Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΛΥΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ (;;;)

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ερευνώντας, βρήκα την ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας για την επέτειο της μεταπολίτευσης της 24ης Ιουλίου 1974. Θεσμός και φορέας προσπαθούν απεγνωσμένα να διατηρηθούν στην πλάτη του Έλληνα. Ο αβασίλευτος θεσμός δεν προσφέρει τίποτε καλό στην χώρα παρά κάλυψη και συνυπογραφή του εγκλήματος του ξεπουλήματος της χώρας και της εξαθλίωσης της κοινωνίας και φόρτωμα στον Έλληνα φορολογούμενο με 5.000.000 ευρώ επιπλέον.

Το προεδρικό μήνυμα, σε ένα σημείο λέει και τα εξής:
"Προβλήματα-αγκάθια, βαθιά μπηγμένα στο σώμα της κοινωνίας, λύθηκαν τελεσίδικα κατά την αυγή της Μεταπολίτευσης. Το γλωσσικό -η πριν ακόμα από την Επανάσταση του 1821 σύγκρουση μεταξύ του λογίου και λαϊκού ιδιώματος- έληξε με την καθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του κράτους. Το καθεστωτικό -ο διχασμός ανάμεσα σε βασιλόφρονες και αντιβασιλικούς- κρίθηκε με το δημοψήφισμα, το οποίο κήρυξε τη δυναστεία οριστικά έκπτωτη. Ο δεύτερος και ακόμα πιο τραυματικός, ο εμφύλιος διχασμός άρχισε να επουλώνεται με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Οι κήρυκες ενός διαφορετικού κοινωνικού συστήματος μπορούσαν εφεξής να διεκδικούν την ψήφο των Ελλήνων στα πλαίσια ενός δημοκρατικού παιχνιδιού με ανόθευτους κανόνες."

Γλωσσικό
Καθιερώθηκε μία ιδιότυπη δημοτική λεξιπενίας και χωρίς τύπους. Πράγματι, έληξε μετά την μεταπολίτευση το θέμα του γλωσσικού. Αλλά ταυτόχρονα πλήγηκε η γλώσσα καθώς και η γραφή με την κατάργηση του πολυτονικού. Τώρα συζητούν για καθιέρωση ελληνόγραφου λατινικού αλφαβήτου! Τα φωνήεντα από 7 (α, ε, η, ι, ο, υ, ω) 5 (α, ε, ι, ο, ου) και το ξ να γίνει κσ και το ψ πσ. Να μπει στο αλφάβητο το τζ και το γκ. Αυτά τα επιτεύγματα της μεταπολίτευσης στο γλωσσικό.

Καθεστωτικό
Το καθεστωτικό εναπόκειται στην κρίση του λαού. Η θέληση του λαού φάνηκε πολλές φορές όταν φτάνει στο αμήν και δεν λογαριάζει τίποτε. Δεν μπορεί ένα νόθο δημοψήφισμα πριν από 40, 39 χρόνια να δεσμεύει τις επόμενες γενιές. Οι νέες γενιές έχουν το δικαίωμα να πουν την γνώμη τους τίμια και αδιάβλητα. Ο Βασιλικός θεσμός είναι αντιπαθής στους πολιτικάντηδες διότι ικανοποιεί στο σύνολο του τα αιτήματα μίας μεγάλης πολιτικής αλλά και αποτελεί το θεμέλιο λίθο ενός συστήματος που δεν βασίζεται σε συμβιβασμούς και παραχωρήσεις, ούτε στην ηθική και πολιτική μετριότητα καθώς και στον οσφυκαμπτισμό και τον ενδοτισμό στην εξωτερική μας πολιτική, στην ιστορία, τον πολιτισμό και τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. 

Εμφύλιος διχασμός
Επρόκειτο για "σοβιετικό επεκτατισμό", "ξενική εισβολή στηριζόμενη από εγχώριες μητραλοίες". Αυτή η ξενοκίνητη από Άγγλους και Σοβιετικούς ανταρσία βαφτίστηκε ως εμφύλιος διχασμός από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Μπούλκες, ανοικτά σύνορα, παιδομάζωμα, διαταγές και υποσχέσεις Στάλιν, ΣΝΟΦίτες περί το 50% του "Δ.Σ.Ε." στην Βόρειο Ελλάδα, παραχωρήσεις Μακεδονίας και Θράκης κατά τις εκάστοτε υποδείξεις του Κρεμλίνου, 220.000 τάφοι τα ξέχασε η Προεδρία της Δημοκρατίας. Αλλά αυτά κατ΄ αυτούς είναι "παραμυθολογία των ακροδεξιών". 
Οι κομμουνιστές δεν είναι απλώς "κήρυκες ενός διαφορετικού κοινωνικού συστήματος" όπως τονίζει η Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά πολιτικοί απόγονοι εγκληματιών, ξενόδουλοι, ξενοκίνητοι. Διαφθείρουν και αποβλακώνουν ψυχικά και ηθικά την νεολαία, φέρουν συνεχώς νέες μόδες ψευτοκουλτούρας και υλιστικών προτύπων απομακρύνοντας τον Έλληνα από έννοιες διαχρονικές όπως είναι οι αρχές, αξίες, ιδανικά, ήθος, σεβασμός στον διδάσκαλο και το γήρας, ανδρισμός, πολιτισμός, αξιοπρέπεια, παραδόσεις. Τα έβαλε στο ντουλάπι του συντηρητισμού και ανέθρεψε τις τελευταίες γενιές με το σύνδρομο του θολοπροοδευτισμού και της ψευτοκουλτούρας με αποτέλεσμα ότι είναι εθνικό, Ορθόδοξο, πατριωτικό να θεωρείται ρατσιστικό, μισαλλόδοξο και αντιπροοδευτικό και ότι υλιστικό, ανήθικο, ανθελληνικό και αντιχριστιανικό προοδευτικό, μοντέρνο, ανοικτόμυαλο.
Οι κομμουνιστές έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν πρωτόγνωρα αντανακλαστικά απόκρουσης των Ελληνορθοδόξων μας παραδόσεων και των ηθικών αξιών, απάθειας για τα κοινά και μίσους για την Εκκλησία, τον βασιλικό θεσμό, τον Στρατό και την Αστυνομία με την ονομασία της τελευταίας ως "μπατσαρία".
Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, πράγμα που ήθελε και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ το 1965, όχι μόνο δεν επούλωσε πληγές αλλά αντίθετα, οι θύτες έγιναν θύματα και πήραν παχυλές συντάξεις παίρνοντας άφεση αμαρτιών από τους ευεργέτες του Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου.

Επίλογος
Μέσα σε 9 σειρές, η Προεδρία της Δημοκρατίας απέδειξε ότι υπηρετεί την ιστορική ανακρίβεια. Προσπαθεί να βρει τα θετικά της μεταπολίτευσης βαφτίζοντας το άσπρο μαύρο. Αλλά γυρίζει αντίθετα. 
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΞΥΠΝΑ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου