Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).
Η υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου υποβάλλει την παραίτησή της στις 30 Μαρτίου 1967 και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ αρχίζει κύκλο επαφών με τους πολιτικούς αρχηγούς. Προηγείται ο Γεώργιος Παπανδρέου στις 10π.μ. για να τον ακολουθήσουν και οι άλλοι έως τη 1μ.μ. Όλοι, με πρώτον και καλύτερο, τον «Γέρο της Δημοκρατίας», συμφωνούν ότι ο σχηματισμός Οικουμενικής κυβέρνησης είναι η ιδανικότερη λύση. Στις 1.30 μ.μ., λοιπόν, ο Κωνσταντίνος αναθέτει στον πρέσβη Μπίτσιο (διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Βασιλέως) να τηλεφωνήσει σε όλους τους αρχηγούς για κοινή συνάντηση στις 6 μ.μ. για να καταλήξουν. Ο Βασιλιάς σηκώνει την δεύτερη τηλεφωνική συσκευή (το συνήθιζε για να καθοδηγεί με νεύματα ή με ψιθυριστές φράσεις τον Μπίτσιο αν ο συνομιλητής έθετε κάποιο ερώτημα για το οποίο δεν ήταν προετοιμασμένος ο πρέσβης). Κατάπληκτος ο Κωνσταντίνος ακούει τον Γ. Παπανδρέου να ρωτάει: «Τι να έρθω να κάνω το απόγευμα;».
ΜΠΙΤΣΙΟΣ: «Για να αποφασίσετε με τους άλλους αρχηγούς σχετικά με την σύνθεση της Οικουμενικής κυβέρνησης, ώστε να ακολουθήσει αύριο το πρωί κιόλας η ορκωμοσία».
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Οικουμενικής κυβέρνησης; Ποιας Οικουμενικής κυβέρνησης;».
ΜΠΙΤΣΙΟΣ: «Μα, αυτής που προτείνατε και εσείς και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί στον Βασιλέα και που…».
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Όχι κύριε πρεσβευτά, η Ένωσις Κέντρου δεν μετέχει σε καμία Οικουμενική κυβέρνηση. Χαίρετε».
Βασιλιάς και Μπίτσιος απορούν!!!! Ο Κωνσταντίνος ξαναδίνει εντολή στον πρέσβη να ξαναπάρει τον Παπανδρέου τηλέφωνο, μήπως έγινε κάποια παρανόηση. Ο Μπίτσιος τηλεφωνεί και με ευγένεια θυμίζει στον «Γέρο» ότι η Οικουμενική κυβέρνηση προτάθηκε από τον ίδιον τον Παπανδρέου!!!
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: «Δεν έχει σημασία τι πρότεινα το πρωί. Τώρα δεν με δεσμεύει και δεν ισχύει πια εκείνη η πρόταση. Επαναλαμβάνω: Η Ένωσις Κέντρου δεν πρόκειται να μετάσχει σε Οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα. Ο Βασιλεύς δικαιούται να ορκίσει πρωθυπουργό της δικής του επιλογής, αρκεί, βεβαίως, εν συνεχεία, να πάρει την ψήφο της Βουλής, εκτός αν θα πρόκειται για υπηρεσιακή κυβέρνηση που θα διενεργήσει εκλογές εντός της γνωστής προθεσμίας. Αντίο σας».
Η άρνηση αυτή του ίδιου του, πριν από μερικές μόλις ώρες, εαυτού του από την πλευρά του Γ. Παπανδρέου –περίεργη και ανεξήγητη εκείνη την στιγμή- και η επιτακτική ανάγκη να σχηματιστεί αμέσως κυβέρνηση αναγκάζουν τον ανώτατο άρχοντα να αναθέσει την εντολή στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, για να οδηγήσει, με την γνωστή μετριοπάθειά του την χώρα σε εκλογές. Τον Κανελλόπουλο πρόλαβε στις 21 Απριλίου η Χούντα. Μια Χούντα, την οποία στην ουσία έφερε η αφροσύνη του «Γέρου της Δημοκρατίας», ο οποίος έκανε τα πάντα για να προστατέψει τον γιό του Ανδρέα, που ήταν μπλεγμένος στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ (κίνημα αλά Πλαστήρα για ανατροπή του Πολιτεύματος)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου