ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΣΜΟ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Είναι πολύ αστείο και ταυτοχρόνως απαράδεκτο να βλέπεις κομμουνιστές να υβρίζουν τον βασιλικό θεσμό και να του καταλογίζουν το ένα και το άλλο. Γιατί αστείο. Ας διαβάσουμε από το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» (1848) του Καρλ Μάρξ τα εξής:

* «Οι εργάτες δεν έχουν Πατρίδα»,

* «Ο γάμος είναι καπιταλιστικός θεσμός για να εκμεταλλεύονται οι γονείς τα παιδιά»!

Ο Μαρξ τί ήταν εκτός από φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος και θεμελιωτής του κομμουνισμού; Ένας εξαθλιωμένος τεμπελχανάς. Ο Μαρξ δεν εργάστηκε ποτέ, κι όταν πολύ γρήγορα έφαγε τα λεφτά της βαρώνης γυναίκας του, οδήγησε όλη την οικογένειά του στην απόλυτη μιζέρια: ζούσε με δανεικά και του είχαν κατασχέσει μέχρι και τα έπιπλα του σπιτιού του. Τέσσερα παιδιά του πέθαναν πριν από αυτόν και δύο κόρες που έζησαν μετά αυτοκτόνησαν.

Σύμφωνα με μελέτες, οι ιδεολόγοι κομμουνιστές έχουν ψυχολογικό πρόβλημα, είναι ψυχασθενείς.

Είναι εντελώς παράλογο λοιπόν να καταφέρονται εναντίον ενός θεσμού που μπορεί να ενώνει, συγκρατεί και συνέχει τον λαό: του βασιλικού θεσμού.

Ο "Ριζοσπάστης" αφιέρωσε ένα άρθρο για το δημοψήφισμα του 1946 και γράφει τα παρακάτω για τον βασιλικό θεσμό στην Ελλάδα:

«Ο θεσμός της μοναρχίας στην Ελλάδα ποτέ δεν είχε ισχυρό έρεισμα μέσα στο λαό, πράγμα απολύτως φυσικό αφού ήταν ένας θεσμός ξενόφερτος, όπως και η οικογένεια των Γλύξμπουργκ που τον προσωποποιούσε. Επιπλέον είχε επιφέρει πλήθος δεινών και συμφορών στη χώρα και είχε καταντήσει πραγματική μάστιγα.

Ιδιαίτερα τη δεκαετία του '40 ο ελληνικός λαός είχε πολλούς λόγους να μην έχει καλή γνώμη για τη μοναρχία και τους εκπροσώπους της. Είχε νωπά στη μνήμη του ιστορικά γεγονότα συνδεδεμένα με το θεσμό, για τα οποία είχε πληρώσει βαρύ τίμημα, όπως το νόθο δημοψήφισμα του 1935 με το οποίο η μοναρχία παλινορθώθηκε για να αποτελέσει στη συνέχεια τη γέφυρα και το στυλοβάτη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Επιπλέον, δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι λίγο πριν την έναρξη της φασιστικής κατοχής, ο βασιλιάς και η κυβέρνησή του εγκατέλειψαν τη χώρα κατά τον ίδιο τρόπο που τα ποντίκια εγκαταλείπουν το καράβι όταν βουλιάζει».

Απάντηση

Τρικυμία εν κρανίω. Η πλήρης παραποίηση της πραγματικότητας. Ας τα πάρουμε με την σειρά:

* α) Ξενόφερτος θεσμός

Κατηγορούν τον βασιλικό θεσμό ότι είναι θεσμός ξενόφερτος. Στην Ελλάδα δημιουργήθηκε ο βασιλικός θεσμός από αρχαιοτάτων χρόνων (Μινωική Κρήτη, Μυκήνες). Βασιλικό πολίτευμα είχαμε και επί Μεγάλου Αλεξάνδρου και επί 1100 έτη Ρωμανίας (κακώς λεγομένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας). Το 1823, η 651 διάταξη του Βουλευτικού της Β΄ Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος προέβλεπε την μεταστροφή του αβασίλευτου πολιτεύματος σε βασιλευόμενο και αναζήτηση Βασιλέως στο εξωτερικό. Ο πρώτος Έλληνας Βασιλιάς Όθωνας ήταν επιλογή μετά από διαπραγμάτευση με τον πατέρα του Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α΄ του Ιωάννη Καποδίστρια και όχι επιλογή των Μεγάλων Δυνάμεων.

* β) Γλύξμπουργκ

Το Γλύξμπουργκ είναι τοπωνύμιο, όχι επώνυμο. Δημιουργήθηκε από την βρετανική μυστική υπηρεσία "Ιntelligence Service" και τον βρετανικό τύπο (1915) για να δώσουν την εντύπωση στον Ελληνικό λαό πως ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ ήταν δήθεν Γερμανός αφού δεν συμβάδιζε με τα συμφέροντα της Αγγλίας.

* γ) Δεινά & συμφορές

Τα δεινά, οι συμφορές και η μάστιγα ποια ήταν; Ο τριπλασιασμός της χώρας (Γεώργιος Α΄: Επτάνησα-Θεσσαλία-Άρτα, Κωνσταντίνος ΙΒ΄: Ήπειρος, Μακεδονία, Δ. Θράκη, Αιγαίο, Κρήτη, Γεώργιος Β΄: Δωδεκάνησα); Η δυναμικότερη προάσπιση των εθνικών συμφερόντων; Π.χ. ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος ΙΒ΄ (1913) αρνήθηκε στις Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία να τους επιτρέψει να υπαγορεύσουν τους όρους της ειρήνης επειδή του ζητούσαν να παραδώσει την Δυτική Θράκη στους Βουλγάρους, τους οποίους συνέτριψε. Βεβαία, στην κατοχή η ηγεσία του ΕΛΑΣ συνεργάστηκε με τους Βουλγάρους. Για τον Ελληνικό λαό δεν υπήρξε δεινό ή συμφορά, για το (χρυσοπληρωμένο με εκατομμύρια ρούβλια που τα ζητά πίσω ο Ρώσος Εισαγγελέας) ΚΚΕ ήταν συμφορά επειδή ο Παύλος και η Φρειδερίκη τους στάθηκαν εμπόδιο στην μετατροπή της χώρας σε σταλινικό προτεκτοράτο και στον διαμελισμό της χώρας με απεμπόληση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους.

* δ) Μηδενικό λαϊκό έρεισμα

Οι κομμουνιστές ποτέ δεν χώνεψαν ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού βρισκόταν παρά το πλευρό του βασιλικού θεσμού. Και μάλιστα σε ποσοστό 80-90% όπως δείχνουν τα δημοψηφίσματα. Στο δημοψήφισμα του 1924 απαγορευόταν να δοθεί στους ψηφοφόρους το ψηφοδέλτιο της Βασιλευομένης Δημοκρατίας (κίτρινο) και όσοι γνωστοί βασιλόφρονες έβγαιναν από σπίτι τους για να ψηφίσουν παρεμποδίζονταν. Και έτσι, μετά από καλπονοθεία, 69% υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας. Το δημοψήφισμα του 1935 ήταν διαβλητό ως προς το ότι ξαφνικά εμφανίστηκαν 250.000 ψηφοφόροι παραπάνω. Ωστόσο, η πλειοψηφία είχε ψηφίσει μπλε, δηλαδή την επάνοδο του Βασιλέως Γεωργίου Β΄. Και το ίδιο έκανε το 1946. Το 68% του Ελληνικού λαού έριξε στην κάλπη το ψηφοδέλτιο «Βασιλεύς Γεώργιος». Για εκείνο του 1973 δεν θα αναφερθώ. Το 52% και πλέον του Ελληνικού λαού, το 1974, έριξε «Βασιλευομένη Δημοκρατία», το καφέ. Πόσα ψηφοδέλτια δεν ανοίχθηκαν επειδή προδόθηκαν από το καφέ... Ρωτήστε αντικλήτους της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Ανά 20 εκλογικά τμήματα, ένας!

* ε) Για τον Γεώργιο Β΄

Ο Γεώργιος Β΄ δεν υπήρξε στυλοβάτης της 4ης Αυγούστου. Ήταν εξ ανατροφής κατά της δικτατορίας, προτιμούσε την Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία κατά τα αγγλικά πρότυπα. Μπροστά στον επαπειλούμενο κομμουνιστικό κίνδυνο, αναγκάστηκε να υπογράψει τα διατάγματα του Ιωάννου Μεταξά για αναστολή άρθρων του Συντάγματος και κήρυξη δικτατορίας. Ωστόσο, είχαν μία συνεργασία που οδήγησε την χώρα στο έπος του 1940. Αντίθετα, οι κομμουνιστές συνέτασσαν μανιφέστα για τον τερματισμό του πολέμου και μποϊκοτάζ των στρατιωτών στο μέτωπο.

Στην Μέση Ανατολή έφυγε για να οργανώσει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εναντίον του Άξονα, γεγονός που πέτυχε. Ήταν ο μόνος που έθεσε εδαφικές διεκδικήσεις από τους Συμμάχους για μετά τον πόλεμο. Ζητούσε Βόρειο Ήπειρο, Βόρεια Μακεδονία, Ανατολική Ρωμυλία, Δωδεκάνησα και Κύπρο. Σκόπιμα οι Άγγλοι τον κράτησαν μακριά από την Ελλάδα και ταυτόχρονα έσπειραν το ζιζάνιο του διχασμού, ώστε να μην είναι ενωμένοι οι Έλληνες υπό τον Γεώργιο Β΄ στις εδαφικές του αξιώσεις.

Η Πριγκίπισσα Φρειδερίκη δημιούργησε, τον Μάιο του 1942 ευρισκόμενη στην Νότιο Αφρική, το "Ταμείο Προνοίας της Πριγκιπίσσης-Διαδόχου της Ελλάδος" στο οποίο συγκεντρώθηκαν πολλά χρήματα για αγορά ειδών ρουχισμού, υπόδησης και υγειονομικού υλικού. Οργάνωσε (τέλη 1944) μία εορτή που τίμησε ο Ελληνισμός της Αιγύπτου (απέφερε 42.000 λίρες) και έκτακτες ιπποδρομίες που απέφεραν νέα χρηματικά ποσά. Υφάσματα, ζευγάρια παπούτσια, κουβέρτες, παιδικές φορεσιές, μάλλινα είδη και άφθονο υγειονομικό υλικό συγκεντρώθηκαν και με τα διάφορα ποσά του εράνου, στάλθηκαν στους δεινοπαθούντες πληθυσμούς της Ελλάδος. Στις αρχές του 1945 οργάνωσε τα πρώτα κινητά ιατρεία, που δεν ήταν περισσότερα από 6 αυτοκίνητα με σκοπό να ανταποκριθούν στις υγειονομικές ανάγκες του Ελληνικού λαού. Εφοδιάστηκαν με το απαραίτητο υλικό, διέθεταν ακόμα και ρούχα για τους άπορους ασθενείς καθώς και τις απαραίτητες για τους αρρώστους τονωτικές τροφές.

Πως να μην έχει ο βασιλικός θεσμός λαϊκό έρεισμα και πως στο δημοψήφισμα του 1946 να μην υπερψηφισθεί;;;

Τα αποτελέσματα του γνησίου δημοψηφίσματος του 1946 ήταν τα εξής: 

Υπέρ της Επανόδου του Γεωργίου Β΄  1.136.675 (68,4%),

Κατά της Επανόδου του Γεωργίου Β΄  327.462    (22,6%),

Υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας   194.078    (11%)

Σύνολο                                                     1.673.993 (100%)

Έτσι απαντούμε στην προπαγάνδα.