεί’ ου γαρ έτερψεν εκείνους, ούτε Ηρώδην αυτόν’ φησί γάρ’ ελυπήθησαν λύπην ουκ αληθινήν, άλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Τα γενέθλια του Ηρώδη σε όλους φάνηκαν βέβηλα, γιατί ανάμεσα σε αυτούς, που ζούσαν με τρυφή, σαν έδεσμα παρατέθηκε η κεφαλή του Προδρόμου, που παντα νήστευε. Με τη χαρά ενώθηκε η λύπη, και με το γέλιο αναμίχθηκε ο θρήνος ο πικρός,γιατί μπροστά στα μάτια όλων εισήλθε η κόρη, φέρνοντας σε πινάκιο το κεφάλι του βαπτιστού, και για την ακολασία έπεσε θρήνος σε όλους τους συνδαιτημόνες τότε μαζί με τον βασιλιά, γιατί δεν τους ευχαρίστησε τελικά ούτε τους καλεσμένους ούτε το βασιλιά. Κι όμως δεν λυπήθηκαν λύπη αληθινή, αλλά πλαστή και πρόσκαιρη.

Συναξάριον
Τη Κθ’ του αυτού μηνός «Αυγούστου», μνήμη της αποτομής της τιμίας Κεφα¬λής του αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Στίχοι.
Τέμνει κεφαλήν χειρ μιαιφόνος ξίφει,
Του χείρα θέντος εις κεφαλήν Κυρίου.
Εικάδι άμφ’ ενάτη Προδρόμου τάμεν αυχένα χαλκός.
Απέκοψε ένα χέρι φονικό την κεφαλή, αυτού που έθεσε το χέρι του στην κεφαλή του Κυρίου.
Κατά την εικοστή ενάτη του μηνός ο χαλκός έκοψε την κεφαλή του προδρόμου.
Τη αυτή ημέρα, μνήμη της οσίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης καταγομένης.
Ταις τού σού Προδρόμου Χριστέ πρεσβείαις, ελέησον καί σώσον ημάς.
Αμήν.

Εξαποστειλάριον. Των Μαθητών ορώντων.
Τον εν Προφήταις μείζονα γνωρισθέντα, και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος» την κεφαλήν γαρ ετμήθη, δια τον νόμον Κυρίου.
Αυτόν που αναγνωρίσθηκε σαν μεγαλύτερος ανάμεσα στουςπροφήτες, και ξεχωριστός ανάμεσα στους αποστόλους, ελάτε να τον στεφανώσουμε με ύμνους εγκωμίων, τον πρόδρομο της χάριτος, γιατί αποκεφαλίσθηκε για τον νόμο του Κυρίου.
Έτερον. Ό ουρανόν τοις άστροις.
Ο ασελγής Ηρώδης, τον της αγνείας φυτουργόν, σε Βαπτιστά του Σωτήρος, καρατομήσας δολερώς, σου τους ελέγχους της γλώττης, τεμείν ουκ ίσχυσεν όλως.
Ο ΑΙΣΧΡΌς Ηρώδης, εσένα τον λειτουργό της καθαρότητος, τον βαπτιστή του Κυρίου, αφού αποκεφάλισε με δόλο, δεν απέφυγε τους ελέγχους της γλώσσας σου.

Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. β’.
Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται. Ώ όρχημα δόλιον, και πότος μετά δόλου! Ο Βαπτιστής απετέμνετο, και Ηρώδης εταράττετο. Πρεσβείαις Κύριε, του σου Προδρόμου, την ειρήνην παράσχου ταις ψυχαίς ημών.
Πάλι τρελλάθηκε η Ηρωδιάδα, πάλι ταράσσεται. Ω δόλια οργή, ω φαγοπότι με δόλο γεμάτο. Ο βαπτιστής αποκεφαλιζόταν, και ο Ηρώδης ταραγμένος δεν μπορούσε να ησυχάσει. Με τις πρεσβείες, Κύριε, του προδρόμου Σου, χάρισε στις ψυχές μας την ειρήνη Σου.

Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.

63 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΙΣΜΟΥ

Στις 29 Αυγούστου 1949, ανήμερα της αποτομής της τιμίας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, τερματίστηκε ο συμμοριτοπόλεμος με νίκη των εθνικών δυνάμεων απέναντι στον σλαβόλαγνο, σταλινοκίνητο και τετυφλωμένο κομμουνισμό.
Η μνήμη των πεσόντων στις μάχες του Γράμμου και στο Βίτσι τιμήθηκε την Κυριακή, σε εκδήλωση που έγινε στη Βούρμπιανη Ιωαννίνων. Το «παρόν» έδωσε πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων, ο βουλευτής Επικρατείας της Χρυσής Αυγής και Γιαννιώτης στην καταγωγή Χρήστος Παππάς, ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας κ.α., καθώς και ο Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Ιωαννίνων Γεώργιος Γκορέζης.
Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, τόνισε, ότι ο εορτασμός της σημερινής επετείου «ας γίνει παρότρυνση προς τους νεωτέρους για τις προς την πατρίδα υποχρεώσεις τους. Στα χρόνια μας η πατρίδα δοκιμάζεται. Η εθνική μας κυριαρχία και η ιστορική μας υπόσταση απειλούνται. Ο εορτασμός της ημέρας αυτής θα μας βοηθήσει να αντλήσουμε ελπίδα και δυνάμεις».
Από την πλευρά του ο Χρήστος Παππάς κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων του Γράμμου, ενώ στην ομιλία του κατέκρινε την υποκρισία, όπως είπε, ορισμένων πολιτικών, τονίζοντας την σημασία της θυσίας των πεσόντων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τέλος, ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας εξέφρασε την αγανάκτησή του προς την Πολιτεία, γιατί «απαξιώνει τους Αξιωματικούς του Στρατού με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων».
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τόσο στον Γράμμο όσο και στο Βίτσι πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στους μαχητές του Εθνικού Στρατού που κράτησαν Ελεύθερη την Πατρίδα απο την κόκκινη λαίλαπα... Εκατοντάδες Έλληνες βρέθηκαν στο Βίτσι για να παρακολουθήσουν την Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου και Αγίου Γεωργίου Ελευθερωτή, ενώ ακολούθησαν ομιλίες και καταθέσεις στεφάνων στο Μνημείο... 

ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ

Θα σας παρουσιάσουμε τώρα αντιβασιλικές προκηρύξεις οι οποίες τυπώθηκαν από αριστερούς και πολέμιους του Βασιλικού Θεσμού. Χρονολογούνται κάπου στο 1974:

Ο Θεσμός της Βασιλευομένης Δημοκρατίας στην Ελλάδα προσέφερε πάρα πολλά. Εσάς δεν σας αρέσουν επειδή θέλετε πάντα το κακό της Ελλάδος. Ο Βασιλιάς ζει σε μία οικογένεια όπου δεν του λείπει τίποτε. Δεν έχει την ανάγκη να κλέψει. Ούτε πατά επί πτωμάτων όπως γίνεται στην Αβασίλευτη Δημοκρατία που "δοξάζετε" για να παίρνει όλο και μεγαλύτερο αξίωμα.
Το παραλήρημά σας, τελείως αβάσιμο και ιστορικά ατεκμηρίωτο, προσπαθεί να κτυπήσει ως ευάλωτο σημείο στην φτώχεια των χαμηλών λαικών στρωμάτων. Τα δεκάδες εκατομμύρια που λέτε ότι κοστίζει η Βασιλεία, με τα σημερινά δεδομένα (γιατί τότε ήταν η δραχμή), αγγίζουν τα τρισεκατομμύρια ευρώ! 
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όργανο του εκάστοτε πρωθυπουργού, διορισμένος και  πιόνι των κομμάτων, σήμερα μας κοστίζει  3 εκ. τον χρόνο. Το υπάρχον πολιτικό και πολιτειακό σύστημα 38 χρόνων δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο παρά να βυθίσει στην Ελλάδα στις λέσχες και στις στοές. Στον αμοραλισμό και τον υλισμό. Στην θεοποίηση του χρήματος, την έπαρση και την αλαζονεία. 
Τι μπορεί να προσφέρει παραπάνω ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μην λησμονούμε ότι "Πρόεδροι της Δημοκρατίας" είμαστε εμείς που εκλέγουμε, που ψηφίζουμε, που επιλέγουμε.
* Έχουμε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας που δεν τον έχουμε επιλέξει, είναι διακοσμητικός και παίρνει τον χρόνο 3 εκ. ευρώ τον χρόνο!!!
* Εν αντιθέσει με την Βασιλευομένη Δημοκρατία, όπου ο Βασιλεύς, δια της Βασιλικής Χορηγίας, λάμβανε ετησίως 25 με 32.000 ευρώ. 
Ο Βασιλεύς, μπορεί να μην έχει εκλεγεί, αλλά ενσαρκώνει την ιστορία αυτού του τόπου, είναι θεματοφύλακας του Ελληνοχριστιανικού μας πολιτισμού και των παραδοσιακών αξιών. Ο Βασιλεύς έχει την εξαιρετική ιδιότητα να διακρατεί την λαική συνοχή, είναι σύμβολο της ενότητος του Έθνους. Ίσταται μακράν και πέρα κομμάτων. Δεν δίνει προεκλογικές υποσχέσεις και δεν πέφτει σε κάθε είδους ψηφοθηρίας για να εκλεγεί. Και αυτό αποτελεί ενωτικό στοιχείο. Δεν εξαρτάται από συμφέροντα, ρουσφέτια και κόμματα. Βασίζεται στην λαική βούληση και είναι υποχρεωμένος να προστατεύει την Ορθοδοξία, τους Νόμους και το Σύνταγμα. 
* Με Βασιλευομένη Δημοκρατία, η Ελλάδα είχε κύρος, δύναμη, αξιοπιστία στο εξωτερικό, στο δε εσωτερικό υπήρχε ανάπτυξη, παραγωγή, πρόοδος. Μπορεί οι παππούδες μας να ήταν φτωχοί, αλλά είχαν στα χείλη τους το χαμόγελο, ήταν φιλόξενοι και είχαν κάποια αρετή, αγνότητα. Υψηλό δε το αίσθημα του Πατριωτισμού, της Χριστιανοσύνης και της αλληλεγγύης.
Εδώ μας οδήγησε η Αβασίλευτη σας Δημοκρατία που ευαγγελιζόσασταν με υπερηφάνεια και αγαλλίαση, η χειρότερη τυραννίς όλων των πολιτευμάτων, στην φτώχεια, την μιζέρια, την πείνα, την εσωστρέφεια, το ξεπούλημα, τα μνημόνια και τέλος στην υποδούλωση από το ΔΝΤ και τις σιωνιστικές λέσχες και τις μασονικές στοές.
"Η 21η Απριλίου είναι η χειρότερη ημέρα της ζωής μου" είπε ο δημοκράτης Βασιλεύς Κωνσταντίνος. Η έκφραση του προσώπου του Βασιλιά φαίνεται συνοφρυωμένη ενώ ο Κωνσταντίνος έχει πάντοτε χαρούμενη-γελαστή έκφραση. Το μήνυμα το πήραμε. Ο Κωνσταντίνος αν συμφωνούσε μαζί με τους Συνταγματάρχες δεν θα προσπαθούσε ούτε να τους συλλάβει και να τους εξαναγκάσει σε παραίτηση (26 Οκτωβρίου 1967) ούτε να τους ρίξει κινητοποιώντας τις εναπομείνουσες πιστές σ΄ αυτόν στρατιωτικές μονάδες για να ξανακάνει την χώρα "κυρία του οίκου της" (13 Δεκεμβρίου 1967)!
Αναφέρετε ως παράδειγμα δύο πολιτικούς τον Κων. Καραμανλή και τον Π. Κανελλόπουλο. Ο μεν πρώτος είχε απόψεις ανεμομύλου, επέτρεψε στον εγωισμό του να προσπαθήσει να εγκαθιδρύσει το δικό του καθεστώς με ένα Σύνταγμα που θα τον περιφρουρούσε, ήταν τέκτονας 33ου βαθμού και επέτρεψε τον διαμελισμό της Κύπρου και την κατάργηση της Βασιλείας για να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αφού είστε τόσο κατά της χούντας, γνωρίζατε πως ο Καραμανλής είχε σχέσεις με τον Μακαρέζο τον οποίο αποκάλεσε "Έλληνα, Ευρωπαίον πολίτην" ...από τις υγιείς δυνάμεις της Επαναστάσεως".
Ο Κανελλόπουλος συμβάδιζε πάντα με το καθεστώς της Πατρίδος μας, ήταν πάντα "εύκολα ευπροσάμοστος". Μία έλεγε, μία το αναιρούσε.

Η Προεδρία της Δημοκρατίας καταβροχθίζει τα εκατόν δεκαπλά, οι πολιτικοί ανεξέλεγκτοι τρώνε και λεηλατούν τα ταμεία!!! Αυτή η κατρακύλα γινόταν επί Βασιλέως; Όχι. Ο Βασιλιάς δεν είχε πρόβλημα. Τα χρήματα τα έπαιρνε νομιμότατα. Από βρήκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα έξοδα παραστάσεως, τον μισθό του, τα πρωτοφανή παχυλά επιδόματα. "Βασιλικότερα του Βασιλέως" ζει ο κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο κόσμος δεν κακοπερνούσε καθόλου με την Βασιλεία. Ζούσε με ασφάλεια τουλάχιστον και ήταν ολιγαρκής. Η Βασιλεία αποσπούσε στο Κράτος τεράστια χρηματικά ποσά με τις κρουαζιέρες, τις περιοδείες του. Από την δεκαετία του 1950 και αυτό χάρις στους Βασιλείς Παύλο και Φρειδερίκη άρχισε δειλά-δειλά η ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα.
Ο Μονάρχης, λέτε, αποστράγγιζε 9 εκ. δρχ δηλ. κάπου 27.000 ευρώ τον χρόνο. Τώρα που  ο Πρόεδρος αποστραγγίζει 3 εκ. ευρώ τον χρόνο τι έχετε να πείτε παιδιά της ψευτοκουλτούρας και του θολοπροοδευτισμού;;;
Το Στέμμα το έφερε ο λαός με συντριπτικότατη πλειοψηφία κατά το δημοψήφισμα του 1863, όχι οι Μεγάλες Δυνάμεις. Αυτές μόνο πρότειναν τον Πρίγκιπα τότε. Ο Βασιλεύς ποτέ δεν αποτέλεσε όργανο ξενοκρατίας, ήταν κοντά στον λαό και με το εθνικό αίσθημα και λαική επιταγή γι΄ αυτό και ο κόσμος κατά τις περιοδείες έτρεχε να δει τους Βασιλείς από κοντά κατά τις περιοδείες τους. Έχετε δει ποτέ τις περιοδείες του Βασιλέως. Αυθόρμητες εκδηλώσεις αγάπης, ενθουσιασμός, χαρά. Τώρα οι πολιτικοί αποσπούν ντομάτες και γιουχάισμα από τον δοκιμαζόμενο λαό.
Ο Καραμανλής ήθελε να εδραιώσει το δικό του καθεστώς στην Ελλάδα του 1963. Μέγα εμπόδιο αποτελούσε ο Θεσμός της Βασιλείας και του Ανωτάτου Ελέγχου τον οποίο εφήρμοζε αποκλειστικά ο Βασιλεύς. Το Σύνταγμα που ετοίμαζε ο Καραμανλής θα περιόριζε τις αρμοδιότητες του Στέμματος που θα το καταντούσε έρμαιο των επιλογών του Καραμανλή και θα ενδυνάμωνε την πρωθυπουργία του Καραμανλή στην εξουσία. Λες και ο Καραμανλής είχε υπογράψει συμβόλαιο με την εξουσία πως θα κυβερνά εφ΄ όρου ζωής. Όλοι οι εθνάρχες (Βενιζέλος, Καραμανλής) βλέπετε δεν μπορούν να κάνουν αντιπολίτευση. Θέλουν μόνο κυβέρνηση και αν δεν τους "κάτσει" φεύγουν στο Παρίσι και αφήνουν την χώρα στην τύχη. Αυτός είναι ο πατριωτισμός τους και η άδολη προσφορά τους στην χώρα και τον Ελληνισμό. 
Ο Κωνσταντίνος όχι μόνο δεν έδιωξε τον Καραμανλή (τότε βασίλευε ο Παύλος ο Α΄) αλλά έτρεξε με το αυτοκίνητό του στο Αεροδρόμιο για να φέρει τον Καραμανλή πίσω. Αλλά ήταν αργά. Ο υπ΄ αριθμόν 2 εθνάρχης έφυγε από την Ελλάδα. Σε λίγα χρόνια (1969) θα τον εντοπίσουν στο Παρίσι να περπατά αγκαζέ τον κομμουνιστοσυμμορίτη Φλωράκη!!!
Όσον αφορά την 2η περίπτωση για τον Γ. Παπανδρέου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας που δεν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Ελλάδα, δεν πολέμησε το 1940-41, δεν συμμετείχε στην Αντίσταση, καθηγητάκος-αερόλιθος εξ Αμερικής, ήλθε από τις ΗΠΑ και ίδρυσε άκουσον-άκουσον παραστρατιωτική οργάνωση τον Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.!!!
Ο Γεώργιος Παπανδρέου (πρωθυπουργός τότε) ήθελε να κάνει αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις των οποίων Αρχηγός ήταν ο εκάστοτε Βασιλεύς (Ιούνιος-Ιούλιος 1965). Άρα αφορούσε τον Κωνσταντίνο άμεσα το ζήτημα. Ήθελε να αντικαταστήσει (ο Παπανδρέου) τον Αρχηγό ΓΕΣ και τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το τελευταίο νευραλγικό χαρτοφυλάκιο. Ο Κωνσταντίνος δεν του επέτρεψε (αφού ο γιος του Παπανδρέου ήταν αρχηγός παραστρατιωτικής οργάνωσης) και πρότεινε στον πρωθυπουργό να αναλάβει αν θέλει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης με την προυπόθεση πως το θέμα του ΑΣΠΙΔΑ θα πήγαινε στα πολιτικά δικαστήρια και όχι στα στρατιωτικά ή θα διόριζαν από κοινού νέο Υπουργό Άμυνας και η υπόθεση θα παρέμενε στα στρατιωτικά δικαστηρία (εκδίκαση, καταδίκη κλπ). Ο Κωνσταντίνος δρούσε απολύτως συνταγματικά και επέδειξε πολιτική ωριμότητα παρά το νεαρόν της ηλικίας του σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που έκανε τα χατίρια του γιου του και ήταν πολιτικό πρόσωπο από το 1920! Ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε και παραιτήθηκε. Δεν τον εξανάγκασε κανένας.
Η τελευταία φωτογραφία (ο Βασιλεύς με τους Συνταγματάρχες) αποτελεί μία τυπική χειραψία του Βασιλέως με τα μέλη της κυβέρνησης του Απριλιανού καθεστώτος πριν φύγει για επίσκεψη στις ΗΠΑ. Την Επανάσταση της 21ης Απριλίου δεν την ήθελε ο Κωνσταντίνος επειδή οι Συνταγματάρχες έγιναν επίορκοι, είχαν διασυνδέσεις με μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες και ενήργησαν αντισυνταγματικά. Ο Βασιλιάς ήταν τότε συγκεχυμένος προσπαθώντας να βρει λύση εντός των συνταγματικών πλαισίων. Οι Συνταγματάρχες πλαστογράφησαν την υπογραφή του Βασιλέως. Εγκαταστάθηκαν στην εξουσία μόνοι τους και είχαν μεγάλη μερίδα λαού άτυπα (φάνηκε και με το δημοψήφισμα του 1968 η αποδοχή της 21ης Απριλίου, 70-80% υπέρ της) μαζί τους που ήταν αγανακτισμένοι με τους πολιτικούς και τις λοβιτούρες τους.
Ξαφνικά 6 χρόνια φερμουάρ στο στόμα. Μόλις όμως ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να κάνει εκλογές και να επαναφερθεί η δημοκρατία στον τόπο μας τότε έγινε το Πολυτεχνείο το οποίο έστησαν ο Κίσσινγκερ με το Επιτελείο του, ο Ιωαννίδης και οι παλαιοπολιτικοί εκτός Ελλάδος. Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι αυτή η οποία κατακρεούργησε και ξεπούλησε την Ελλάδα. Γι΄ αυτό να μην λένε πια για τους αγώνες τους για δικαιώματα, ελευθερία, ανεξαρτησία και δημοκρατία γιατί μας προκαλούν αηδία και σιχαμάρα.

Η ΠΡΟΠΑΓΑΓΔΑ ΣΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΙΑ!!! ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ!!!
ΑΝΤΙΟ ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!!

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΩΝ!

                     ΕΝΟΧΛΕΙ  Η  ΠΑΡΟΥΣΙΑ  ΤΩΝ  ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΩΝ !!!

Τι γράφουν:
"Απίστευτο και όμως αληθινό! Σήμερα, το 2012, ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι νοσταλγοί του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, του Κοκού!



Α. Συνεχώς παραληρηματικά επαναλαμβανόμενες απόψεις τους:


1. Στην Ελλάδα πρόσφερε πολλά ο θεσμός της Μοναρχίας (=σύνορα μέχρι το Σπερχειό ποταμό, τα λοιπά επειδή ο Βενιζέλος είχε διατάξει τότε τον Κωνσταντίνο να μην προχωρήσει προς το Μοναστήριον αλλά να κατευθυνθεί προς τη Θεσσαλονίκη «Μεγαλειότατε, σας διατάσσω!»)

2. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων αγαπάει και λατρεύει τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.

3. Το ¼ της συνολικής έκτασης της Ελλάδας αποτελεί περιουσία των βασιλιάδων της Ελλάδας.

4. Κατ’ αυτούς ο Κωνσταντίνος έφτασε τα όρια της Ελλάδας μέχρι λίγο πιο έξω από την Κωνσταντινούπολη, ενώ ο Βενιζέλος ευθύνεται για τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 (ενήργησε αντεθνικά όταν ήταν συνταξιούχος πρωθυπουργός μεταξύ 1920-1922).

5. Ο Κωνσταντίνος είναι εξαδάκτυλος (έχει 6 δάχτυλα)

6. Για τα Ιουλιανά (1965) έφταιγε ο Λαοπόβλητος πρωθυπουργός(βασιλικές επιστολές, το ότι απευθύνθηκε στον πρωθυπουργό της λαϊκής εντολής του 53% με λόγια «κοιτάξτε με στα μάτια κύριε πρόεδρε εκείνος καθιστός με το σάντουϊτς του και ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός όρθιος, το ότι κατάργησε το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό και μετά όρκιζε κάθε 15 μέρες από ένα καθίκι τη μια το Νόβα την άλλη τον Τσιριμώκο την άλλη το Στεφανόπουλο και τέλος τους συνταγματάρχες χαρίζοντάς μας μια δικτατορία και εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, ενώ εκείνος προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισαχθεί στο Κέημπριτζ το οποίο δεν εκτίμησε το γεγονός ότι είχε τελειώσει 3 στρατιωτικές σχολές σε 2 χρόνια).

7. Ο Κωνσταντίνος υπήρξε λαϊκός αγωνιστής που προσπάθησε να ανατρέψει τη χούντα το Δεκέμβριο του 1967, μιλώντας από ένα ραδιοφωνικό σταθμό στη Β. Ελλάδα εμβέλειας 300 μέτρων που τον άκουσαν μόνο οι … εξωγήινοι.


8. Ο Κωνσταντίνος έκανε αντίσταση στο διάστημα 1967-1973 με τη … σιωπή του, όχι για να μη χάσει την περιουσία του όπως λένε οι κακεντρεχείς ιστορικοί, αλλά για να διαφυλάξει τα δίκαια του Έθνους, και τυχαία άρχισε να καταφέρεται κατά της δικτατορίας, μετά το δικτατορικό δημοψήφισμα του 1973, όταν τον ειδοποίησαν ότι οι συνταγματάρχες και οι λακέδες τους πήγαιναν με φορτηγά και καταλήστευαν τα παλάτια του (που ούτως ή άλλως ήταν περιουσία του ελληνικού λαού)."

Μεγαλύτερο παραλήρημα από το δικό σας δεν θα βρούμε πουθενά στον κόσμο.
Ανταπαντήσεις για να μην πέφτει ο κόσμος στην ανελέητη αβάσιμη προπαγάνδα σας:

1. Φυσικά και προσέφερε πολλά: υπερδιπλασιασμό της έκτασης και του πληθυσμού της Ελλάδος. Σε αντίθεση με τον Θεσμό της Προεδρίας που "προσέφερε" συρρίκνωση του πάτριου εδάφους (Κύπρος, Ίμια) και με τα μνημόνια απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Και μιας που μνημόνευσες και τον Βενιζέλο θα έπρεπε να ξέρεις πως αν ίσχυαν οι προτάσεις και οι απόψεις του Βενιζέλου η μισή Μακεδονία και η Θράκη θα ήταν Βουλγαρικά εδάφη και η Θεσ/νίκη ακόμα Τουρκική. 
Τα μέτωπα ήταν δύο τον Οκτώβριο του 1912: το ένα προς το Μοναστήρι και το άλλο προς την Θεσ/νίκη στο οποίο ήταν αρχηγός ο Διάδοχος Κων/νος ΙΒ΄. Το "Μεγαλειότατε, σας διατάσσω" προέρχεται σε πλαστογραφήσεις που έγιναν στο ΓΕΣ κατά την διάρκεια της βενιζελικής δικτατορίας (1917-1920). 
Τότε δεν ήταν Μεγαλειότατος (ακόμα ήταν Υψηλότατος ακόμα ήταν Πρίγκιπας).

2. Με την σημερινή κατάσταση, άνθρωποι που αντιπαθούσαν τον Βασιλέα Κωνσταντίνο ΙΓ΄ τώρα πλέον τον αναπολούν!!! Πριν 10 χρόνια θα άκουγες "ο τέως, ζητά εκατομμύρια, ο έτσι ο αλλιώς". Τώρα, φερ΄ ειπείν στην αγορά ο πωλητής θα βρίζει τους πολιτικούς και θα αναπολεί ή τον Βασιλιά ή τον Παπαδόπουλο ή και τους δύο!!! Ο θεσμός της Βασιλείας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Ελληνικό λαό. Γι΄ αυτό και πολεμήθηκε! Επακολούθησαν Εκκλησία, Στρατός, Οικογένεια κλπ.
Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού θέλει τον Κωνσταντίνο. Οι περισσότεροι λένε: Προτιμώ τον Βασιλιά που ήταν ένας και χορτάτος παρά τα 300 νηστικά καθίκια που καταλήστεψαν τα ταμεία. Είμαστε ρεαλιστές.

3. Η περιουσία του Βασιλέως ήταν αγορασμένη από τους προγόνους του εν Ελλάδι Βασιλείς νομίμως σε αντίθεση με τον Τσοχατζόπουλο και τον ολετήρα τον Αν. Παπανδρέου που έκανε βίλα στην Μιμή αξίας 2,5 δις δραχμών. Πότε είπαμε πως είναι το ¼ της συνολικής έκτασης της Ελλάδος; Αλλά το μίσος σας τυφλώνει τόσο πολύ που δεν ξέρετε τι λέτε.

4. Ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος ΙΒ΄ ήταν ρεαλιστής και υπερπατριώτης. Το απέδειξε καθ΄ όλες τις περιστάσεις και τις εθνικές δοκιμασίες. Θα μπορούσε να γίνει ο ελευθερωτής της Πόλης, αυτός που θα ανάσταινε τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά αλλά οι ξένοι δεν ήθελαν την Ελλάδα να γίνει μία ισχυρή δύναμη στην Μεσόγειο. Θα μπορούσε τουλάχιστον νικητής να μπει στην Βασιλεύουσα κατά την επιχείρηση κατάληψης της Κων/πόλεως από τις ανταντικές Δυνάμεις (Απρίλιος 1915).
Αποδεδειγμένα ο Βενιζέλος ευθύνεται για την Μικρασιατική Καταστροφή. Τά΄ χε βρει με τους φίλους τους Ευρωπαίους ηγέτες και τους σιωνιστές και λέει "έστειλα τον Στρατό στην Μικρά Ασία, σίγουρα θα σφαγιασθεί, για να γλιτώσω την ήττα, δεν κάνω εκλογές για να τις χάσω". Έτσι και έγινε. 

5. Σύμφωνα με τις προφητείες ναι! Είναι εξαδάκτυλος. Θα βοηθήσει παρά πολύ για να ξαναπάρει η Ελλάδα και πάλι την Κωνσταντινούπολη. Χάρις τον Κωνσταντίνο τον ΙΓ΄ η Πόλη θα γίνει και πάλι Ελληνική..!

6. Ο Παπανδρέου λαοπρόβλητος; Από που και ωσπού;;; Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας που δεν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Ελλάδα, δεν πολέμησε το 1940-41, δεν συμμετείχε στην Αντίσταση, καθηγητάκος-αερόλιθος εξ Αμερικής, ήλθε από τις ΗΠΑ και ίδρυσε άκουσον-άκουσον παραστρατιωτική οργάνωση τον Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.!!!
Ο Παπανδρέου ήθελε να κάνει αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις των οποίων Αρχηγός ήταν ο εκάστοτε Βασιλεύς. Άρα τον αφορούσε άμεσα το ζήτημα. Ήθελε να αντικαταστήσει (ο Παπανδρέου) τον Αρχηγό ΓΕΣ και τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το τελευταίο νευραλγικό χαρτοφυλάκιο. Ο Κωνσταντίνος δεν του επέτρεψε (αφού ο γιος του Παπανδρέου ήταν αρχηγός παραστρατιωτικής οργάνωσης) και πρότεινε στον πρωθυπουργό να αναλάβει αν θέλει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης με την προυπόθεση πως το θέμα του ΑΣΠΙΔΑ θα πήγαινε στα πολιτικά δικαστήρια και όχι στα στρατιωτικά ή θα αναλάμβαναν από κοινού νέο Υπουργό Άμυνας και η υπόθεση θα παρέμενε στα στρατιωτικά δικαστηρία (εκδίκαση, καταδίκη κλπ). Ο Κωνσταντίνος δρούσε απολύτως συνταγματικά και επέδειξε πολιτική ωριμότητα παρά το νεαρόν της ηλικίας του σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που έκανε τα χατίρια του γιου του και ήταν πολιτικό πρόσωπο από το 1920! Ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε και παραιτήθηκε. Δεν τον εξανάγκασε κανένας.

7. Προσπάθησε και απέτυχε. Η πορεία της χώρας, αν πετύχαινε το αντικίνημα του Βασιλιά, θα ήταν πολύ διαφορετική. Νέο Σύνταγμα, νέα δημοκρατία μέχρι και νέοι πολιτικοί. Αυτά δεν ακούγονται. Ούτε διαμελισμός της Κύπρου θα γινόταν, ούτε τα Ίμια, ούτε τα μνημόνια, ούτε τίποτα!!!

8. Την περίοδο 1967-1973, ο Κωνσταντίνος επιδίωκε την δημιουργία νέου δημοκρατικού πολιτεύματος. Εμπόδιο στάθηκαν, όχι τόσο οι Αμερικανοί και οι Συνταγματάρχες, άλλα παρασκηνιακές δυνάμεις, κυρίως οι Έλληνες πολιτικοί που ήθελαν να ξανακυβερνήσουν την Ελλάδα χωρίς Βασιλιά για να την φέρουν σε τέτοιο σημείο!!!

"Απίστευτο και όμως αληθινό! Σήμερα, το 2012, ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας οι νοσταλγοί του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, του Κοκού!"

Εμ, ποιον θα νοσταλγούμε τον αρχισφαγέα τον Βελουχιώτη. Νοσταλγούμε τίμιους ανθρώπους με ηθικές αρχές και υψηλό το εθνικό φρόνημα. Ζούμε, Υπάρχουμε και Πολλαπλασιαζόμαστε καθημερινά. Και κυκλοφορούμε ελεύθερα με ψηλά το κεφάλι γιατί δεν είμαστε κλέφτες, ούτε καίμε την Ελληνική Σημαία!!! Εμείς θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα!!! 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ  ΞΥΠΝΗΣΑΝ  ΠΙΑ!!!

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Η ΠΟΔΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η σχολική μπλε ποδιά ήταν το ρούχο που φορούσαν τα κορίτσια στο σχολείο. Καταργήθηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου στις 5 Φεβρουαρίου του 1982.
Τα τελευταία χρόνια «άνοιξε» δειλά-δειλά η συζήτηση για την επαναφορά της, με διαφορετική ένταση κάθε φορά. Ποτέ όμως, μέχρι σήμερα, δεν έγινε κάποια σχετική ενέργεια από την πλευρά της Πολιτείας.
Σήμερα όμως αφού επανέρχεται αυτό το θέμα, αρκετά δειλά, ας το εξετάσουμε πολύπλευρα. Πολλά κορίτσια χαιρέτησαν θετικά το μέτρο και χαρακτήρισαν ως "ένδειξη εκδημοκρατισμού, πλουραλισμού, ελευθερίας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας". Από την δεκαετία αυτή όμως ξεκινά η παρακμή των θεσμών και των θεμελιωδών και ζωτικών αρχών, αξιών και ιδανικών. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πέτυχε την ελευθερία στην ανάπτυξη της προσωπικότητος, ούτε τον εκδημοκρατισμό σε καμία περίπτωση. Πέτυχε το ξεχαρβάλωμα συνηθειών εκατοντάδων ετών ακόμα και χιλιετιών που διατήρησαν το Έθνος μας ζωντανό. "Άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου".
Σήμερα η εμφάνιση των μαθητών στο σχολείο είναι:
* Αγόρια: σκουλαρίκι, σκισμένα τζιν, παντελόνια κατεβασμένα, μακρύ μαλλί, σαγιονάρες.
* Κορίτσια: μίνι, κοντά μπλουζάκια, σαγιονάρες, ξόπλατα, βαμμένες λες και πάνε στα Καλλιστεία Ομορφιάς.    
Το να ντύνεσαι με κάποια ευπρέπεια δεν είναι αναχρονισμός. Αντιθέτως. Το σχολείο είναι το μορφωτήριο, άλλο τώρα αν κατήντησε "Οικονομικός οργανισμός και κομμουνιστικό αναπλαστήριο".
Στο σχολείο είμαστε όλοι ίσοι. Δεν χωριζόμαστε σε ομορφότερους και ασχημότερους.
Πιστεύω πως αν πρέπει να επαναφερθεί η ποδιά σε μία σχολική βαθμίδα, αυτή είναι του Δημοτικού.
Τα αγόρια θα φορούν "επίσημα ρούχα" (δηλ. τζιν με πουκάμισο ή μπλούζα με γιακά, κτ συναφές) εκτός από τις ημέρες που έχουν Γυμναστική. Τότε θα φορούν φόρμα.
Τα κορίτσια, εκτός από τις ημέρες που έχουν Γυμναστική και θα φορούν φόρμα, τις υπόλοιπες θα φορούν ποδιά.
Στο Γυμνάσιο-Λύκειο:
Εντάξει δεν είναι αναγκαία η ποδιά, όμως η εμφάνιση πρέπει να είναι διαφορετική αλλά και ευπρεπής. Δεν είναι ανάγκη να φαίνεται ο αφαλός, ούτε να δείχνουν τα πόδια τους. Γιατί αυτά κοιτούν τα αγόρια και δεν κάνουν καλά την δουλειά τους! Δεν είναι σωστό και τα αγόρια να βάζουν το σκουλαρίκι σαν πειρατές, ούτε τις σαγιονάρες λες και βρίσκονται στην παραλία. Γιατί αγόρι μου και κορίτσι μου το τζιν πρέπει να είναι σκισμένο, φορέστε ένα κανονικό τζιν. Γιατί κορίτσι πρέπει να φοράς μίνι (είπαμε τον λόγο πιο πάνω), φόρεσαι ένα τζιν, μία φουστούλα μέχρι και πάνω και από το γόνατο. Για να κινηθεί και η αγορά. 
Έχετε όλη την ημέρα μπροστά σας να φορέσετε ότι θέλετε και σπίτι και κατά τις βόλτες σας.
Συγγνώμη για το κατεβατό αυτό, ούτε και είμαστε οι αρμόδιοι να σας πούμε τι θα φορέσετε. Καταθέσαμε τις απόψεις μας με σεβασμό και εποικοδομητικότητα και στην άλλη πλευρά.

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ

Κατά περιόδους έχει εμφανιστεί πολλάκις το θέμα: "Η Ορθοδοξία μέσα στην Ελληνική εκπαίδευση". Έχουν διατυπωθεί πολλές και διαφορετικές απόψεις για το μάθημα των Θρησκευτικών και τελευταία επανεμφανίστηκε το θέμα του σχολικού εκκλησιασμού.
Ο σχολικός εκκλησιασμός γίνεται ανά τρίμηνο. Πλέον τώρα έχει καθιερωθεί πριν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Άλλα σχολεία ποτέ! Παλαιότερα πριν την έλευση του ολετήρα Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία (Οκτώβριος 1981) κάθε Κυριακή.
Δυστυχώς, ο σχολικός εκκλησιασμός έχει καταντήσει παιδική χαρά! Πιο ήσυχα θα περάσεις σε μία παιδική χαρά παρά να παρακολουθήσεις την Θεία Λειτουργία όταν συμμετέχουν σχολεία!!! Ακόμα και Ιερείς και Ιεράρχες αρχίζουν να γίνονται κατά του σχολικού εκκλησιασμού!
Δυστυχώς, σήμερα υπάρχει ένας άκρατος νεοφιλελευθερισμός, και μία αριστερή θολοκουλτούρα που έχουν κατακυριεύσει τα σχολεία. Τα περισσότερα σχεδόν σχολεία σ΄ όλη την Επικράτεια δεν εκκλησιάζονται.
Γιατί;
Οι ψευτοκουλτουριάρηδες εκπαιδευτικοί, έχουν και αυτοί την ευθύνη τους, ας δίνουν τις κάτωθι εξηγήσεις:
Όχι στην Πρωινή-Σχολική Προσευχή γιατί υπάρχουν αλλόθρησκοι αλλοδαποί μαθητές.
Όχι στην Ελληνική Σημαία γιατί προσβάλλουν το αίσθημα των αλλοδαπών μαθητών.
Όχι στις Παρελάσεις γιατί είναι εθνικιστικές.

Χίλιες φορές εθνικιστής, παρά κομμουνιστής!!!

Το Δημοτικό πρέπει να εκκλησιάζεται ανά εβδομάδα. Όσοι μαθητές είναι αλλόθρησκοι θα κάνουν δήλωση πως δεν θέλουν να συμμετέχουν. Τα υπόλοιπα παιδιά από τις 8:30 στο σχολείο τους συνοδεία των δασκάλων τους θα πηγαίνουν στην Εκκλησία.
Το Γυμνάσιο και το Λύκειο ανά μήνα. Στην Εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης Κοζάνης, είχε ξεκινήσει αλλά σταμάτησε, να γίνεται η Θεία Λειτουργία στα Νέα Ελληνικά μεταφράσει του Μακαριστού Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου.
Καλό θα ήταν το Γυμνάσιο και το Λύκειο να συμμετέχει σ΄ αυτές τις Θείες Λειτουργίες στα Νέα Ελληνικά, οι οποίες βέβαια, θα γίνονται και 10:30, (10:30 γινόταν στον προαναφερθέντα Ιερό Ναό). Τα παιδιά λένε έχουμε μία Κυριακή να ξεκουραστούμε, αλλά πρέπει να γίνει καθήκον και συνείδηση η συμμετοχή μας στην Θεία Λειτουργία και η κοινωνία των Αχράντων Μυστηρίων δηλ. η Μετάληψις του ίδιου του Χριστού!!!
Στο συγκεκριμένο θέμα ευθύνονται οι γονείς που δεν νουθετούν, δεν κατηχούν τα παιδιά τους εν Χριστώ και Εκκλησία. Το παιδί από πολύ μικρό πρέπει να συνηθίσει να πηγαίνει στην Εκκλησία με τους γονείς του. Οι γονείς όμως πρέπει να δώσουν το παράδειγμα. Το παιδί θα πάρει τα βήματα των γονέων του, το 90% της διαμόρφωσης της συμπεριφοράς του προέρχεται από το περιβάλλον που ζει!!!
Άρα, ο κάθε γονέας είναι καθοδηγός και γαλουχός, συμβουλάτορας και κύριος διαμορφωτής του χαρακτήρος του παιδιού του. Από την στιγμή λοιπόν, που το αφήνεις τελείως ανεξέλεγκτο και δεν υπάρχουν κανόνες και αρχές, είναι φυσικό να "ξοκύλει" και να νομίζει τον Οίκο του Θεού ξέφραγο αμπέλι!!!
Εμείς λοιπόν πιστεύουμε, πρώτα με την γονεική γαλούχηση και καθοδήγηση του παιδιού, πως ο Εκκλησιασμός πρέπει να γίνεται ώστε και οι μαθητές να μην φεύγουν από την οδό της Εκκλησίας. 

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

Στην εορτή της Παναγίας Φανερωμένης στην Κοζάνη άστραψε και βρόντηξε, και με το δίκιο του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ.κ. Παύλος. Ευχήθηκε ο ΘΕΟΣ να ταρακουνίσει τους πολιτικούς ώστε να συνέλθουν.
Ανέφερε επίσης, κατά το τέλος του Πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού, πως στην Βουλή των Ελλήνων υπήρχε η εικόνα της Αγίας Τριάδος και αφού έπεσε η δικτατορία, κατά την διάρκεια της επταετίας δεν λειτουργούσε το Κοινοβούλιο, οι πολιτικάντηδες την κατέβασαν. Τόνισε επίσης "αλλά όπως κατέβασαν αυτοί την εικόνα του Τριαδικού Θεού, έτσι και ο Θεός τους κατεβάζει σήμερα τόσο χαμηλά!".
Συγχαρητήρια στον Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης για τους πύρινους του λόγους που δεν αρέσουν σε πολλούς, γιατί λέει την αλήθεια.

Η Εικόνα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος σκέπαζε τους βουλευτές, δέσποζε στο κτίριο της Βουλής (νομίζω πάνω από το Προεδρείο) και μόλις ήρθε ο "ευεργέτης του ΚΚΕ" Κων/νος Καραμανλής όλες οι Ιερές Εικόνες πετάχθηκαν!!! Ούτε τον ΘΕΟ δεν άντεχαν!!!

Ο ΘΕΟΣ δεν θέλει να βλέπει λαδιές και νόμιζαν αν κρύψουν την εικόνα ο Παντοδύναμος δεν θα έβλεπε τις βρωμοδουλειές τους, ήθελαν να κάνουν την Βουλή των Ελλήνων, το σπίτι του πρώτου Βασιλέα των Ελλήνων Μεγαλοιδεάτη Όθωνα του Α΄, λέσχη συναλλαγών, μιζών, διαφθοράς και φαυλότητος. 
Ο ΘΕΟΣ αργεί αλλά δεν λησμονεί! Είδατε εν Χριστώ συνΈλληνες που έφτασαν τα τομάρια που ξαναψηφίσατε. Στον πάτο, στην γενική περιφρόνηση από όλους. Έτσι και ο ΘΕΟΣ, όπως ορθότατα τόνισε ο Σ. Μητροπολίτης Σ & Κ. κ.κ. Παύλος, τους κατεβάζει σήμερα.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΟ-ΒΙΤΣΙ

                        29   Αυγούστου   1949      -      29   Αυγούστου   2012
                                           Ημέρα  μνήμης  και  τιμής!

Την Κυριακή 26 Αυγούστου 2012 όλοι οι Έλληνες με εθνικό φιλότιμο πρέπει να παραστούμε στο εθνικοθρησκευτικό μνημόσυνο που θα τελεσθεί εις μνήμην των παλικαριών μας που έπεσαν μαχόμενα για να αντικρούσουν τον ερυθρό φασισμό. 
Δεν είναι εκδρομή, αλλά προσκύνημα. Είναι εθνικό καθήκον και ύψιστο χρέος να παραστούν όλοι.
Ας σημειωθεί πως τα μοναδικά κόμματα που καταθέτουν τον ελάχιστο φόρο τιμής (η παρουσία τους, και ένα απέριττο στέφανο) είναι η Εθνική Ελπίδα, η Χρυσή Αυγή και ενίοτε ο ΛαΟΣ
Δεν είναι γιορτή μίσους. Τελείται το μνημόσυνο εις μνήμην των πεσόντων και τιμούμε τον ηρωισμό όλων των μαχόντων.
Στις 29 Αυγούστου 1949, ανήμερα της αποτομής της τιμίας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, τερματίστηκε ο συμμοριτοπόλεμος με νίκη των εθνικών δυνάμεων απέναντι στον σλαβόλαγνο, σταλινοκίνητο και τετυφλωμένο κομμουνισμό.

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χ. Σαρτζετάκης είχε δημοσιεύσει παλαιότερα στην προσωπική του ιστοσελίδα το κάτωθι μήνυμα για την λήξη του κομμουνιστοσυμμοριτοπολέμου.

Απο τη συμπληρώσει 60 ετών από της συντριβής του κομμουνιστοσυμμοριτισμού

του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

http://www.sartzetakis.gr/points/ellinismos10.html

1.- Η 30η Αυγούστου 1949 έχει δικαίως καταγραφεί δια τους σκεπτομένους και με αληθή δημοκρατικην συνείδησιν Έλληνας ως μία των ενδοξοτέρων ημερών της Εθνικής μας Ιστορίας, ως η φωτεινοτέρα της μεταπολεμικής Ελλάδος. Διότι, μετά την κατά τας προηγηθείσας ημέρας πτώσιν του Γράμμου και του Βιτσίου, υπέκυπτεν εις τας εθνικάς δυνάμεις την 10ην πρωϊνην της ημέρας αύτης και το φοβερόν Κάμενικ, η τελευταία και ισχυροτέρα θέσις-κλειδί του αντιπάλου από της Ελληνοαλβανικης μεθορίου. Αυτή υπήρξεν η νικηφόρος κατακλείς τριετους και πλέον ενόπλου αγώνος του Εθνους εναντίον συμμοριτοπολέμου, επιβληθέντος εις την Ελλάδα από τους βορείους, υπό κομμουνιστικόν τότε καθεστώς, γείτονάς της, οι οποίοι και τον οργάνωσαν, τον εξώπλισαν και τον κατηύθυναν, όπως και η συσταθείσα από το Συμβούλιον Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. Διεθνής Εξεταστική Επιτροπή, ύστερα από επιτόπιον έρευναν, διεπίστωσε και διέλαβεν εις τα συμπεράσματα της από 23.5.1947 εκθέσεώς της.

Συμμοριτοπολέμου, αποσκοπούντος εις την υλοποίησιν αφενος του παλαιύ, από τα τέλη του 19ου αιώνος, πανσλαβιστικου σχεδίου επεκτατικής καθόδου εις το Αιγαίον διά αποσπάσεως της Μακεδονίας από την Ελλάδα ( : Εδαφικός της Πατρίδος μας Ακρωτηριασμός ), ανανεωθέντος δε υπό Σταλινικήν επίνευσιν και Τιτοϊκήν πρωτοβουλίαν από την μορφήν δημιουργίας, μετά των λοιπών εκτός Ελλάδος τμημάτων της γεωγραφικής Μακεδονίας, ξεχωριστού κράτους ( : Εθνικός του Ελληνισμού Ακρωτηριασμός δια αποχωρισμού από αυτόν των Μακεδόνων και διαγραφής έτσι έξη αιώνων ενδόξου Εθνικής Ελληνικής Ιστορίας, αυτής των λεγομένων Ελληνιστικών χρόνων, από του 3ου π.Χ. μέχρι και του 3ου μ.Χ. αιώνος )∙ και αφ' ετέρου εις την κομμουνιστικοποίησιν και της απομενούσης Ελλάδος.



Συμμοριτοπολέμου δι εξαπολυθέντος με εθελόδουλα εγχώρια ενεργούμενα, ιδεολογικώς ομόφρονα των ξένων επιβούλων. Συγκεκριμένως από μόνου του Κ.Κ.Ε. χωρίς συμμετοχήν κανενός άλλου κόμματος ή πολιτικού, ούτε και εκ των παρασυρθέντων και μετ' αυτού συνεργασθέντων εις το κατοχικόν Ε.Α.Μ. (Σβώλου, Τσιριμώκου, κλπ.), με επιστράτευσιν κομματικών στελεχών και οπαδών του, αλλά και σωρείας παραπλανηθέντων από απατηλήν συνθηματολογίαν και αδίστακτον ψευδολογίαν αγνών και ανυπόπτων Ελλήνων, ως και χιλιάδων βιαίως, δι' επιδρομών εις την ύπαιθρον χώραν, στρατολογηθέντων χωρικών, αρκετοί από τους οποίους όμως, διδομένης ευκαιρίας, και κατέφευγον, παραδιδόμενοι, εις τας εθνικάς δυνάμεις. Αυτός ήτο ο ψευδώνυμος «Δημοκρατικός Στρατός» !


Και δεν εδίστασε το Κ.Κ.Ε. εις την ένοπλον αυτήν επιχείρησίν του ακρωτηριασμού της ιδίας Πατρίδος, εφοσον είχεν ήδη προηγουμένως, από της δεκαετίας του 1920, αποδεχθεί το σχέδιον των σταλινικών πατρώνων του (3ης Διεθνους, από την ηγεσίαν του βουλγάρου Δημητρώφ) περί αυτονομήσεως της Μακεδονίας μας.


2.-Ετσι, ενω οι άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί επεδίδοντο εις το έργον της ανορθώσεως των χωρών των από τα ερείπια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ήδη το Κ.Κ.Ε. προεκάλεσε νέα πολλαπλάσια του πολέμου εκείνου δεινά, με δεκάδας χιλιάδας θυμάτων και τεραστίας υλικάς καταστροφάς


και με μελανωτέραν σελίδα το κατάπτυστον παιδομάζωμα, δηλαδή την διαρπαγήν χιλιάδων, συγκεκριμένως 28.010, μικρών Ελληνοπαίδων ηλικίας μόλις 3 εως 14 ετών της υπαίθρου χώρας από τους γονείς των και την βιαίαν μεταφοράν των εις γειτονικάς και άλλας κομμουνιστικάς χώρας, δια να μεταβληθούν εις γενιτσάρους, εχθρούς της Πατρίδος των, το παιδομάζωμα, το οποίον επισήμως εστιγματίσθη από τον επιτοπίως ἐργασθεῖσαν «Βαλκανικόν Επίτροπον» του Ο.Η.Ε. με την από 21.5.1948 απόφασίν της, ως «κακούργημα γενοκτονίας» (crime of genocide).
Και την εθνικήν αυτήν υπέρ υπάρξεως, διασφαλίσεως της εθνικής και εδαφική μας ακεραιότητος και ελευθέρου του εθνικού δημοκρατικού μας βίου, αγώνα διεξήγαγεν ἡ άλλος από κοινοβουλευτικον καθεστώς, λειτουργούσης της Βουλής, με Πρωθυπουργόν τον αείμνηστον αρχηγόν του κόμματος των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλήν Σοφούλην και με ομοφωνίαν όλων των πολιτικών κομμάτων και δυνάμεων της χώρας (πλήν του στασιάσαντος Κ.Κ.Ε.). Δηλαδή ακόμη και ο τραγικός εκείνος εθνικός διχασμός, η διαίρεσις μεταξύ βενιζελικών καί αντιβενιζελικών (βασιλοφρόνων), η οποία από δεκαετίας, ήδη από της ενάρξεως του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, είχε ταλανίσει την χώραν και έφθασεν εις τον παροξυσμον κινημάτων και αντικινημάτων, επανειλημμένων απόπειρων δολοφονίας (1920 και 1933) του Πρωθυπουργού και αρχηγού των Φιλελευθέρων Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και οδήγησεν ουσιαστικώς εις την δίκην, καταδίκην και εκτέλεσιν των πέντε ηγετικών προσωπικοτήτων της αντιπάλου παρατάξεως και του αρχιστρατήγου (το 1922), Ο εν λόγω διχασμος τότε, το 1946, εξηνεμίσθη πλήρως ενώπιον της απειλουμένης νέας του Εθνους συμφορας. Τόση ήτο η τραγικότης των ημερών εκείνων, ώστε και αντιθέσεις ποτισθείσαι εκατέρωθεν με αίμα να εξαφανισθούν. Και οι τέως θανάσιμοι αντίπαλοι εσχημάτισαν την συμμαχικήν Κυβέρνησιν Λαϊκών (Βασιλοφρόνων) και Φιλελευθέρων, υπό την Προεδρίαν μάλιστα του Θεμιστοκλέους Σοφούλη, αμέσου διαδόχου του Ελευθερίου Βενιζέλου εΙς την αρχηγίαν του κόμματος των Φιλελευθέρων, καίτοι μάλιστα τούτο υπελείπετο εις βουλευτικάς έδρας του, έχοντος θριαμβεύσει κατά τας προηγηθείσας εκλογάς της 31ης Μαρτίου 1946, Λαϊκού κόμματος. Και με την πλήρη και ανεπιφύλακτον συναίνεσιν και των λοιπών μικροτέρων εις δύναμιν πολιτικών σχηματισμών, κυριολεκτικώς σύσσωμον το έθνος αντιμετώπισε νικηφόρως την ξενοκίνητον επέλασιν, την μάστιγα του κομμουνιστοσυμμοριτισμού.

Δεν επρόκειτο λοιπόν περί καταστολής ανταρσίας «αδίκως διωκομένων δημοκρατικών Ελλήνων πολιτών»(!), όπως με ύστερίαν διαλαλεί συνεχώς η κομμουνιστικ΄η προπαγάνδα, αλλά περί καταστολής στάσεως, έξωθεν υποκινηθείσης και κατευθυνομένης με πειθήνιον εκτελεστήν το κόμμα «του εγκλήματος και της Εθνικής προδοσίας» κατά τον επιτυχέστατον ιστορικόν χαρακτηρισμόν δια το Κ.Κ.Ε. της εποχής εκείνης του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, αρχηγού του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Πρωθυπουργού της απελευθερώσεως, του μετέπειτα θρυλικού «Γέρου της Δημοκρατίας».

Ούτε φυσικά επρόκειτο περί «εμφυλίου πολέμου».Οι έχοντες Ελληνικήν παιδείαν γνωρίζουν, ότι ο «πόλεμος» κυριολεκτείται μόνον από διαμάχης μετά ξένων, ποτέ μετά ομοφύλων, πολέμιοι είναι μόνον ξένοι και ο πόλεμος μόνον με ξένους διεξάγεται, ενώ διαμάχη και αντιπαράθεσις προς ομοφύλους ονομάζεται «στάσις».


Λέγει χαρακτηριστικώς ο Πλάτων, κατά λέξιν, « ... λέγω δε τα δύο, το μεν οiκεiον και ξυγγενές, το δε αλλότριον και 'οθνειον. Απο μεν ουν τα του οικείου έχθρα στάσις κέκληται, από δε τα του αλλοτρίου πόλεμος» (Πολιτεία, 470 Β).


Και η στάσις αυτή έχει όνομα. Το αντλεί από τις κείμενες διατάξεις της Ποινικής νομοθεσίας. Η απόπειρα βιαίας μεταβολής του πολιτεύματος της χώρας (όπως εν προκειμένω από ελευθέρου δημοκρατικού εις καταπιεστικόν κομμουνιστικόν) συνιστά το κακούργημα της εχάτης προδοσίας
[ άρθρον 123 § 2 του προϊσχύσαντος μέχρι και του 1950 Ποινικου Νόμου, αρθρον 134 § 1 Β β του ισχύοντος Ποινικού Κώδικος].

Η Επιχείρησις βιαίας αποσπάσεως εδάφους απο το ελληνικόν κράτος (οπως εν προκειμένω της Μακεδονίας μας) συνιστά το κακούργημα της προδοσίας (επιβουλής της ακεραιότητος) της χώρας
[ αρθρον 123 § 4 Ποινικού Νόμου, αρθρον 138 § 1 Ποινικού Κώδικος ].

Η δε συμφωνία η ένωσις με άλλους (ένα ή περισσοτέρους) προς διάπραξιν συγκεκριμένων κακουργημάτων (όπως τα προκείμενα) συνιστά το έγκλημα της συμμορίας
[αρθρον 57 Ποινικού Νόμου, αρθρον 187 § 1 Ποινικού Κώδικος].

Και ας προστεθεί εδώ ότι δεν πρόκειται περί ιδιαιτερότητος της Ελληνικής Ποινικής Νομοθεσίας, παλαιάς και ισχυούσης. Διότι τα ίδια εγκλήματα με τους ιδίους χαρακτηρισμούς και τας ιδίας αυστηράς κυρώσεις προβλέπουν και αι ξέναι ποινικαί νομοθεσίαι, όλων των πολιτισμένων χωρών.


Εθνοπροδόται και προδόται της χώρας, λοιπόν, και συμμορίται υπήρξαν, κατά τον μόνον δυνατόν και επιστημονικώς ακριβή χαρακτηρισμόν, οι αποτελέσαντες τον ψευδώνυμον «Δημοκρατικόν Στρατόν».

Επομένως και ορθότατα εχαρακτηρίζοντο ανέκαθεν ως «συμμορίαι» και εγίνετο λόγος συνεκδοχικώς περί «συμμοριτοπολέμου», εξ αιτίας δε της αποκλειστικώς από το Κ.Κ.Ε. ποδηγετήσεώς των, περί «κομμουνιστοσυμμοριών» και «κομμουνιστο-συμμοριτοπολέμου».


3.- Ανέκαθεν εχρησιμοποιούντο από όλους οι όροι αυτοί, αλλά κατά τας πρώτας μόνον από τας εθνικάς αυτάς τραγωδίας δεκαετίας. Διότι ο χαρακτηρισμός εις το πολιτικόν λεξιλόγιον άλλαξεν από της μεταπολιτεύσεως του 1974 και εντεύθεν. Η αλλαγή, χωρίς να δικαιολογήται, έχει εν τούτοις την κοινωνιολογικήν της εξήγησιν. Οφείλεται εις το μέγα έγκλημα των επιόρκων συνωμοτών της 21ης Απριλίου 1967, καταλύσεως του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και διά της βίας, - με διώξεις αναριθμήτων ελλήνων πολιτών και βασανιστήρια εις βάρος εκατοντάδων άλλων, ανεξαρτήτως κοσμοθεωρητικής, ιδεολογικής ή κομματικής τοποθετήσεως των θυμάτων των αυτών, - επιβολής του γελοιωδεστέρου καθεστώος, που ενώρισεν η ΕΛλάς. Με αποτέλεσμα η καθολική, εκτός των ιδιοτελών καιροσκόπων, συσπείρωσις και αντίθεσις του εληνικού λαού προς την επιβληθείσαν τυρρανίαν να συνεπιφέρει την συνεύρεσιν εις το αυτό αντίπαλον αυτής στρατόπεδον πάντων, και της δημοκρατικής Ελλάδος της Νίκης του Έθνους του 1949 και της ήττηθείσης μικράς, αλλά τόσον κακοποιού, συμμοριακής μειονοψηφίας. Ωστε του λοιπου να απαμβλυνθεί η μεταξύ των αντίθεσις ενώπιον των δεινών τας νέας συμφοράς, και συνακολούθως και η ορολογική επισήμανσις της παλαιάς εκείνης αντιπαραθέσεως να είναι λοιπού τοπος και πολιτικῶς ἀσύνετος. Διότι τον σημερινόν συναγωνιστήν σου δεν νοείται να τον αποδοκιμάζεις με τα κριτήρια του παρελθόντος του. Αὐτὴ είναι ἡ ὠμὴ ἐπὶ τοῦ προκειμένου αλήθεια των πραγμάτων, και όχι οιασδήποτε μορφής μετάγνωσις της εθνικόφρονος, δημοκρατικής Ελλάδος και μεταβολή αντιλήψεών της περί του κομμουνιστοσυμμοριτισμού∙



Αλήθεια, την οποίαν μόνον οι αφρονες και οι έχοντες σκοταδιστικάς παρωπίδας αγνοούν. Ετσι ΕξηγεΊται και διατί, Ένας Παναγιώτης Κανελλόπουλος, εΥγενεστάτη και αληθής ως εξέχουσα, εκ των σπανιωτάτων, πολιτικώ της Πατρίδος μας φυσιογνωμία, και μάλιστα η, κατά την γνώμην μου, κραταιοτέρα πνευματική μορφή της Ελλάδος του 20ου αιώνος, ομίλησε περί «εμφυλίου πολέμου» δια την υπέρ υπάρξεως αγώνα εκείνον του Εθνους∙ μολονότι δεν ήθελε να βιάσει την ιστοριοκήν περί τούτου αλήθειαν, η οποία, όπως έλεγε, και δεν αλλοιούται με οσασδήποτε εις βάρος της κακοποιήσεις∙ και αυτό το γνωρίζουν όσοι είχαν το προνόμιον της φιλίας και πνευματικής αναστροής μαζί του, 'οπως και ο σύρων τας παρούσας γραμμάς.
Ετσι γίνεται πλέον καθολικός λόγος ανακριβέστατα και ατόπως περ'ι «Εμφυλίου πολέμου» εις το πλαίσιον μιας ενγενούς, πλήν αμφιβόλων αποτελεσμάτων, αδιεξόδου σήμερον πολιτικής σκοπιμότητος. Συγκεκριμένως, της επιτεύξεως πανεθνικής ομοφροσύνης δια οριστικής συμφιλιώσεως όλων των Ελλήνων. Ομως οΙαδήποτε συμφιλίωσις προϋποθέτει αμφοτερόπλευρον ενέργειαν, συγχωρείται ο πταίσας,αφού 'ομως αναγνωρίσει προηγουμένως, ότι έπταισε. Πράγμα το οποίον δεν συμβαίνει εν προκειμένω. Διότι, όχι μόνον τό, χωρίς όρους, νομιμοποιηθέν ως πολιτικόν κόμμα Κ.Κ.Ε. δεν εξεδήλωσε ποτέ την μεταμέλειάν του δια τα όσα, ως ανωτέρω, κακουργήματα εις βάρος της ελληνικής Πατρίδος διέπραξε, αλλά, καί, χωρίς τουλάχιστον να σιωπήσει, καθημερινώς από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν επιδίδεται, δια λόγων, εντύπων και άλλων δημοσιευμάτων στελεχών και όλων πνευματικώς ανερματίστων υποτακτικών του σκοταδιστών, ως και δι’ επισκέψεων εις τους τόπους του δράματος, «Εορτών» και «πανηγύρεων» και εμετικών εξιστορήσεων, εις συνεχή και αδιάλειπτον εξύμνησιν των «πεπραγμένων» του εκείνων, των «έργων και ημερών» και άθλων, βεβαίως κατά το πλείστον ανυπάρκτων και φανταστικών, του φρικαλέου εκείνου ψευδωνύμου «Δημοκρατικού Στρατού». Καί είναι φανερόν πόσον βλαπτικό δια το εθνικόν μας σύνολον είναι η αδίστακτος αυτή πλαστογράφησις της Ιστορίας, δυναμένη, απομένουσα χωρίς καταγγελίαν της, να παραπλανήσει τον άδολον και ανύποπτον νέαν γενεάν. Παρά ταύτα, το σύνολον σχεδόν, με περιθωριακές εξαιρέσεις, του λοιπού πολιτικού κόσμου της χώρας, όλων των αποχρώσεων, ακολουθεί σταθερώς την υιοθετηθείσαν από του προκειμένου από της ελληνικής μας Δημοκρατίας πολιτικήν της χωρίς αντίκρυσμα συγχωρήσεως των παλαιών εκείνων εγκλημάτων, ως και τας απροσμετρήτου ενοχάς και σιωπάς ενώπιον των νεωτέρων ελεεινών, ως ανωτέρω, προκλήσεων και ψευδολογών.
Και προσωπικώς φρονῶ, αὐτὸ γίνεται παρὰ τὴν πλήρη γνῶσιν τῆς ἀληθοῦς τῶν πραγμάτων, χωρὶς τὰς κακοποιήσεις της, Ἱστορίας. Ετσι ερμηνεύω π.χ. καὶ τὴν δήλωσιν τοῦ σημερινοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ κατά πρόσφατον επίσκεψίν του εις την νήσον Αγιος Ευστράτιος, τόπον εξορίας κομμουνιστών κατά τον επίμαχον εκείνην περίοδον του αγώνος του Εθνους, και τον χαρακτηρισμόν του συγκεκριμένου οικήματος της εκεί διαμονής των ως «Μουσείου της Δημοκρατίας». Χαρακτηρισμόν, ο οποίος και προεκάλεσε θύελλαν διαμαρτυριών αγνών, συνειδητών Ελλήνων πατριωτών, όχι δε μόνον εκ των επιζώντων μαχητών του ιερού εκείνου του Εθνους Αγώνος. Φρονώ, ότι ο Πρωθυπουργος με τα λεγόμενά του ήθελε να εξάρει, οτι η Ελληνική Πατρίς συμπεριεφέρθη τότε με δημοκρατικόν ανθρωπισμόν, απλώς αδρανοποίησε τους αγωνιζομένους εναντίον της εχθρούς της δια της κρατήσεώς των, και δεν τους εξώντωσε φυσικώς, ούτε τους απέστειλεν εις ψυχιατρεία ή καταναγκαστικά 'εργα, κατά την πρακτικήν των απολυταρχικών καθεστώτων, και ιδίως των κομμουνιστικών («Γκουλάκ», κλπ.). ώστε προβάλλουν όντως ως Μουσεία Δημοκρατίας οι τόποι εκείνοι κρατήσεως, δείγματα εὐγενοῦς δημοκρατικῆς συμπεριφορᾶς χώρας πολιτισμένης, ἀκόμη καὶ πρὸς απεργαζομένους τον αφανισμόν της,. Διότι δεν διανοούμαι, ότι ο Ελλην Πρωθυπουργος ήθελε με τον ανωτέρω χαρακτηρισμόν νά μυκτηρίσῃ την δημοκρατικήν Ελλάδα και τον εθνικόν αντισυμμοριακό αγώνα.

4. Αποτελεί παναρχαίαν ελληνικήν παράδοσιν η απόδοσις τιμών εις τους νεκρούς, και μάλιστα εις τους υπέρ της Πατρίδος πεσόντας. «Τω πατρίω νόμω χρώμενοι», γράφει ὁ Θουκυδίδης (ιστορία, ΙΙ 34, 35) «δημοσίας ταφός ἐποιήσαντο» οι ΑθηναΊοι διά τούς πεσόντας κατά τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, ὁπότε καὶ ἐξεφώνησεν ὁ Περικλῆς «ἔπαινον τὸν πρέποντα» δι’ αὐτούς, τὸν περίφημον ἐπιτάφιόν του, καθὼς ἐπεβάλλετο «ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς».
Καὶ ὅμως ἡ πατρογονικὴ αὐτὴ συνήθεια, ἡ ἐπὶ χιλιετηρίδας ἀδιαλείπτως ἀκολουθουμένη, ἔπαυσε βαθμηδὸν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως τοῦ 1974 καὶ ἐντεῦθεν τηρουμένη διὰ τοὺς πεσόντας ὑπὲρ Ἑλλάδος ἐλευθερίας κατὰ τὸν ἱστορικὸν ἐκεῖνον ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ∙ διὰ νὰ ἐγκαταλειφθῇ κατὰ τὰς ἡμέρας μας ὁλοσχερῶς. Και από τον πολιτικον κόσμον γενικώς και ἀπὸ τὴν ἐπίσημον Πολιτείαν ! Και επενδύεται η τοιαύτη ασυγχώρητος ασέβεια προς τους πεσόντας και τους αγωνισθέντας δια να είμεθα εμείς σήμερον ελεύθεροι, με ετοιμόρροπον δικαιολογίαν. Και πάλιν, την ανάγκην λήθης του παρελθόντος και Εθνικής συμφιλιώσεως.
Ἀλλὰ τὴν πραγματικὴν συμφιλίωσιν ἡ ἐγκληματήσασα, ἀντίπαλος τοῦ Ἔθνους, πλευρά, ὅπως προεξετέθη, δὲν τὴν ἀποδέχεται∙ διότι δὲν ἀρκεῖται εἰς πολλαπλῶς κατὰ τὰς τελευταίας δεκαετίας ἐκφραζομένην, ἀκόμη καὶ διὰ κρατικῶν παροχῶν (συντάξεων, κλπ.!), ἐθνικὴν τῶν ἀνομημάτων της συγχώρησιν, ἀλλὰ ἐπιδιώκει καὶ τὴν ρητὴν τῶν ἐγκλημάτων της δικαίωσιν. Ἐξ ἄλλου, μὲ τὴν ἀνωτέρω πολιτικὴν λησμονεῖται, ὅτι ἡ λήθη εἶναι καὶ γλωσσικῶς ἀκόμη τὸ ἀντίθετον τῆς ἀληθείας, τὴν καταπνίγει ὁλοσχερῶς ! Προκειμένου δὲ περὶ ἐπικῶν σελίδων τῆς ἐθνικῆς Ἱστορίας, ὅπως τοῦ ἐναντίον τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ ἀγῶνος τοῦ Ἔθνους, τὴν κολοβώνει ἐθνοβλαβῶς. Κυρίως δέ, τοιαύτη λήθη τίποτε ἀπολύτως δὲν ὑπηρετεῖ. Διότι ἡ Πολιτεία θὰ ἠμποροῦσε κάλλιστα νὰ συνεχίσῃ τὴν ὀρθὴν πολιτικήν της κατευνασμοῦ τῶν παθῶν τοῦ παρελθόντος διὰ τῆς πρακτικῆς τῆς ἴσης μεταχειρίσεως καὶ ἰσονομίας πάντων ἀνεξαιρέτως τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ παύσῃ τιμῶσα συγχρόνως καὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς Πατρίδος καὶ τοῦ Ἔθνους πεσόντας καὶ ἀγωνισθέντας. Τοὐλάχιστον καὶ πρὸς ἐθνικὸν τῶν νεωτέρων φρονηματισμόν. Ὅταν μάλιστα ἡ ἀντίπαλος, ἡ ἐθνικῶς ἐγκληματήσασα, πλευρὰ καθημερινῶς ἀνυμνεῖ καὶ τιμᾷ τοὺς ἰδικούς της ἐθνοπροδότας νεκροὺς καὶ ἀγωνιστάς. Ἐπὶ τέλους, ὁ κατευνασμὸς δὲν συνεπάγεται ἀχωρίστως καὶ τὴν πλαστογράφησιν της εθνικής μας Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς χρυσῶν δέλτων της.


5.- Και είναι πράγματι ολόχρυσοι αι σελίδες της ιστορίας μας του αντισυμμοριακού εκείνου αγώνος. Διότι η 30η Αυγούστου 1949, η τελειωτική νίκη του έθνους εις τον Γράμμον και το Βίτσι, έχει όχι μόνον στενώς ελληνικήν, αλά υπερεθνικήν, πανανθρωπίνην, αποφασιστικήν διά τον ρουν της παγκοσμίου ιστορίας, σημασίαν. Ίσταται ισότιμος προς την πανένδοξον 28ην Οκτωβρίου 1940.

Πράγματι, όπως και άλλοτε, εις μήνυμά μου κατά τον εορτασμόν της 5Οης επετείου της Νίκης του έθνους, εσημείωσα, αύτη εντάσσεται εις την χορείαν των σημαντικωτέρων συμβάντων της Παγκοσμίου Ιστορίας. Και έρχεται ως αδιάσπαστος κρίκος προς επιβεβαίωσιν της Ελληνικής αρετής του αδιαλείπτου αγώνος υπέρ του ανθρωπισμού. Διότι, όπως κατά την αρχαιότητα ο ελληνισμός διέσωσε τον ανθρώπινον πολιτισμόν από την Ασιατικήν βαρβαρότητα∙ Οπως κατά τους Μέσους χρόνους το Βυζάντιον, ἡ Μεσαιωνικὴ αὐτὴ Ἑλληνική μας Αυτοκρατορία, διεφύλαξε τὴν Ευρώπην από χίλια και πλέον ἔτη ἀπὸ της επιδρομής και πάλιν κυρίως Ασιατών βαρβάρων επιδρομέων∙ ὅπως κατὰ τοὺς δύο παγκοσμίους πολέμους τοῦ 20οῦ αἰῶνος ἡ Ἑλλὰς ἠγωνίσθη παρὰ τὸ πλευρὸν τῶν Δημοκρατιῶν ἐναντίον τῶν δυνάμεων του ολοκληρωτισμού, και μάλιστα έδωσεν αυτή, κατά τον δεύτερον πόλεμον, διά θριαμβευτικῆς συμβολῆς της εἰς αποφασιστικήν καμπήν του, την νίκην εις τους συμμάχους [βλέπε σχετικώς τα εξαίρετα βιβλία του αειμνήστου Αχιλλέως ΚΥΡΟΥ, Ἡ Ἑλλὰς ἔδωσε τὴν Νίκην, 2α εκδοσις, καὶ Ἡ ἀποφασιστικὴ καμπὴ τοῦ πολέμου, αμφότερα Ἀθῆναι, Ἀετός, 1945 καὶ 1946 ἀντιστοίχως]∙ ἔτσι και με τον εναντίον του ξενοκινήτου κομμουνιστο-συμμοριτισμοῦ νίκην, που κατήγαγον, μὲ τὴν ὑλικὴν μόνον βοήθειαν τῶν συμμάχων μας, μὲ τοὺς ἀγῶνες, τις θυσίες και τὸ αἷμα των, μόνα των, τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, οὐσιαστικῶς διέσωσαν καὶ πάλιν τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμόν : Διότι, ἐὰν τότε ἡ Ἑλλὰς ὑπέκυπτε, καὶ ἐξετείνετο τοιουτοτρόπως ἡ σοβιετικὴ κυριαρχία μέχρι τῆς Μεσογείου, ἡ μὲν γείτων Τουρκία, πάντοτε καιροσκόπος, θὰ ἐνέδιδε, ἡ δὲ λοιπὴ Εὐρώπη, περιδεὴς καὶ ὑπὸ τὴν πίεσιν τῶν ἰσχυρῶν κατὰ τόπους κομμουνιστικῶν κομμάτων, ἀσφαλῶς θὰ ἐσυνθηκολόγει. Καὶ ἔτσι καὶ ἡ Δυτικὴ Εὐρώπη θὰ ἐσύρετο ὑπὸ τὸ πέλμα τῆς σκοταδιστικῆς σταλινικῆς κτηνωδίας, τῆς ὁποίας τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον θύματα σύγχρονοι ἱστορικοὶ ἀναβιβάζουν εἰς σχεδὸν ἑκατὸν ἑκατομμύρια ! [βλέπε σχετικῶς τὸ ἐκπληκτικῆς τεκμηριώσεως ἔργον τῶν COURTOIS, WERTH, PANNÉ, PACZKOWSKI, BARTOSEK, MARGOLIN, Le livre noir du Communisme, Crimes, Terreur, Répression (Tὸ μαῦρο βιβλίο τοῦ κομμουνισμοῦ, Ἐγκλήματα, Τρόμος, Καταπίεσις), Paris, Robert Laffont, 1998, σελίδες 923 ]. Ὁπότε καὶ ἡ Δημοκρατία παντοτε θὰ κατελύετο ἀνεπανορθώτως καί, συνακολούθως, ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀπεκλείετο καὶ ἡ, ἐκ τῆς ὑπάρξεως ἀκριβῶς τῆς Ἐλευθέρας Εὐρώπης, σημειωθεῖσα μετὰ 40ετίαν ἐξέλιξις, ἡ ὁποία ὡδήγησεν εἰς τὴν κατάρρευσιν παντοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην τοῦ σοβιετικού συστήματος. Αυτά είναι τα αναμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα, τα οποία ὐδεὶς με ελεύθερον πνεύμα και τιμίαν συνείδησιν δικαιούται να διαστρέφῃ ἢ ἀγνοῇ.
Και τα οποία οφείλομεν 'ολοι να ενθυμούμεθα, αλλά και εις όλους να υπενθυμίζωμεν. Και προπαντως εις τους ξένους, όλους τους ελευθέρους λαούς, οι οποίοι, κατα τα ανωτέρω, οφείλουν την διάσωσιν και τας ιδικάς των ελευθερίας εις τον εν λόγω αγώνα και τας τ’ αυτών θυσίας του Ελληνικού λαού, ανερχομένας, πέρα των τεραστίων υλικών καταστροφών, εις το ακόλουθον φοβερόν εις ανθρωπίνους απωλείας τίμημα : εκτελεσθέντες πολίται 4.123, - εκτελεσθέντες ιερείς 165,- πολίται φονευθέντες εις ναρκοπέδια 931,- αξιωματικοί καί ανδρες της Χωροφυλακής, φονευθέντες 1.579, τραυματισθέντες 2.329,- αξιωματικοί και άνδρες του Στρατού φονευθέντες 12.777, τραυματισθέντες 37.732 (βλέπε σχετικώς το διαφωτιστικώτατον βιβλίον του Ευαγγέλου ΑΒΕΡΩΦ, Φωτιά καιΤσεκούρι, μετάφρασις εκ της γαλλικής, Αθήναι, Εστία, 1974, σελ. 466).
Και κυριώτατα επιβάλλεται η υπόμνησις της ανωτέρω αληθείας προς τους γειτονικούς μας λαούς, αυτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ τὸ κομμουνιστικόν των καθεστὼς ὠργάνωσαν καὶ κατηύθυναν τὴν ἐναντίον μας ἐπιβουλὴν καὶ οἱ ὁποῖοι, κατὰ παράδοξον τῆς μοῖρας τροπήν, ὠφελήθησαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας πανεθνικὴν ἀντίστασιν, διὰ νὰ ζοῦν σήμερον καὶ αὐτοὶ ἐλεύθεροι. Καὶ ἔχει ἡ πρὸς αὐτοὺς ἰδιαιτέρως ὑπόμνησις καὶ σύγχρονον ἀποστολήν : διὰ νὰ παύσουν, ἐπαναλαμβάνοντες τὸν κακὸν ἑαυτόν των, βυσσοδομοῦντες καὶ σήμερον ἐναντίον τῆς ἐθνικῆς και εδαφικής μας ακεραιότητος και ανεξαρτησίας, εγκαταλείποντες επιτέλους τας κατακτητικάς των εις βάρος μας βλέψεις των : οι Βούλγαροι με τὸ ἐπίσημον δόγμα των, οτι συνορεύουν γύρωθεν προς εδάφη μὲ βουλγαρικοὺς πληθυσμούς (ἐννοοῦν φυσικά, ἐν σχέσει πρὸς τὴν Ἑλλάδα, τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Δυτικὴν Θράκην),- οἱ Σκοπιανοὶ μὲ τὰς περὶ Μακεδονικῆς ἐθνότητος τερατώδεις ἀνοησίας των, οἱ Ἀλβανοὶ μὲ τὰ περὶ Τσαμουριᾶς φληναφήματα καὶ τὰς μέχρι καὶ Ἄρτης παραλόγους διεκδικήσεις των.
Ἡ ἐπίγνωσις τῶν ἀνωτέρω ἀδιασείστων ἀληθειῶν ἀναδεικνύει καὶ τὸ πόσον ἀπερίσκεπτος καὶ εὐθέως βλαπτικὴ διὰ τὰ γενικώτερα ἐθνικά μας συμφέροντα ὑπῆρξεν ἡ κατάργησις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949. Διότι ἔτσι ἐνεταφιάσαμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια κραταιὰ ἐθνικὰ πλεονεκτήματα, ἀπωλέσαμεν ἀδιαμφισβητήτους τίτλους τιμῆς διὰ τὴν Πατρίδα μας. Ἰδιαιτέρως χρησίμους κατὰ τοὺς σημερινοὺς σκοτεινοὺς δι’ ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ζωὴ λαῶν καὶ ἐθνῶν κινεῖται εἰς τὸ χάος καὶ τὸ ἔλεος ἀδιστάκτων συμφερόντων καὶ κατευθυνομένης ἀναρχίας.
6.- Διεκηρύχθη ὡς πολιτικὸν πρόγραμμα τῆς κυβερνώσης σήμερον παρατάξεως ἡ ἐπανίδρυσις τοῦ Κράτους. Ἡ προεκλογικὴ αὐτὴ δέσμευσις προϋποθέτει λογικῶς, ὅτι, κατὰ τὴν ἀντίληψιν τῶν σήμερον κυβερνώντων, τὸ Κράτος εἶχε περιέλθει εἰς κατάστασιν ἀποσυνθέσεως. Ἐκτίμησις, μὴ ἀπέχουσα τῆς πραγματικότητος εἰς ὡρισμένους τοὐλάχιστον τομεῖς, ὅπως π.χ. εἰς τὴν Παιδείαν, ὅπου τὸ ἔργον τῆς ἀποσυνθέσεως ἔχει μακρὰν ἱστορίαν, ἤρχισεν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως, μὲ τὴν οὐσιαστικὴν δολοφονίαν τῆς γλώσσης μας καὶ μὲ σχολικὰ ἐγχειρίδια, ἱστορικὰ καὶ ἄλλα, μόνον παιδείαν Ἑλληνικὴν μὴ προσφέροντα∙ διὰ νὰ συνεχισθῇ ἔκτοτε ἀδιακωλύτως, μὲ φωτεινὴν ἐξαίρεσιν τὴν ἀπόπειραν τοῦ ἀειμνήστου Ἀντωνίου Τρίτση, ὡς Ὑπουργοῦ Παιδείας, μὲ τὴν ἐπίσημον ἐξαγγελίαν προγράμματος «ἀνακτήσεως τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας», διὰ τὸ ὁποῖον ὅμως αὐτὸς ἐξεδιώχθη ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν, τοῦ δὲ προγράμματός του, καίτοι τυχόντος διακηρυχθείσης κυβερνητικῆς ἐγκρίσεως, ἐγκαταλειφθέντος∙ ἀποσυνθέσεως ἀνεμποδίστου, χωρὶς καμμίαν διαμαρτυρίαν ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν φύλακας, ποικιλωνύμους πνευματικούς μας ταγούς, ὅλους, μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις, μεριμνῶντας, ἀκόμη καὶ μὲ ἀτομικὴν συμβολὴν εἰς τὸ ἔργον τῆς κατεδαφίσεως, μόνον διὰ τὴν ἀπόκτησιν τοῦ περιποθήτου τίτλου τοῦ προοδευτικος, - ουσιαστικός «προοδευτικοῦ», μὲ εἰσαγωγικά, σκοταδιστοῦ, χωρὶς εἰσαγωγικά...
Ἀλλὰ ἡ ἀποσύνθεσις δὲν ἀνέκυψεν ἐκ τοῦ μηδενός, συνετελέσθη διὰ θεσμικῶν, νομοθετικῶν, ἐπεμβάσεων. Ἑπομένως ἐπανίδρυσις δὲν ἠμπορεῖ νὰ πραγματοποιηθῇ παρὰ μόνον μὲ τὴν ἀνατροπὴν καὶ κατάργησιν τῶν θεσμικῶν μεταβολῶν, ποὺ ὡδήγησαν εἰς τὴν ἀποσύνθεσιν. Αὐτὸ ἀναμένουν οἱ πιστεύοντες εἰς τὴν ἀνάγκην ἐπανιδρύσεως. Ἄλλως ἡ ἐπαγγελία θὰ παραμείνῃ μετέωρος, ἀναδίδουσα ἁπλῶς ὀσμὴν ἀερολογίας.
Ἔτσι καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου : Ἀποσύνθεσιν, καὶ μάλιστα ἐθνικήν, ὄχι ἁπλῶς κρατικήν, συνιστᾷ καὶ ἡ θεσμικὴ ἐγκατάλειψις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ. Διότι, ὅπως προεξετέθη, ἡ ἐπὶ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους σιωπή, χωρὶς τίποτε νὰ ὑπηρετῇ, μόνον τὴν πλαστογράφησιν τῆς προσφάτου Ἐθνικῆς μας Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς τῶν ἐνδοξοτέρων σελίδων της ἀπεργάζεται.
Ἐπιβάλλεται, λοιπόν, καὶ ἐπὶ τοῦ κεφαλαιώδους αὐτοῦ θέματος, ἡ ἀποκατάστασις, ἡ ἐπαναθέσπισις δηλαδὴ ὑπὸ τῆς Πολιτείας, μεριμνώσης διὰ τὴν ἐπανίδρυσιν τοῦ Κράτους καὶ συνακολούθως διὰ τὴν ἐνδυνάμωσιν τῆς ἐθνικῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ αὐτογνωσίας, τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949.
Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ ἐθνική μας παράδοσις. Καὶ ἡ ἀνάγκη ἀνακτήσεως ἀδιατιμήτου, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, ἐθνικοῦ μας πλεονεκτήματος. Καί, βεβαίως, τὸ χρέος τιμῆς ἡμῶν τῶν ἐπιγενομένων ἔναντι τῶν πεσόντων ἐκείνων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιζώντων μαχητῶν τοῦ ἐπικοῦ ἐκείνου ἀγῶνος. Αὐτῶν, ποὺ μὲ τοὺς ἀγώνας καὶ τὰς θυσίας των συνετέλεσαν, ὥστε νὰ ζοῦμε σήμερον ἐμεῖς ἐλεύθεροι.
Δὲν ἔχει βεβαίως καὶ τόσην σημασίαν δι’ αὐτούς, ἐὰν ἡ ἐπίσημος Πολιτεία ἐπὶ τέλους συνέλθῃ καὶ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν ὑπερτάτου καὶ ἔναντί των χρέους. Διότι, ἐν πάσῃ περιπτώσει οἱ μὲν πεσόντες, θὰ συνεχίσουν ἀναπαυόμενοι ἐν εἰρήνῃ εἰς τὸν δίκαιον, χάριν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος, τῆς Δημοκρατίας καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ, αἰώνιον ὕπνον των. Οἱ δὲ ἐπιζῶντες μαχηταί, ἂς συντηροῦν μέσα των τὰ ζώπυρα τῆς νεανικῆς των ἀλκῆς καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν διὰ νὰ νεανικά των ἆθλα. Ἀρκεῖ δι’ ὅλους, ὅτι τοὺς στέφει ἐσαεὶ ἡ ἐτυμηγορία τῆς ἀδεκάστου Ἱστορίας καὶ ἡ ἀναγνώρισις καὶ εὐγνωμοσύνη ὅλων τῶν συνειδητῶν Ἑλλήνων, ὅπου τῆς γῆς.-
Νέα Πεντέλη, 25η Αὐγούστου 2005.

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΔΙΑΔΟΧΙΚΟ ΖΕΥΓΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙ ΣΑΝΤΑΛ ΣΤΟ ΦΙΣΚΑΡΔΟ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ



Σε γνωστό εστιατόριο στο Φισκάρδο της Κεφαλληνίας δείπνησαν ο Διάδοχος Παύλος και η πριγκίπισσα Μαρία Σαντάλ με τα πέντε παιδιά τους.
Το διαδοχικό ζεύγος της Ελλάδος μαζί με τα πέντε παιδιά του βρέθηκε για λίγες ώρες στο όμορφο νησί του Ιονίου και απόλαυσε την ελληνική κουζίνα, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την αγάπη του για την Ελλάδα, αλλά εντυπωσιάζοντας παράλληλα τους πάντες με την απλότητα και την ευγένεια του. Έγιναν ενθουσιωδώς δεκτοί από τους κατοίκους του νησιού. 
Η οικογένεια έμεινε για μια μόνο νύχτα στο νησί καθώς ήταν μία από τις στάσεις τους της 10μερης κρουαζιέρας τους στο Ιόνιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες τις επόμενες μέρες θα επισκεφτούν τις Σπέτσες για να γιορτάσουν μαζί με τον Πρίγκιπα Νικόλαο και την Πριγκίπισσα Τατιάνα, που ήδη βρίσκονται εκεί την δεύτερη επέτειο του γάμου τους, που είχε γίνει εκεί στις 25 Αυγούστου του 2010.

Οι Έλληνες αισθανόμαστε περήφανοι για την Βασιλική μας Οικογένεια. Η απλότητα, το ήθος, η ευγένεια, η φιλοπατρία, η πίστη στον ΘΕΟ κάνουν την λαμπρή αυτή οικογένεια ξεχωριστή αλλά συνάμα και πρότυπο για κάθε ελληνική οικογένεια που της επιθυμεί και επιδιώκει να διατηρήσει αλλά και να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά της τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά της δεδοξασμένης φυλής μας.


Ας τονισθεί πως η είδηση παρουσιάστηκε από το μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού STAR της 20ης Αυγούστου 2012.

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

39 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΩΣ "ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ"


Ο Παπαδόπουλος στις 1 Ιουνίου 1973 κατήργησε την Βασιλεία από την Ελλάδα. Στις 29 Ιουλίου 1973 αυτή η απόφαση επικυρώθηκε με δημοψήφισμα. Αυτό το δημοψήφισμα αποτελεί νόθο. Διότι Λαός και θεσμός της Βασιλείας είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι. Η Βασιλεία τότε κυμαίνονταν στα επίπεδα 60-52% ενώ η Αβασίλευτη στο 38-42%. Στις 29 Ιουλίου 1973 ο κύκλος του Παπαδόπουλου τελειώνει και εκπληρώθηκε το σχέδιο των Σιωνιστών τοκογλύφων! Το σχέδιο ήταν η εκθρόνιση του Βασιλιά, η προδοσία της Κύπρου και η άνοδος των διεφθαρμένων "παλαιοπολιτικών" στην εξουσία (= η μεταπολίτευση δηλ)!
Ο Παπαδόπουλος την Κυριακή 19 Αυγούστου 1973 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών ορκίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. "Εξεδήλωσε" την ορθόδοξη πίστη του αποφασίζοντας να ορκιστεί μέσα στον "Οίκο του ΘΕΟΥ" και όχι σε κάποιο κτίριο. Η τελετή μεγαλοπρεπής. Ας σημειωθεί πως ήταν ο μόνος "Ανώτατος Άρχων" που "εξελέγη" άμεσα από τον λαό με δημοψήφισμα. Την ίδια ημέρα ορκίστηκε Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας ο πρώην Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Οδυσσέας Αγγελής και ο Παπαδόπουλος κήρυξε τα εξής:
α) λήξις της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου,
β) άρσις του στρατιωτικού νόμου,
γ) λειτουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου (για πρώτη και μοναδική φορά),
δ) εκλογές για τον Φεβρουάριο του 1974. 
Όμως ο Παπαδόπουλος άλλαξε τα σχέδια των Αμερικανών. Διόρισε μεταβατική πολιτική κυβέρνηση υπό τον Μαρκεζίνη ενώ Κίσσινγκερ και σιωνιστικό επιτελείο ήθελαν Καραμανλή και Προδοσία της Κύπρου!!! Επίσης, ο Παπαδόπουλος είχε επιτρέψει στον Σοφιανόπουλο από το 1967 την εξόρυξη πετρελαίου στο Κερί Ζακύνθου. Είχε εκπονήσει 3 ΦΕΚ (1969, 1972, 1972) οι οποίες ήταν "συμβάσεις περί παραχωρήσεως δικαιώματος και εκμεταλλεύσεως υδρογονθράκων" σε 3 αμερικανικές εταιρίες. Συναλλαγές του εξωτερικού όμως θα γινόταν με ρήτρα δραχμής όχι δολαρίου! Ο Παπαδόπουλος ήθελε να κάνει την Ελλάδα (δεν αμφισβητεί κανείς τον πατριωτισμό του) ισχυρή και αυτοτελή χώρα.
Αυτοί λοιπόν οι δύο παράγοντες (άνοδος του Μαρκεζίνη, εξόρυξη πετρελαίου) συνετέλεσαν καταλυτικά στις ΗΠΑ για πτώση του Παπαδόπουλου!!! Ο Κίσσιγκερ (Νοέμβριος 1973) έδωσε εντολή στα σιωνιστικά και μασονικά κέντρα: "Ο Ελληνικός λαός είναι λαός δυσκολοκυβέρνητος, γι΄ αυτό επιβάλλεται να τους πλήξουμε στους θεσμούς, στην θρησκεία, την γλώσσα και στις πολιτιστικές τους παραδόσεις". Έτσι έστησαν το Πολυτεχνείο και για να ενοχοποιήσουν τον Παπαδόπουλο έφεραν αμερικανικά κομάντο να καταπνίξουν την εξέγερση. Τώρα, μαθαίνουν τα παιδιά ότι "ο τύραννος Παπαδόπουλος έστειλε το τανκς για να σκοτώσει τα δύσμοιρα παιδιά-τους σύγχρονους αγωνιστές της δημοκρατίας που κράτησαν ψηλά το λάβαρο της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Ποιος είναι τύραννος το βλέπουμε τώρα!!! Οι "σύγχρονοι αγωνιστές της δημοκρατίας" είναι αυτοί οι οποίοι κατακρεούργησαν και ξεπούλησαν την Ελλάδα και βέβαια κράτησαν ψηλά το λάβαρο της διαταγής-εντολής του Κίσσιγκερ! Οι αριστεροί εορτάζουν το "δημιούργημα των αμερικανών" που αποτέλεσμα είχε την άνοδο του Ιωαννίδη και τον διαμελισμό της Κύπρου!
Στις 20 Νοεμβρίου 1973 Παπαδόπουλος-Μαρκεζίνης λένε ΟΧΙ στην απαίτηση των ΗΠΑ για διέλευση των αεροπλάνων μέσω των βάσεων εν Κρήτη. Αυτό εξόργησε τους Αμερικανούς και επίσπευσαν την άνοδο του Ιωαννίδη. Στις 25 Νοεμβρίου 1973, δια πραξικοπήματος, ο αμαυρωτής της 21ης Απριλίου, ο κουνιάδος του Εβραίου κλινικάρχη Αλαζράχ ή Αλαζράκη, ο διοικητής της ΕΣΑ Δ. Ιωαννίδης ο κύριος της κατάστασης. Του άρεσε να κυβερνά ύπουλα. Γι΄ αυτό και διόρισε "Πρόεδρο Δημοκρατίας" τον στρατηγό Γκιζίκη και πρωθυπουργό τον Ανδρουτσόπουλο. Ο Παπαδόπουλος τίθεται σε κατ΄ οίκον περιορισμόν, παρά τις προειδοποιήσεις που είχε από τον Παττακό πως ο Ιωαννίδης σκοπεύει να τον ρίξει!

Η Ελλάς υπό την ηγεσία του Γ. Παπαδοπούλου θα είχε σίγουρα γνωρίσει ένα διαφορετικό πολιτικό και πολιτειακό βίο αν η πορεία δεν διακόπτετο βίαια από την ανατροπή Ιωαννίδη. Όμως η κατάργηση της Βασιλείας και δήμευση της Βασιλικής περιουσίας αποτελούσαν λάθος κινήσεις του Παπαδόπουλου για την πορεία και το μέλλον της χώρας. 
Είχε όμως την έξωθεν εντολή αλλά και ο ίδιος δεν πήγαινε πίσω με το να διακηρύττει πως είναι "συνεχιστής του κινήματος στο Γουδί το 1909" που ο βασικός του σκοπός ήταν η έξωση της Βασιλείας. Μην ξεχνούμε πως αξιωματικοί τον αποκαλούσαν "Νάσερ της Ελλάδος". Ο Νάσερ στην πατρίδα του την Αίγυπτο ανέτρεψε τον Βασιλιά Φαρούκ. Πολλοί πιστεύουν πως το κίνημα του Ναυτικού ήταν η αιτία της κατάργησης της Βασιλείας στην Ελλάδα. Είναι λάθος. Το κίνημα ήταν πρόφαση. Ο Παπαδόπουλος είχε λάβει την εντολή πολύ νωρίτερα έχοντας συγκεντρώσει όλο και περισσότερες εξουσίες. Μάλιστα η αιτία παραίτησης του Ανδρουτσόπουλου ήταν όταν ο Παπαδόπουλος του ανεκοίνωσε πως σκοπεύει να καταργήσει την Βασιλεία (5 Μαίου 1973)!
Μπορούσε να κάνει όλες αυτές τις αλλαγές διατηρώντας ως πολίτευμα την Βασιλευομένη Δημοκρατία και να παραμείνει ως Αντιβασιλέας για τα επόμενα 8 έτη και όχι σαν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ώστε ομαλά με Ανώτατο Άρχοντα τον Βασιλέα Κωνσταντίνο ΙΓ΄ να οδηγούμεθα ομαλότερα στις εκλογές της 10ης Φεβρουαρίου 1974.