ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Η ευλάβεια της Εκκλησίας δεν εκδηλώνεται μόνο προς τα πρόσωπα των Αγίων, αλλά και στα ιερά αντικείμενα που συνδέονται με τα πρόσωπα και την ζωή των Αγίων.

Προσκυνούμε τα ιερά αντικείμενα των Αγίων για να πάρουμε χάρη από την χάρη τους. Τα αντικείμενα αυτά ανήκαν σε πρόσωπα υπαρκτά. Ανήκαν σε Άγιο πρόσωπο.

Είναι ειδωλολατρεία ή υλισμός να προσκυνούμε;

Από την στιγμή που η Εκκλησία θεσπίζει κάτι δεν είναι αμαρτία. Φυσικά και δεν είναι ειδωλολατρεία η προσκύνηση των Ιερών Αντικειμένων των Αγίων! Δεν προσκυνούμε την ύλη αλλά προσμένουμε δια της προσκυνήσεώς μας την χάρη που έχουν τα ιερά αυτά αντικείμενα από Εκείνους που τα κατείχαν. 

Π.χ. το Άγιον Μανδήλιον με το οποίο η Αγία Βερονίκη σκούπισε το πρόσωπο του ΧΡΙΣΤΟΥ όταν αυτός για εμάς υπέφερε τα πάνδεινα φτάνοντας στο έσχατο σημείο εξευτελισμού και αποτυπώθηκε το η μορφή του Αγίου προσώπου Του. Η εσθήτα (δηλ. το εξωτερικό ένδυμα), της Υπεραγίας Θεοτόκου, η τιμία Αυτής Ζώνη, είναι αντικείμενα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ τα οποία έχουν την χάρη Της. Ο Τίμιος Σταυρός εδέχθη το Πανάγιον και Πανάχραντον Σώμα του ΧΡΙΣΤΟΥ, αποτελεί το μέσον της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους και έχει την χάρη Του Κυρίου μας. 

Τα είδωλα είναι ένα ψέμα στο πλαίσιο που ο άνθρωπος αναζητά κάπου να πιστέψει ή ψάχνει για εύκολες λύσεις, ενώ, τα λείψανα και τα ιερά αντικείμενα των Αγίων ήταν υπαρκτά πρόσωπα και αντικείμενα έχοντα αγιαστικήν χάριν αντίστοιχα. Δεν είναι ψέμα εν αντιθέσει με τα είδωλα!

Σε ορισμένες περιοχές της Αρχαίας Ελλάδας τα λείψανα των ηρώων προσκυνούνταν ως ένδειξη ευσεβείας προς την γενναιότητα και τον ηρωισμό των νεκρών. Η Εκκλησία όμως τίποτε δεν πετά. Τα παίρνει και τα δίνει νέο νόημα. Νόημα αληθείας, ουσίας και πραγματικότητας. Αυτό συνέβη σ΄ αυτήν την περίπτωση, στην εορτή του θεού Ήλιου που τοποθετήθηκαν τα Χριστούγεννα με την γέννηση του "αληθινού Ηλίου της δικαιοσύνης" δηλαδή του Σωτήρος μας ΧΡΙΣΤΟΥ. Αυτό δεν έγινε με τις Απόκριες που παρέμεινε ένα κατάλοιπο ειδωλολατρικών-διονυσιακών συνηθειών και εθίμων.

Επίλογος

Να προσκυνούμε λοιπόν τα ιερά λείψανα και τα ιερά αντικείμενα των Αγίων με ευλάβεια, σεμνότητα, ελπίδα και την προσμονή ότι θα πάρουμε χάρη και δύνμαη, κουράγιο και στηριγμό στον βίο μας και τον αγώνα μας. Να μην φθάνουμε σε ακρότητες,όπως κατά την βυζαντιακή ιστορία προ της Εικονομαχίας. 

Ανακεφαλαιώνοντας δεν είναι ειδωλολατρεία ή προσκύνηση ύλης αλλά προσκύνηση και ερχομός θείας χάριτος και ευλογίας. Αρκεί να τα προσκυνούμε με πίστη και έχοντας αγάπη στην καρδιά για όλους και όλα. Έχοντας ζέση και πόθο για την εκπλήρωση του προς το συμφέρον του Κυρίου αιτήματος μας.