ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΤΗΝ 8η ΗΜΕΡΑ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΗ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Υπάρχει μεγάλη σύγχυση και ανυπαρξία κατήχησης στους αδελφούς μας Ορθοδόξους Χριστιανούς. Πολλοί εξ αυτών θεωρούν το μέγα μυστήριο της Βάπτισης ως μία κοινωνική τελετή, για να μην πω φιέστα, ονοματοδοσίας του παιδιού, όπου κατά την ώρα της τέλεσης του μυστηρίου γίνεται η χάβρα των Ιουδαίων. Φασαρία, ομιλίες, σχόλια, κουτσομπολιό. Και όμως η ιερή αυτή ώρα, δεν ώρα ομιλίας είναι ώρα προσευχής για το παιδί που βαπτίζεται.

Τι είναι το Βάπτισμα

Κατ΄ αρχήν Βάπτισμα δεν είναι ονοματοδοσία. Βάπτισμα σημαίνει κάθαρση. Ο άνθρωπος που βαπτίζεται, αποτάσσει τον διάβολο και τον παλαιό εαυτό που ήταν συνημένος με το προπατορικό αμάρτημα συμβολικά, ενδύεται πραγματικά τον Χριστό και γίνεται μέλος του Σώματος του Χριστού: της Εκκλησίας. Ο άνθρωπος απαλλάσσεται από την ενοχή του προπατορικού αμαρτήματος και γίνεται μέλος της Εκκλησίας του Χριστού. "Σύμφυτος" με το θάνατο, την ταφή και την Ανάσταση του Σωτήρα (Ρωμ. στ΄, 3, 4΄Κολ. Β΄, 12). Πραγματοποιείται με την τριπλή κατάδυση και ανάδυση στο αγιασμένο νερό της κολυμβήθρας ή του βαπτιστηρίου στο όνομα της Αγίας Τριάδος. (Η κατάδυση συμβολίζει το θάνατο και την ταφή του Χριστού και η ανάδυση την ανάσταση και την αναγέννηση μαζί Του). Με το βάπτισμα ο πιστός γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. στ; 19), το θετό παιδί του Πατέρα (Γαλ. δ΄, 5 καί εξ.), ο αδελφός και συγκληρονόμος του Χριστού, που ζει από τη ζωή του Χριστού και μέλλει να μοιραστεί τη δόξα Του (Ρωμ.η΄, 2.9.10.17΄ Εφ. β΄, 6).

Το Βάπτισμα το συνέστησε ο ίδιος ο Κύριος πριν την Ανάληψη Του, όταν είπε στους μαθητές Του: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. κη'19).

Το βάπτισμα ανάγκης, (το αεροβάπτισμα), γίνεται στον αέρα, όταν το παιδί κινδυνεύει να πεθάνει. Υψώνεται τρίς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ενώ προηγουμένως έχουμε πει: βαπτίζεται ο δούλος του Θεού τάδε. Τελείται από κάθε πιστό άνδρα ή γυναίκα

Ευχή 8ης ημέρας

Το όνομα στον νέον άνθρωπο δεν δίνεται την ημέρα της Βάπτισης. Δίνεται (πρέπει να δίνεται) την 8η ημέρα από την γέννηση του με ειδική ευχή που έχει συντάξει η Εκκλησία μας γι΄ αυτόν τον σκοπό. Υπάρχει συμβολισμός για την 8η ημέρα. Η άχρονη περίοδος που θ’αρχίσει με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, δηλ. η Αιωνιότητα. Αυτή θα είναι και η ολοκλήρωση του δημιουργικού έργου του Θεού (7 δημιουργικές μέρες + 1 = 8 ). Το επταδικό σύστημα των επτά ημερών έσπασε με την Ανάσταση του Χριστού που έγινε την πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο (7+1=8 ), δηλ. την Κυριακή, που θεωρείται 8η Ημέρα. Μ’αυτό τον τρόπο περάσαμε στην ημέρα της αιωνιότητας, η οποία θα γίνει πραγματικότητα με την κοινή Ανάσταση. Κάθε Κυριακή στη Θεία Λειτουργία συμμετέχουμε στην «Ευλογημένη Βασιλεία» του Τριαδικού Θεού και προαπολαμβάνουμε τη ζωή καί τη χαρά της ένδοξης Αιωνιότητας, της πραγματικής και με την Θεία Κοινωνία προγευόμαστε την Βασιλεία του Θεού.

Η μητέρα λοιπόν την 8η ογδόη ημέρα πηγαίνει με το ογδοήμερο νεογνό στην Εκκλησία και ο Ιερέας διαβάζει την ευχή την οποία και σας την παραδίδουμε να την διαβάσετε και από το πρωτότυπο και από την μετάφραση:

Η ευχή από το πρωτότυπο

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τρισάγιον. Δόξα. Καὶ νῦν. Παναγία Τριάς. Κύριε, ἐλέησον (γ´). Δόξα. Καὶ νῦν. Πάτερ ἡμῶν. Ὅτι σοῦ ἐστιν.
Τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἡμέρας ἢ τοῦ Ἁγίου του Ναοῦ, ἔπειτα:
Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε πάντων τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Θεοτόκου, τὴν σὴν εἰρήνην δὸς ἡμῖν καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος οἰκτίρμων.
Μετὰ ὁ Ἱερέας σφραγίζει τὸ μέτωπο, τὸ στόμα καὶ τὸ στῆθος τοῦ βρέφους καὶ λέει τὴν ἑπόμενη εὐχή:
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σοῦ δεόμεθα καὶ σὲ παρακαλοῦμεν· Σημειωθήτω τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου (τόνδε), καὶ σημειωθήτω ὁ Σταυρὸς τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς διαλογισμοῖς αὐτοῦ, εἰς τὸ φυγεῖν τὴν ματαιότητα τοῦ κόσμου, καὶ πᾶσαν τὴν πονηράν ἐπιβουλήν τοῦ ἐχθροῦ, ἀκολουθεῖν δὲ τοῖς προστάγμασί σου. Καὶ δός, Κύριε, ἀνεξάρνητον μεῖναι τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόν, συναπτόμενον ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ καὶ τελειούμενον διὰ τῶν φρικτῶν Μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ σου· ἵνα, κατὰ τὰς ἐντολάς σου πολιτευσάμενος καὶ φυλάξας τὴν σφραγῖδα ἄθραυστον, τύχῃ τῆς μακαριότητος τῶν ἐκλεκτῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. Χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Μετὰ ὁ Ἱερέας παίρνει τὸ παιδὶ στὰ χέρια του, πηγαίνει μπροστὰ στὶς πύλες τοῦ Ναοῦ ἢ στὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, κάνει τὸ σημεῖο τὸ σταυροῦ κρατώντας τὸ βρέφος καὶ λέει:

Χαῖρε, κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σύ, Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.

Ἀπόλυση.

Σε μετάφραση μόνο η ευχή:

Κύριε Θεέ μας σὲ παρακαλοῦμε. Ἂς φανερωθεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου Σου ἀπάνω στὸν (ἢ στὴν) δοῦλο Σου (τὸ ὄνομα τοῦ παιδιοῦ), καὶ ἂς σημειωθεῖ ὁ σταυρὸς τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ στὴν καρδία καὶ στὶς σκέψεις αὐτοῦ τοῦ βρέφους, ὥστε νὰ ξεφύγει ὅσα εἶναι μάταια σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἄλλα καὶ ἀπὸ κάθε ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ καὶ νὰ ἀκολουθεῖ τὶς ἐντολές Σου. Κάνε Κύριε νὰ μείνει ἀνεξίτηλο τὸ ὄνομά Σου τὸ ἅγιο ἀπάνω του, ὥστε νὰ ἑνωθεῖ κατὰ τὸν κατάλληλο χρόνο τῆς βαπτίσεώς του μὲ τὴν Ἁγία Σου Ἐκκλησία καὶ νὰ τελειοποιηθεῖ μὲ τὰ φρικτὰ μυστήρια Σου. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ φυλάξει τὴν σφραγῖδα τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ἄθραυστη ζώντας κατὰ τὶς ἐντολές Σου ὥστε τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία Σου νὰ τὴν χαρεῖ μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους Σου. Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ πετύχει μὲ τὴν χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος εἶναι Αὐτὸς ποὺ εὐλογεῖ, ὁ Ἀγαθὸς καὶ αὐτὸς ποὺ δίνει Ζωὴ τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.