ΜΗ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του «Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος».

Σε αυτήν τη χώρα την Ελλάδα του 2020 έχουμε φτάσει στο σημείο να ηρωοποιούμε πρόσωπα όπως τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Παύλο Φύσσα! Προσέφεραν κάτι στο Έθνος, στην Εκκλησία, στην κοινωνία; αναρωτιέται κάθε ευσυνείδητος πολίτης. Μάλιστα μία βουλευτής της ΝΔ ζήτησε από την Εκκλησία να τον αγιοκατατάξει τον Φύσσα-ας πει κάποιος σε αυτήν την κυρία ότι στα της Εκκλησίας να μην ανακατεύεται!!! Μία χώρα όπου τα ΜΜΕ παίζουν με τον πόνο της μάνας.

Εννοείται πως συμπονάμε την μητέρα του Παύλου Φύσσα αλλά κανείς δεν μίλησε για τις μητέρες του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη! Κανείς δεν μίλησε την μητέρα του Βορειηπειρώτη Κων/νου Κατσίφα! Κανείς δεν μίλησε για τις μητέρες των θυμάτων της Marfin και όλες αυτές τις μητέρες που έχασαν και θρηνούν τα παιδιά τους! Αυτές δεν περιμένουν δικαίωση; Μήπως ο δικός τους πόνος είναι μικρότερος; 

Και εδώ θα πρέπει να τοποθετηθεί ο δάκτυλος επί τον τύπον των ήλων. Δηλαδή να δώσουμε την θεολογική διάσταση των γεγονότων, στην διάσταση της όντως ζωής. Το κάθε παιδί που κυοφορείται και τίκτεται από την μητέρα είναι δώρο και παιδί του Θεού. Δεν ανήκει στον γονιό αλλά ανήκει στον Θεό! Οι γονείς, στην χαρά και στην προσπάθεια να ανατρέψουν το παιδί τους «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου», είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν μία υγιή και ολοκληρωμένη χριστιανική, προσωπικότητα στην κοινωνία που με ελευθερία, ευθύνη και συνέπεια θα καλλιεργεί τα χαρίσματά της και θα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση απλών και ευσεβών γυναικών όταν τις ρωτούσαν «πόσα παιδιά έχεις»; Η απάντηση ήταν «1 (ή 2 ή 3 ή 4 ή 5 ή 7 ή 9) τοῦ Θεοῦ»!

Η Παναγία να δίνει κουράγιο και δύναμη σ' ὀλες τις μανούλες που έχασαν οιωδήποτε τρόπῳ τα παιδάκια τους γιατί και Αυτή είδε τον Υιό Της και Θεό μας να σταυρώνεται και να εκπνέει στον Σταυρό!