Θα αναρτηθούν ορισμένα άρθρα από το facebook του "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", εκλεκτού πατριώτη και εξαίρετου αγωνιστή. Θα διαβάσετε προσωπικές στιγμές των Βασιλέων, το ήθος, την γενναιότητα, την φιλοπατρία και την παλικαριά τους.
* Αλέξανδρος και Ασπασία Μάνου στην... παραλία
"Καθώς έμπαινε το καλοκαίρι του 1915, ο πρίγκηπας Αλέξανδρος και η Ασπασία Μάνου συναντιόνταν όλο και πιο συχνά στις Σπέτσες. Ηταν το αγαπημένο τους νησί, εκεί άλλωστε συγκεντρώνονταν και πολλές συντροφιές κοινών τους φίλων από την Αθήνα. Η Ασπασία, κατεχόμενη από τον συντηρητισμό της εποχής («Μπελ Επόκ»), φρόντιζε πάντοτε, όταν συναντούσε τον Ελληνα πρίγκηπα, να συνοδεύεται από κάποια φίλη της, πράγμα που… ενοχλούσε τον ερωτευμένο Αλέξανδρο! Μόνο στο μπάνιο μερικές φορές, καθώς και οι δυο τους ήταν δεινοί κολυμβητές, ξεμάκραιναν από τους άλλους και βρίσκονταν μόνοι. Ο Αλέξανδρος περιοριζόταν απλώς να θαυμάζει το καλλίγραμμο κορμί της, καθώς τα μαγιό της εποχής, ουσιαστικά «μαγιό-φουφούλες», κάλυπταν διακριτικά τα επίμαχα σημεία του γυναικείου σώματος, αν και όσα σημεία έμεναν ακάλυπτα τραβούσαν λαίμαργα τα βλέμματά του. Μέχρις εκεί όμως. Καμία χειρονομία. Ωστόσο, λίγο-λίγο, με τις κλεφτές ματιές που τις έριχνε, ο πόθος του μεγάλωνε. Μια μέρα ένας βαρκάρης Σπετσιώτης τους είδε να κολυμπούν κοντά σε μια ακρογιαλιά, οπότε σοκαρίστηκε ακόμη και από τα σεμνά μαγιό της εποχής και τους φώναξε επιτιμητικά: «Βρε, δεν ντρέπεστε να κολυμπάτε γυμνοί;». Φυσικά, ο βαρκάρης δεν γνώριζε ποιο είναι το ζευγάρι. Ο Αλέξανδρος, απλός και προσιτός όπως πάντα, γέλασε, κοίταξε την Ασπασία και απάντησε στον βαρκάρη: «Μα, η κοπέλα είναι η αρραβωνιαστικιά μου…». Ο Σπετσιώτης κούνησε το κεφάλι του και του είπε: «Ε, τότε να το πάρεις το κορίτσι…». Η Ασπασία μέσα της ενθουσιάστηκε, αλλά δεν είπε τίποτα φανερά. Η καρδιά του Αλέξανδρου άρχισε να φτερουγίζει...* Στα τέλη Ιουλίου του 1915, πάντα στις Σπέτσες, ο Αλέξανδρος είχε χάσει την υπομονή του. Ηθελε να συναντήσει την Ασπασία μόνη της, ώστε εκδηλώνοντάς της τον έρωτά του να δει την αντίδρασή της. Η Ασπασία, φυσικά, όχι μόνο είχε από καιρό αντιληφθεί το αίσθημα του νεαρού πρίγκηπα, αλλά και η ίδια ανταποκρινόταν ολόψυχα. Όμως, εμποτισμένη από τα συντηρητικά ήθη της κοινωνίας εκείνης της εποχής, θεωρούσε ότι αν υπέκυπτε θα έδειχνε πως είναι «εύκολη». Και ας είχαν περάσει 6 ολόκληροι μήνες πολιορκίας!!! Ήταν ένα μαγευτικό σούρουπο του Ιουλίου, με τις Σπέτσες να βυθίζονται στα χρώματα της φωτιάς. Με διάφορα τεχνάσματα, ο Αλέξανδρος κατορθώνει να την συναντήσει μόνη της στην κατοικία που έμενε. Στην αρχή της μιλάει με διφορούμενα γύρω από τον έρωτά του. Η Ασπασία τον ακούει αμίλητη. Γύρω τους αναδίδονται μυρωδιές από λουλούδια, το σούρουπο κοντεύει να γίνει σκοτάδι και ο νεαρός πρίγκηπας την πλησιάζει. Το πρόσωπό του είναι κατακόκκινο και τα μάτια του πετάνε φλόγες. Η Ασπασία τρομάζει! Ο Αλέξανδρος της πιάνει απαλά, αλλά αποφασιστικά το κεφάλι, το γυρίζει προς το μέρος του και φέρνει το στόμα του στα χείλη της. Η Ασπασία τραβιέται απότομα, σηκώνεται όρθια και του λέει αυστηρά: «Πηγαίνετε, Υψηλότατε, πηγαίνετε…». Η έκφρασή της δείχνει περισσότερο πικρία, παρά θυμό. Πικρία διότι θεώρησε την κίνησή του ένδειξη ότι την θεωρούσε «εύκολη». Το 1915 ακόμη και μια απλή απόπειρα ερωτικού ασπασμού, έδειχνε θράσος και υποτίμηση! Βαθύτατα ταπεινωμένος, ο Αλέξανδρος έφυγε σιωπηλός από το σπίτι. Ευπατρίδης καθώς ήταν, δεν θέλησε να την πιέσει. Η Ασπασία τον κοίταζε, καθώς ο πρίγκηπας έφευγε, απελπισμένη, είχε ήδη μετανιώσει, αλλά μέσα στην ταραχή της δεν είχε την δύναμη να τον φωνάξει να γυρίσει πίσω.
Θα περάσει καιρός για να συνέλθει ο Αλέξανδρος από το πλήγμα. Οι δυο νέοι θα περάσουν πολλά, όμως, στο τέλος θα παντρευτούν…
Το facebook του Μαρμαρωμένου Βασιλιά συμβάλλει στην αφύπνιση συνειδήσεων και την διατήρηση της ιστορίας. Επισκεφθείτε το για περισσότερες άγνωστες βασιλικές ιστορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου