Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ;

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Η Ουκρανία στο στόχαστρο των ΗΠΑ
Το γράψαμε και στις 28 Φεβρουαρίου 2014: "Τον τελευταίο καιρό, στο στόχαστρο των ΗΠΑ βρίσκεται η Ουκρανία. Η συνταγή για τους Αμερικανούς είναι παλιά και γνωστή: Εξέγερση μερίδος λαού, αιματοχυσίες, προπαγάνδα, πτώσεις κυβερνήσεων. Απόδειξη: Ιράκ, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος, τώρα Ουκρανία και σε λίγο η Βενεζουέλα!
Οι εξεγέρσεις στην Ουκρανία ήταν ένα υπόθετο στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν επειδή είναι αντίθετος στην επέμβαση της Δύσης στην Συρία. Χρηματοδοτήθηκαν από τον Σόρος και υπέρ των διαδηλωτών είναι οι Ουκρανοί νεοναζιστές!"
Τουρκική εφημερίδα δίνει μία άλλη ενυπόστατη άποψη: "Ο Ρότσιλντ έμμεσα ελέγχει το ΔΝΤ και πρώτη φορά κλονίζονται τα συμφέροντά της". Γι΄ αυτό και οι ανακατατάξεις στον χώρο της Ανατολικής Ευρώπης.
Η Ουκρανία είναι το μεγαλύτερο κράτος της Ευρώπης, μεγαλύτερο και από την Γαλλία. Η Ουκρανία είναι διαιρεμένη λόγω διαφορετικών ιστορικών καταβολών διότι:
* Η δυτική Ουκρανία προσβλέπει προς την Γερμανία, την Πολωνία και την Αυστρία. Στα δημαρχεία των Δήμων της κυματίζει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα σχολεία της τα παιδιά μαθαίνουν Γερμανικά και Πολωνικά.
* Η ανατολική Ουκρανία (ΒΑ & ΝΑ) δέχεται επιρροές από την Ρωσία. Οι περισσότεροι μιλούν Ρωσικά και τα προϊόντα της εξάγονται μόνο στην Ρωσία.
Η χώρα έγινε ανεξάρτητη από το 1991 και αυτό σημαίνει ότι δεν έχει προλάβει να αναπτυχθεί κοινή εθνική συνείδηση, με συνέπεια να διατηρείται ο διχασμός αυτών που υποστηρίζουν τη Δύση και αυτών πρόσκειται θετικά προς την Ανατολή.
Αυτό έγινε ιδιαίτερο αισθητό στις εκλογές του 2004 όπου ο Γιανουκόβιτς είχε την αποδοχή πάνω από το 70% στην Ανατολική Ουκρανία. Αντίθετα από τις εκλογές του 2010, η Τιμοσένκο, παιδί της CIA, που ανήκει στην αντιπολίτευση, παρουσίασε αντίστοιχα ποσοστά.
Επίσης το 2004 με την «Πορτοκαλί Επανάσταση» άλλαξε ο προσανατολισμός του Κιέβου προς την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Το γεγονός δεν αποδέχτηκε η Ρωσία διότι θεωρεί τη χώρα ζωτικό της χώρο και φυσική της προέκταση. Η «Πορτοκαλή Επανάσταση» απέτυχε, δημιουργώντας διαφθορά και επιτείνοντας τα οικονομικά προβλήματα.
Η απόφαση της Ρωσίας να σταματήσει τις επιδοτούμενες τιμές φυσικού αερίου  είχε ως συνέπεια η Ουκρανία να παράγει χρέη τα οποία δεν μπορούσε να αποπληρώσει στην Gazprom.
Από τις εκλογές του 2010, με την εκλογή του Προέδρου Γιανουκόβιτς, κατέστη σαφές ότι κανένας Πρόεδρος και καμία κυβέρνηση δεν απολαμβάνει πλήρη νομιμοποίηση από το σύνολο του πληθυσμού.
Το Νοέμβριο του 2013, ο Γιανουκόβιτς αρνήθηκε να υπογράψει συμφωνία ένταξης στην ΕΕ, κάτι που οδήγησε στην ανατροπή του.

Το ενεργειακό και τα χρέη*
Η Ρωσία θα κάνει ό,τι απαιτείται για να καταβληθούν τα 1,5 δις δολάρια που χρωστάει η Ουκρανία στην Gazprom, και θα προτείνει δάνειο για αποπληρωμή.
Όμως με την προσωρινή κυβέρνηση, η Ρωσία θα επαναφέρει την τιμή του φυσικού αερίου στην αρχική της. Η Ρωσία είχε προσφέρει δώρο στον Γιανουκόβιτς την μείωση της τιμής από 400 δολάρια τα 1000 κυβικά μέτρα, σε 268 δολάρια τα 1000 κυβικά μέτρα. Η Ρωσία λοιπόν, «θα σφίξει τη θηλιά» στην Ουκρανία.
Μέσω της Ουκρανίας διέρχεται το 70% του φυσικού αερίου από το οποίο τροφοδοτείται η ευρωπαϊκή αγορά. Τυχών κυρώσεις στην Ρωσία θα έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα. Το 35% του φυσικού αερίου το εισάγει από την Ουκρανία η Γερμανία. Συνεπώς εξαιτίας οικονομικής, εμπορικής αλληλεξάρτησης με την Ρωσία, η Γερμανία θα επηρεαστεί από την τιμωρία της Ρωσίας.

Ο ρόλος και τα σχέδια των ΗΠΑ 
Η Ουκρανία δεν αποτελεί προτεραιότητα στην εξωτερική πολιτική της, αλλά υποχρεούται να παρέμβει επειδή τους ζητήθηκε βοήθεια από την ουκρανική κυβέρνηση.
Οι ΗΠΑ θέλουν την δημιουργία μίας "νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης" η οποία θα επεκτείνεται στις χώρες της ΒΑ και Ανατολικής Ευρώπης (Λιθουανία, Εσθονία, Λεττονία, Ουκρανία, Πολωνία) ώστε να στριμώξουν γεωστρατηγικά την Ρωσία. Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για τα οικονομικά βάρη των κρατών που θέλει να μπουν στην νέα ΕΕ. Πάντως στα δήθεν "θρησκευτικά" κανάλια των ΗΠΑ επικρατεί πόλωση και φανατισμός. Αποκαλούν "Αντίχριστο" του Πούτιν. Καπηλεύονται την Αποκάλυψη του Ιωάννου για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Σε μία τέτοια περίπτωση, η Ρωσία θα επιχειρήσει διείσδυση στην Μέση Ανατολή.

Η θέση της Κίνας
Η Κίνα περιμένει την διαμόρφωση των εξελίξεων. Θα μείνει διακριτικά εκτός, και θα υποστηρίξει με διακριτικό τρόπο την Ρωσία για να μην μείνει η Ρωσία απομονωμένη. Πάντως η Ρωσία είναι 70-30. Δηλαδή 70% υπέρ της Ρωσίας, 30% υπέρ των ΗΠΑ!

Ποιοί υποστηρίζουν την Ρωσία*
Μέχρι στιγμής η κόντρα παραμένει ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία. Ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει ταχθεί επίσημα υπέρ ή κατά της Ρωσίας. Εξαίρεση αποτελεί η Τουρκία η οποία αντιτίθεται με τη Ρωσία εξαιτίας της παρουσίας Τατάρων. Ακόμη, το Ισραήλ το οποίο δεν έχει πάρει κάποια θέση, ανησυχεί για το εβραϊκό στοιχείο στην Ουκρανία καθώς ακροδεξιοί έχουν θέση στην μεταβατική κυβέρνηση και η δράση του εκτείνεται και πέρα από την πολιτική».

Ευρωπαϊκές κυρώσεις και Ρωσικό εμπάργκο
Σειρά οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας αποφάσισαν οι πρεσβευτές των 28 κρατών-μελών της ΕΕ, στη διάρκεια της σημερινής συνόδου που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, σφίγγοντας τον κλοιό των πιέσεων στον Βλαντημίρ Πούτιν προκειμένου να πάψει να υποστηρίζει τις ομάδες των αυτονομιστών στην Ουκρανία. Ανάλογες κυρώσεις κατά της Μόσχας ανακοίνωσαν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. (εφημερίδα "Έθνος").
Στις 6 Αυγούστου 2014, επισημοποιήθηκε το εμπάργκο της Ρωσίας σε αγροτικά προϊόντα από χώρες της ΕΕ, σε αντίποινα για τις κυρώσεις που επέβαλε η Ένωση για το ρόλο της Μόσχας στην κρίση στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε σήμερα ένα διάταγμα το οποίο προβλέπει την «απαγόρευση ή τον περιορισμό για έναν χρόνο» των εισαγωγών αγροδιατροφικών προϊόντων που προέρχονται από τις χώρες οι οποίες επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσική Ομοσπονδία, όπως αναφέρει ανακοίνωση του Κρεμλίνου. ("Νewsbeast.gr").

* Η ανάλυση ανήκει στον κ. Κων/νο Φίλη. Ο Δρ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι ειδικός σε θέματα που αφορούν στο χώρο της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στρατηγικός αναλυτής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. Κατέχει Πτυχίο Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας, Μεταπτυχιακό στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση και Διδακτορικό στη διαμόρφωση και άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, με έμφαση στη ρωσική κατά την πρώτη περίοδο Putin (2000-2004). Έχει διατελέσει Διευθυντής για θέματα Ρωσίας του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου και από το Νοέμβριο του 2004 ορίστηκε Επικεφαλής του Κέντρου Ρωσίας και Ευρασίας του ΙΔΙΣ, το οποίο μετονομάστηκε σε Κέντρο Ρωσίας, Ευρασίας και Νοτιο-ανατολικής Ευρώπης τον Σεπτέμβριο του 2008.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου