Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος.
Κάποτε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ κάνοντας περιήγηση μόνος του στην κατασκήνωση του στρατού μας στο μέτωπο, προκειμένου να δώσει θάρρος στους Έλληνες στρατιώτες, βρήκε μια παρέα οπλιτών να έχει καταπιαστεί με το ψήσιμο καφέ (χρησιμεύει στην διάρκεια εκστρατειών ως αντίδοτο κατά της δίψας). Οι στρατιώτες αμέσως σηκώθηκαν όρθιοι για να χαιρετίσουν τον Στρατηλάτη τους. Και αυτός αφελέστατα χαμογελώντας (το χαμόγελο της στρατιωτικής αδελφοσύνης) τους είπε:
- «Και δεν προσφέρετε και σε μένα λίγο καφέ βρε παιδιά;».
Οι στρατιώτες αλληλοκοιτάχθηκαν θορυβημένοι και ένας από αυτούς έσπευσε να δικαιολογηθεί:
- «Μεγαλειότατε, σας τον προσφέρουμε όλον, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε ούτε καλό καφέ, ούτε το δοχείο που χρειάζεται για να φτιαχτεί».
- «Βάλτε τότε σε μια καραβάνα λίγο μαυροζούμι, να πιώ μαζί σας».
Πώς να μην είναι περήφανοι μετά οι Έλληνες στρατιώτες για τον «Βασιλιά-κουμπάρο» τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου