Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1967: Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΑΠΑΓΟΥ ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ

Επιμέλεια: ο δημοσιογράφος κ. Μάρκος Τσάκας.

Από το βιβλίο του Αυλάρχη του βασιλέως Κωνσταντίνου, Λεωνίδα Παπάγου «Σημειώσεις 1967-77» παραθέτουμε την δραματική αφήγηση του διπλωμάτη, υιού του αείμνηστου στρατάρχη, που βρέθηκε μαζί με τον βασιλέα στην προσπάθεια του να ρίξει την Χούντα. Το απόσπασμα είναι από το ημερολόγιο του της 13ης Δεκεμβρίου 1967:
kavala«Όλα είναι έτοιμα. Τα παιδιά με τη γυναίκα μου φεύγουν για τη Αθήνα. Δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν θα πάνε σχολείο. Έπειτα από λίγο περνούν και με παίρνουν από το σπίτι ο στρατηγός Δόβας με τον υπασπιστή Μουτούση.
Καθ’οόν προς το Τατόι διασταυρωθήκαμε με τον υπασπιστή Βαγενά που κατέβαινε στην Αθήνα. Ήταν κι αυτός ένα πρόβλημα γιατί δεν έπρεπε να αντιληφθεί τίποτα. Ο Βασιλεύς τον έστειλε στο Πεντάγωνο να ειδοποιήσει ότι θα επιθεωρήσει μια μονάδα. Φθάνουμε στο Τατόι στις 9:30.
Ο Talbot είναι ήδη εκεί και ο Βασιλεύς τον κατατοπίζει για την πρωτοβουλία του. Του εφιστά την προσοχή, μη τυχόν το κίνημα έχει επιπτώσεις στις σχέσεις μας με την Τουρκία (Επίσης του παρέδωσε μαγνητοταινία του διαγγέλματος του, με την παράκληση να μεταδοθεί από τον αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό, πράγμα το οποίο έμαθα πολύ αργότερα).
Μόλις φεύγει ο Talbot καταφθάνει ο πρωθυπουργός Κόλλιας και γίνεται δεκτός στη βιβλιοθήκη. Εκεί πληροφορήθηκε την απόφαση του Βασιλέως. Δεν δίστασε ούτε στιγμή. Όταν τον είδα έπειτα από λίγο, παρά τον αιφνιδιασμό που υπέστη, ήταν πολύ συγκρατημένος και αποφασισμένος να ακολουθήσει. Ζήτησε μόνο να γράψει ένα γράμμα στη γυναίκα του, αφού για λόγους ασφαλείας δεν μπορούσε να της τηλεφωνήσει.
Άλλος που κατελήφθη εξ απήνης ήταν ο Βασίλης Κουτήφαρης, προσωπικός γιατρός της Βασίλισσας. Κρίθηκε ότι για λόγους στοιχειώδους ασφαλείας έπρεπε να είναι κοντά στη Βασίλισσα που ανέμενε τέκνο. Κλήθηκε στο Τατόι για να πληροφορηθεί ότι φεύγει με την αντεπανάσταση για την Καβάλα. Το χαμόγελο δεν τον εγκατέλειψε.
Την αντεπανάσταση του Βασιλέως, πληροφορήθηκε εκείνο το πρωί στο Τατόι και ο πτέραρχος Αντωνάκος. Η παρουσία του στην Λάρισα ήταν απαραίτητη για να δώσει διαταγές στην αεροπορία.
10838096_304806016385129_3939473192003984994_oΏρα 10:20 π.μ. δίνεται το σύνθημα να αναχωρήσουμε από το Τατόι. Σε ελάχιστο χρόνο επιβιβαστήκαμε στα αυτοκίνητα που περίμεναν και έπειτα από λίγο φθάσαμε στο αεροδρόμιο Τατοΐου. Τα αυτοκίνητα μπήκαν από μια πλάγια πύλη για να μην γίνουν αντιληπτά από την ασφάλεια του αεροδρομίου, και στάθηκαν δίπλα στα αεροπλάνα.
Στο αεροπλάνο του βασιλέων περίμενε ο  προσωπικός του πιλότος επισμηναγός Παύλος Ιωαννίδης και ο υποσμηναγός Φραντζεσκάκης.
Ανεβαίνουν αμέσων οι βασιλείς, η βασίλισσα-μητέρα, η Αλεξία, ο διάδοχος Παύλος στην αγκαλιά της παιδαδωγού Cecilia, ο πρωθυπουργός κ. Κόλλιας, ο στρατηγός Δόβας, ο ιατρός Κουτήφαρης κι εγώ. Προορισμός η Καβάλα.
Στην Dakota, με πιλότο τον επισμηναγό Γεράσιμο Φραγκιά και μηχανικό τον σμηναγό Ταχτατζή, επιβιβάζονται ο αντιπτέραρχος Αντωνάκος και ο υπασπιστής του βασιλέως, Παπαγεωργίου. Θα προσγειωθούν στην Λάρισα για να αφήσουν τον Αντωνάκο. Η Dakota θα έλθει μετά στην Καβάλα.
Στις 10:29 είμαστε στον αέρα. Αίσθημα ανακούφισης. Όλα φαίνονται ρόδινα. Παίρνω μερικές φωτογραφίες με το minox. Πάνω από την Εύβοια, βλέπουμε με ικανοποίηση δύο πολεμικά αεροσκάφη που έστειλε ο διοικητής του αεροδρομίου της Τανάγρας, Λ. Πρωτοπαππάς, ως συνοδεία ασφαλείας.
Η πτήση ως την Καβάλα κράτησε 1 ώρα και 10’. Από ψηλά, το αεροδρόμιο Καβάλας φαίνεται έρημο. Το αεροπλάνο κάνει έναν κύκλο. Διακρίνεται ένα άγημα να κινείται τροχάδην για να αποδώσει τιμές.
romeΣτο αεροδρόμιο περίμεναν ο ταξίαρχος Μάριος Φραγκίσκος και ο Βασίλης Θωμάς, που είχε στο αυτοκίνητο του και το βαλιτσάκι μου. Πόσο χρήσιμα μου φάνηκαν εκ των υστέρων, τα λίγα πράγματα που πήρα μαζί μου. Δάνεισα στον κ. Κόλλια ένα πουλόβερ και το αδιάβροχο μου.
Οι κυρίες έφυγαν για το ξενοδοχείο, Βασιλεύς, Κόλλιας, Δόβας, υπασπιστής Μουτούσης κι εγώ πηγαίνουμε στο στρατηγείο της IX Μεραρχίας, όπου στρατηγός είναι ο Κεχαγιάς.
Ο Βασιλεύς τηλεφωνεί σε διάφορες μονάδες της Μακεδονίας να μην παίρνουν διαταγές παρά από αυτόν και τον στρατηγό Περίδη. Δίνω το διάγγελμα του βασιλέως για μετάδοση και κάθομαι να βοηθήσω το κ. Κόλλια να ετοιμάσει το δικό του ανακοινωθέν. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για φαΐ στις 3:30 μ.μ. Έχω ένα συναίσθημα κενού και κάποια ανησυχία. Τίποτα δεν ήταν όπως το φανταζόμουν.
Εν τω μεταξύ ο λαός της Καβάλας άκουσε το μήνυμα του Βασιλέως και ενθουσιασμένος πανηγυρίζει. Στις 4:00 μ.μ. ο Βασιλεύς φεύγει με ελικόπτερο για την Κομοτηνή όπου θα συναντήσει τον Περίδη. Επιστρέφει στις επτά και το ελικόπτερο προσγειώνεται μπροστά στο ξενοδοχείο με τη βοήθεια των προβολέων των αυτοκινήτων. Σύντομα μαθαίνουμε ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει ακόμη προσχωρήσει. Αρχίζει ανησυχία.
Εν τω μεταξύ, ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών κάνει πόλεμο νεύρων. Ο Βασιλεύς φεύγει και πάλι για το στρατηγείο της IX Μεραρχίας. Γυρίζει για λίγο στις δέκα το βράδυ. Τα νέα δεν είναι καλά και ξαναφεύγει. Σε λίγο μου τηλεφωνεί και με πληροφορεί ότι ο Ζωιτάκης ορκίστηκε αντιβασιλεύς, από τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, και ότι ο Παπαδόπουλος διορίστηκε πρωθυπουργός. Η είδηση για την ορκωμοσία από τον αρχιεπίσκοπο ήταν μεγάλο χτύπημα.
Μου ζητάει, σε συνεργασία με τον κ. Κόλλια, να ετοιμάσουμε διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό. Πριν τελειώσουμε μπαίνει στην κάμαρα μου ο Βασιλεύς, φέρνοντας την είδηση ότι ο Περίδης κυκλώθηκε από τα τανκς. Ξαπλώνεται στο κρεβάτι μου και κλείνει τα μάτια.
Η ώρα είναι περίπου μια μετά τα μεσάνυχτα. Είναι το τέλος της περιπέτειας.
royal-planeΣε λίγο, συγκεντρωνόμαστε όλοι στο σαλόνι του ξενοδοχείου. Εκεί ο βασιλεύς ανακοινώνει ότι αποφάσισε να φύγει. Η αναχώρηση του είναι άλλη μια διαμαρτυρία κατά της Χούντας. Μας υποβάλλεται το ερώτημα όσοι θέλουν να μείνουν, οι άλλοι να αναχωρήσουν. Μέσα σε κάθε έναν από εμάς συγκρούονται τα συναισθήματα μας. Η οικογένεια που μένει πίσω, η περιπέτεια της ξενιτειάς και, επίσης σοβαρό θέμα, πως θα αντιμετωπίσουμε, από οικονομικής πλευράς, το μέλλον.
Μια στιγμή δισταγμού και αμφιβολίας. Παίρνω την πρωτοβουλία να μιλήσω:
«Μεγαλειότατε, σας ζητώ την άδεια να σας ακολουθήσω». Η Βασίλισσα ακουμπισμένη στον ώμο του Βασιλέα δακρύζει. Και γι’αυτήν η απόφαση είναι μεγάλη.
Πρέπει να φύγουμε ολοταχώς.  Υπάρχει κίνδυνος η Φρουρά Καβάλας να πληροφορηθεί τα διατρέξαντα και να επαναστατήσει. Τα αυτοκίνητα παίρνουν τον δρόμο του αεροδρομίου κάτω από καταρρακτώδη βροχή. Ο Ιωαννίδης περιμένει να κόψει λίγο η βροχή για να απογειωθεί ασφαλέστερα. Η πίστα είναι μικρή και το φορτίο βαρύ. Οι κινητήρες παίρνουν μπρος, το αεροπλάνο μπαίνει στην πίστα. Ακόμη μια στιγμή δισταγμού. Ο Ιωαννίδης φοβάται μη τυχόν έχουν ρίξει εμπόδια επάνω στην πίστα για να την κλείσουν. «Εμπρός» λέγει ο Βασιλεύς και απογειωνόμαστε στα τυφλά. Η ώρα είναι 3:20 το πρωί. Σε λίγο ακολουθεί και η Dakota.
Η Αλεξία δεν έχει ησυχία στο αεροπλάνο. Όλο πηγαινοέρχεται και στραβοπατάει. Λίγες συζητήσεις και πολλές σκέψεις. Κοντά στις έξι το πρωί φθάνουμε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ρώμης, Ciampino. Είναι 14 του μηνός Δεκεμβρίου, και είμαστε εξορία.»

Πηγή: "The Royal Chronicles".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου