Γράφει ο "Εθνικός Αγωνιστής" (προφίλ facebook).
Ο Γάλλος Γερουσιαστής Ζονάρ ο οποίος ήλθε το 1917 στην Ελλάδα και με την απειλή των Συμμαχικών όπλων ανέτρεψε τον βασιλέα Κωνσταντίνο, όπου είχε απειλήσει με το περιβόητο: «Aν δεν φύγει ο βασιλιάς θα μετατρέψω την Αθήνα σε Αράς». (Το Αράς ήταν μια γαλλική πόλη και γενέτειρα του Ζονάρ που είχε ισοπεδωθεί από τα γερμανικά πυροβόλα). Έτσι λοιπόν θα έκανε την Αθήνα αν δεν έφευγε ο βασιλεύς. Μόλις έκανε την βρώμικη δουλειά έγραψε: «Γι’ αυτήν την σελίδα της ζωής μου θα ντρέπομαι από εδώ και πέρα και την σκίζω». Αλλά η βρώμικη δουλειά είχε γίνει και ο Ελ. Βενιζέλος με τα Αγγλο-Γαλλικά όπλα πήρε την εξουσία από το 1917 μέχρι το 1920.
Παραπλήσια, απειλή είχε δεχθεί και ο Βασιλιάς από τον ναύαρχο Dartige du Fournet (αρχηγός του στόλου των συμμάχων) που από το Κερατσίνι όπου είχε το στρατηγείο του απειλούσε ότι αν δεν έφευγε ο βασιλιάς θα ισοπέδωνε μέχρι και την Ακρόπολη!!!
Αυτός έκανε τον ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδος και Έλληνες πέθαναν από την πείνα ώστε να εξαναγκαστούν σε εξέγερση και να διώξουν τον Βασιλιά. Τότε ακούστηκε και το σύνθημα: «Ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά» που σημαίνει: «Αχρείοι Γάλλοι θα τρώμε ψωμί και ελιά αλλά δεν διώχνουμε τον βασιλιά μας». Ένα πολύ υπερήφανο σύνθημα του Ελληνικού λαού.
Αυτός ζήτησε με τελεσίγραφο από την ελληνική κυβέρνηση να αφοπλιστεί ο Ελληνικός στρατός και τα όπλα να παραδοθούν στην εποπτεία της Αντάντ. Τότε ο Γεώργιος Βλάχος, νεαρός τότε δημοσιογράφος, έγραψε το παρακάτω ωραιότατο άρθρο που ακόμα και σήμερα αν το διαβάσετε αγαλλιάζει η ψυχή σας.
Μολών Λαβέ Ναύαρχε.
Άρθρο του ΓΑΒ το 1916 στον ΧΡΟΝΟ του Χαιρόπουλου
Λοιπόν τα όπλα μας δεν θα τα δώσωμεν, Ναύαρχε. Και όχι μόνον δεν θα τα δώσωμεν, αλλά και δεν θα μας τα πάρουν. Αν υπάρχουν Έλληνες έχοντες υπέρτατα συμφέροντα εις τον θάνατον της Ελλάδος και σε έπεισαν περί του εναντίου, μάθε ότι τα αγήματα σου και ο στρατός σου εις κάθε δρόμον και κάθε γωνίαν, επάνω εις τα βουνά και κάτω εις τας πόλεις, θα συναντήσουν έτοιμα να παραδοθούν θερμά, τα όπλα που εζήτησες δι' εγγράφου. Άλλοι είναι οι Έλληνες, Ναύαρχε, οι όποιοι σε έστειλαν να τα ζήτησης και άλλοι είναι εκείνοι από τους οποίους ζητείς να τα παραδώσουν...
Αν κτυπήσης, Ναύαρχε, κάθε καλύβης την θύραν, θα συναντηθής με τα όπλα αυτά. Αν δεν λαλήσουν τα χείλη των, θα σου λαλήση ή ψυχή των — Τι θέλεις;... Τι σε έφερε εις μιας ωραίας Χώρας τα νερά, αγνώστων εργάτην της αδικίας, αυθαίρετον δικαστήν της ζωής μας; Ποιος οργισμένος άνεμος παρέσυρε την δύναμίν σου έως τα ηρεμά μας παράλια; Τι θέλεις; Τι ζητείς; Πολεμάς διά τα δίκαια σου και ζητείς συντρόφους; Αλλά σε εζητήσαμεν ημείς σύντροφον, όταν μικροί και ανίσχυροι επαλαίαμεν τον ιερώτερον των αγώνων κατά των σημερινών σας εχθρών. Μας εστείλατε τότε όχι τα όπλα σας, αλλά ίνα καν εύνοιας μειδίαμα;,..
Αν τα όπλα και τα τηλεβόλα σου, Ναύαρχε, όπως όλα τα τίμια όπλα, εχαλκεύθησαν διά να γνωρισθούν μίαν ημέραν με την Δόξαν, μη ετοιμάζεσαι να χαρίσης μίαν μαύρην σελίδα εις την ιστορίαν των. Στρέφε τα άλλου. Όπου άλλου αν τα στρέψης, θα συνάντησης εχθρούς πραγματικούς και μεγάλους. Εχθροί συγκλονίζουν τους ωκεανούς. Εχθροί πυρπολούν την γην. Εχθροί πατούν της πατρίδος σου τα εδάφη...
Κατακλείδα
Κάθε φορά που γίνεται συζήτηση περί βασιλείας το «δημοκρατικό» σύμφυρμα και όλο το σινάφι των ιδεοληπτικών ξερόλων μνημονεύει το «ΨΩΜΙ , ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΚΩΤΣΟ ΒΑΣΙΛΙΑ» σε μια προσπάθεια συκοφαντικής απαξίωσης των Ελλήνων, θέλοντας να εννοήσουν ότι, αυτοί που πιστεύουν στο θεσμό της βασιλείας είναι οι απόκληροι, οι αγράμματοι και αυτοί που δεν έχουν καμία σχέση με την «προοδευτική» διανόηση.
Το «ΨΩΜΙ ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΚΩΤΣΟ ΒΑΣΙΛΙΑ» είναι ένα από τα πιό περήφανα συνθήματα του ελληνικού λαού. Είναι κραυγή αντίστασης, υπερηφάνειας και εθνικής αξιοπρέπειας. Είναι άρνηση υποταγής στα κελεύσματα των μεγάλων. Είναι το «ΟΧΙ» στις μηχανορραφίες, στις δολοπλοκίες που θέλουν την Ελλάδα και τον λαό της αντικείμενο και όχι υποκείμενο της Ιστορίας. Με αυτές τις τέσσαρες λέξεις απήντησε ο λαός της Αθήνας το 1917 στην πείνα που προκάλεσε ο αποκλεισμός του Πειραιά από την Γαλλική αρμάδα που ήθελε να εκβιάσει την αποχώρηση του βασιλιά Κωνσταντίνου για να παραδώσει την χώρα στα νύχια της βενιζελικής κλίκας. Η πείνα του 1917 ήτανε το αμόνι πάνω στο οποίο σφυρηλατήθηκε η υπερηφάνεια και η θέληση του λαού της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου