Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς".
Γιατί ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι ο 13ος (ΙΓ΄) με το όνομά του και όχι ο 2ος (Β΄);
- Πρώτον, γιατί το Βυζάντιο ήταν Ελληνικό (σε γλώσσα και πολιτισμό) και όχι Σλάβικο, Βουλγάρικο, Οθωμανικό, Ρουμανικό, Λατινικό, Συριακό ή Ρώσικο.
- Δεύτερον, γιατί ο εκάστοτε Ελληνας Βασιλέας είναι αυτόματα εν δυνάμει και «Αύγουστος Ρωμαίων». Η παράδοση αυτή υπάρχει και για τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία της Ανατολής (Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Αλεξανδρείας) τα οποία, αιώνες τώρα, έχουν Ελληνες «ποιμένες» και όχι Ρώσους, Βούλγαρους, Σέρβους, Ρουμάνους, Άραβες, Σύριους, Αρμένιους, κλπ.
- Τρίτον, γιατί η αρίθμηση των Ρωμιών-Βυζαντινών Αυτοκρατόρων συνεχίζεται ακόμη και αν η πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη τελεί σε αιχμαλωσία. Οταν π.χ. το 1204 η Βασιλεύουσα έπεσε στους Φράγκους η αρίθμηση των Αυγούστων συνεχίστηκε κανονικά (Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης, Ιωάννης Γ΄ Δούκας-Βατάτζης, Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης, Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης, Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος), παρότι η προσωρινή έδρα των Αυτοκρατόρων ήταν η Νίκαια τη Βιθυνίας έως το 1261. Αυτό ισχύει και από την Επανάσταση του 1821, όταν ξαναεμφανίστηκε Ρωμέικο-Ελληνικό κράτος, μετά από 400 περίπου χρόνια ανυπαρξίας και σκλαβιάς (το 1453 έπεσε η Κωνσταντινούπολη, το 1460 και το 1461 ο Μυστράς και η Τραπεζούντα αντίστοιχα).

Όλοι οι απόγονοι του Γεωργίου και της Όλγας απέκτησαν έτσι και δικαιώματα στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και Βυζαντινό-Ρωμέικο DNA (το τελευταίο το διέθεταν, βέβαια, και από δεκάδες άλλους βασιλικούς και πριγκηπικούς γάμους τα τελευταία 1000 και πλέον χρόνια). Άρα έχουμε: Γεώργιος Α΄, Κωνσταντίνος ΙΒ΄ ο Στρατηλάτης, Αλέξανδρος Γ΄ (ο Αλέξανδρος Β΄ είναι τιμής ένεκεν ο Βυζαντινός πρίγκηπας Αλέξανδρος Υψηλάντης που κήρυξε την Επανάσταση του 1821 και προοριζόταν για τον Ελληνικό θρόνο μέχρι να τον προδώσουν), Γεώργιος Β΄, Παύλος Α΄ και ο σημερινός Κωνσταντίνος ΙΓ΄...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου