Γράφει ο ιστορικός Κων/νος Μπαρμπής (από το προφίλ στο facebook του "Εθνικού Αγωνιστή").
Με τη φυγή του Βενιζέλου στην Γαλλία, ο Σοφούλης ανέλαβε την ηγεσία του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936, το κόμμα του δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία, οπότε υπέγραψε με το Παλλαϊκό Μέτωπο (το οποίο ελέγχονταν από το ΚΚΕ) σύμφωνο, χάρη στο οποίο εκλέχθηκε πρόεδρος της Βουλής.
Με την κατάπτυστη και αντεθνική εκείνη συμφωνία ο Θ. Σοφούλης εξασφάλιζε την ανάληψη της πρωθυπουργίας (και «γαία πυρί μειχθήτω»...) και κομμουνιστές την ελευθερία ή, μάλλον, ασυδοσία δράσης για την επίτευξη των στόχων τους … γνωστότατων και διαχρονικά και παντού όπου επικράτησαν, πάντοτε με τη βία, τα όπλα, το αίμα, τα εγκλήματα.
Με τη φυγή του Βενιζέλου στην Γαλλία, ο Σοφούλης ανέλαβε την ηγεσία του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936, το κόμμα του δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία, οπότε υπέγραψε με το Παλλαϊκό Μέτωπο (το οποίο ελέγχονταν από το ΚΚΕ) σύμφωνο, χάρη στο οποίο εκλέχθηκε πρόεδρος της Βουλής.
Η εκλογή του προέδρου της Βουλής αποτελούσε κριτήριο για την ανάθεση της εντολής για το σχηματισμό κυβερνήσεως.
Ο Σοφούλης υπολόγιζε στις ψήφους των κομμουνιστών...
Στις 21 Φεβρουαρίου ο αρχηγός των Φιλελευθέρων εξασφάλισε την υποστήριξη τους για την εκλογή του προέδρου της Βουλής έναντι ορισμένων ανταλλαγμάτων. Επρόκειτο για το σύμφωνο Σοφούλη - Σκλάβαινα, κατά το οποίο η κομμουνιστική ηγεσία υποσχόταν να ψηφίσει τον υποψήφιο των Φιλελευθέρων κατά την εκλογή του προέδρου της Βουλής (αρχή της «Δεδηλωμένης» για την ανάθεση της πρωθυπουργικής εντολής), «ενώ η ηγεσία των Φιλελευθέρων αναλάμβανε μεταξύ άλλων και τις εξής υποχρεώσεις:
1) Κατάργηση του νόμου 4229 του "Ιδιωνύμου" (περί κομμουνισμού) και άλλων επιτροπών ασφαλείας.
2) Παροχή αμνηστίας σε όλους τους πολιτικούς κατάδικους και εξορίστους.
3) Διάλυση των φασιστικών οργανώσεων!!!
4) Λήψη διάφοροι μέτρων για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργατών και των αγροτών. Η συμφωνία. θα παρέμενε μυστική...»
Με την κατάπτυστη και αντεθνική εκείνη συμφωνία ο Θ. Σοφούλης εξασφάλιζε την ανάληψη της πρωθυπουργίας (και «γαία πυρί μειχθήτω»...) και κομμουνιστές την ελευθερία ή, μάλλον, ασυδοσία δράσης για την επίτευξη των στόχων τους … γνωστότατων και διαχρονικά και παντού όπου επικράτησαν, πάντοτε με τη βία, τα όπλα, το αίμα, τα εγκλήματα.
Ωστόσο, το άθλιο «γαμήλιο σύμφωνο» με τον Στ. Σκλάβαινα όχι μόνο δεν είχε οδηγήσει σε μεταμέλεια τον - εκλεγμένο με κομμουνιστικές ψήφους - πρόεδρο της Βουλής θ. Σοφούλη, αλλά τον εξώθησε και σε άλλη αντισυνταγματική ενέργεια: Ενώ η Βουλή ήταν - απλώς - Αναθεωρητηκή, εκείνος επιχείρησε, πάλι με την αρωγή των κομμουνιστικών ψήφων (!) να τη μετατρέψει σε Συντακτική. Πώς; Με την πρότασή του να καταργηθεί στην ουσία η προβλεπόμενη στο Σύνταγμα προνομία του Βασιλέως να προσυπογράφει τα ψηφίσματα της Βουλής πριν αυτά αποκτήσουν νομική ισχύ. Ο Σοφούλης ζητούσε τα ψηφίσματα που θα υπέβαλλε ο Πρόεδρος να εγκρίνονται με μία και μόνη ανάγνωση και να αποκτούν αμέσως ισχύ χωρίς την υπογραφή του Ανώτατου Άρχοντα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου