Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα μεταπολιτευτικώς με καταστροφικές συνέπειες για την Ελλάδα.

Ο κ. Καραμανλής εγκαινιάζει το ψευδεπίγραφο «Μουσείο Δημοκρατίας» στον Αϊ-Στράτη.

Με αφορμή την κριτική που έκανε ο κ. Καστάνης προσφάτου άρθρου μου με τίτλο Πατριώτες στην Βουλή, για την Ελλάδα που μας αξίζει, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου. κ. Καστάνη, ως ιστορικός, μπήκατε στον κόπο να μας υπενθυμίσετε την σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος χρησιμοποιώντας ... μαθηματικά, με τις προσθαφαιρέσεις σας ως προς τα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από την «Δεξιά». Και το κάνατε αυτό, στην προσπάθειά σας «ανατρέψετε» την άποψή μου (και όχι μόνο δική μου) ότι ζούμε μια ιδεολογική ηγεμονία των αριστερών ιδεών και κοσμοαντίληψης. Μπήκατε στον κόπο, επίσης να «στολίσετε» με διάφορα κοσμητικά επίθετα και χαρακτηρισμούς όπως «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα», «ακροδεξιά», «ολοκληρωτισμός», «ανελευθερία» κ.λπ., μια ολόκληρη παράταξη η οποία ανέλαβε την Ελλάδα ισοπεδωμένη από τον Γερμανό κατακτητή (1941-1944) και τους εγχώριους οπαδούς του Στάλιν (1946-1949), και την έκανε οργανωμένο και ελεύθερο κράτος κι όχι «σοσιαλιστική κόλαση».

Εκείνο που εντελώς αντιεπιστημονικά αποκρύψατε στο άρθρο σας είναι τα «έργα και ημέραι» της Αριστεράς όλη αυτή την περίοδο, τα οποία και επηρέασαν αυτό που ονόμασα ιδεολογική της ηγεμονία στις μέρες μας. Αν και δεν είμαι ιστορικός, θα σας υπενθυμίσω ορισμένα, για δύο λόγους: Πρώτον για να ξέρουν οι αναγνώστες τι είναι εκείνο που πολεμώ ιδεολογικά και έχει επηρεάσει σε μέγιστο βαθμό την ζωή των νεοελλήνων και δεύτερον για να αμφισβητήσω ευθέως την αντικειμενικότητα του άρθρου σας. Είναι τόση η αντικειμενικότητα σας, ώστε το μόνο για το οποίο κατηγορείτε το ΚΚΕ, είναι ότι με την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας το ΚΚΕ υπέγραψε ... την αυτοκαταστροφή του!

• «Δεν θα πάψουμε την πάλη μας για την ανεξαρτησία του Μακεδονικού λαού». Πρωτοσέλιδο της εφημερίδος «Ριζοσπάστης» (επίσημο όργανο του ΚΚΕ), 23 Μαρτίου 1931.
• Νίκος Ζαχαριάδης, με αφορμή το ΟΧΙ του «στυγνού δικτάτορα», όπως τον αποκαλείτε: «Ο Μεταξάς κάνει πόλεμο φασιστικό και καταχτητικό» (ΚΚΕ επίσημα κείμενα, τόμος 5ος, σελ. 274)! Δηλαδή ο Γ.Γ. του ΚΚΕ μας λέει λίγο πολύ, ότι δεν έπρεπε να πολεμήσουμε τους Ιταλούς κατακτητές. Και μια υποσημείωση για εσάς κ. Καστάνη. Ως ιστορικός σίγουρα θα γνωρίζετε, ότι ο «στυγνός δικτάτορας» ίδρυσε το ΙΚΑ, εφήρμοσε 8ωρο, νομοθέτησε το δικαίωμα της απεργίας κ.λπ.
• Ένα άλλο «αξιοσημείωτο γεγονός» είναι τα προδοτικά σύμφωνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς κατακτητές που παρουσιάζονται στο βιβλίο του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (όχι κάποιου «δεξιού») στρατηγού ε.α. Δημήτρη Χονδροκούκη, με τίτλο «Γκρεμίζω τον θρύλο του Άρη Βελουχιώτη» (Εκδόσεις «Ισοκράτης», 1992). Τα οποία βέβαια σταμάτησαν «όλως περιέργως» όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ!
• 12 Ιουλίου 1943, Σύμφωνο του Πετριτσίου: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας (ΚΚΒ), συμφωνούν για την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας ως ξεχωριστού κράτους υπό την επίβλεψη των Βουλγάρων! Ειδικά για το θέμα της Μακεδονίας μας, μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο θα σας βοηθήσει να βρείτε τις προδοτικές θέσεις του ΚΚΕ. Αλλά ως ιστορικός, ασφαλώς τις γνωρίζετε...

Θα σταματήσω εδώ με τα ιστορικά παραδείγματα. Για περισσότερες πληροφορίες για τους αναγνώστες που ενδιαφέρονται (εσείς είμαι σίγουρος ότι τα ξέρετε) προτείνω μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο με τις λέξεις «Εγκλήματα του ΚΚΕ».

Το πως συνδέονται αυτά με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, που αναφέρω στο άρθρο μου, είναι οφθαλμοφανέστατο τα τελευταία 30 χρόνια: Προσκυνήματα σε τόπους εξορίας των αριστερών «αγωνιστών» (για ποιό πράγμα αγωνίστηκαν το είδαμε πιο πάνω) από πολιτικούς όλου του ιδεολογικού φάσματος, αλλά απουσία από τις γιορτές στον Γράμμο και στο Βίτσι, λες και εκεί δεν πέθαναν Έλληνες. Τιμή στον Βελουχιώτη (τον εξολοθρευτή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων του Συνταγματάρχη Ψαρού και όχι μόνο, για να μην ξεχνιόμαστε), καμία τιμή για τους μαχητές του ελληνικού στρατού που δεν επέτρεψαν να γίνει η Ελλάδα σοβιετική επαρχία. Και φυσικά, αριστερός ιδεολογικός προσανατολισμός της ελληνικής νεολαίας, παρουσιάζοντας της ως πρότυπα, συνεργάτες και υποχείρια ξένων δυνάμεων.

Πέρα από τα ιστορικά στοιχεία υπάρχει και η σημερινή πραγματικότητα, η οποία και χτίστηκε μεταπολιτευτικά: Ο όγκος του δημόσιου τομέα, οι αντιπαραγωγικές και ζημιογόνες ΔΕΚΟ, το «τέρας» της γραφειοκρατίας, η κυριαρχία των αριστερών ιδεών στους επαγγελματίες εργατοπατέρες των συνδικαλιστικών κινημάτων. Όλα αυτά, εγώ τα ονομάζω κομμουνιστοποίηση του κράτους. Εσείς πώς αλλιώς θα τα ονομάζατε; Τα ιδεολογικά μανιφέστα και τα πολιτικά προγράμματα των αριστερών κομμάτων στην Ελλάδα τα έχετε υπʼ όψιν σας; Η «δικτατορία του προλεταριάτου» σας φαίνεται δημοκρατικό πολίτευμα; Από πού κι ως πού χαρακτηρίζεται ως «προοδευτικός», ο θαυμαστής δικτατορικών καθεστώτων (Κούβας, Βορείου Κορέας, Αλβανίας του Χότζα, πρώην ΕΣΣΔ, κ.λπ.); Το «πανεπιστημιακό άσυλο» (που ευτυχώς καταργήθηκε) σε ποιό σοβαρό κράτος του κόσμου ισχύει; Γιατί ίσχυε τόσα χρόνια, την στιγμή που μόνο η Αριστερά το υποστήριζε φανατικά αφού μόνο αυτήν εξυπηρετούσε; Και το υποστηρίζει βεβαίως, όπως το υποστήριξε και στην ψηφοφορία της Βουλής. H «ασυλία» της Αριστεράς από πολλά ΜΜΕ, ιδιαίτερα από την κρατική τηλεόραση σας πέρασε απαρατήρητη; Την ελληνική ταινία «Παύλος Μελάς», που εξυμνεί τον Μακεδονικό αγώνα και τους ήρωες του, πόσες φορές την είδατε; Η ταινία «Ελένη» του Νίκου Γκατζογιάννη, που περιγράφει τα εγκλήματα, αλλά και την φύση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, γιατί δεν έχει παιχτεί από την ΕΡΤ, σε αντίθεση με τις ταινίες που το εξυμνούν; Δεν ξέρετε τίποτα για το «κάλεσμα αγώνα» κομμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα το κάψιμο περιουσιών από αριστερούς κουκουλοφόρους; Και μάλιστα, χωρίς τιμωρία; Το κλείσιμο των λιμανιών, αλλά και μεγάλων ξενοδοχείων, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου από τους «αγωνιστές» του ΠΑΜΕ, σας φαίνεται για «δεξιά» ηγεμονία;

Να πάμε λίγο στην Παιδεία: Τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Καραολή, τον Δημητρίου, τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τους γνωρίζουν οι Νεοέλληνες; Ο εθνικός αγώνας των Ελλήνων της Κύπρου ενάντια στους Άγγλους κατακτητές, η ΕΟΚΑ, ο στρατηγός Γρίβας, σε ποιό σχολείο διδάσκονται; Πως τους τιμάει το κράτος την στιγμή που οι αριστεροί κατσαπλιάδες απολαμβάνουν τιμές ηρώων; Είναι τυχαίο ότι ένα λιβελογράφημα εναντίον του Ελληνισμού κάποιας Ρεπούση, παραλίγο να διδασκόταν στους μαθητές του δημοτικού, αν δεν αντιδρούσαν δυναμικά οι Έλληνες πατριώτες; Δεν ξέρω πόσο χρονών είστε και μαθαίνατε επονίτικα τραγουδάκια στο σχολείο, αλλά εγώ μεγάλωσα με το «Έχω μια αδερφή» που αναφερόταν στο δράμα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, το οποίο στα πλαίσια των «δημοκρατικών διαπιστευτηρίων» της ΝΔ, καταργήθηκε απʼ τα σχολεία. «Φασιστικό» κι αυτό; Ή θα μου πείτε ότι το «Στην Αγιά Σοφιά αγνάντια βλέπω τα ευζωνάκια» είναι «ακροδεξιό» τραγούδι και καλά έκανε κι αποσύρθηκε κι αυτό από τις μαθητικές γιορτές;

Κάτι αναφέρατε για «ισότητα»: Με ποιό δικαίωμα το νεοελληνικό κρατίδιο, επέτρεψε παρανόμως την είσοδο εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, ψηφίζοντας μάλιστα και τον επαίσχυντο νόμο «Περί Ιθαγένειας»; Νομιμοποιώντας, δηλαδή, την παρανομία; Σας φαίνεται εσάς σαν «δεξιά» πολιτική το γεγονός; Γιατί εγώ το λέω πολτοποίηση και ισοπέδωση λαών διαφορετικής καταγωγής και αριστερός προσανατολισμός του κράτους. Τα θλιβερά αποτελέσματά της βιώνουμε σήμερα. Κάτι θα έχετε ακούσει για την κατάσταση στον Αγ. Παντελεήμονα ή για τους δείκτες εγκληματικότητας, στο όνομα του «ανθρωπισμού», αλλά και την αποσύνθεση του εθνικού μας ιστού, με το 20% του πληθυσμού να αποτελείται από αλλοδαπούς. Μόνη και μονίμως ευχαριστημένη με την κατάσταση, η Αριστερά. Η οποία κι έχει αναλάβει εργολαβικά την υπεράσπιση οποιουδήποτε μη-Έλληνα. Όταν είναι και παράνομος, η «καλύτερή» της! Ρώτησε κανένας τον ελληνικό λαό αν αυτό θέλει; Διότι όλες οι δημοσκοπήσεις, άλλα λένε.

Εκεί που πραγματικά αποθεώσατε την παραπληροφόρηση, ήταν το ανακάτεμα εννοιών όπως εθνικισμός, εθνικοσοσιαλισμός, φασισμός, πατριωτισμός, ακροδεξιά κ.τ.λ. Μια ματιά σε κάποιο λεξικό ελπίζω ότι θα σας ξεμπερδέψει. Διότι έχοντας στοιχειώδεις γνώσεις πολιτικής εννοιολογίας, θα σας πω ότι αδυνατώ να καταλάβω πώς κάποιος μπορεί ταυτόχρονα να είναι φασίστας και εθνικοσοσιαλιστής μια και πρόκειται για δύο διαφορετικά κινήματα που αντιπροσωπεύουν δύο εντελώς διαφορετικά πολιτικά συστήματα, αλλά και διαφορετικούς λαούς (για να μην ψάχνετε, δεν πιστεύω σε κανένα από τα δύο). Έχω να παρατηρήσω όμως ότι μιλάτε για μια εποχή που ο μέγας υπερασπιστής της δημοκρατίας στρατηγός Πλαστήρας, έκανε καμιά δεκαριά κινήματα. «Φασίστας» κι ο «Μαύρος καβαλάρης»; Ή μήπως κι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος έκανε κι αυτός κίνημα ήταν «ακροδεξιός»;

Και για να σας απαντήσω στο ερώτημά σας ως προς το τί θεωρώ εγώ «Πατριωτικό χώρο» θα σας πω ότι μέλη του είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική και εμφορούνται από τις ιδέες του Έθνους και της Ελευθερίας. Πέρα από τα στενά κομματικά πλαίσια. Είμαστε όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι τα έθνη υπάρχουν και εμείς θέλουμε να συνεχίσουν να υπάρχουν κυρίαρχα, διότι σκοπός των εθνών είναι η παραγωγή πολιτισμού. Κι εμείς θέλουμε να συμμετέχουμε στην παγκόσμια πολιτιστική παραγωγή ως Έλληνες και τίποτα άλλο. Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε το κράτος να προσπαθεί να βοηθάει τα ταλέντα αυτού του λαού, που μια ζωή ήταν έμπορος, ναυτικός, καλλιτέχνης και γεωργός κι όχι δημόσιος υπάλληλος. Είμαστε όλοι εμείς που γοητευόμαστε από τον αγώνα των ηρώων του ʽ21 και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ κι όχι από τον αγώνα των ορφανών του Στάλιν. Είμαστε όλοι εμείς που αγαπάμε τους Έλληνες ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης μιας και πιστεύουμε στην συνεργασία κι όχι στην πάλη των τάξεων. Όλοι εμείς που την έννοια «αλληλεγγύη», την πιστεύουμε πρώτα απʼ όλα για τους ομοεθνείς μας, όπως οι φυσικοί νόμοι ορίζουν. Είμαστε εμείς που αποθεώνουμε το εθνικό σύνολο κι όχι το άτομο. Είμαστε όλοι εμείς που διαβάζουμε Μακρυγιάννη κι όχι Μαρξ. Ε, δεν θα με συγκρίνετε και με τους ναζί, επειδή αγαπάω το έθνος μου και θέλω να συνεχίσει να υπάρχει μέσα από ένα ισχυρό και ευνομούμενο εθνικό κράτος να το υποστηρίζει.

κ. Καστάνη, όταν πρόκειται να υπερασπιστώ τις ιδέες μου, το κάνω πάντα δημοσίως και ασφαλώς θα κριθώ. Την πολιτική μου πορεία την διάγω στο φως, μακρυά από σκοτεινές λέσχες. Κι αυτό σαν απάντηση στις παρατηρήσεις σας περί «ακροδεξιάς ρητορικής». Σας καλώ να κάνετε το ίδιο με θάρρος και μην προσπαθείτε να δώσετε κύρος στα ανύπαρκτα επιχειρήματά σας, μέσω της ιδιότητάς σας ως ιστορικού. Δεν σας γνωρίζω κι ούτε μπορώ να σας κρίνω σαν επιστήμονα. Αν κρίνω όμως από τις ιστορικές σας αναφορές, μεροληπτείτε. Διότι όλα όσα σας προανέφερα ως αποδείξεις της ιδεολογικής κυριαρχίας της Αριστεράς, δεν έχουν να κάνουν με το πόσο κυβέρνησαν «δεξιές» κυβερνήσεις την Ελλάδα. Διότι η «δεξιά» ΝΔ, ειδικά στα θέματα της μετανάστευσης, του πανεπιστημιακού ασύλου και στην γιγάντωση του κράτους, πολιτεύθηκε ως ιδεολογική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και το ΠΑΣΟΚ φυσικά. Και δεν χρειαζόταν μια τόσο λεπτομερέστατη ανάλυση των ετών που κυβέρνησε η κατʼ εσάς «Δεξιά», αν και απʼ τα γραφόμενά σας συμπεραίνω ότι σκοπός σας ήταν να μας πείτε, ότι δεν κυβέρνησε η Αριστερά, άρα δεν υπάρχει η ιδεολογική της ηγεμονία. Σας απαντώ ότι απλά, δεν χρειάστηκε! Τα φοβικά σύνδρομα και η ανικανότητα της «Δεξιάς» μεταπολιτευτικά, αποτέλεσαν τον θρίαμβο των αριστερών ιδεών χωρίς καν να συμμετέχει η Αριστερά στην κυβέρνηση. Και φυσικά η μέγιστη βοήθεια του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, την δεκαετία του ʽ80 που παράλληλα με την μαρξιστοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, έθεσε τις βάσεις της καταστροφής που βιώνουμε σήμερα.

Με εκτίμηση,

Νικόλαος Τζιόπας

Από "Ελληνικές Γραμμές"