Η ΣΠΙΛΩΣΗ ΤΩΝ "ΠΑΙΔΟΠΟΛΕΩΝ" - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Με αφορμή ορισμένα άρθρα που σπιλώνουν την μνήμη της αείμνηστης Βασίλισσας Φρειδερίκης και το έργο της, καλό θα ήταν να γράψουμε κάποια πράγματα για τις "Παιδοπόλεις". Με βάση ανυπόστατα, τίποτε δεν έχει αποδειχθεί-άρθρα ελαχίστων εφημερίδων κατά την πενταετία 1950-1955 και αβάσιμες κατηγορίες του (εκτελεσθέντος) πράκτορα της KGB Νίκου Μπελογιάννη, στήθηκε ένας ολόκληρος υβρεολογικός οχετός εις βάρος της Φρειδερίκης και των "Παιδοπόλεων".

Κατηγορούν την αείμνηστη Βασίλισσα για "παιδομάζωμα" και τις Παιδοπόλεις (άκουσον-άκουσον) "πλεκτάνη παρανόμων υιοθετήσεων για την αλλοδαπή"!!! Και μάλιστα είχε το θράσος να το χαρακτηρίσει "παιδομάζωμα" και ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος σε εκπομπή του στον Alpha (05/12/2002)!

Την απάντηση σε όλες αυτές τις υβριστικές ασυναρτησίες (γεγονός που αποδεικνύει την έλλειψη επιχειρημάτων) την δίνουν οι τρόφιμοι των Παιδοπόλεων. Εννοείται, όλα τα παιδιά δεν περνούν το ίδιο καλά. Έκαστο διαμορφώνει τον δικό του χαρακτήρα και έχει τις δικές του συνήθειες.

Διαβάστε τι λένε οι πρώην τρόφιμοι (καταχωρισμένα στην εφημερίδα "Εθνική Ιδέα") και έπειτα πιστέψτε ότι θέλετε.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ

* Σταύρος Μπάκας (από το χωριό Γολά Θεσπρωτίας με πατέρα κομμουνιστή αντάρτη): "Οι εργαζόμενοι στην Παιδόπολη από την αρχηγό μας την κα Κατίνα, τις ομαδάρχισσες, ως τους δασκάλους μας ήταν... ήταν άψογοι... και δεν προσπάθησε κανείς να μας πληγώσει με ύβρεις κανείς δεν θέλησε να μας κάνει "Γενίτσαρους" όπως γράφουν και λένε..."

* Αγγελική Πάντζιου-Τζιώκα (από τα Τοπαλιάνα Ευρυτανίας, κόρη αντάρτη του ΔΣΕ τα 9 παιδιά, 4 εκ των οποίων ήταν αντάρτες και τα 5 [κάτω των 10 ετών] υπήρξαν τρόφιμα στις Παιδοπόλεις): "Το προσωπικό (της Παιδούπολης) ήταν πολύ στοργικό μαζί μας., με έκανε να αισθάνομαι για μία ακόμη φορά απέραντη ευγνωμοσύνη για την Βασίλισσα Φρειδερίκη που είχε την έμπνευση να συγκεντρώσει τόσες χιλιάδες Ελληνόπουλα υπό την προστασία της και να έχουμερ άριστη επίβλεψη και τέλεια διατροφή...".

* Βίκυ ΒανΜπούσχοπεν για τον γεωπόνο τρόφιμο Κώστα Δήμου: "Παρ΄ όλο που ο πατέρας του ήταν αριστερός και σκοτώθηκε... από τον κυβερνητικό στρατό, ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία κατέληξε σε μία Παιδόπολη από την οποία βγήκε πια ελληνικός επιστήμονας"

* Θανάσης Κεσκενίδης (Βήμα, 24/01/2007): "Στην Παιδόπολη βρήκα θαλπωρή, αγάπη, άφθονη τροφή... και το πιο σημαντικό απ΄ όλα εκπαίδευση. Κάθε χρόνο στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ οι Παιδόπολεις φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις".

* Κριτών Ζωάκος (δρ. Φιλοσοφίας, εγκαταστημένος στις ΗΠΑ): "Επισκέπτομαι την Ελλάδα που και που... όταν ήμουν εύθραυστο ορφανό και απογαλακτισμένο, 45 χρόνια πριν η Ελλάδα της Παιδούπολεις δεν με πλήγωνε, μου επούλωνε τις πληγές".

* Χαράλαμπος Βαλέρας (δάσκαλος από το Πωγώνι): "Η Φρειδερίκη του Εμφυλίου ήταν για μας τους ανταρτόπληκτους ο σωτήρας. Η σύλληψη της ιδέας να ιδρύσει τις παιδόπολεις για την προστασία χιλιάδων παιδιών... την κατατάσσει στην συνείδησή μας ως μία από τις ευγενέστερες προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας. Μιλάω για την Φρειδερίκη του Εμφυλίου και μόνο. Για την Φρειδερίκη της δεκαετίας του 1960 δεν ασχολούμαι. Άλλοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται, αν και διακρίνω υπερβολή και εμπάθεια εκ μέρους τους".

* Αστέριος Αργυρίου (καθηγητής Νεοελληνικής φιλολογίας στο Στρασβούργο): "Βρήκα (στην παιδόπολη, το 1948) πολύ ανθρωπινές συνθήκες. Κατ΄ αρχήν εξασφαλίσαμε ψωμί να φάμε, γλιτώσαμε από την δυστυχία και την πείνα, άλλα παιδιά γλίτωσαν και από τον θάνατο, καθώς έρχονταν από περιοχές όπου οι αιματηρές μάχες δεν είχαν σταματήσει... Δεν μας έκαναν πλύση εγκεφάλου και ούτε ήρθε κανείς να μας πει ότι οι αντάρτες που ήταν απ΄ έξω είχαν σε δόντια λύκου και μαχαίρια γεμάτα αίματα. Ποτέ δεν ασκήθηκε ψυχολογική βία ή άλλος επηρεασμός... οι καλές μου επιδόσεις στα γράμματα με οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο και το 1959 με υποτροφία στην Γαλλία..."

Επίλογος

Ένα απόσπασμα από το (δημοσιευμένο στην "Εθνική Ιδέα") κείμενο του καθηγητή Φιλολόγου κ. Γ. Κουρκούτα θα χρησιμοποιηθεί ως επίλογος: "Η Φρειδερίκη με τις πρωτοβουλίες της κάλυψε την ανεπάρκεια του τραυματισμένου μεταπολεμικού κράτους, ενώ υπήρξαν πολύ πρωτοποριακές για τον Ελλαδικό χώρο (όπως η ενίσχυση των απόρων κορασίδων ή το έργο της Βασιλικής Πρόνοιας για επαγγελματική κατάρτιση των νέων). Κάποιοι αριστεροί ή αστοί πολιτικοί ήθελαν την περιθωριοποίηση των Βασιλέων ή την μετατροπή τους σε διακοσμητικό στοιχείο (όπως το πέτυχαν μεταπολιτευτικώς με τον προεδρικό θεσμό), γι΄ αυτό δυσφήμησαν το κοινωνικό έργο της Βασίλισσας".