Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς".
Ιανουάριος 1915. Ο Άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα, υποκόμης σερ Φράνσις Έλιοτ διατυπώνει τις ημιεπίσημες προτάσεις του για παραχώρηση της Δράμας και της Καβάλας στην Βουλγαρία. Η πανούργα Αλβιόνα προσφέρει στον Ελευθέριο Βενιζέλο το επιχείρημα της «μελλοντικής αντιπαροχής» (ολότελα απροσδιόριστης και αβέβαιης!) στην Μικρά Ασία, ώστε να μεταπειστεί ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ (ή να «εκτεθεί» με ενδεχόμενη άρνησή του) και να δεχθεί να παραχωρηθούν άμεσα στην Βουλγαρική «ύαινα» ελληνικότητα εδάφη, που μόλις πρόσφατα είχαν απελευθερωθεί με ποταμούς αίματος. Θορυβημένος ο πρίγκηπας Νικόλαος, παρ΄ όλα τα φιλοανταντικά αισθήματά του, σπεύδει να συναντήσει τον αδερφό του, ο οποίος θα αποδειχθεί προφητικός στις προβλέψεις του. Ο παρακάτω διάλογος είναι από τα απομνημονεύματα του πρίγκηπα Νικόλαου:
Ιανουάριος 1915. Ο Άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα, υποκόμης σερ Φράνσις Έλιοτ διατυπώνει τις ημιεπίσημες προτάσεις του για παραχώρηση της Δράμας και της Καβάλας στην Βουλγαρία. Η πανούργα Αλβιόνα προσφέρει στον Ελευθέριο Βενιζέλο το επιχείρημα της «μελλοντικής αντιπαροχής» (ολότελα απροσδιόριστης και αβέβαιης!) στην Μικρά Ασία, ώστε να μεταπειστεί ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ (ή να «εκτεθεί» με ενδεχόμενη άρνησή του) και να δεχθεί να παραχωρηθούν άμεσα στην Βουλγαρική «ύαινα» ελληνικότητα εδάφη, που μόλις πρόσφατα είχαν απελευθερωθεί με ποταμούς αίματος. Θορυβημένος ο πρίγκηπας Νικόλαος, παρ΄ όλα τα φιλοανταντικά αισθήματά του, σπεύδει να συναντήσει τον αδερφό του, ο οποίος θα αποδειχθεί προφητικός στις προβλέψεις του. Ο παρακάτω διάλογος είναι από τα απομνημονεύματα του πρίγκηπα Νικόλαου:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ: «Τι σκέφτεσαι γι΄ αυτό το σχέδιο;».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: «Μα είσαι τυφλός; Δεν βλέπεις που θα μας οδηγήσει; Πως είναι δυνατόν να δώσουμε την Καβάλα, η οποία στοίχισε τόσες ζωές πριν από δυο μόλις χρόνια; Πως θα παραχωρήσουμε αυτό που κερδίσαμε με τα ξίφη μας; Και όλα αυτά χάριν αορίστων υποσχέσεων στη Μικρά Ασία. Φαντάσου τι στρατό και στόλο, και κυρίως, τι χρήμα θα χρειαζόμασταν για να καταλάβουμε, να υπερασπίσουμε και να κατακτήσουμε Τουρκικά εδάφη που κατοικούνται στην πλειοψηφία τους από Τούρκους. Και ποιος θα μας βοηθήσει; Νομίζεις ότι κανείς από τους Συμμάχους έχει διαθέσιμο στρατό για μια τέτοια επιχείρηση;».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ: «Ισως να μας βοηθήσουν όταν ο πόλεμος τελειώσει».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: «Ανοησία, όλοι τους θα είναι εξαντλημένοι. Θα ήταν μια καθαρή τρέλα να πάμε αυτήν την στιγμή στην Μικρά Ασία, εκεί όπου η παρουσία μας θα προσέκρουε στα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Μην ξεχνάς, επίσης, σε ποιον τρομερό κίνδυνο θα εκθέταμε τους ειρηνικούς ελληνικούς πληθυσμούς στην Μικρά Ασία, αν εξεγείραμε το μίσος των Τούρκων εναντίον τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου