Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ!

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ως Έλληνες πολίτες έχουμε το δικαίωμα να ασκούμε κριτική στην εξουσία και εν γένει σε απόψεις των υπολοίπων συμπολιτών μας. Η κριτική αυτή όμως πρέπει να τεκμηριώνεται και να υπάρχει επίπεδο σοβαρότητος και πολιτισμένου λεξιλογίου. 
Ο ποιητής κ. Δημήτρης Φύσσας, αριστερών φρονημάτων, έγραψε ένα άρθρο για τον θεσμό της Βασιλείας. Εμένα με ενδιέφερε το σημείο που μιλούσε για την μοναρχία στην Ελλάδα και σας το παραθέτω:
"Και σε μας, ας το πούμε καθαρά: Η κατάργηση της βασιλείας είναι το μόνο καλό που μας έκανε η χούντα. [...] Ο μοναχοφάης και δήθεν προσηλωμένος στον κοινοβουλευτισμό Γεώργιος Α’ (είδε κι έπαθε ο Τρικούπης να του επιβάλλει τη δεδηλωμένη), που καθαγιάστηκε γιατί δολοφονήθηκε. Ο Κωνσταντίνος Α’, που εξάτμισε την όποια πρόσκαιρη αίγλη του, επειδή προτίμησε να γίνει κομματάρχης μιας πολιτικής παράταξης. Ο Γεώργιος Β’, αντιπαθέστατος, υπερόπτης και αντικοινοβουλευτικός. Ο Παύλος, άχρους, άοσμος και σύζυγος της Φρειδερίκης, με μερική ροπή στον αντικοινοβουλευτισμό. Τέλος, ο Κωνσταντίνος Β’, που έγινε επίσης κομματάρχης μιας παράταξης και, ελλείψει της δικής του, όρκισε την πιο βιαστική από τις δύο χούντες- πριονίζοντας μακροπρόθεσμα το θρόνο του, δυστυχώς για τον ίδιο, αλλά ευτυχώς για μας. Αλλά και η μεταδικτατορική πολιτεία του απέδειξε πόσο δίκιο είχε ο ελληνικός λαός που τον έστειλε σε πρόωρη σύνταξη το 1974".

Απάντηση
Το παραπάνω άρθρο είναι απολαυστικότατο σε γέλια, άξιο ειρωνείας και αντιπροσωπευτικότατο δείγμα των (ανυπόστατων) αντιλήψεων της αριστεράς και της αστικής δεξιάς. Αλλά για να μην πέσουμε σε επίπεδο κομμουνιστών ας απαντήσουμε με επιχειρήματα.
* Η κατάργηση της Βασιλείας από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο αποτελεί ενέργεια υπό πίεση της NSA και των πετρελαϊκών καρτέλ καθώς και στην πολιτειακή του φιλοδοξία να ανέλθει στο ανώτατο κρατικό αξίωμα. Η ενέργεια αυτή χαρακτηρίζεται ως "το μόνο καλό που μας έκανε η χούντα". Για την αριστερά σίγουρα τη συνέφερε γιατί η Βασιλεία είναι εμπόδιο στα εθνοβλαβή της σχέδια, όμως η ενέργεια του Παπαδόπουλου είχε συνέπειες με άμεσες επιπτώσεις στο Έθνος, τις οποίες ζούμε σήμερα! Απώλεια εθνικής κυριαρχίαςαπεμπόληση ιερών εθνικών εδαφώνεξαθλίωση της πλειοψηφίας του λαούλαθρομετανάστες 30% του πληθυσμούανεργία 28%ναρκωτικά2ο κύμα μετανάστευσης από την δεκαετία του 1950, αδρανοποίηση της εθνικής οικονομίας και της αγοράςξεχαρβάλωμα ηθών και αξιών διαχρονικώνλουκέτααποσάρθρωση του θεσμού της οικογένειαςλουκέτα5.000 αυτοκτονίεςαπειλές από τις γείτονες χώρες9 στις 10 επιχειρήσεις στο κατώφλι της πτώχευσηςαριστερή κυριαρχία στην εκπαιδευτική και πνευματική τάξη της χώραςαύξηση τιμών σε αγαθά και καύσιμα κλπ. Αυτά απολαμβάνουμε από την "καλή" ενέργεια της "χούντας" και... το καπρίτσιο του Κων/νου Καραμανλή.
Η ουσία είναι, όπως είπε και ένας Γάλλος Βασιλόφρων: "Μία από τις πολυάριθμες αρετές της βασιλείας είναι ότι εμποδίζει την ασύδοτη δημοκρατία" από την οποία σήμερα πάσχουμε.
* Ο Γεώργιος Α΄ υπήρξε Βασιλεύς προσηλωμένος στο Σύνταγμα. Χρησιμοποιούσε συνταγματικές προνομίες που του παρείχε το Σύνταγμα του 1864. Ασκούσε ρόλο ειρηνοποιού για να χαμηλώνει τους τόνους της οξύτητας, να χαλιναγωγεί τους τυφλούς εγωισμούς και να πείθει τους πολιτικάντηδες ότι δική του αποστολή δεν ήταν να ερμηνεύει το Σύνταγμα κατά τις δικές τους φαιδρές-μικροπολιτικές-ιδιοτελείς αντιλήψεις. Ο κ. Φύσσας συγχέει τους πολιτικάντηδες μ΄ έναν υποδειγματικό, μετριοπαθή Βασιλέα. Αξίζει για την ιστορία να αναφερθεί αυτό το γεγονός:
Τον Φεβρουάριο 1868 (ένα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές) το αρχιλαμόγιο της τότε πολιτικής ζωής του τόπου Δημήτριος Βούλγαρης (αντίπαλό του είχε το άλλο μεγάλο λαμόγιο τον Ιωάννη Κωλέττη) συναντήθηκε με τον Γεώργιο Α΄ στα Ανάκτορα για το θέμα των εκλογών και λέει ο Βούλγαρης στον Βασιλιά:
- "Πρέπει με κάθε τρόπον, Μεγαλειότατε, να εμποδίσωμεν την άνοδόν του εις την εξουσίαν" (αναφερόταν για τον Κωλέττη).
Ο Γεώργιος τον ατένισε απορημένος και του απαντά:
- "Δεν σας αντιλαμβάνομαι. Αυτό είναι καθ΄ ολοκληρίαν θέμα του λαού! Αν οι ψηφοφόροι τον θέλουν θα τον ψηφίσουν".
Ο Βούλγαρης κούνησε με νόημα το κεφάλι του:
- "Όχι, όχι δεν εννοούσα αυτό. Πρέπει να τον ξεκάνωμεν".
Ποιος είναι ο μοναχοφάης και δήθεν προσηλωμένος στον κοινοβουλευτισμό. Ο πολιτικάντης τόλμησε να αναμείξει τον Βασιλέα για τα μικροπολιτικά του συμφέροντα. Μελέτη της ιστορίας δεν βλάπτει. 
* Ο Κωνσταντίνος Α΄ (το σωστό ΙΒ΄) δεν έγινε αρχηγός πολιτικής παράταξης αλλά προάσπισε τα εθνικά συμφέροντα κόντρα στην ενδοτική πολιτική του ξενόδουλου Ελευθερίου Βενιζέλου του-κατά δήλωσιν του στις 17-12-1929 στην Βουλή-δημιουργού του εθνικού διχασμού που βασάνισε τον λαό επί 30 περίπου χρόνια.
* Ο Γεώργιος Β΄ ήταν αυστηρά αυτοπειθαρχημένος και εκ φύσεως κλειστός και μη κοινωνικός. Δεν ήταν υπερόπτης, αλλά είχε τρομερά αποθέματα φιλοσοφίας που τα συνόψισε στην πολιτική του διαθήκη (Αυτό είναι νίκη)! Ήταν εξαιρετικά δημοκράτης. Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1935 ήταν να δώσει αμνηστία στους απότακτους πραξικοπηματίες. Προσπάθησε να ενώσει Φιλελεύθερους και Βασιλόφρονες, αξίωσε διενέργεια εκλογών με ενισχυμένη αναλογική ώστε να αποφευχθεί η ακυβερνησία και να προκύψει κοινοβουλευτική λύση και ανάλωνε το περισσότερο χρόνο της ημέρας του με συσκέψεις για την βελτίωση της χώρας καθώς βρισκόταν στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, της κοινωνικής αναταραχής και της κρατικής και στρατιωτικής αποδιοργάνωσης. Ο Γεώργιος για να υπογράψει τα Διατάγματα του Μεταξά ανάλωσε 8 ώρες στο γραφείο του σκεπτόμενος τι να πράξει!!! 
* Ο Παύλος υπήρξε Βασιλεύς-πρότυποΠολέμιος της κομματοκρατίας, του ρουσφετιού και της φαυλοκρατίας, αυστηρός στις κρίσιμες στιγμές του Έθνους, υπομονετικός στις ανοησίες, πνευματικά εξαιρετικά καταρτισμένος και πιστός στον ΘΕΟ και την Εκκλησία. Κατασταλαγμένος πολιτικά και σταθερός στις ιδέες και τις απόψεις του, ανεξίκακος και ταπεινός, ηθικός και έντιμος, ακέραιος και ειλικρινής. Πρόσχαρος και πάντα δίπλα στον λαό, κυρίως τον πληγέντα και αυτόν της υπαίθρου. Αυτό δείχνει η ιστορία. Όσο για την Φρειδερίκη, γνωστό το παραμύθι!
* Ο Κωνσταντίνος Β΄ σε ουδεμία περίπτωση εγένετο κομματάρχης. Αυτό ήταν το βλακώδες σλόγκαν του Γεωργίου Παπανδρέου όταν έβρισκε τα δύσκολα. Αν είναι δυνατόν, να κρίνουμε τα ιστορικά γεγονότα με βάση τα μικροπολιτικά συμφέροντα πολιτικάντηδων και κομμάτων ή τις προσωπικές μας αντιλήψεις! Όρκισε την Επανάσταση (ο καθένας κρατά ότι ορολογία θέλει) με το πιστόλι στο κρόταφο. Μόνο "ο ελληνικός λαός δεν τον έστειλε σε πρόωρη σύνταξη" αλλά ο Καραμανλής, οι ΗΠΑ και οι μυστικές υπηρεσίες τους και η Μπίλντεμπεργκ. Πρόωρη σύνταξη δεν βλέπω, αλλά να διαδραματίζει στο μέλλον ενεργότερο και δυναμικότερο ρόλο υπέρ των συμφερόντων της χώρας και του Έθνους είτε ως Βασιλιάς, είτε ως διεθνούς αποδοχής και φήμης παράγοντας.

Επίλογος
Όλοι έγιναν κομματάρχες ή ήταν υπερόπτες και αντικοινοβουλευτικοί. Έτσι βολεύει κάποιους. Στοιχεία δεν μας δίνουν. Μόνον ύβρεις και αοριστίες!
Προσπάθησα να κριτικάρω με βάση την αλήθεια και όχι τις προσωπικές μου αντιλήψεις το προπαγανδιστικό κείμενο του κ. Φύσσα. Πρέπει κάποιος όμως να αντισταθεί στην ισοπέδωση. Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι υπήρξε σελίδα της ιστορίας της Πατρίδας μας και μάλιστα ένδοξη. Σήμερα είναι μαύρη και εξευτελιστική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου