Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

Επιμέλεια: δύο από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Γεγονότα
Την νύχτα της 21ης Απριλίου 1967 Έλληνες αξιωματικοί μεσαίας βαθμίδας, εφαρμόζοντας το "Σχέδιο Προμηθεύς", κατέλαβαν την εξουσία μετά από επιτυχημένη στρατιωτική κινητοποίηση των μονάδων τους, κατάληψη των βασικών κυβερνητικών κτιρίων και σύλληψη του πρωθυπουργού, των μελών της Κυβέρνησης και όλων των σημαινόντων πολιτικών της εποχής. Από την πρώτη στιγμή, ο νεαρός (27 ετών) Βασιλιάς Κωνσταντίνος βρέθηκε σε έναν κλοιό με τεθωρακισμένα γύρω από το Τατόι και χωρίς περιθώρια για την παραμικρή αντίδραση. Ήδη οι κινηματίες είχαν πλαστογραφήσει και την υπογραφή του στις διαταγές που εξέδιδαν, τον απειλούσαν ανοιχτά και στην ουσία είχε καταστεί αιχμάλωτος τους, καθώς όλες οι τηλεπικοινωνίες είχαν διακοπεί.
Έτσι ο Βασιλιάς ακολουθώντας τις συμβουλές όσων κατάφερε να έρθει σε επαφή το πρωινό εκείνης της ημέρας, αναγκάστηκε να ορκίσει νέα κυβέρνηση με μέλη της τους τρεις βασικούς ηγέτες της απριλιανής "επανάστασης" (Γεώργιος Παπαδόπουλος Στυλιανός Παττακός Νικόλαος Μακαρέζος), αλλά πέτυχε την τελευταία στιγμή πρωθυπουργός να οριστεί ο αρεοπαγίτης Κωνσταντίνος Κόλλιας πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του.
Οι Συνταγματάρχες είχαν δηλώσει πως το καθεστώς τους ήταν παρενθετικό και πως σκοπός τους ήταν η "Εθνεγερσία", δηλαδή οικονομική ανάπτυξη, ανακαίνιση του πολιτικού βίου, νομοθετική ανασύνταξη, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των χαμηλά κοινωνικών στρωμάτων κλπ. Γι΄ αυτό, ο Σ. Παττακός παρουσίασε ένα χρονοδιάγραμμα 4 ετών στον Βασιλιά και τον Κόλλια, από το 1967 μέχρι το 1971.
Ο Κωνσταντίνος είχε την ελπίδα πως πολύ σύντομα οι κινηματίες θα επέστρεφαν στα στρατιωτικά τους καθήκοντα, ελπίδα που εξέφραζε χωρίς φόβο δημοσίως, ακόμη και στους ίδιους. Αλλά πολύ γρήγορα κατάλαβε πως οι κινηματίες στερέωναν την κυριαρχία τους στο Κράτος, στις δημόσιες υπηρεσίες και κυρίως στον στρατό. Έτσι δεν πίστεψε το χρονοδιάγραμμα φοβούμενος ότι την παγίωση και μονιμότητα του καθεστώτος.
Οι κινηματίες, φοβούμενοι τυχόν κινήσεις για προσπάθεια ανατροπής τους, παρακολουθούσαν στενά τις κινήσεις του Κωνσταντίνου έχοντας παγιδεύσει τις τηλεπικοινωνίες των ανακτόρων με κοριούς, υπονόμευαν σταθερά τους ανώτατους αξιωματικούς που δεν προσχώρησαν στις τάξεις τους αλλά στήριζαν ανοιχτά τον Θρόνο, ενώ ετοιμάζονταν πυρετωδώς για την νέα αναμέτρηση που έμοιαζε επικείμενη.

Δημόσιες Αποδοκιμασίες
Η πρώτη αποδοκιμασία του Βασιλιά προς το καθεστώς, γίνεται σε δείπνο που παραθέτει προς τιμήν ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού στις 26 Ιουνίου 1967 Αντιστράτηγος Γεώργιος Περίδης στην Θεσσαλονίκη. Στο δείπνο αυτό, ο Κωνσταντίνος, στον λόγο το που θα εκφωνήσει απευθυνόμενος στον Αντιστράτηγο και τους παρευρισκομένους αξιωματικούς, θα αναλύσει τον ρόλο του Στρατού και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οιαδήποτε προσπάθεια, εφ΄ όσον θα σεβασθή την καθαρώς εθνικήν αποστολήν του Στρατού και θα αποτρέψη διείσδυσιν πολιτικών φιλοδοξιών εις τας Ενόπλους Δυνάμεις, θα με εύρη συμπαραστάτη».
Η δεύτερη αποδοκιμασία του βασιλιά προς το καθεστώς θα γίνει λίγο αργότερα, αυτήν την φορά στο εξωτερικό: με αφορμή το κλείσιμο 100 χρόνων από την ανεξαρτησία του Καναδά, ο Κωνσταντίνος προσκλήθηκε να παρευρεθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις. Στην επιστροφή του θα επισκεφθεί τις ΗΠΑ και θα έχει συνάντηση με τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον. Δεν εμπιστευόταν την αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα και θέλησε να επικοινωνήσει απευθείας και δια ζώσης με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Στην συνάντηση αυτή, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ρώτησε τον Κωνσταντίνο: «Τι γίνεται με τον Ανδρέα Παπανδρέου;» Στην ερώτηση του Τζόνσον, ο Βασιλιάς απάντησε: «Γιατί ρωτάτε μόνο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν υπάρχουν τόσοι που κρατιούνται από την χούντα;». Έπειτα του εξέθεσε την πρόθεσή του να ανατρέψει το απριλιανό καθεστώς ρωτώντας τον Τζόνσον: «Εσείς έχετε την πρόθεση να βοηθήσετε για την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών στην χώρα μου;». Ο Τζόνσον απήντησε ερωτηματικώς: «Εσείς τι είδους βοήθεια θα θέλατε;». Ο Βασιλιάς του είπε ξεκάθαρα: «Οπωσδήποτε όχι στρατιωτική. Ποτέ δεν θα δεχόμουν επέμβαση ξένων στρατιωτών στην πατρίδα μου. Θα μου αρκούσε η απλή, αλλά σαφής και ηθική συμπαράστασή σας στην προσπάθειά μου να αποκαταστήσω το κοινοβουλευτικό πολίτευμα και την πλήρη λειτουργία του Συντάγματος». Ο Αμερικανός πρόεδρος συμφώνησε και δήλωσε ότι θα έχει την "πλήρη υποστήριξή του". Η απάντηση αυτή του Προέδρου, καθώς και η γενικώτερα αρνητική στάση που φάνηκε να κρατά απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς, οδήγησαν τον Βασιλιά να πιστέψει ότι οι ΗΠΑ δεν θα δυσαρεστούνταν, αν προσπαθούσε να ανατρέψει τους Συνταγματάρχες.
Μετά την επίσκεψη του στον Λευκό Οίκο, ο Κωνσταντίνος μετέβη στην Γερουσία, όπου ένας εκ των γερουσιαστών, απευθυνόμενος στον βασιλιά, αρχίζει λέγοντας: «Η κυβέρνηση σας...», οπότε και τον διακόπτει ο Κωνσταντίνος, λέγοντας: «Δεν είναι δική μου η κυβέρνηση. Αναγκάστηκα να δεχθώ την κυβέρνηση που μου επέβαλε η επανάσταση». Ο διάλογος αυτός δεν έμεινε δεν έμεινε απαρατήρητος από τα διεθνή ΜΜΕ, ενώ το καθεστώς άρχισε να υποψιάζεται ότι ο Κωνσταντίνος κάτι ετοίμαζε.
Μετά την επιστροφή του βασιλιά από την Ουάσινγκτον άρχισαν να κυκλοφορούν καθημερινώς στην Αθήνα φήμες για βασιλικό αντκίνημα. Κάθε μετακίνηση στρατιωτικής μονάδας εκλαμβανόταν για έναρξη του αντικινήματος. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν βράδυνε να διαπιστώσει την δυσφορία του βασιλιά και υποψιάστηκε ότι ο Κωνσταντίνος είχε ζητήσει την αμερικανική βοήθεια. Αμέσως κατέστρωσε τα σχέδια του που αποσκοπούσαν στην παρεμπόδιση βασιλικής πρωτοβουλίας. Ο Παπαδόπουλος τοποθέτησε τάχιστα νεαρούς πιστούς στον ίδιο αξιωματικούς ως υποδιοικητές σε μονάδες, που ο διοικητής τους θεωρούνταν πιστός στον βασιλιά. Ταυτοχρόνως δημιούργησε ειδικό δίκτυο ασυρμάτων με σκοπό την άμεση κινητοποίηση αυτών των νεαρών αξιωματικών σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.
Ο Κωνσταντίνος προετοιμάζεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου