Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Από το βιβλίο του Αλ. Σμέμαν, «Για να ζήσει ο κόσμος».

Πάντοτε σήμαινε και σημαίνει να γνωρίζεις με ένα μεταλογικό και ωστόσο απόλυτα βέβαιο τρόπο που ονομάζεται πίστη, πως ο Χριστός είναι η Ζωή κάθε ζωής, πως είναι η Ζωή η ίδια και επομένως η ζωή μου. «Εν αυτώ ζωή ην και η ζωή ην τον φως των ανθρώπων». Όλες οι χριστιανικές διδασκαλίες -για την Ενσάρκωση, τη Λύτρωση, τον Εξιλασμό- είναι συνέπειες, εξηγήσεις, αλλά όχι η «αιτία» αυτής της πίστης. Μονάχα όταν πιστεύουμε στο Χριστό όλες αυτές οι διαβεβαιώσεις βλέπουμε να «έχουνε πέραση» και να «στέκουνε». Η ίδια η πίστη δεν είναι αποδοχή τούτης ή εκείνης της «πρότασης» για το Χριστό, αλλά αποδοχή του ίδιου του Χριστού ως Ζωής και του φωτός της ζωής. «Και η ζωή εφανερώθη και εωράκαμεν, και μαρτυρούμεν και απαγγέλομεν υμίν την ζωήν την αιώνιον, ήτις ην προς τον πατέρα, και εφανερώθη ημίν».
Με αυτή τη σημασία η χριστιανική πίστη είναι ριζικά διαφορετική από τη «θρησκευτική» πίστη. Η αφετηρία της δεν είναι η πίστη, είναι η αγάπη. Καθαυτή και από μοναχή της κάθε πίστη είναι μερική, αποσπασματική, ευκολοράγιστη. «Εκ μέρους γιγνώσκομεν, και εκ μέρους προφητεύομεν… είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι, παύσονται. Είτε γνώσις, καταργηθήσεται». Μονάχα η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Και αν το να αγαπώ κάποιον σημαίνει πως αυτός γίνηκε η ζωή μου ή μάλλον πως γίνηκε το «περιεχόμενο» της ζωής μου, το να αγαπώ το Χριστό σημαίνει πως Τον κατέχω ως τη Ζωή της ζωής μου».

Το διαβάσαμε από το agiabarbarapatras.blogspot.gr.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου