Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

ΕΚΚΛΗΣΙΑ & ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Μεγάλο κακό έχουν κάνει στην Εκκλησία οι ηθικισμοί και οι φαρισαϊσμοί, αλλά και η εισδοχή ορισμένων μοναχικών στοιχείων στα θεολογικά δόγματα της Εκκλησίας μας. Αυτά έχουν δώσει μία αναχρονιστική εικόνα για την Εκκλησία και για την πίστη μας και χρέος μας είναι να τα αποβάλλουμε. Κάποια πράγματα πρέπει να τα ξεχωρίζουμε και να τα διακρίνουμε.

Ορισμός της σεξουαλικότητας
Η σεξουαλικότητα είναι μια από τις έμφυτες δυνάμεις του ανθρώπου και βεβαίως δεν είναι ούτε κακή ούτε αμαρτωλή αφ' εαυτής. Αυτό το έχουν διευκρινίσει οι Πατέρες της Εκκλησίας. Π.χ. o Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (14ος αιών μ.Χ.) σημείωνε ότι η σεξουαλικότητα είναι φυσική και μάλιστα εκδηλώνεται ήδη από τη βρεφική ηλικία του ανθρώπου (PG 150, 1069). Ο άνθρωπος καλείται όμως να μην την αφήνει τυφλή και απρόσωπη, αλλά να την προσανατολίσει προς συγκεκριμένο πρόσωπο. Δεν είναι απλώς τρόπος ικανοποίησης μιας ατομικής βιολογικής ορμής, αλλά γίνεται οδός για την πραγμάτωση μιας προσωπικής (δηλαδή μεταξύ συγκεκριμένων προσώπων), ερωτικής κοινωνίας.

Τα 2 δώρα του Θεού: Αγάπη & Έρωτας
Ο Θεός, όταν δημιούργησε τον άνθρωπο, του χάρισε δύο δώρα: την αγάπη και τον έρωτα.
* Η αγάπη είναι δόσιμο, ολοκληρωτική προσφορά και προσωπική θυσία, ενεργητική, συνειδητή και ηθελημένη στάση ζωής, η μόνη δύναμη που μπορεί όχι απλώς να εξωραΐσει την επιφάνεια του κόσμου, αλλά να μεταμορφώσει τον ίδιο τον κόσμο.
* Ο έρωτας είναι ψυχικός πόθος για κάποιον, η πύρινη αγάπη, το ολόψυχο δόσιμο στον άλλον και το γέμισμα από τον άλλον.

Διευκρίνιση της λέξης "Έρωτας":
Σήμερα, η λέξη έρωτας δυστυχώς υποβαθμίστηκε γιατί χρησιμοποιείται για να δηλώσει μόνο τη σεξουαλική, σαρκική πράξη. Στην εκκλησιαστική παράδοση ο έρωτας κατέχει κεντρική θέση και σηματοδοτεί όχι μια επιμέρους δραστηριότητα, αλλά έναν τρόπο ζωής. Ο άνθρωπος όχι μόνο δεν καλείται να καταστείλει τον έρωτα, αλλά, αντίθετα, καλείται να διαποτίσει ολόκληρη τη ζωή του μ' αυτόν. Η εγωιστική ύπαρξη είναι ανέραστη ύπαρξη. Πηγή και του θείου έρωτα (του ανοίγματος προς τον Θεό) και του ανθρώπινου έρωτα (του ανοίγματος προς τον άνθρωπο) είναι ο ίδιος ο τρόπος ύπαρξης του Θεού, που είναι αγαπητική κοινωνία προσώπων και που σαρκώθηκε από τον πόθο ένωσής του με τον άνθρωπο.

Ακραίες απόψεις
Αναμφίβολα, βρισκόμαστε και ζούμε στην εποχή της πανσεξουαλικής μανίας. Η αγάπη έχει υποκατασταθεί από την παθολατρεία, ο έρωτας έχει ταυτιστεί με τον σεξ. Μέσα σ΄ αυτήν την επικρατούσα αντίληψη, πολλοί άνθρωποι αλλά και Χριστιανοί χαρακτηρίζουν την χριστιανική θέση για το σεξ πριν το γάμο σαν "οπισθοδρομική", "καταπιεστική" και "αφύσικη".
* Μία ακραία άποψη είναι ότι το σεξ πριν από το γάμο είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Αυτό προβάλει η τηλεόραση. Ακόμα σαν τελείως φυσιολογικό προβάλει ανθρώπους που έρχονται σε επαφή από την πρώτη γνωριμία. Μια νύχτα με κάποιον ή κάποια δεν σημαίνει για τους κοσμικούς ανθρώπους τίποτε πια, ούτε χρειάζεται να υπάρχει προηγούμενη γνωριμία, επόμενη φορά ή συνέχεια. Η δικαιολογία είναι ότι "δυο νέοι πριν παντρευτούν πρέπει να “δοκιμάζονται” να δουν αν ταιριάζουν". Με τον όρο “δοκιμάζονται”, δεν εννοούν βέβαια τη νόμιμη περίοδο του αρραβώνα. Η Παλαιά Διαθήκη (Λευιτικόν κ:10, ιη:18, Δευτερονόμιον ιζ:17) και ο θεόγλωσσος Απόστολος των Εθνών Παύλος (Εβρ.ιγ:4) απαντά πως οι σεξουαλικές σχέσεις πριν ή εκτός γάμου είναι αμαρτία.
* Μία άλλη ακραία άποψη είναι ότι το σεξ, ή αλλιώς η γενετήσια λειτουργία, είναι ντροπή και κάτι που ο Θεός απλά ανέχεται σαν αναγκαίο κακό, για το σκοπό της διαιώνισης του ανθρώπινου είδους. Μέσα στην εκκλησιαστική ιστορία, πολλές φορές βλέπουμε να θεωρείται αυτό αμαρτία ή σχεδόν αμαρτία. Ένας εκκλησιαστικός φιλόσοφος, ο Ωριγένης έλεγε: "Ο Αδάμ δε γνώρισε τη γυναίκα του παρά μόνο μετά την πτώση. Αν ο άνθρωπος δεν έπεφτε, οι άνθρωποι θ’ αναπαράγονταν με κάποιο μυστηριώδη τρόπο, άρα χωρίς αμαρτία". Βέβαια, αυτό είναι η γνώμη του Ωριγένη και όχι η γνώμη του Θεού στο θέμα αυτό. Η Εκκλησία όχι μόνο δεν αποδέχθηκε τις απόψεις του Ωριγένη αλλά δια της Ε΄ Οικουμενικής Συνόδου καταδίκασε όλες τις θέσεις του!

Η Ορθόδοξη απάντηση
Προεπισκόπηση
Αδάμ & Εύα
Ο Θεός πάντρεψε τον Αδάμ και την Εύα (Γέν.β:24) και ήταν οι μόνοι που απόλαυσαν το δώρο της γενετήσιας λειτουργίας χωρίς την παρουσία της αμαρτίας στον κόσμο (Γέν.β:25). Η γενετήσια λειτουργία είναι ευλογημένη από την στιγμή που ο Θεός πάντρεψε τον Αδάμ με την Εύα και είπε: «Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς». Έτσι η γενετήσια λειτουργία, εντός του γάμου είναι ευλογημένη και αγιασμένη, λειτουργώντας ως οδός για την πραγμάτωση μιας ερωτικής κοινωνίας ανδρός και γυναικός!
Το σεξ προκαλεί ηδονή. Αν δεν προκαλούσε, τα ζώα ή (ως ένα βαθμό) και οι άνθρωποι δεν θα ενδιαφέρονταν για τη διαιώνιση του είδους. Στη φύση, ωμά και ξερά, το σεξ υπάρχει για τη διαιώνιση του είδους. Έτσι, η ηδονή που προκαλεί είναι μια σοφή παρέμβαση του Θεού ώστε να δοθεί ένα κίνητρο για την αναπαραγωγή.
Οι άνθρωποι κάνουν σεξ για τεκνοποιία και για ηδονή. Η ηδονή αυτή είναι ευλογημένη μέσω του μυστηρίου του Γάμου και ο Απόστολος Παύλος ζητά από τους συζύγους να μην στερούνται ο ένας τον άλλον. «Ο ανήρ ας αποδίδη εις την γυναίκα την οφειλόμενην εύνοιαν, ομοίως δε και η γυνή εις τον άνδρα. Η γυνή δεν εξουσιάζει το εαυτής σώμα, αλλ’ ο ανήρ, ομοίως δε και ο ανήρ δεν εξουσιάζει το εαυτού σώμα, αλλ’ η γυνή. Μη αποστερείτε αλλήλους, εκτός εάν είναι τι εκ συμφώνου προς καιρόν διά να καταγίνησθε εις την νηστείαν και εις την προσευχήν και πάλιν συνέρχεσθε επί το αυτό διά να μη σας πειράζη ο σατανάς διά την ακράτειάν σας» (Α’ Κορ.ζ:3-5).
Όλοι γνωρίζουμε ότι η τεκνογονία αποτελεί έναν απ’ τους σκοπούς του Θεού, μέσω της γενετήσιας λειτουργίας. Ο Θεός θέλει ανθρώπους, που αφού τους καλέσει και ανταποκριθούν, να τους οδηγήσει στη λύτρωση και στη συνέχεια στην αιώνια δόξα. Βλέπει το ανθρώπινο γένος σαν ένα μεγάλο λατομείο, απ’ όπου κόβονται συνέχεια πέτρες, που αφού λαξευτούν, θα τοποθετηθούν στο μεγάλο Του οικοδόμημα την Εκκλησία, το αιώνιο και ένδοξο κατοικητήριό Του. Γι’ αυτό ο Θεός έβαλε αυτή την έλξη ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, επειδή θέλει οι άνθρωποι να τεκνογονούν και στη συνέχεια να οδηγούν τα παιδιά τους σ’ Αυτόν. Αν δεν υπάρχει βιολογικό πρόβλημα στο ζευγάρι, οι άνθρωποι του Θεού παραβαίνουν βασικότατη εντολή, αν στερήσουν τη ζωή σε υπάρξεις, με δική τους υπαιτιότητα.
Όμως δεν είναι μόνο η τεκνογονία. Η βαθύτερη γνωριμία, είναι ένα άλλο στοιχείο, σύμφωνα με τη Γραφή. Έχουμε ποτέ σταματήσει μπροστά στη διαπίστωση που κάνει η Βίβλος, όταν χρησιμοποιεί τόσες φορές μια ιδιαίτερη λέξη, που δεν μπορεί να μεταφραστεί ή να αποδοθεί διαφορετικά; Λέει: “Εγνώρισε την γυναίκα αυτού”. Τι θα πει “εγνώρισε”, απλά ότι συνβρέθηκαν, ή μέσα στο βαθύτερο αυτό δεσμό του έγγαμου ζευγαριού, ξετυλίγονται οι σκέψεις του, ανοίγονται οι καρδιές, βγαίνουν στο προσκήνιο τα μύχια αισθήματα του ενός προς τον άλλο; Έτσι, βήμα - βήμα, όλο και πιο πολύ, ο δεσμός της αγάπης τους αναπτύσσεται.

Το σεξ ως ολοκλήρωση της προσωπικότητας
Στις Παροιμίες, η Βίβλος ξετυλίγει μια άλλη πτυχή, την ολοκλήρωση της προσωπικότητας. που αξίζει να την προσέξουμε ιδιαίτερα:
"Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου και πηγάζοντα εκ του φρέατός σου· Η πηγή σου ας είναι ευλογημένη· και ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου. Ας είναι σε σένα ως έλαφος ερασμία και δορκάς (ζαρκάδι) κεχαριτωμένη· ας σε ποτίζουν οι μαστοί αυτής εν παντί καιρώ· ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής". (Παροιμιών 15, 18-19).
Είναι πολύ εύκολο, αν προσέξουμε λίγο, να δούμε τι βγαίνει απ’ αυτά τα λόγια της Βίβλου:
1. Μιλάει για ένα σύνδεσμο μόνιμης αγάπης, που έχει άμεση σχέση με τη γενετήσια λειτουργία γιατί λέει:
·        “Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου, και πηγάζοντα εκ του φρέατός σου”
·        “η πηγή σου ας είναι ευλογημένη”
·        “ως έλαφος ερασμία”
·        “ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής”.
2. Ο σύνδεσμος αυτής της αγάπης ολοκληρώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα, γιατί την ξεχειλίζει με ευφροσύνη που έχει σαν αποτέλεσμα τη μεταβολή της προς το καλύτερο.
3. Τα ζευγάρια που δεν έχουν καταλάβει αυτές τις αλήθειες δεν λειτουργούν Βιβλικά, με αποτέλεσμα ο γάμος τους να έχει προβλήματα.
4. Καταδικάζεται η σχέση του ζευγαριού που έχει τη γενετήσια λειτουργία μόνο για μια ξερή, ζωώδη ικανοποίηση, χωρίς τις βαθύτερες προεκτάσεις της αγάπης και ολοκλήρωσης της προσωπικότητας.

Η αποσύνδεση του σεξ από τον γάμο
Όταν ο άνθρωπος ανακάλυψε ότι μπορεί να αποσυνδέσει το σεξ από τον Γάμο και από την απόκτηση παιδιών, φέρθηκε σαν τον ιδιοκτήτη της χήνας με τα χρυσά αβγά (που την έσφαξε, νομίζοντας πως είναι γεμάτη αβγά!!!): έπεσε με τα μούτρα. Και φυσικά μετέτρεψε το σεξ σε επικερδές εμπορικό-καταναλωτικό προϊόν, εντάσσοντάς το παντού. Έτσι εκχυδαΐζει κάτι ιερό, ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο. 
Παράδειγμα: όταν μια κοπέλα/γυναίκα μού στέλνει "ερωτικά μηνύματα" και με κάνει να την επιθυμήσω ("γίνει ποθητή", "εκπέμπει θηλυκότητα", όπως λένε οι ...μοντέρνοι), αυτόματα μέσα μου υποβαθμίζεται ως άνθρωπος-εικόνα του Θεού, αδελφός και συνάνθρωπός μου, και καταντάει αντικείμενο του πόθου μου: "θέλω να την [bip]"! Γι' αυτό μέσα στο σεξουαλικό πόθο υπάρχει ο κίνδυνος της αμαρτίας, τόσο για μένα (που τη βλέπω και την ποθώ, αντί να την αγαπώ), όσο και για κείνη, που με έκανε να τη δω έτσι (τα ίδια φυσικά ισχύουν και ανάποδα, από τον άντρα προς τη γυναίκα). Αυτή την αμαρτία θέλει να προλάβει η Ορθοδοξία (δηλαδή το Ευαγγέλιο και οι Άγιοι) με τον ιερό θεσμό & δεσμό που λέγεται γάμος.
Οι Άγιοι Πατέρες το καταδικάζουν αυτό:
Ο Μ. Βασίλειος διδάσκει, ότι κάθε είδος πορνείας είναι αντίθετο προς το θέλημα του Θεού: «Ικανόν και βλέμμα φθείραι προς ακολασίαν τον νουν» (P. G 36, 693).
Ο Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος ρωτάει τον προσερχόμενο σε γάμο και λέει: «Πως εσύ ζητάς παρθενία από τη νύφη ενώ εσύ δεν τηρείς αυτή για τον εαυτό σου;» (P. G 36, 289).
Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος ζητά από τους νέους να νυμφεύονται σύντομα για να προλαβαίνονται οι προγαμιαίες σχέσεις.
Οι μόνες προγαμιαίες σχέσεις που αναγνωρίζει και δέχεται η Εκκλησία (και οι Άγιοι Πατέρες) είναι αυτές που έχουν ορίζοντα και σκοπό τον Γάμο.
Ο άνθρωπος, παύοντας να ενδιαφέρεται για την ένωση με το Θεό, δεν ενδιαφέρεται και για το γάμο. Την ηδονή μπορεί να την απολαύσει «πιο άνετα» χωρίς την ισόβια δέσμευση που απαιτεί ο γάμος! Όμως, η αποσύνδεση του σεξ από το γάμο και από την απόκτηση παιδιών και η μετατροπή του απλώς σε μέσο απόλαυσης, περιέχει κινδύνους: ποιος θα θέσει φραγμούς στην εκμετάλλευση του άλλου, στην αντιμετώπισή του ως εργαλείου ηδονής, στον τραυματισμό των συναισθημάτων του; Συνθήματα όπως «δεν υπάρχει αμαρτία» και «ας κάνουμε ό,τι θέλουμε» μετατρέπουν εύκολα στη ζωή σε κόλαση. Και τελικά, αφού ο άνθρωπος χορτάσει σεξουαλική ηδονή, και ικανοποιήσει τις φαντασιώσεις του, μένει μόνος και πιθανόν πληγωμένος.
(Για να μην αναφέρουμε τις σεξουαλικές διαστροφές, όπου ο άλλος ξεκάθαρα μετατρέπεται σε αντικείμενο, όχι μόνο στο βιασμό και την παιδεραστία, αλλά και στο σαδισμό κ.λ.π.).

Τι λέει ανακεφαλαιώνοντας ο Απόστολος Παύλος
1) Η γενετήσια λειτουργία δεν έχει μοναδικό σκοπό την τεκνογονία.
2) Η γενετήσια λειτουργία, πέραν των όσων έχουμε πει μέχρι τώρα, πρέπει να “λειτουργήσει”. Γι’ αυτό έχει τις δικές της φυσιολογικές ανάγκες.
3) Καταδικάζεται κάθε σκέψη και κάθε πράξη αποχής από της κοίτης. Κανένας από τους δύο, λέει η Γραφή, δεν έχει μονομερώς το δικαίωμα να στερεί στο σημείο αυτό τον άλλο. Τέτοιες μονομερείς αποφάσεις είναι κατά την Αγία Γραφή, ανεπίτρεπτες.
4) Μοναδική εξαίρεση που αναφέρει στο θέμα αυτό η Βίβλος, μετά από κοινή συμφωνία και για λίγο χρόνο, είναι για να ασχοληθεί κανείς με την προσευχή.
5) Το σώμα μας δεν ανήκει σ’ εμάς αλλά στον ή στην σύντροφό μας.
6) Σε αντίθετη περίπτωση, γίνεσαι αίτιος και αφορμή στέρησης του συντρόφου σου ή της συντρόφου σου.
7) Η παράβλεψη αυτών των κανόνων μπορεί να δώσει λαβές στο διάβολο για ποικίλους πειρασμούς.

Το εκκλησιαστικό νόημα του σεξ
Ο Θεός έδωσε αυτή τη λειτουργία για να βοηθήσει τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί προς κάθε κατεύθυνση, βάζοντας στη βάση της μια δυνατή έλξη ανάμεσα στα δύο φύλα. Έτσι, ο Θεός περιμένει να δει με χαρά:
1) Την απόκτηση απογόνων, τους οποίους οι γονείς πρέπει να επιστρέψουν στον Κύριο.
2) Τη βαθιά κατά στάδια γνωριμία, αλλά και την ανάπτυξη έντονου δεσμού αγάπης στο ζευγάρι.
3) Το ξεδίπλωμα της προσωπικότητάς τους με βάση την αγάπη, για να μπορέσουν μ’ αυτό τον τρόπο να αναπτυχθούν προς κάθε κατεύθυνση.
4) Τα αποτελέσματα αυτής της όμορφης ευτυχισμένης συνύπαρξης που φαίνονται από:
Ένα ξεχείλισμα δοξολογίας της ζωής τους προς το Θεό.
Ένα σωστό περιβάλλον ανατροφής και ανάπτυξης των παιδιών.
Μια δυνατή μαρτυρία προς τους έξω.
Την πολυποίκιλη διακονία τους μέσα στην εκκλησία σαν υγιή και πολύτιμα στοιχεία κι έτσι μπορεί να τους χρησιμοποιήσει πλατιά για την υπόθεση του Ευαγγελίου!

Ο γάμος είναι ο μοναδικός θεσμός όπου μπορεί ν’ ανθήσει το ευαίσθητο λουλούδι που λέγεται γενετήσια σχέση. Αρχικά καλύπτει τις ανάγκες της συντροφικότητας, της φιλίας, της επικοινωνίας και πλουτίζει ψυχικά και συναισθηματικά τη ζωή του ανθρώπου. Ο Θεός, φτιάχνοντας την Εύα “βοηθό όμοιο” με τον Αδάμ (Γέν.β:18), στην πραγματικότητα σχεδίασε την αμοιβαιότητα στις ανάγκες μας που αλληλοκαλύπτονται και αλληλοϊκανοποιούνται με το γάμο. Ο ένας δίνει στον άλλο αυτό που του λείπει, ο ένας ικανώνει τον άλλο να πετύχει αυτό που μόνος του δεν μπορούσε.
Το σεξ στην περίπτωση ανθρώπων που δεν έχουν παντρευτεί δε δείχνει αγάπη και στοργή, αλλά έλλειψη συγκρότησης και σεβασμού στο γάμο, στο Θεό και στο πρόσωπο του άλλου. Αντίθετα, η αυτοπειθαρχία και ο αυτοπεριορισμός δείχνουν αγάπη και στοργή, φροντίδα για το μέλλον.

Προσοχή στην δαιμονοποίηση
Δυστυχώς με την εξαγωγή "φιλασκητισμού" από μοναστικά κέντρα ή ευσεβιστικά κυκλώματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, πέρα από τα προαναφερθέντα παρατράγουδα έχουν δημιουργηθεί και άλλα προβλήματα που αφορούν στην κοσμοθεωρία και την πνευματικότητα της Ορθοδοξίας αλλά και την εκκλησιαστική της δομή.
Όπως για παράδειγμα η απαξίωση όλων των χαρών της ζωής ως εφάμαρτων αποτελεί βλασφήμια και αχαριστία προς το Πρόσωπο Εκείνου που δημιούργησε με σοφία και την παραμικρή ανατομική λεπτομέρεια του ανθρωπίνου σώματος. Το σεξ, η ηδονή, ο έρωτας, η μουσική, ο χορός δεν είναι αμαρτία. Αλλά η Εκκλησία δίνει κατευθυντήριες οδούς για να μπορέσει ο άνθρωπος να μην πέσει όσο περισσότερο γίνεται σε απογοητεύσεις και σφάλματα. Να τα χαρούμε και να τα αξιοποιήσουμε, αλλά να γνωρίζουμε τον σωστό τρόπο. Η Εκκλησία δεν απαγορεύει, προστατεύει. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να επιστρέψει εν τη Εκκλησία στο αρχαίον κάλλος και να προσεγγίσει τον Θεό.

Πνευματικοί και πρακτικοί λόγοι για να περιμένει κανείς μέχρι το γάμο:
1) Γλιτώνεις από τον κίνδυνο να γλιστρήσεις σε σεξουαλικά πάθη και στον εθισμό, όπου η ικανοποίηση θα είναι χίμαιρα. Η “δοκιμή” μπορεί εύκολα να φέρει ακόρεστη δίψα.
2) Ασφαλίζεσαι απ’ τον κίνδυνο των αφροδίσιων νοσημάτων και του ΑΙDS. Κάποτε το σεξ πριν το γάμο ήταν “ανθυγιεινό” τώρα μπορεί ν’ αποδειχτεί “φονικό”.
3) Σώζεις τον εαυτό σου από τον εφιάλτη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης όπου δεν υπάρχει άλλη λύση από την έκτρωση, την υιοθεσία, ν’ αναθρέψεις μόνη σου το παιδί σα νόθο, να εκβιάσεις ή να εκβιαστείς σε γάμο.
4) Θα απολαύσεις την ομορφιά του σχεδίου του Θεού για το σεξ χωρίς ενοχές και τύψεις.
5) Θα προφυλαχθείς από την αμαρτία και την κρίση του Θεού προς όλους όσους αμαρτάνουν σεξουαλικά (Α’ Κορ.ς:9-10). Η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη παραδείγματα των κρίσεων του Θεού σε σεξουαλικές αμαρτίες: βιασμούς, ομοφυλοφιλίες, πορνείες, μοιχείες κλπ. “Διότι εξ αιτίας γυναικός πόρνης καταντά τις έως τμήματος άρτου, η δε μοιχαλίς θηρεύει την πολύτιμον ψυχήν. Δύναται τις να βάλη πυρ εις τον κόλπον αυτού και τα ιμάτια αυτού να μη καώσι;” (Παρ.ς:27-28).
6) Θα μπορείς ανεμπόδιστα να έχεις κοινωνία με το Θεό και να πάρεις το σύντροφό σου σαν ένα δώρο απ’ Αυτόν (Ησ.νθ:2  Β’ Πέτρ.β:18-19).
7) Θα είσαι ένα καλό παράδειγμα για τους γύρω σου και θα τους επηρεάσεις θετικά. Διαφορετικά θα γίνεις σκάνδαλο για πιστούς και άπιστους (Β΄Σαμ.ιβ:14).
8. Ο Θεός ευλογεί την καθαρότητα (Α’ Θεσ.δ:3-5 & 7) αλλά και μας βοηθάει στους πειρασμούς (Α’ Κορ.ι:13).
9) Το Πνεύμα του Θεού μας βοηθάει στην εγκράτεια (Γαλ.ε:22-23).
10) Με το να περιμένεις δείχνεις την εμπιστοσύνη σου στο Θεό, αλλά και στο μελλοντικό σύντροφό σου.
11) Δεν θα έχεις ενοχές ούτε θα κινδυνέψεις να πωρωθεί η συνείδησή σου.
12) Δεν θα αισθανθείς σαν χρησιμοποιημένο σκουπίδι όταν θα χαλάσει η σχέση σου.
13) Δεν θα υποφέρεις από τη συναισθηματική και ψυχολογική πίεση της “πασαρέλας” ή από την ψυχολογική αστάθεια που ακολουθεί μια έντονη σεξουαλική ζωή.
14) Θα παραμείνει υψηλή η αυτοεκτίμησή σου και η εικόνα του εαυτού σου (Α’ Κορ.ς:19-20).

Πηγές:
* Ρήσεις Αγίων Πατέρων.
* Αγία Γραφή.
* Βιβλίο Θρησκευτικών Γ΄ Λυκείου.
* Ιστοσελίδα "Νεκρός για τον κόσμο".
* Ιστοσελίδα "Επιστολή".
* "Έφηβοι και προγαμιαίες σχέσεις", π. Γεωργίου Καλπούζου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου