Θα αναρτηθούν ορισμένα άρθρα από το facebook του "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", εκλεκτού πατριώτη και εξαίρετου αγωνιστή. Θα διαβάσετε προσωπικές στιγμές των Βασιλέων, το ήθος, την γενναιότητα, την φιλοπατρία και την παλικαριά τους.
* Ο Διάδοχος και ο χωρικός
"Ανοιξη 1913. Ο Ελληνικός στρατός θριαμβευτής στα μέτωπα της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Νεαρός και ροδοκόκκινος χωρικός, οδηγώντας ζωηρότατον και καλοπεριποιημένον ημίονον, με το φορτίο του καλυμμένο με έγχρωμο τάπητα, έφτασε στο Ελληνικό στρατηγείο στο μέτωπο και ζήτησε πληροφορίες από διερχόμενο στρατιώτη για το που μένει ο Διάδοχος Κωνσταντίνος.
- Εκεί που κοιμάται θέλεις να πας ή εκεί όπου έχει το γραφείο του; ρώτησε ο στρατιώτης.
- Οχι, καλύτερα εκεί που μένει και κοιμάται.
- Ε, τότε προχώρει. Βλέπεις εκείνο εκεί κάτω το σπίτι που στην αυλή του είναι ένα κυπαρίσσι;
- Μπα, και σε τέτοιο παλιόσπιτο μένει ο Διάδοχος;
- Αμ, που να βρούμε εδώ πέρα τα καλύτερα σπίτια. Αλλά δεν μου λες κιόλας, τι έχεις στο μουλάρι;
- Η αγία ηγούμενη στέλνει δώρο στον Διάδοχο και μου είπε και κάτι να του πω.
- Ωστε, έχουμε και απ΄ αυτά; λέγει ο στρατιώτης.
Και ο χωρικός προχώρησε, σέρνοντας το μουλάρι του προς το οίκημα που του υπέδειξε ο στρατιώτης. Οταν πλησίασε, είδε ότι η πόρτα ήταν ανοικτή και έκρουσε τόσο δυνατά, ώστε οι στρατιώτες που ήταν μέσα, σαν προσωπικό του Διαδόχου, να αιφνιδιαστούν, μην γνωρίζοντας τι ακριβώς συμβαίνει.
- Βρε Χριστιανέ εσύ γκρέμισες την πόρτα; Τι συμβαίνει;
- Οχι, απαντά περίτρομος ο χωρικός. Η πόρτα ήταν ανοικτή.
- Καλά, και τι θέλεις;
- Τον Διάδοχο. Του στέλνει κανίσκι η αγία ηγουμένη και θέλω κάτι να του ειπώ.
- Αλλά ο Διάδοχος δεν είναι εδώ τώρα. Είναι στο γραφείο του.
- Καλά, και τι θα γίνει; Να με αφήσετε να ξεφορτώσω τα πράγματά μου και να τον περιμένω.
Οι στρατιώτες σήκωσαν τους ώμους και υποχώρησαν στην αξίωση του χωρικού.
Ενας αμνός ευτραφέστατος, δυο σακίδια τα οποία περιείχαν το ένα γλυκύτατα και αφράτα κουλουράκια και το άλλο δυο τσίτσαι παλαιού οίνου και δυο δοχεία γλυκού, ήταν τα δώρα της καλόγριας προς την Αυτού Υψηλότητα.
Ηταν περίπου 10 το πρωί όταν ο χωρικός ξεφόρτωσε τα δώρα της ηγουμένης και κάθισε έξω από την πόρτα και περίμενε τον Κωνσταντίνο, ο οποίος φάνηκε γύρω στις 12 το μεσημέρι. Μαζί του ήταν οι πρίγκηπες, οι επιτελείς του και οι αγγελιοφόροι του.
Ο χωρικός, ο οποίος δεν ήξερε ποιος ακριβώς είναι ο Διάδοχος, σηκώθηκε όρθιος και περίμενε. Οταν πλησίασε ο Κωνσταντίνος τον ρώτησε:
- Τι τρέχει βρε πατριώτη; Ποιον ζητάς;
- Μην είσαι η αφεντιά σου ο Διάδοχος; Ρώτησε με πολλή αφέλεια ο χωρικός.
- Μάλιστα, εγώ είμαι, τι θέλεις, λέγε μου.
- Κύριε Διάδοχε, αυτό εδώ το κανίσκι στο στέλνει η αγία ηγουμένη από την Μονή της Παναγίας και μου είπε να σου πω ότι με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας που σας έσωσε προχθές από μεγάλο κακό στη μάχη, διαβάστηκε στο μοναστήρι μεγάλη δοξολογία και καθημερινά διαβάζονται παρακλήσεις για να σας σώζει ο Θεός από κάθε κακό. Σε παρακαλεί, όμως, η αγία ηγουμένη όταν μπορέσετε να περάσετε από εκεί. Ηθελε να ερχότανε και μόνη της, αλλά φοβάται να φύγει από το μοναστήρι.
Ο Διάδοχος χαμογέλασε και ρώτησε:
- Είναι μακριά από εδώ το μοναστήρι;
- Οχι. Δυο-τρεις ώρες δρόμος. Να, προς εκείνο το βουνό από πίσω είναι.
- Και δεν σας πείραξαν εκείθε οι Τούρκοι;
- Οχι κύριε Διάδοχε. Πέρασαν από μέσα από το χωριό, αλλά εκεί που είναι το μοναστήρι ήταν δυο καπεταναίοι με τα παλικάρια τους και δεν έκαμαν τον ανήφορο.
- Πολύ καλά. Να πεις εις την κυρίαν ηγουμένη ότι ο Διάδοχος δεν δέχεται δώρα, αλλά επειδή τα έφερες τόσο δρόμο μακριά θα πιάσουν τόπο. Ας μείνουν για τα παιδιά εδώ του Νοσοκομείου και τους τραυματίες μας και εγώ θα έρθω σε λίγες μέρες για να καθαρίσω τελείως από τους Τούρκους και εκείνο το μέρος.
Από τότε που πάτησε το πόδι του Στρατηλάτη Κωνσταντίνου στην Ήπειρο όλοι οι πληθυσμοί επανέκτησαν την ελευθερία τους, μετά από 500 χρόνια σκλαβιάς."
Το facebook του Μαρμαρωμένου Βασιλιά συμβάλλει στην αφύπνιση συνειδήσεων και την διατήρηση της ιστορίας. Επισκεφθείτε το για περισσότερες άγνωστες βασιλικές ιστορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου