Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΦΕΡΤΗ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα και κουτόχορτα που μας τάιζαν στο σχολείο, που διατυμπάνιζαν τα ΜΜΕ είναι ότι ο θεσμός της Βασιλείας στην νεώτερη Ελλάδα είναι ξενόφερτος. "Ο θεσμός της βασιλείας επιβλήθηκε από τους ξένους για να ελέγχουν την χώρα μας και οι Βασιλείς υπήρξαν πειθήνια όργανα των ξένων".
Ο θεσμός της βασιλείας προκρίθηκε από τον Ελληνικό λαό. Γιατί ο βασιλικός θεσμός αποτελούσε σύμβολο ανεξαρτησίας από τους Οθωμανούς και ανέσταινε τις προσδοκίες και τους θρύλους του Έθνους για εθνική ολοκλήρωση με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Ο Παύλος Καρολίδης στο έργο του (βλέπε "πηγές") γράφει ότι: "τα ευγενή βουλεύματα του Ελληνικού λαού απέβλεπον, θεόθεν εμπνευσμένα, ακριβώς εις την ανάστασιν και αποκατάστασιν της προ αιώνων καταπεσούσης Χριστιανικής Ελληνικής μοναρχίας και βασιλείας". Και ότι: "Σκοπός της Φιλικής Εταιρίας, μέγας και ευρύτατος, ήτο η κατάλυσις του Οθωμανικού κράτους και η ανίδρυσις της Ελληνικής Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου".
"Είναι αναμφίβολο, ότι ο Ελληνικός λαός είχε προσηλωθεί με πάθος στην ιδέα της Βασιλείας" κατά τον Άγγλο Chris Woodhouse.

Πρώτος ηγεμόνας: ο Αλέξανδρος Υψηλάντης
Αρχηγός της Επαναστάσεως στην Μολδοβλαχία υπήρξε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, άνθρωπος ευρείας αποδοχής από τους υποδουλωμένους Έλληνες και την Φιλική Εταιρεία και αξιωματικός της τσαρικής αυλής, είχε ορκιστεί Ηγεμόνας από τον Μητροπολίτη Βενιαμίν και ολόκληρο τον κλήρο στο Ιάσιο ("χρίσις Βασιλέως" κατά τον Φωτάκο). Από ορισμένους ιστορικούς τιμητικά αποδίδεται στον Αλέξανδρο Υψηλάντη η προσωνυμία "Αλέξανδρος Β΄".
Ωστόσο, βρέθηκαν και άλλοι "υποψήφιοι" για την ηγεμονία της χώρας (π.χ. Ιωάννης Καρατζάς).

Η Β΄ Εθνοσυνέλευσις μετατρέπει το πολίτευμα σε βασιλευόμενο
Η Β΄ Εθνοσυνέλευσις του Άστρους (Απρίλιος 1823), μεταξύ άλλων, αποφάσισε και μετατροπή του πολιτεύματος σε βασιλευόμενο.
Η 651 "Διάταξη" του Βουλευτικού προέβλεπε μετατροπή του πολιτεύματος. Η αναζήτηση του Βασιλέως στην αλλοδαπή οφειλόταν αφ΄ ενός στην αδυναμία ανάδειξης ελληνικής δυναστείας και αφ΄ ετέρου σε λόγους εξωτερικής πολιτικής.
Επιλογή προσώπου που θα παρακινούσε τις Μεγάλες Δυνάμεις να συμπαρασταθούν με ποικίλους τρόπους στον αγώνα.
Αλλά γιατί δεν καθιερώθηκε βασιλευόμενο πολίτευμα από την Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου; Την απάντηση την δίνει εύστοχα ο Νικόλαος Δραγούμης (βλέπε "πηγές"): "Αληθώς μεν πάντες επεπόθουν Βασιλέα, αλλά μέχρι της εκλογής και της ελεύσεως του πως θα έπρεπε να κυβερνηθή η Ελλάς;"
Και θα έπρεπε να τονισθεί, όπως το τονίζει και ο αείμνηστος Ν.Ν. Σαρίπολος, ότι ποιος θα αναγνώριζε Βασιλέα την ώρα που προεστοί και καπεταναίοι άρχιζαν να έχουν αντιζηλίες και διχόνοια.

Υποψήφιοι "Βασιλείς"
Ακόμα και το θέμα της αναζήτησης Βασιλέα προκάλεσε πολιτική διαμάχη μεταξύ των τότε πολιτικάντηδων. Τότε υπήρχαν 3 παρατάξεις: Η αγγλόφιλη, η γαλλόφιλη και η ρωσόφιλη.
Η αγγλόφιλη ευνοούσε όχι μόνο το πολιτειακό σύστημα της Αγγλίας αλλά και πρόσωπο συνδεόμενο με αυτήν. Η γαλλόφιλη την υποψηφιότητα του δευτερότοκου γιου του Δούκα της Ορλεάνης Ντε Νεμούρ. Στην Ρωσία είχε ιδρυθεί το 1824 το "Ιερό Σώμα" για την προώθηση στον Θρόνο του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου.
Υποψήφιοι Βασιλείς υπήρξαν ο Πρίγκιπας Λεοπόλδος του Οίκου Σαξ-Κομπούργκ, ο αδελφός του Ναπολέοντα, Ιερώνυμος Βοναπάρτης,  ο θετός γιος του Κορσικανού Ευγένιος Μποαρνέ, ο Πρίγκιπας της Πορτογαλίας Δον Μιγκέλ, ο πρώην Διάδοχος της Σουηδίας Γουσταύος και ο δούκας του Σάσεξ.

Γιατί η Γ΄ Εθνοσυνέλευση εξέλεξε Κυβερνήτη και όχι Ηγεμόνα
Γιατί δεν είχε στεφθεί από επιτυχία η αναζήτηση Βασιλέως στο εξωτερικό. Έτσι οι πάντες ψήφισαν τον ικανότατο Ιωάννη Καποδίστρια, αποδίδοντας του απολυταρχικές εξουσίες, επειδή δεν ήθελαν να πειραχθούν τα συμφέροντα των 3 Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία). Έτσι πίστευαν...
Ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε απαντήσει εμφατικά στον ιστορικό Μισό, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε, αν η Ελλάς θα έπρεπε να γίνει Βασίλειο ή αβασίλευτη Δημοκρατία: "Και βέβαια Βασίλειο! Διότι μόνον έτσι θα συναχθούν υπό της σκέπης της οι επαρχίες που έχουν διαχωριστεί απ΄ αυτήν". Ο άδολος Κυβερνήτης είχε έρθει σε επαφή με τον πραγματικά φιλέλληνα Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α΄ για την επιλογή του γιου του Όθωνα στον θρόνο της Ελλάδας.
Κατά τ΄ άλλα ο βασιλικός θεσμός επιβλήθηκε από τους ξένους.

Επίλογος
Το άρθρο αυτό ήταν ευχής έργον. Για την κατάρριψη της προπαγάνδας και την αλήθεια καταβάλλεις κόπο. Ήρθε η ώρα να βγάλει ο κόσμος το κερί από τα αυτιά και να κάνει ανακαλύψει την αλήθεια. Να μην περιμένει επίγειους σωτήρες και λυτρωτές αλλά να ανακαλύψει τον εαυτό του (αυτογνωσία) και να καταλάβει το συμφέρον του.
Το παρόν άρθρο θέλω να διαφημιστεί! Να μάθουν όλο και περισσότεροι Έλληνες την αλήθεια και να πετάξουν το κουτόχορτο που μασσάνε.

Πηγές:
* Ιστορία του ΙΘ΄ Αιώνος, Παύλου Καρολίδη.
* Τσακάλια και ύαινες της Ελληνικής πολιτικής, Α΄ Τόμος, Κων/νου Μπαρμπή.
* Απομνημονεύματα, Νικολάου Σπηλιάδη.
* Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Αποστόλου Βακαλόπουλου.
* Νέος Ελληνομνήμων, Σπυρίδωνος Λάμπρου.
* The War for Greek Independence, Chris Woodhouse.
* Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Ιωάννου Φιλήμων.
* Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Σπυρίδωνος Τρικούπη.
* Ιστορικαί Αναμνήσεις, Νικολάου Δραγούμη.
* Η πρώτη Εθνοσυνέλευσις και το πολίτευμα της Επιδαύρου, Νικολάου Ν. Σαρίπολου.
* Το δια Επαναστάσεως 1821 θεσπισθέν δίκαιον και οι Έλληνες νομικοί, Νικολάου Πανταζόπουλου.
* 651 "Διάταξη" του Βουλευτικού Β΄ Εθνοσυνέλευσης εις Άστρον.