ΜΑΣΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ;

 Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

«Ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τηρώντας τὶς συστάσεις τῶν εἰδικῶν, προσευχόμενοι, ἀσπαζόμενοι τὶς ἱερὲς Εἰκόνες καὶ τὰ ἱερὰ Λείψανα χωρὶς φόβο, καὶ κυρίως κοινωνώντας τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, θὰ ξεπεράσουμε μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ».

Μία από τις πολλές ανακοινώσεις που εξέδωσαν οι Ιεροί Ναοί της Εκκλησίας της Ελλάδος με υπευθυνότητα που βρήκαμε σε Ναούς της Κοζάνης. Είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι Ιερείς στην Εκκλησία της Ελλάδος έλαβαν τα μέτρα τους για να προστατεύσουν το ποίμνιό τους αλλά και τους Ιερούς Ναούς στους οποίους εφημερεύουν από... πρόστιμα τυχόντων ελέγχων στους Ναούς..!

Στον Ναό θα κολλήσω τίποτα;

Πολλά τα ερωτήματα των ανθρώπων -και δη των ηλικιωμένων- που φοβούνται και προφυλάσσονται από την ίωση του κορωνοϊού! Μεταξύ αυτών «υπάρχει περίπτωση μέσα στον Ιερό Ναό να κολλήσω κορωνοϊό γιατί είναι ένας χώρος που συναθροίζονται πολλοί και διάφοροι άνθρωποι». Οι φανατισμένοι δημιουργούν σενάρια και μας λένε ότι ο κορωνοϊός είναι ψέμα. Οι ρομαντικοί λένε πως είναι θέμα υγείας και πως η κυβέρνηση φροντίζει σαν καλή μητέρα τα παιδιά της, δηλαδή εμάς τον λαό...

Είτε φυσικός, είτε τεχνητός, κορωνοϊός υπάρχει και είναι επικίνδυνος επειδή εξαπλώνεται πολύ γρήγορα. Ωστόσο, τα ΜΜΕ παρουσιάζουν την συγκεκριμένη μορφή του κορωνοϊού ως το τέλος του κόσμου γιατί ο απώτερος σκοπός τους δεν είναι η ενημέρωση πάνω σε αυτό το θέμα αλλά η πλύση εγκεφάλου και η μετατροπή μας σε πειθήνια όργανα της εκάστοτε εξουσίας, είτε εγχώριας, είτε εν αναμονή παγκόσμιας, μέσα από αυτό το θέμα. Ο συγκεκριμένος κορωνοϊός, ως Covid-19, είναι η ευκαιρία των διεθνών κέντρων εξουσίας που πάντα δρουν στο παρασκήνιο για να κάνουν ένα τεστ πειθαρχίας στα κράτη και στους λαούς! Ο βαθμός στον οποίο μπορούμε να υποταχθούμε εξαρτάται από τον καθένα μας. Πόσο ισορροπημένος και σταθερός στον εαυτό σου και στον Θεό είσαι. Η δική τους μέθοδος είναι η εξής: Απευθύνομαι στο συναίσθημα-Σε τσακίζω ψυχολογικά-Σε ελέγχω από εδώ και πέρα. ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ.

Προσκυνώ τις ιερές Εικόνες και τα Λείψανα των Αγίων;;

Κάποιοι Χριστιανοί, άνδρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, με μάσκα προσκυνούν τις ιερές Εικόνες και τα ιερά Λείψανα των Αγίων ή κάνουν υπόκλιση μπροστά τους ή σκύβουν και προσκυνούν "στον αέρα". Και ρωτάμε: «Φοβόμαστε τον Άγιο;», «Φοβόμαστε μήπως κολλήσουμε κάτι επειδή πριν από εμάς προσκύνησαν δεκάδες ή και εκατοντάδες άλλοι;» Άρα, ο φόβος οφείλεται στο ότι όλα τα κάνεις μηχανικά και από συνήθεια. Η πίστη όμως δεν είναι ούτε μηχανική, ούτε μπαίνει σε καλούπια, ούτε συνήθεια. Είναι εμπιστοσύνη και σχέση με τον Θεό. Είναι η προσδοκία της χάριτος του Θεού που θα λάβεις μέσα από την τιμή του εικονιζόμενου ιερού προσώπου στην εικόνα. Βέβαια «Τὸν ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε» (Ρωμ. 16, 1) αλλά και «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ. γ', 10).

Άθελά μας και στοχευμένα άνωθεν επαναφέρουμε αιρέσεις και πλάνες τις οποίες η Εκκλησία με οικουμενικές ή και τοπικές Συνόδους έχει καταδικάσει και αποβάλλει από το Εκκλησιαστικό Σώμα. Μη προσκυνώντας ουσιαστικά δεν αναγνωρίζουμε ότι «ἡ τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει», δηλαδή ότι δεν προσκυνούμε το τζάμι ή τα υλικά με τα οποία είναι φτιαγμένη η εικόνα αλλά αποδίδουμε τιμή στο άγιο εικονιζόμενο πρόσωπο προσδοκώντας να λάβουμε την χάρη του Θεού και παρακαλώντας τον να πρεσβεύει συνεχώς για εμάς. Ας μας δώσει όμως την απάντηση ένας Ιεράρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ένας πνευματικός άνθρωπος, «πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας», ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ.Ιωήλ:

«1. Ὡς πρὸς τὸ μυστήριο τῆς Θείας εὐχαριστίας: Ὑπάρχει κοινὴ παραδοχὴ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ὅτι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μεταδώσει ἀσθένειες.

Αὐτὸ πιστεύει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καὶ ἀποδεικνύει καὶ ἡ πράξη. Ἱερεῖς ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ὑπηρέτησαν σὲ νοσοκομεῖα μὲ λοιμώδη νοσήματα, πολὺ μεταδοτικὰ καὶ ἀνίατα γιὰ τὴν ἐποχή τους, οὐδέποτε νόσησαν.

2. Ὁ ἀσπασμὸς τῶν χειρῶν τῶν ἱερέων καὶ ἡ παραμονὴ στοὺς ἱεροὺς ναούς: Ἡ συζήτηση γι' αὐτὰ ἔχει ἕναν ἐξίσου ἰσχυρὸ συμβολισμὸ στὸν χρόνο ποὺ γίνεται.

Τὴν Β΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν ποὺ ἑορτάζουμε τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος διετράνωσε καὶ διεκήρυξε μὲ λόγια καὶ ἔργα τὴν δυνατότητα τῆς μετοχῆς τοῦ ἀνθρώπου στὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες, πολλοὶ ἀπὸ μᾶς μὲ τὴν ἀποχὴ μας ἀπὸ τὸν Κυριακάτικο ἐκκλησιασμὸ σπεύσαμε νὰ διακηρύξουμε τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλαὰμ ποὺ ἀρνοῦνταν τὴν μετοχὴ τοῦ ἀνθρώπου στὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες.

Ὁ ἱερέας εἶναι ἄνθρωπος, ἀσθενής, πεπτωκώς, ἀγωνιζόμενος γιὰ τὴν κάθαρση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου. Ὁ ἱερέας «ἐνδεδυμένος τὴν τῆς ἱερωσύνης χάριν» μετέχει καὶ μεταδίδει τὶς ἄκτιστες θεῖες ἐνέργειες διὰ τῆς ἱερωσύνης καὶ ὄχι διὰ τοῦ προσωπικοῦ του ἁγιασμοῦ. Ὅταν ὑπάρχει καὶ αὐτός, φυσικά, ἔχει διπλὴ τὴν χάρη. Ὅταν ὅμως ἀσπαζόμαστε τὰ χέρια τῶν ἱερέων, μετέχουμε τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καὶ λαμβάνουμε τὴν Θεία Χάρη ἐν τῷ μέτρω τῆς πίστεως καὶ τῆς εὐλαβείας μας.

Ὅπως ἔλεγε ὁ Ὅσιος Παΐσιος, ὁ ὁποῖος ἀσπαζόταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία, «ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια».

Ἂν πιστεύουμε ὅτι μπορεῖ ὁ ἱερέας νὰ μεταδώσει ἀσθένειες ἀρνούμαστε τὴν χάρη τῆς ἱερωσύνης, ἀρνούμαστε τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἀμφιβάλλουμε ἢ ἀρνούμαστε μὲ τὶς πράξεις μας τὶς ἄκτιστες Θεῖες ἐνέργειες, κατασκευάζουμε ἕναν ἄλλο Θεὸ καὶ ἀρνούμαστε τὸν ἀληθινὸ Θεό.

Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἱεροὺς ναούς. Ὁ ναὸς εἶναι Σῶμα τοῦ ζῶντος Θεοῦ γι' αὐτὸ καὶ φέρει τὸ σχῆμα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι μόνο συμβολικό.

Μέσα στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία οἱ τύποι καὶ τὰ σύμβολα περιέχουν τὴν οὐσία, τὴν Ἀλήθεια καὶ γι' αὐτὸ τοὺς τηροῦμε. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ὁ ἱερὸς ναὸς ὡς Σῶμα Χριστοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι χῶρος μετάδοσης ἀσθενειῶν.

Ἂν ἀμφιβάλλουμε γι' αὐτό, ἀμφιβάλλουμε γιὰ τὸ ἐὰν ὑπάρχει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. Ἐξομοιώνουμε τὸν Ναὸ μὲ μία αἴθουσα συναθροίσεων. [...]

Ἡ πικρὴ διαπίστωση εἶναι ὅτι χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουμε καὶ νὰ τὸ θέλουμε, βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πάσχουμε ἀπὸ αἱρετικὸ φρόνημα, ἐνῶ διακηρύσσουμε τὴν Ὀρθοδοξία μας.

Βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ κινδυνεύουμε νὰ μὴν συγχωρεθοῦμε οὔτε ἐδῶ οὔτε αἰώνια ἀμφισβητώντας τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὅταν φοβόμαστε νὰ προσκυνήσουμε τὶς ἱερὲς εἰκόνες, νὰ ἀσπασθοῦμε τὸ χέρι τοῦ ἱερέως, νὰ βρεθοῦμε μέσα στὸν ἱερὸ ναό, ἀρνούμαστε στὴν πράξη τὴν σωστικὴ καὶ ἁγιαστικὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Θεωροῦμε ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι δυνατὸν νὰ μεταδώσει κάτι «κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον» καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ μεγίστη βλασφημία.

Ἂς ὁμολογήσουμε καὶ μὲ τὶς πράξεις μας, ὅπως ὁμολογήσαμε μὲ τὰ χείλη μας, ὅτι πιστεύουμε στὴν ἐνοικοῦσα, στὶς ἱερὲς εἰκόνες, στοὺς ἱερεῖς, στοὺς ἱεροὺς ναούς, Θεία Χάρη.

Ἡ μετοχή μας σὲ αὐτὴ τὴν Χάρη εἶναι ἐξάρτηση τῆς δικῆς μας πίστεως. Ὅσο πιστεύουμε, τόση Χάρη λαμβάνουμε.

Δὲν ἀποδεχόμαστε ὅμως τὴν αἰτιολόγηση τῆς Πολιτείας, ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος μετάδοσης τῆς ἀσθένειας μέσῳ τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐν αὐτῇ ἱερουργουμένων μυστηρίων. [...]

Ἐν ὀλίγοις, εἶναι ἀδύνατον νὰ μολυνθοῦμε ἢ νά κολλήσουμε ὁποιαδήποτε ἀσθένεια ἀπὸ τὴν Θεία Μετάληψη, τὶς Ἅγιες εἰκόνες, τὸν ἀσπασμὸ τῶν χειρῶν τῶν ἱερέων καὶ τοὺς ἱεροὺς ναούς.

Ἂν πιστεύουμε ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ καὶ στὴν ἐν αὐτοῖς ἐνοικοῦσα θεία Χάρη, θὰ ἔχουμε καὶ πλούσια τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Ἐὰν τὴν ἀρνούμαστε ἢ ἀμφιβάλλουμε, πάσχουμε τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλαὰμ καὶ τῶν εἰκονομάχων.

Ἀρνούμαστε τὸν Θεὸ καὶ βλασφημοῦμε κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Στην θεολογικότατη απάντηση να προσθέσουμε κάτι που είναι θέμα απλής λογικής: Εάν είχα οποιαδήποτε ασθένεια (γρίπη, ίωση, κορωνοϊό κλπ) είναι φυσικό να μην πήγαινα στην Εκκλησία για να μην κολλήσω τον συνάνθρωπό μου επειδή είμαι φορέας του ιού. Τότε όντως κολλάει...

Νομίζω λάβαμε απάντηση από τον Άγιο Εδέσσης που γεμίζει τις καρδιές μας!

Καλή δύναμη και υπομονή στον αγώνα μας!