Γράφει η Δ.Π.
Κάτι σαν τα «χρόνια πολλά»! Χιλιοειπωμένα με χειραψίες οι οποίες «κάτω από την ομπρέλα της αγάπης» (κοιτώντας πάντοτε προς την κάμερα βεβαίως βεβαίως) φαντάζουν τόσο όμορφες και τίμιες! Το εννοείς; Το συναισθάνεσαι;

Είμαστε άθλιοι. Εμείς και ο μικροπρεπής κόσμος μας δεν χωράει στον δικό τους. Εκεί δεν υπάρχουν ούτε Διεθνή Νομισματικά Ταμεία, ούτε Σοϊμπλε, ούτε ευρώ ή δραχμή, ούτε βία, ούτε ΜΜΕ, ούτε η Χρυσή Αυγή και η Κανέλλη, ούτε οι «αγανακτισμένοι», ούτε η Ελλάδα που «τρώει» τα παιδιά της, ούτε τα πτυχία τα μεταπτυχιακά τα διδακτορικά-δίδακτρα (αυτά τα τελευταία είναι ασορτί με όλα) που σου μειώνουν τις ευκαιρίες για δουλειά, ούτε τα γαρύφαλλα στα μπουζούκια και τα πούρα της μεγάλης ζωής, ούτε η ανασφάλεια σου μήπως οι άλλοι έχουν περισσότερα απο εσένα, ούτε η τιτανοτεράστια ντροπή σου που δεν θα πας διακοπές φέτος αλλά ο γείτονας σου θα πάει στη Σαντορίνη και συ θα σιγοβραζεις στο διαμερισμα σου... ούτε... ούτε... ούτε. Είμαστε ΑΘΛΙΟΙ.
«Κυρία πως δένονται τα κορδόνια;» η σημαντικότερη απορία που έχω ακούσει. Ο πιο αληθινός και αγνός προβληματισμός που εχω δει σε μάτια. Αυτά τα μάτια! Συγγνώμη παιδάκια για τον κόσμο που σας ετοιμάζουμε. Συγγνώμη…
Πηγή: "Ξυπνήστε ρε"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου